ตอนที่ 1130: ฉันจะให้รางวัลใด ๆ แก่คุณ
ผู้แปล: การแปล Henyee บรรณาธิการ: การแปล Henyee
“โอเค โอเค ลืมไปแล้ว” บู่เหยาเหลียนกล่าวอย่างเชื่อฟัง
Su Shenfan อุ้มเธอไว้ในอ้อมแขนของเขา “คุณคิดว่าฉันไม่ดีกับคุณเหรอ? คุณให้กำเนิดลูกของฉันแล้ว แต่ฉันยังไม่ได้ให้อะไรคุณเลย”
ปู้เหยาเหลียนเบิกตากว้าง “ฉันจะได้รางวัลสำหรับการมีลูกไหม”
“ฉันคิดเกี่ยวกับมันแล้ว มันต้อง. ดูความน่ารักของลูกสาวเราสิ ทั้งหมดนี้ต้องขอบคุณคุณ”
“ถ้าอย่างนั้นฉันก็ต้องการเงิน 200,000 ตำลึงของฉันคืน” ปู้เหยาเหลียนพูดโดยไม่ต้องคิด
ซู เสิ่นฟาน: “…”
“คุณมีความทะเยอทะยานมากกว่านี้อีกหน่อยได้ไหม” ซู่เซินฟานบีบใบหน้าอวบอิ่มของเธอ “ลองคิดดูอีกครั้ง ฉันจะให้รางวัลตามที่คุณต้องการ”
ปู้เหยาเหลียนคิดอยู่ครู่หนึ่ง “งั้นก็ตั้งชื่อลูกสาวของเราสิ”
“คุณโง่เหรอ? เธอเป็นลูกสาวของฉัน ถูกต้องที่จะตั้งชื่อเธอเท่านั้น!”
“แล้วเธอคิดว่าลูกสาวของเราควรชื่ออะไร? อย่างน้อยก็ตั้งชื่อเล่นให้เธอก่อน”
ซู่เซินฟานพูดโดยไม่คิด “ขอเรียกเธอว่าเจ้าหญิงน้อยแห่งบ้านดิน”
ปู้เหยาเหลียน: “…”
ปู้เหยาเหลียนไม่รู้จะพูดอะไร
ในฐานะลูกสาวของ Shao Zun จาก Earthly Residence การเรียกเธอว่าเจ้าหญิงน้อยก็เป็นเรื่องปกติ ไม่มีใครกล้าพูดว่าเธอไม่ใช่เจ้าหญิงตัวน้อย
แต่พวกเขาต้องเรียกเธอว่าทันทีหรือไม่!
เจ้าชายน้อยเฟิง เจ้าชายน้อยลู่ และตอนนี้เจ้าหญิงน้อย...
คงจะไม่ใช่ชื่อเล่นธรรมดาสินะ?
อย่างไรก็ตาม ซูเซินฟานเต็มไปด้วยความมั่นใจ และรู้สึกว่าชื่อเล่นนี้เท่มาก ดังนั้น บู่เหยาเหลียนจึงได้แต่ยอมรับอย่างไม่เต็มใจ
“บอกมาสิว่าอยากได้รางวัลอะไร” Su Shenfan ไม่ลืมที่จะกด Bu Yaolian อีกครั้ง
ปู้เหยาเหลียนคิดไม่ออกว่าเธอต้องการอะไร แค่เงินก็ใช้ได้
“แล้วจะให้สมบัติหายากแก่ฉันยังไงล่ะ?” ปู้เหยาเหลียนถามอย่างไม่แน่ใจ
Su Shenfan รู้สึกรำคาญเล็กน้อย “ฉันให้ยาสุดยอดแก่คุณด้วยซ้ำ สมบัติอะไรเทียบได้กับสิ่งนั้น”
บู เหยาเหลียนคิดอะไรไม่ออก “งั้นก็ให้โอกาสฉันคิดดูดีๆ คุณไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้”
ในใจของเขา ซูเซินฟานกล่าวว่า “ข้าจะไม่กังวลได้อย่างไร ในเมื่อเจ้าโง่เขลาเช่นนี้?
กล่าวโดยย่อ ซูเซินฟานรู้สึกหดหู่ใจมากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้
Gu Bailu มาหาเจ้าหญิงน้อยและมอบชุดเจ้าหญิงน่ารักให้เธอ มันนุ่มเป็นพิเศษและมีผ้าโปร่งโปร่งอีกชั้นหนึ่ง
Bu Yaolian เล่าเรื่อง Su Shenfan ให้เธอฟัง
“ฉันไม่รู้ว่าทำไม แต่จู่ๆ เขาก็บอกว่าเขาต้องการให้รางวัลฉัน ดูเหมือนเขาจะไม่พอใจกับสิ่งที่ฉันพูด ราวกับว่ารางวัลที่ฉันต้องการไม่เพียงพอ”
Gu Bailu ถามด้วยความสงสัย “คุณขอรางวัลอะไร”
เมื่อ Bu Yaolian บอกเธอ Gu Bailu รู้สึกผิดหวังในตัวเธอ
“คุณไร้ประโยชน์แค่ไหน? Su Shenfan พูดแล้วว่าคุณสามารถมีอะไรก็ได้ที่คุณต้องการไม่ว่ามันจะใหญ่แค่ไหนก็ตาม คุณไม่รู้วิธีคว้าโอกาสที่ดีเช่นนี้ ทำไมคุณถึงต้องการเงิน คุณขาดเงินหรือไม่”
ปู้เหยาเหลียนรู้สึกสับสน “ฉันแค่คิดไม่ออกว่าฉันต้องการอะไรอีก”
Gu Bailu แหย่แก้มของเธอ “คุณไม่รู้เหรอว่าคุณต้องการอะไรมากที่สุด”
“ไม่มีทาง มันเป็นไปไม่ได้ ฉันไม่จำเป็นต้องถามด้วยซ้ำ” ปู้เหยาเหลียนส่ายหัวโดยไม่ต้องคิด
“มีความทะเยอทะยานมากขึ้น บอกเขาว่าคุณต้องการอะไรมากที่สุด ถ้าเขาไม่สามารถให้คุณได้ ก็บอกเขาว่าอย่าพูดว่าเขาสามารถให้คุณได้ทุกอย่างที่คุณต้องการ”
“ฉันไม่อยากทำให้เขากลัว”
“เมื่อเขาถามคุณ เขาจะไม่กลัวอย่างแน่นอน”
Su Shenfan กลับมาในคืนนั้น เมื่อเขาเข้าไปในห้อง เขาถามว่า “คุณต้องการอะไร? อยากได้รางวัลอะไร”
ปู้เหยาเหลียนกัดริมฝีปากของเธอ “ฉันมีอะไรก็ได้จริงๆ เหรอ?”
Su Shenfan พยักหน้าอย่างตื่นเต้น “ใช่ อะไรก็ได้ที่คุณต้องการ”
Bu Yaolian มองไปที่ลูกสาวของเธอ “งั้นก็อย่าโกรธสิ”
"เพียงแค่บอกฉัน. ฉันจะไม่โกรธ” Su Shenfan เต็มไปด้วยความคาดหวัง