ตอนที่ 936: แม้แต่ผู้เป็นอมตะก็ยังกินหมูหันย่าง?
ผู้แปล: การแปล Henyee บรรณาธิการ: การแปล Henyee
เขากำลังนำ Miss Lian'er ไปด้วยเพื่อให้เธอเห็นหน้า
เขารู้ได้อย่างไรว่าความคิดของเจ้านายของเขาไม่ซับซ้อนขนาดนั้น?
ซู่เซินฟานทนไม่ได้ที่สาวงามทำตัวขี้อายกับเขา
ว่ากันว่าความงามเป็นบ่อเกิดของความหายนะ นี่เป็นครั้งแรกที่ Su Shenfan รู้ว่าความตุ้งติ้งของผู้หญิงนั้นทรงพลังมาก มันได้ผลเสียจนคุณยอมควักดาวจากฟากฟ้ามาให้เธอด้วยซ้ำ
แน่นอนว่าเขาจะไม่มีวันให้ซูเหลียนรู้เรื่องนั้น
ให้นิ้วเธอหนึ่งนิ้วแล้วคนงี่เง่าคนนั้นจะเอาหนึ่งไมล์อย่างแน่นอนและจะกลายเป็นเรื่องเลวร้ายมากขึ้นในอนาคต
Bu Yaolian ถอนหายใจหลังอาหารเช้า เธอควรทำอย่างไร?
เธอป่วยเป็นกังวล เธอต้องการลดน้ำหนัก แต่ Shao Zun ไม่ต้องการให้เธอลดน้ำหนักอย่างชัดเจน
ดูเหมือนเขาจะรู้ว่าเธอเป็นคนตะกละและบังคับให้เธอกินมากเท่าที่เธอต้องการทุกวัน
เมื่อก่อนเขาไม่ค่อยได้กินข้าวกับเธอ บางครั้งเขาจะมาตอนกลางคืน แต่เขาอาจจะไม่อยู่ในห้องของเธอเพื่อทานอาหาร
อย่างไรก็ตาม ตั้งแต่เขาเห็นว่าเธอทำลายขาหมูอย่างไร เขาก็ดูเหมือนจะชอบกินกับเธอ
นี่ไม่ใช่สิ่งที่ดี เธอไม่จำเป็นต้องลดน้ำหนักด้วยซ้ำ
ผลของ Spring Harbingers 9,999 ชิ้นจะจางหายไปในวันนี้ และเธอต้องกินพวกมันอีกครั้งในตอนเย็น เธอต้องการใช้โอกาสนี้เพื่อดูว่าเธอลดน้ำหนักได้หรือไม่
ท้ายที่สุดเธอทำงานหนักทุกวัน
พิธีบวงสรวงจัดขึ้นในตำหนักเฉียนคุน ลูกสุกรตัวใหญ่ถูกวางไว้บนแท่นบูชา มันถูกย่างเป็นสีทองและดูอ่อนโยน มันจะต้องมีกลิ่นหอมอย่างแน่นอนเมื่อกัดเข้าไป
Bu Yaolian ดึงแขนเสื้อของ Su Shenfan และถามว่า "Shao Zun หมูตัวนี้กินหลังจากการสังเวยได้หรือไม่"
Su Shenfan ตบหน้าผากของเขา “อย่าทำให้ฉันอาย”
สายตาของเธอจับจ้องไปที่เครื่องเซ่นแล้ว ผู้หญิงคนนี้เป็นคนดูหมิ่นศาสนาหรือไม่?
ที่สนุกที่สุดคือเธอพูดถึงการอดอาหารทุกวัน แต่เธอก็กินเหมือนถังข้าวสาร
ใครจะรู้ว่าเธอมีความกล้าที่จะทำร้ายตัวเอง
ต้องบอกว่า Su Shenfan ชื่นชมความกล้าหาญของเธอในการทำร้ายตัวเอง
ปู้เหยาเหลียนลูบจมูกของเธอ “ฉัน…ฉันแค่ถาม ฉันไม่อยากกินมัน”
Su Shenfan จ้องมองที่เธอ ถ้าไม่อยากกินก็นามสกุลฉันไม่ใช่สุ
Bu Yaolian ยิ้มให้เขา เผยให้เห็นฟันเขี้ยวของเธอ “พวกอมตะกินหมูด้วยเหรอ?”
ซู่เซินฟานกลอกตาไปที่เธอ "ฉันจะรู้ได้อย่างไร?"
“ไม่ใช่มนุษย์อมตะที่ฝึกฝนถึงระดับนั้นหรอกหรือ? พวกเขาไม่กินเมื่อพวกเขาฝึกฝนอย่างสันโดษ ถ้าพวกเขาไม่กินหมู
"หุบปาก."
ปู้เหยาเหลียนคว้าแขนเสื้อแล้วตามไปข้างหลัง
อย่างไรก็ตาม เธอเป็นคนช่างพูด หลังจากเซ่นสังเวยเทพเจ้ามานานพวกเขาก็ยังไหว้ที่นี่และที่นั่น
เธอเห็นจักรพรรดิเมฆาผงาดลุกขึ้นและทำโน่นทำนี่ ท่องโน่นท่องนี่อยู่นาน แต่เธอไม่เข้าใจอะไรเลย
เธอเบื่อจริงๆ
“ Shao Zun เราไม่ได้ใช้หมูหันในการเซ่นไหว้เทพเจ้าด้วยซ้ำ”
Su Shenfan จ้องมองที่เธออีกครั้ง "แล้วไง?"
“เราใช้ลูกอมและเช็ดน้ำผึ้งที่ปากของรูปปั้นเทพเจ้า ด้วยวิธีนี้เขาจะไม่กล้าใส่ร้ายโลกมนุษย์ต่อจักรพรรดิสวรรค์”
ซู่เซินฟานยิ้ม “ทำไมต้องกลัวเขาด้วย”
จริงๆ แล้ว ซู่เซินฟานไม่ได้นับถือเทพเจ้าเหล่านี้หรืออะไรก็ตาม เขาไม่ได้ฝึกฝนเพื่อขึ้นไปบนสวรรค์
ไม่มีทางที่อมตะสวรรค์จะปกป้องคุณอย่างแท้จริง
เขาติดต่อกับ Archfiend และเคยได้ยินเกี่ยวกับเรื่องของสวรรค์ พวกเขาเป็นเพียงผู้คนจากต่างโลกที่มีแรงจูงใจแอบแฝง
ไม่มีความลึกลับที่จะพูดถึง
“หากเจ้าพูดให้ร้ายโลกมนุษย์ จักรพรรดิสวรรค์จะคิดว่าโลกมนุษย์ยุ่งเหยิงเกินไปและต้องการทำลายมัน กล่าวกันว่าจักรพรรดิสวรรค์ต้องการทำลายล้างโลกมนุษย์เมื่อกว่าร้อยปีที่แล้ว”