นักแปล: บรรณาธิการการแปล EndlessFantasy: การแปล EndlessFantasy
หลังจากออกจากโรงแรมรีกัล ริเวเรีย หาน เซี่ยวเดินไปยังสวนสุสานที่ใหญ่ที่สุดแห่งหนึ่งในอิมพีเรียล อิมพีเรียลเฉียนซาน
ไม่แน่ใจว่าเป็นเพราะเขาเคยเห็นการออกแบบในอดีตของเขาที่บ้านของ Ning Xi หรือไม่ ความคิดของเขาจึงอดไม่ได้ที่จะหวนนึกถึงเวลาเมื่อนานมาแล้ว เขาลืมไปแล้วว่ามันผ่านไปนานแค่ไหนตั้งแต่เขาจำได้ว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อหลายปีก่อน
เจ็ดปีที่แล้ว ลึกเข้าไปในภูเขา ต้นไม้ที่ตายแล้วกระจายไปทั่ว และได้ยินเสียงสัตว์ป่าโหยหวนเป็นระยะๆ แต่เร็วมาก พวกเขาถูกเอาชนะด้วยเสียงปืน
ข้างหน้ามีคนสองสามคนกอดต้นไม้เหี่ยวๆ และเมื่อมองใกล้ๆ มันถูกยิงให้ดูเหมือนตะแกรงที่มีรูมากมาย ชายหนุ่มรูปงามพุ่งข้ามไปและใบไม้ที่ร่วงหล่นจากพื้นปลิวขึ้นไปในอากาศ
ด้านหลังมีชายสามคนถือปืนและหนึ่งในนั้นสวมชุดทักซิโด้ที่มีตราสินค้าและแว่นกันแดดราคาแพง "ฮะ... พวกมันเปลี่ยนไปแล้วจริงๆ นั่นเป็นความเร็วที่ไร้มนุษยธรรมโดยสิ้นเชิง!"
“ระวังนะ เธอน่าจะรู้ภูมิหลังของคนๆ นั้น!”
“ฮ่า หลี่สุยเฟิง คุณเป็นนักฆ่าอันดับหนึ่งในลีดเดอร์บอร์ดและแม้แต่อาณาจักรใต้ดินหลายแห่งในเอเชียยังต้องเคารพคุณไม่ใช่เหรอ? คนตัวเตี้ยมองไปยังชายชาวเอเชียที่ดูกำยำและแต่งตัวดีตรงหน้าเขาแล้วหัวเราะเบาๆ
“ฮ่าฮ่า หลี่สุยเฟิง แม้ว่าคนผู้นั้นจะน่าทึ่ง พวกเขาไม่กลัวปืนหรือ?” อีกฝ่ายหัวเราะเบาๆ
ในขณะนี้ หลี่สุยเฟิง ผู้ซึ่งได้รับการขนานนามว่าเป็นนักฆ่าอันดับหนึ่งในลีดเดอร์บอร์ด ขมวดคิ้ว "วีนัส แจ็กกี้ แม้แต่ตระกูลรอธไชลด์ที่เป็นราชาแห่งใต้ดินในยุโรป ก็ค่อนข้างกลัวการมีอยู่ของเขา..."
เมื่อพวกเขาได้ยินหลี่สุยเฟิงกล่าวถึงกษัตริย์แห่งยุโรป สีหน้าของวีนัสและอีกฝ่ายก็เปลี่ยนไป
“ไม่แปลกใจเลยที่นายจะระวังตัวมาก นี่คือภารกิจของครอบครัว Rothschild ฉันเกรงว่าคนเดียวที่สามารถเชิญคุณในโลกนี้ได้คือชายชราจากตระกูล Rothchild” วีนัสพูดสั้นๆ อย่างแผ่วเบา
“ฉันค่อนข้างระแวดระวัง ไม่อย่างนั้น ฉันคงไม่ขอให้คุณสองคนช่วยฉัน ผู้ชายคนนั้น...”
หลี่สุยเฟิงขมวดคิ้ว จากนั้นจู่ๆ เขาก็นึกอะไรบางอย่างออกและทำสัญลักษณ์มือเพื่อให้คนอื่นๆ เงียบ ทั้งสามก้มลงและค่อยๆ ย่องไปยังป่าที่อยู่เบื้องหน้าพวกเขา
ครู่ต่อมา หลี่สุยเฟิงหยุดและสายตาเย็นชาของเขามองไปยังสถานที่ห่างไกล จากนั้นเขาก็ร้องอย่างเย็นชา "ท่านเซียว ออกมา เจ้าก็รู้เช่นเดียวกับข้า... ครั้งนี้ข้ายังได้วีนัสและ แจ๊คกี้กับฉัน”
ดวงตาของ Venus และ Jackie เต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็นและไฟลุกโชนขณะที่พวกเขายืนอยู่ต่อหน้า Li Suifeng พวกเขาต้องการเห็นสิ่งที่แตกต่างไปมากเกี่ยวกับลอร์ดเซียวที่แม้แต่นักฆ่าอันดับหนึ่งอย่างหลี่ซุยเฟิงยังต้องระวังขนาดนี้
คำราม!
หลี่สุยเฟิงและคนอื่น ๆ ดูตกใจ ข้างหน้าพวกเขาเห็นเพียงชายรูปงามที่มีผมยาวถึงเอวยืนอยู่บนเสือโคร่งสีขาวตัวใหญ่
“แม่เล้า ท่าทีนี้เป็นอย่างไร? เขาสามารถฝึกเสือขาวให้เชื่องได้หรือ!” ดวงตาของวีนัสเบิกกว้างและดูประหลาดใจ
การจ้องมองของเสือขาวนั้นรุนแรงและกลิ่นอายของการฆาตกรรมก็น่ากลัวอย่างยิ่ง ด้วยสายตาที่แหลมคม ฟันที่ดุร้าย และขนที่แวววาวของมัน มองเพียงครั้งเดียวก็สามารถบอกได้ว่ามันคือเสือโคร่งพันธุ์แท้ ไม่ใช่เสือที่เลี้ยงในบ้านอย่างแน่นอน ผู้ชายหล่อคนนั้นคือใคร? เขายืนอยู่บนเสือขาวได้อย่างไร!
“ท่านเซียว ท่านไม่สามารถหลบหนีได้” Li Suifeng หายใจเข้าลึก ๆ
"ฮ่าฮ่า คุณคือหาน เซี่ยว... ฉันได้ยินมาว่าทักษะการโอ้อวดของคุณเป็นที่หนึ่งในโลก หาน เซี่ยวที่อยู่ยงคงกระพันของโลก" เมื่อแจ็กกี้เห็นใบหน้าที่อ่อนหวานของหาน เซี่ยว เขาก็หัวเราะด้วยความดูถูกเหยียดหยาม
หาน เซี่ยวกระโดดลงจากเสือและดูเหมือนเขากำลังครุ่นคิด จากนั้นเขาก็ส่ายหัว "โลกอยู่ยงคงกระพัน...นั่นอาจไม่ใช่ความจริง บางครั้งฉันก็เป็นที่หนึ่ง บางครั้งฉันก็เป็นที่ที่สอง"
"โอ้..." วีนัสก้าวไปข้างหน้าครึ่งก้าวและเล่นกับปืนในมือของเธอ "คุณเก่งกว่าปืนได้ยังไง"
"ปืน?" หาน เซี่ยวงุนงงอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นเขาก็ประสานมือกันอย่างรวดเร็วและดูหวาดกลัว "มีความเมตตา!"
เมื่อพวกเขาได้ยินหาน เซี่ยวพูดแบบนี้ วีนัสตัวน้อยและแจ็กกี้ก็ประหลาดใจ คนที่อยู่ตรงหน้าพวกเขาคือบุคคลที่ทำให้พวกรอธไชลด์ระแวดระวัง เขาจะกลัวปืนได้อย่างไร?
“ท่านเซียว...คุณก็รู้ว่าผมเป็นนักฆ่า ผมเป็นหนี้บุญคุณพวกรอธไชลด์ ภารกิจครั้งนี้คือการฆ่าคุณ” หลี่สุยเฟิงถอนหายใจ
"เจ้าหนู ใครสอนวิชากังฟูทั้งหมดของเจ้า? ตอนนี้เจ้าไม่มีคู่ต่อสู้อื่นแล้ว เจ้ากล้าที่จะมองหาความสนุกสนานจากลอร์ดเซียวของเจ้าหรือไม่" หาน เซี่ยวจ้องมองหลี่สุยเฟิงด้วยรอยยิ้ม
“ท่านเซียว ข้าก็ไม่มีทางเลือกเช่นกัน” หลี่สุยเฟิงกำหมัดแน่น “หากคราวนี้ข้าตายในมือท่าน ข้าได้แต่หวังว่าท่านเซียวจะปล่อยเพื่อนทั้งสองของข้าไป” หลี่สุยเฟิงกล่าวอย่างหนักแน่น
ในการฆ่าหาน เซี่ยว เขาได้สร้างพันธมิตรกับมือสังหารระดับแนวหน้าสองคนนี้ เนื่องจากเขาไม่มีความมั่นใจในตัวเอง
“หลี่สุยเฟิง คุณเป็นลูกศิษย์ของเขาหรือ!” วีนัสมองเขาด้วยความตกใจ เธอรู้เกี่ยวกับความสามารถของหลี่สุยเฟิงในฐานะมือสังหารอันดับหนึ่ง แต่หาน เซี่ยวผู้นี้เป็นเจ้านายของหลี่สุยเฟิงจริงหรือ?!
หลี่สุยเฟิงเพียงแค่จ้องมองหานเซี่ยวและไม่ตอบคำถามของวีนัส
"ฮะ...ชายชรา Rothschild คนนั้น เพราะฉันไม่อยากแต่งงานกับลูกสาวของเขา เขามีคนที่จะฆ่าฉัน โลกนี้มีผู้หญิงที่เหมาะสมกับฉันไหม? เห็นผู้หญิงแบบนี้ไหม” ดวงตาของหาน เซี่ยวมีความวิกลจริตอยู่ในนั้น
“หาน เซี่ยว คุณเพิ่งร้องขอความเมตตาก่อนหน้านี้ไม่ใช่เหรอ? ตอนนี้ คุณไม่กลัวที่จะตายอีกต่อไปแล้วเหรอ?” แจ็คกี้กล่าวว่า
“เปล่า ฉันแค่โกหกพวกคุณ” หาน เซี่ยวยักไหล่ มีดาบธรรมดาๆ เล่มหนึ่งห้อยอยู่ที่เอวของเขา เขาก้าวเท้าไปหาหลี่สุยเฟิงและอีกสองคน
"ลอร์ดเซียว... ลืมคุณซะ แม้ว่าจะเป็นเผ่าของคุณ พวกเขาอาจไม่กล้าสู้กับพวกรอธไชลด์ ถ้าคุณแต่งงานกับลูกสาวของรอธไชลด์ อาณาจักรใต้ดินทั้งหมดจะเป็นของคุณในอนาคต ท่านเซียว! เว้นแต่ท่านลอร์ด เซียว เจ้ากำลังละเว้นจากความสัมพันธ์ฉันชู้สาวและตัณหาจริงๆ หรือ!” Li Suifeng หายใจเข้าลึก ๆ หาน เซี่ยวเป็นเรื่องเกี่ยวกับศิลปะการต่อสู้ ดังนั้นจึงไม่ใช่เรื่องไร้สาระสำหรับเขาที่จะประณามความสัมพันธ์ที่โรแมนติกสำหรับศิลปะ
เมื่อเขาเห็นว่าหาน เซี่ยวหยุดตอบ ดวงตาของหลี่สุยเฟิงเผยให้เห็นความเย็นยะเยือก ตราบใดที่เขาฆ่าหาน เซี่ยว เผ่ารอธไชลด์จะมอบข้อได้เปรียบที่เขาได้แต่ฝันถึง
"โอเค พวกเขาบอกว่าลอร์ดเซียวสามารถรับกระสุนได้ ฉัน หลี่สุยเฟิงไม่ได้เห็นมันมาทั้งชีวิต แม้ว่าหลังจากกลายเป็นมือสังหารอันดับหนึ่ง ฉันมีประสบการณ์มากขึ้น อย่างไรก็ตาม ฉันเข้าใจว่าคุณ หาน เซี่ยว ไม่แพ้ใคร"
ขณะที่อีกสองคนเข้าใจประโยคของหลี่สุยเฟิงจบ ปืนของเขาเล็งไปที่หาน เซี่ยวและ... แบม! ได้ยินเสียงปืนดังขึ้น
เหนียง!
ในขณะเดียวกัน หาน เซี่ยวก็หายตัวไปจากที่ที่เขาอยู่ ใบไม้ที่ปลิวว่อนปลิวว่อนกลางอากาศ
"อะไร?!"
วีนัสและแจ็คกี้ตกตะลึงในจุดที่พวกเขาอยู่ พวกเขาประหลาดใจที่หาน เซี่ยวหลบกระสุนของหลี่สุยเฟิงได้!
แม้แต่หลี่สุยเฟิงเองก็ตกใจกับสิ่งนี้
"ระมัดระวัง!" ทันใดนั้น วีนัสก็ตะโกนใส่หลี่สุยเฟิง
"ว้าว...เจ้าหนู ความเร็วของเจ้าช้าลงเรื่อยๆ มีบางสิ่งที่ปืนไม่สามารถแก้ไขได้ เจ้าบอกข้าสิ!" ปากของหาน เซี่ยวโค้งเป็นรอยยิ้ม และมันช่างชั่วร้าย
มือขวาของเขาเปลี่ยนเป็นกรงเล็บและจับที่คอของ Li Suifeng เบาๆ
“ฉันบอกแล้วว่าคุณไม่สามารถรับกระสุนได้ แต่ฉันไม่คิดว่าคุณจะหลบกระสุนได้” หลี่สุยเฟิงดูสิ้นหวังเมื่อความเย็นชาในดวงตาของเขาหายไป ความกลัวเข้ามาแทนที่ “ท่านเซียว ข้าเป็นลูกศิษย์ของท่าน... ท่านต้องการฆ่าข้าจริงๆหรือ?!”
ตอนนี้ Li Suifeng รู้สึกเสียใจ เขารู้ว่าหาน เซี่ยวเป็นอย่างไร แต่เขาก็เสียสติไปแล้วกับทุกสิ่งที่รอธไชลด์สัญญาไว้
“อย่ากังวล คุณเป็นลูกศิษย์ของฉัน ฉันจะไม่ฆ่าคุณ” หาน เซี่ยวหยุดชั่วครู่แล้วตอบ
"ท่านเซียว...ขอบคุณ ข้า..."
อย่างไรก็ตาม ก่อนที่หลี่สุยเฟิงจะพูดจบ ก็มีเสียงที่คมชัดดังขึ้น คอของหลี่สุยเฟิงถูกหานเซี่ยวหัก
“มะ...ฉันโกหกอีกแล้ว ขี้ลืมจัง”
มือขวาของหาน เซี่ยวปล่อยออก และร่างของหลี่สุยเฟิงก็ล้มลงกับพื้น เมื่อพวกเขาเห็นว่าหลี่สุยเฟิงถูกฆ่าระหว่างเล่นมัน วีนัสและแจ็กกี้ก็อ้าปากค้างด้วยความไม่เชื่อ
“ฆ่ามัน!”
สีหน้าของพวกเขากลับสู่ความสงบอย่างรวดเร็ว พวกเขาแยกย้ายกันอย่างรวดเร็วและยิงใส่หาน เซี่ยว สองสามครั้ง
แบม! แบม!
ดาบของหาน เซี่ยวปิดกั้นกระสุนที่อยู่ข้างหน้าเขา ขณะที่เสียงทองและโลหะกระทบกันดังขึ้นพร้อมประกายไฟที่ลอยออกมาจากดาบ
“บ้าเลือด นี่ต้องเป็นของปลอมแน่! เขาเป็นมนุษย์หรือสัตว์ประหลาด?” หน้าผากของ Jackie แตกออกเป็นเหงื่อเย็น มีคนที่สามารถหลบหลีกกระสุนได้ในโลกนี้ แต่ใครเคยเห็นใครใช้ดาบปัดป้องกระสุนบ้าง!
"หาน เซี่ยว คุณเล่นเกมเสร็จแล้วเหรอ"
ทันใดนั้นมีชายหญิงคู่หนึ่งมาแต่ไกล ผู้ชายที่พูดสวมชุดสีดำล้วนและเขาดูเคร่งขรึม ขณะที่ผู้หญิงสวมชุดยาวและดวงตาที่เฉียบคมของเธอจ้องมองหาน เซี่ยว เธอดูสวยหวานมาก
“ฮ่าฮ่า ฉันแค่ล้อเล่น” หาน เซี่ยวหัวเราะ
"นักฆ่าหมายเลขหนึ่งของบอร์ดผู้นำ Original Sins นักฆ่าอันดับหนึ่งของเอเชีย และมือสังหารอันดับหนึ่งของอเมริกา... หาน เซี่ยว คุณทำให้ใครขุ่นเคืองใจ" ชายชุดดำถามด้วยความสงสัย
“รอธไชลด์ ชายชราคนนั้น ฉันไม่ต้องการแต่งงานกับลูกสาวของเขา ดังนั้นเขาจึงหาคนมาฆ่าฉัน” หาน เซี่ยวพูดขณะที่เขายักไหล่
"น่าสนใจ." ชายชุดดำมองอย่างเหยียดหยาม "ไม่มีใครในโลกนี้ที่เหมาะกับคุณ"
เมื่อเขาพูดจบ สาวสวยคนนั้นก็ดึงหูของเขา "ฉินเหวินเทียน ถ้าคุณปลุกระดมหานเซี่ยวต่อไป ฉันจะตบปากคุณ!"
"ฉินโย่วเกอ ฉันแค่พูดความจริง ไม่มีผู้หญิงคนไหนในโลกนี้ที่เหมาะกับเขา" ฉินเหวินเทียนพูดอย่างจริงจัง
“รวมฉันด้วยไหม” ผู้หญิงที่เรียกว่า Youge พูดอย่างไม่พอใจ
“เอ่อ...คุณ? คุณไม่ใช่ผู้หญิงธรรมดา” ฉินเหวินเทียนพูดอย่างช่วยไม่ได้
“เสร็จพวกมึงมั้ย!?”
ความโกรธในตัววีนัสพลุ่งพล่านขณะที่เธอยิงไปที่ชายชุดดำ ฉินเหวินเทียน
เหนียง!
ฉินเหวินเทียนดึงดาบออกมาทันทีและโบกมือด้วยความเร็วที่เหนือมนุษย์
"มันแตก..."
หลังจากที่ฉินเหวินเทียนสกัดกั้นกระสุน เขาก็จ้องไปที่ดาบหักของเขาและดวงตาของเขาก็กลายเป็นปีศาจ
"คุณกำลังมองหาความตาย?"
ทันใดนั้น ฉินเหวินเทียนก็บินตรงไปยังวีนัสไม่กี่ก้าว และก่อนที่เธอจะทันได้ตอบโต้ ดาบหักของเขาก็ฟันคอของวีนัส
"ไอ้บ้า...ไอ้สองตัว!"
แจ็กกี้ขนลุกแล้วตอนนี้ เขาเป็นมือสังหารอันดับหนึ่งของอเมริกาและไม่เคยพ่ายแพ้ คนทั้งอเมริกาจะต้องหวาดกลัวเมื่อได้ยินเสียงของเขา แต่วันนี้เขาได้พบกับตัวประหลาดถึงสองตัว!
“คิดว่าจะหนีได้เหรอ”
ขณะที่พวกเขาเฝ้าดูแจ็กกี้หลบหนีเข้าไปในป่า ฉินเหวินเทียนก็เหวี่ยงดาบที่หักแล้วผ่ากลางอากาศก่อนจะแทงเข้าที่หัวแจ็กกี้
เมื่อพวกเขาจัดการสองคนนี้เรียบร้อยแล้ว ฉินเหวินเทียนก็เดินไปหาหาน เซี่ยวและพูดว่า "อิทธิพลใต้ดินของรอธไชลด์ครอบคลุมทั่วทั้งยุโรป ฉันได้ยินมาว่าเขามีอิทธิพลอย่างมากในเอเชียและอเมริกา เขาเป็นผู้บงการเบื้องหลังประเทศที่เสียหายจากสงคราม ... "
"
“น่าทึ่งขนาดนั้นเลยเหรอ งั้นฉันว่าฉันควรจะแต่งงานกับลูกสาวของเขาซะ!” หาน เซี่ยวจับคางของเขาและคิดก่อนที่จะพูด
“ไม่มีผู้หญิงทางโลกคนไหนที่เหมาะกับคุณ” ฉินเหวินเทียนพูดอย่างไม่แสดงออก
"ถ้าผู้หญิงทางโลกไม่เหมาะกับฉัน คุณเหมาะกับฉันไหม คุณชอบฉันไหม" หาน เซี่ยวพูดเป็นนัยที่ฉินเหวินเทียน
"เลิกยุ่ง!"
ฉินเหวินเทียนพยายามตบหาน เซี่ยว แต่เขาหลบได้อย่างง่ายดาย
“ลูกหลานของราชวงศ์พวกคุณล้วนแต่รุนแรง ไม่ดีเลย” หาน เซี่ยวหัวเราะ จากนั้นดึงมือหญิงสาวแล้วเดินจากไป
“เฮ้ ฉันก็เป็นลูกหลานของราชวงศ์เหมือนกัน” หญิงสาวจ้องมองหาน เซี่ยวอย่างไม่มีความสุข
"ฮ่าฮ่า จิ๋นซีฮ่องเต้ [1] เป็นคนโหดเหี้ยม และลูกหลานของเขาก็มียีนของความเหี้ยมโหดด้วย ถ้าฉันจำไม่ผิด"
ในชั่วพริบตา หาน เซี่ยวไปถึงยอดเขาและรับหญิงสาวไว้ในอ้อมแขนของเขา
"ไม่ว่าในกรณีใด คุณไม่ได้รับอนุญาตให้พูดอย่างนั้น! คุณไม่ได้รับอนุญาตให้พูดว่าลูกหลานของจิ๋นซีฮ่องเต้ไร้ความปรานีอีกต่อไป!" หญิงสาวรู้สึกรำคาญและหยิกใบหน้าของเขา
"ฉันรู้ ฉันรู้..." หาน เซี่ยวมองผู้หญิงที่กล้าหาญคนนี้อย่างช่วยไม่ได้
หญิงสาวรู้สึกพอใจแล้ว และเธอก็หมุนตัวต่อหน้าเขาอย่างมีความสุข “ชุดฉันสวยไหม”
หาน เซี่ยวคิดก่อนที่จะพูดด้วยรอยยิ้ม "คงจะสวยกว่านี้ถ้าคุณไม่ใส่มัน"
"คนบ้า ถ้าคุณมีเวลา คุณควรออกไปดูโลกภายนอก นี่คือแบรนด์ชั้นนำของอิตาลี และมีเพียงสิบชิ้นที่ผลิตจำนวนจำกัดทั่วโลกเท่านั้น" เด็กหญิงทำหน้ามุ่ยและไม่พอใจที่หาน เซี่ยวไม่รู้จะชื่นชมมันอย่างไร
“มันก็แค่ของธรรมดาสำหรับฉัน รอจนกว่าฉันจะออกแบบให้คุณสวมใส่ในครั้งต่อไป” หาน เซี่ยวพูดอย่างภาคภูมิใจ
“อืม คุณพูดอย่างนั้น ฉันจะรอ” หญิงสาวนั่งลงและเอนกายในอ้อมกอดของหาน เซี่ยว มีความกังวลระหว่างดวงตาของเธอ “จะมีปัญหาไหมที่คุณปฏิเสธลูกสาวของรอธไชลด์”
"ปัญหา?" จู่ๆ หาน เซี่ยวก็หัวเราะออกมาอย่างดูถูก "ในโลกนี้ ถ้าฉันอยากให้ใครสักคนตาย เขาก็ยอม แล้วใครจะไปสู้ฉันได้ล่ะ ฉันจะเอาเรื่องของฉันไปตัดสินกับไอ้แก่นั่นทีหลัง!"
"อืม โม้อีกแล้ว! รอจนกว่านายจะเอาชนะฉินเหวินเทียนได้ ก่อนที่คุณจะคุยโม้เกี่ยวกับตำแหน่งผู้ไร้พ่ายของโลกอีกครั้ง" หญิงสาวอดไม่ได้ที่จะโจมตีกลับ
“อย่าพูดถึงฉินเหวินเทียนอีก ไม่เป็นไรถ้าเขาเลิกเรื่องรักๆ ใคร่ๆ เพราะเขาคอยยุยงให้ฉันทำ ฉันเป็นคนมีเมียแล้ว!” นิ้วของหาน เซี่ยวหมุนผมของหญิงสาวในขณะที่เขาเย้ยหยัน
“นั่นเป็นเพราะเขากังวลว่าคุณจะละเลยศิลปะการต่อสู้ มีเพียงคุณเท่านั้นที่เป็นคู่ต่อสู้ที่สมน้ำสมเนื้อกับเขา ดังนั้นหากคุณจากไป การมีชีวิตอยู่ของเขาก็ไม่สนุก” หญิงสาวหัวเราะคิกคัก
"คุณระวัง คนแก่นิสัยเสียนั้นอย่าตกหลุมรักฉันเลยดีกว่า ไม่งั้นคุณจะได้เป็นคู่แข่งที่โรแมนติก" หาน เซี่ยวพูดอย่างจริงจัง
ก่อนที่หาน เซี่ยวจะดำเนินการต่อ ทันใดนั้นก็มีเสียงฝีเท้าจากด้านหลังพวกเขา ทั้งสองหันไปเห็นผู้อาวุโสผมขาว
“ท่านผู้เฒ่า ท่านมาที่นี่ทำไม” หาน เซี่ยวเรียกร้อง
"ลุงฮันหยิน" หญิงสาวลุกขึ้นอย่างรวดเร็วและมองผู้อาวุโสด้วยความตื่นตระหนกเล็กน้อย
ผู้อาวุโสเป็นปรมาจารย์ที่ทำให้พรสวรรค์ของหาน เซี่ยวกระจ่าง และหญิงสาวก็ค่อนข้างคุ้นเคยกับเขาเช่นกัน
ก่อนที่ฮันหยินจะพูดอะไร เขาก็เดินไปหาหญิงสาวแล้วยกมือขึ้น ด้วยความเร็วราวฟ้าแลบ มือฟาดลงไปบนหญิงสาวอย่างแรง ได้ยินเสียงของกระดูกที่แตกร้าว และก่อนที่หญิงสาวจะดิ้นได้ เธอก็ทรุดลงกับพื้นอย่างไร้เรี่ยวแรง
ผู้อาวุโสจับพวกเขาได้ทันท่วงทีด้วยการโจมตี หาน เซี่ยวไม่ได้รับโอกาสในการตอบสนองตั้งแต่ต้นจนจบ เขาต้องดูหญิงสาวล้มลงต่อหน้าเขา...
"หาน เซี่ยว เจ้าสารเลว! เจ้าไม่ต้องการลูกสาวของกษัตริย์ยุโรป แต่เจ้ากลับหลงเสน่ห์ผู้หญิงคนนี้จนเจ้าหมดปัญญา!" ผู้อาวุโสไม่แม้แต่จะมองมาที่เธอ เขาแค่หันไปมองหาน เซี่ยว
"โหยวเกอ..." หาน เซี่ยวจ้องมองร่างที่ร่วงหล่นของหญิงสาว การจ้องมองของเขาตรงไปข้างหน้าในขณะที่ร่างกายของเขาสั่นอย่างรุนแรง
"หืม หาน เซี่ยว จำไว้ คุณต้องแต่งงานกับลูกสาวของรอธไชลด์!" ฮันหยินกล่าวว่า
"โหย่วเกอ..." หาน เซี่ยวขยับเข้าไปใกล้หญิงสาว นั่งยองๆ และไหล่สั่นเทา เขากอดหญิงสาวไว้แน่นในอ้อมกอดของเขา
"เสี่ยว...ฉัน...หนาว..."
มีเลือดไหลออกจากตา จมูก ปาก และจมูกของหญิงสาว
"อย่าโทษ...ลุงหยิน...เขาแค่...ทำดีที่สุดแล้ว...เพื่อคุณ..." หญิงสาวต้องการกอดหาน เซี่ยวแน่นๆ แต่แขนของเธอหยุดไปครึ่งทางก่อนที่มันจะล้มลงอย่างไร้ชีวิตชีวา
"โยวเกอ ฉันจะรักษาเธอเอง...อย่ากลัวเลย..." หาน เซี่ยวรีบอุ้มเธอและเดินลงจากเนินเขา
“คุณ...คุณโกหกผมอีกแล้ว...ไอ้อ้วน...คนโกหก...คุณรู้แค่วิธีฆ่าคน...คุณไม่รู้จักยา...หรือช่วยชีวิตคน.. "
หาน เซี่ยวเอาหน้าเข้ามาใกล้เธอ “กูจะเรียน กูจะเรียนอะไรก็ได้ ห้ามตาย ห้ามตาย!”
"คุณ...เคยบอกว่า...จะพาฉัน...ไปคุนหลุน...ยอดเขา...เพื่อดู...ดูหิมะ...ฉันอาจจะ...ไปไม่ได้... ที่จะอยู่กับคุณ...อีกต่อไป...คุณ...หา...ประเทศที่ปลอดภัย...หา...ผู้หญิงที่รักคุณ...มากกว่าฉัน ช่วยฉัน... ใช้เวลาที่เหลืออยู่ ของชีวิต...กับคุณ..."
"ฉันอยาก...แต่งงานกับคุณ...และอยู่กับคุณ...จริงๆ...ทำจริงๆ..."
เมื่อเธอพูดจบ เลือดจำนวนมากก็ไหลออกมาจากปากของเธอ และชุดสีขาวของเธอก็ถูกย้อมด้วยสีแดงสด ร่างกายของเธอค่อยๆ เย็นลงในอ้อมกอดของหาน เซี่ยว
“ยูเกะ!” เล็บของหาน เซี่ยวแทงเข้าไปในฝ่ามือของเขา และเลือดไหลได้อย่างอิสระระหว่างนิ้วของเขา เขาวางร่างของหญิงสาวลงแล้วหันกลับมามอง Han Yin ขณะที่เขาดึงดาบออกมาจากเอวอย่างช้าๆ
“หาน เซี่ยว คุณกำลังทำอะไร!”
เมื่อ Han Yin เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นเขาก็ตกตะลึง ไอ้เด็กเวรนี่ให้ความเคารพเขามาตลอด แต่วันนี้เขากล้าใช้ดาบฟันเขาเพื่อผู้หญิงงั้นเหรอ!
"ข้าต้องการ...หลอกลวงและทำลายบรรพชน" หาน เซี่ยวถือดาบและเดินไปหาฮันหยิน
“หาน เซี่ยว! เจ้าต้องการหักหลังคนทั้งตระกูลงั้นหรือ!” เมื่อเขาเห็นว่าหาน เซี่ยวพร้อมที่จะฆ่าเขาจริงๆ ฮันหยินก็เริ่มรู้สึกไม่แน่ใจ
"ทั้งหมดเป็นเพราะจิ้งจอกตัวนี้จากสายเลือดของจิ๋นซีฮ่องเต้ ทำให้เจ้าสูญเสียเหตุผลโดยสิ้นเชิง?!" Han Yin ตะโกนด้วยความโกรธและเตะร่างของเธอลงไปในหลุมลึกจากหน้าผา
"ฉันต้องการชีวิตที่น่าสมเพชของคุณ!"
หาน เซี่ยวเข้าสู่สภาวะวิกลจริตและบินไปหาฮันหยินก่อนที่ดาบของเขาจะฟันในแนวนอน
"หาน เซี่ยว เจ้ากล้า...!?"
ดาบของหาน เซี่ยวแข็งแกร่งและร้ายกาจ Han Yin หลีกเลี่ยงมันอย่างงุ่มง่าม
ชู่ว!
ดาบที่สองพุ่งออกมา
เหนียง!
หาน เซี่ยวเก็บดาบกลับเข้าฝัก และวิ่งลงหน้าผาโดยไม่ได้มองฮันหยินอีก
หลังจากที่หาน เซี่ยวจากไป เลือดจำนวนมากก็กระเซ็นออกมาจากคอของฮันหยิน เขาถูกหานเซี่ยวเชือดคอไปนานแล้ว
...
สามวันต่อมา ในป่าแห่งเดียวกัน ความชั่วร้ายในดวงตาของหาน เซี่ยวแสดงให้เห็นในขณะที่เขาก้าวไปหาฉินเหวินเทียน
“หาน เซี่ยว คุณเป็นคนฆ่าฮันหยิน ตามฉันกลับมาเพื่อสารภาพความผิดของคุณ” ฉินเหวินเทียนพูดอย่างโหดเหี้ยม
"ฉันจะพูดเพียงครั้งเดียว...ปิดปาก"
ดวงตาของหาน เซี่ยวเต็มไปด้วยความวิกลจริต และร่างกายของเขาสั่นเบา ๆ ราวกับว่ามันกำลังต่อต้านความบ้าคลั่งในตัวเขา
"หาน เซี่ยว คุณทำอะไรผิด" ฉินเหวินเทียนทนไม่ได้ที่จะเห็นหาน เซี่ยวเป็นเช่นนี้
“โยวเกอตายแล้ว” หาน เซี่ยวกล่าว
“ฉันรู้ ฉันบอกคุณตั้งแต่แรกแล้วว่าคุณควรตัดความรักและตัณหา การตายของ Youge เป็นคำสั่งของกลุ่ม ดูเหมือนว่าจะเกี่ยวข้องกับ Rothschild แต่การที่คุณฆ่า Han Yin เป็นการทรยศต่อกลุ่ม” สีหน้ากระวนกระวายใจของเฉียนเหวินเทียนจางหายไปและกลับสู่ความสงบ
"ตระกูล?! หึ ก็แค่คนธรรมดาๆยังกล้ามาแตะต้องผู้หญิงของฉัน!" หาน เซี่ยวหัวเราะอย่างน่ากลัว
“ถ้าเจ้าอยากท้าทายเผ่า วันนี้มีเพียงเจ้ากับข้าเท่านั้นที่จะอยู่ได้” หาน เซี่ยวลุกขึ้น
“เจ้ายุ่งเหยิง เจ้าไม่ใช่คู่ต่อสู้ของข้า วันนี้... ข้าจะไม่ฆ่าเจ้า จากนี้ไป ข้า ฉินเหวินเทียน และเจ้า หาน เซี่ยว จะตัดสัมพันธ์กัน ในการเผชิญหน้าครั้งหน้า ข้าจะไม่ ห่วงมิตรเอาแต่ชิงดีชิงเด่น!” ฉินเหวินเทียนพูดจบ จากนั้นเหวี่ยงดาบที่หักของเขาลงไปและแทงลงไปที่พื้น
"ความปรารถนาสามพันประการนี้ท่านมอบให้ข้าตั้งแต่อดีต บัดนี้ ข้าคืนให้ท่าน!" หาน เซี่ยวดึงดาบของเขาออกมาและขว้างไปที่ฉินเหวินเทียน
ฉินเหวินเทียนหยิบดาบขึ้นมาและดูเหมือนว่าเขาต้องการจะพูดอะไรบางอย่าง แต่สุดท้ายเขาก็ไม่พูดอะไรและจากไป
"โยวเกอ คุณอยู่ที่ไหน ฉันหาคุณไม่เจอ...หาคุณไม่เจอ..."
จนกระทั่งฉินเหวินเทียนจากไป หาน เซี่ยวก็คลั่งไคล้และมองหาร่างของหญิงสาว แต่เขาไม่เคย...ไม่เคยพบมัน...
ความคิดของผู้แปล
Daoist7 Daoist7
[1] จิ๋นซีฮ่องเต้ - จักรพรรดิแห่งจีน