นักแปล: การแปล EndlessFantasy
บรรณาธิการ: EndlessFantasy Translation
อาจเป็นเพราะเธอเก็บกดความรู้สึกของเธอไว้นานเกินไป แม้จะมีขนมปังก้อนเล็กๆ อยู่ตรงหน้าเธอ และแม้จะรู้ว่าเธอไม่ควรทำแบบนี้เพราะมันอาจทำให้เขาตกใจ แต่เธอก็อดกลั้นไว้ไม่ได้อีกต่อไป...
ขนมปังน้อยนั่งข้างเตียงและจ้องมอง Ning Xi ที่ร้องไห้โดยซบหน้ากับหมอนของเธอ เขาตกตะลึง ดวงตาของเขาเบิกกว้างอย่างทำอะไรไม่ถูกและตื่นตระหนก
หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็ลองใช้มือเล็ก ๆ ของเขาลูบหลังป้าเซียวซี แบบเดียวกับที่เธอมักจะทำเมื่อปลอบโยนเขา
แต่ในขณะที่เขาตบเธอเบา ๆ หนิงซีก็เริ่มร้องไห้หนักขึ้น
ซาลาเปาตกใจกลัว เขาไม่กล้าทำอะไรที่อาจยั่วยุเธอมากกว่านี้
ดวงตาเล็ก ๆ ของเขาเต็มไปด้วยความกังวลขณะที่เขาเฝ้าดู Ning Xi สะอื้นไห้ ช้า ๆ เขารู้สึกว่าดวงตาของเขาน้ำตาไหลและเขาก็รู้สึกอยากจะร้องไห้เช่นกัน
แต่ไม่ เขาต้องไม่ร้องไห้!
ป้าเซียวซียังต้องการเขา!
ขนมปังน้อยปาดน้ำตาและหยิบโทรศัพท์เครื่องเล็กออกมาจากกระเป๋า
จริงๆแล้วเขาเกลียดวัตถุที่ไม่มีชีวิตจริงๆ เขาไม่ชอบที่เขาสามารถติดต่อป้าเซียวซีผ่านมันได้ ดังนั้นเขาจึงปฏิเสธที่จะใช้มัน
เขาต้องการให้น้าเซียวซีสามารถกอดเขา ลูบหัวเขา และหอมแก้มน้อยๆ ของเขาได้...
นี่เป็นครั้งแรกในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมาที่ขนมปังน้อยริเริ่มใช้โทรศัพท์เครื่องใหม่ที่ Lu Tingxiao เตรียมไว้ให้เขา
ขนมปังน้อยรีบส่งข้อความไปหาพ่อว่า— [ร้องไห้]
บ้านพักเก่าแก่ของตระกูลหลู่ ในห้องทำงานบนชั้นสอง Lu Tingxiao ซึ่งนั่งอยู่หน้าโต๊ะทำงานของเขาลุกขึ้นทันทีหลังจากอ่านข้อความของ Little Treasure และเกือบทำถ้วยน้ำในมือของเขาหก
เขาตอบกลับอย่างรวดเร็ว: [ใครกำลังร้องไห้? คุณน้าเซียวซี?]
สมบัติน้อยตอบ: [อืม]
Lu Tingxiao รู้ทันทีว่าทำไม Ning Xi ถึงร้องไห้
อย่างไรก็ตาม เขาไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรเมื่อต้องเผชิญกับเสียงเรียกขอความช่วยเหลือจากลูกชาย
สำหรับวิธีการให้กำลังใจหญิงสาวที่ร้องไห้ เขาไม่มีประสบการณ์เลยจริงๆ
Lu Tingxiao เปิดคอมพิวเตอร์และเริ่มทำการค้นคว้าทุกประเภท
หลังจากที่ Little Treasure ส่งข้อความถึงเขาสองครั้ง Lu Tingxiao ก็รีบส่งรูปภาพให้ Little Treasure มันเป็นภาพตลก เขาพิมพ์ว่า: [ลองบอกเธอสิ]
Little Treasure แสดงภาพให้ป้าเซียวซีเห็นอย่างรวดเร็ว ใบหน้าเล็ก ๆ ของเขาเต็มไปด้วยความกังวลที่ไม่สงบ
Ning Xi เงยหน้าที่เต็มไปด้วยน้ำตาและมองไปที่ข้อความในโทรศัพท์ "นานมาแล้ว Apple และ Pear เป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน แต่เนื่องจาก Apple ต้องย้าย พวกเขาจึงทำสัญญาว่าจะพบกันที่ไหนสักแห่งในอีกสิบปีข้างหน้า หลังจากผ่านไป 10 ปี Apple กลับไปที่จุดนัดพบ แต่เขารอนานมากและ Pear ก็ไม่ปรากฏตัว ขณะที่ Apple รอแล้วรออีก...เขาก็กลายเป็นพลาสมา [1]"
"พฟฟ!" หนิงซีหัวเราะออกมาทั้งน้ำตา และเริ่มหัวเราะอย่างควบคุมไม่ได้ "ที่รัก เรื่องตลกของคุณ...มันงี่เง่าเกินไป!"
ความจริงแล้วมุกตลกนี้ทำให้เธอมีบรรยากาศที่คุ้นเคย ซึ่มสไตล์ของคนๆ หนึ่ง
“ผมขอโทษ ที่รัก คุณน้าเพิ่งเสียการควบคุมไปกะทันหัน...ผมจะไปล้างหน้าเดี๋ยวนี้!” Ning Xi ดมกลิ่นอย่างงุ่มง่ามและเดินไปที่ห้องน้ำด้วยความเขินอาย
เธอไม่อยากจะเชื่อตัวเอง เธอต้องการให้กำลังใจ Little Treasure แต่เธอก็ร้องไห้เหมือนเด็กทารกต่อหน้าเขา สุดท้ายสมบัติน้อยก็ต้องปลอบเธอแทน...
เมื่อ Ning Xi อยู่ในห้องน้ำ Little Treasure แอบตอบกลับ: [เธอหัวเราะ]
Lu Tingxiao ซึ่งกำลังรออย่างใจจดใจจ่ออยู่ที่ปลายอีกด้านของโทรศัพท์ ในที่สุดก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก
ต่อมา เขาเตือนลูกชายด้วยความกังวลอีกครั้ง: [ยังจำที่ฉันบอกได้ไหม]
เขารู้สึกโล่งใจเมื่อ Little Treasure ตอบกลับด้วย [อืม]
ทันใดนั้น ประตูห้องทำงานก็เปิดออก เป็นหลู่จิงลี่ที่รีบเข้ามาด้วยใบหน้าที่ซีดเซียว ราวกับว่าวันสิ้นโลกมาถึงแล้ว
"พี่! พวกเราตายแล้ว! ชายชรากลับมาเร็วกว่าที่คาดไว้! ที่จริงตอนนี้เขาอยู่ที่ประตูแล้ว!!!"
หมายเหตุผู้แปล:
[1] ในภาษาจีน รอแพร์ (等梨子) ออกเสียงคล้ายกับพลาสมา (等离子)