ตอนที่ 1314: ฉันเกรงว่าเขาจะทุบตีฉัน
ผู้แปล: _Min_ บรรณาธิการ: Rainystars
โซฟาในการศึกษาของ Xin Embassy ในเอกวาดอร์ตอนนี้ถูกครอบครองโดยเด็กผู้หญิงอายุประมาณสิบสองหรือสิบสามปี เช่นเดียวกับคนติดอินเทอร์เน็ต เธอสวมหมวกกันน็อค Phantom ขณะที่เธอนอนนิ่งๆ
เนื่องจากเธอมาถึงสถานทูตเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว เธอจึงอ้างสิทธิ์ในดินแดนของเธอในการศึกษาวิจัยว่าเป็นของเธอเอง
ได้ยินเสียงฝีเท้าเดินลงมาข้างล่าง
เมื่อลิลิธได้ยินเสียงเคลื่อนไหวที่ชั้นล่าง เธอขยับเล็กน้อย บิดคอ แล้วหันไปที่ประตู
ซึ่งแตกต่างจากคนทั่วไป เธอยังคงรักษาความรู้สึกของเธอต่อโลกภายนอกได้เมื่อเธอเชื่อมต่อกับ Phantom Helmet
เมื่อเธอเห็น Zhu Yu และคนอื่นๆ เข้าไปในห้องศึกษา สีหน้าของลิลิธก็แข็งทื่อ ราวกับว่าเธอเดาได้ว่าพวกเขามาทำไม
Zhu Yu เดินไปข้างโซฟาและมองไปที่เด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ที่อยู่ข้างหน้าเธอ เป็นเรื่องยากสำหรับเธอที่จะเชื่อมโยงระหว่างบุคคลที่ทรงพลังที่ “ฆ่าสิ่งมีชีวิตเหนือธรรมชาติสี่ตัวด้วยตัวเธอเองและหน่วยซีล” กับเธอ
เธอดูเหมือน NEET หรือไม่?
Zhu Yu ถอนหายใจ คุกเข่าลง และโน้มน้าวใจ Lilith อย่างอ่อนโยน
“ฉันมาที่นี่เพื่อพาคุณกลับบ้าน… เมื่อภารกิจนี้จบลง คุณจะกลับบ้านกับฉันไหม”
ลิลิธส่ายหัว สีหน้าหวาดกลัวปรากฏขึ้น
แม้ว่ามนุษย์จะไม่ต่างจากแมลงเท่าปัญญาประดิษฐ์ แต่ก็มีข้อยกเว้น ชายที่ชื่อเจียงเฉิน
ในฐานะบุคคลเพียงคนเดียวที่โดดเด่นจากตัวอย่างมากมาย คุณภาพของ Jiang Chen ในฐานะ "ตัวอย่าง" นั้นดีที่สุดอย่างไม่ต้องสงสัยในบรรดา "ตัวอย่าง" มากมายที่เธอเคยเห็น แม้ว่าพลังการต่อสู้และ IQ ของเขาไม่จำเป็นต้องดีที่สุดในบรรดาผู้คนที่เธอพบเจอ แต่เขาก็เป็นคนที่ "น่าสนใจที่สุด" สำหรับเธอ
หลังจากที่พวกเขาพบกันอีกครั้งที่ Line 0 เธอรู้สึกประหลาดใจกับการเติบโตของ Jiang Chen แต่ก็มีความกลัวที่เธอเริ่มรู้สึก
ปัญญาประดิษฐ์จะรู้สึกกลัวหรือไม่?
1
ปัญญาประดิษฐ์ระดับกลางอาจไม่ใช่ แต่ปัญญาประดิษฐ์ขั้นสูงจะทำได้อย่างแน่นอน
“หากมีปัญหาอะไร คุณสามารถบอกฉันได้ ฉันจะพยายามช่วยคุณแก้ไข” Zhu Yu ถอนหายใจขณะที่เธอมองดูลิลิธที่ไม่ยอมลุกจากโซฟา จากนั้นเธอก็อธิบายอย่างอดทน “เจียงเฉินเป็นห่วงคุณ ดังนั้นเขาหวังว่าคุณจะกลับไปในไม่ช้า”
“แล้วจะทำให้เขาไม่โกรธได้ไหม” ลิลิธถามทันที “ฉันเกรงว่าเขาจะทุบตีฉัน”
"นาย. Jiang ไม่ใช่คนประเภทนั้น” ตัวแทนหญิงที่อยู่เบื้องหลัง Zhu Yu ตอบโต้ทันที
เช่นเดียวกับ Ghost Agents ส่วนใหญ่ พวกเขาเคารพอย่างสุดซึ้ง หรือแม้แต่โหยหาชายผู้พรากพวกเขาจากความอดอยากและสงครามและมอบชีวิตที่สองให้พวกเขา...
“คุณไร้เดียงสาเกินไป” ลิลิธมองผู้หญิงคนนั้น แล้วถอนหายใจซึ่งไม่ปกติสำหรับอายุของเธอ และพูดช้าๆ “คุณไม่รู้หรอกว่าผู้ชายคนนั้นอายุเท่าไหร่—”
“อะแฮ่ม” จูหยูรู้สึกว่าเธอต้องขัดจังหวะ เธอจึงไออย่างหนัก “คุณลิลิธ ฉันจะรายงานทุกคำที่คุณพูดกับเจียงเฉิน ฉันสามารถรับประกันได้ว่าเขาไม่ได้โกรธเพราะเหตุการณ์ในโบโกตา อย่างไรก็ตาม ฉันไม่สามารถรับประกันได้ว่าทัศนคติของเขาจะไม่เปลี่ยนไปหากคุณยังคงพูดเรื่องงี่เง่านี้ต่อไป”
เห็นได้ชัดว่าประโยคสุดท้ายได้ผล
ลิลิธปิดปากทันที
เมื่อเธอเห็นการแสดงออกที่แน่วแน่ของ Zhu Yu เธอรู้ว่าเธอไม่สามารถอยู่ที่นี่ได้อีกต่อไป ดังนั้นเธอจึงต้องประนีประนอมอย่างไม่เต็มใจ
“ฉันกลับได้ แต่ฉันมีเรื่องขอร้อง”
Zhu Yu กระตุ้นให้เธอมองตาของเธอต่อไป
ลิลิธค่อยๆ คลานขึ้นจากโซฟา แล้วมองไปที่ทั้งสองที่ประตู
“คุณจะไปปฏิบัติภารกิจที่โคลอมเบีย? พาฉันไปกับคุณ."
“สาวน้อย เราจะไม่ไปเที่ยว” ตัวแทนหญิงที่อยู่เบื้องหลัง Zhu Yu ล้อเล่น
"ฉันรู้."
ลิลิธพยักหน้าอย่างว่างเปล่าและยกมือขวาขึ้น
ด้วยสีหน้าตื่นตระหนกของทั้งสอง ลูกบอลโลหะสีเงินสองลูกพุ่งออกมาจากข้อมือของเธอ ภายใต้การแทรกแซงของสนามพลังพิเศษ พวกมันลุกขึ้นจากฝ่ามือของเธอและบินขึ้นและลง แยกออกจากกันและควบแน่น ความเร็วในการบินของลูกบอลโลหะค่อยๆ เร็วขึ้นและเร็วขึ้น และมันก่อตัวเป็นวงแหวนสีเงินวาบหวิวเหนือฝ่ามือของเธอ
สัมผัสแห่งความงดงามปรากฏในดวงตาของ Zhu Yu
“คุณมีพลังวิเศษด้วยเหรอ?”
แม้ว่า Zhu Yu จะไม่รู้เกี่ยวกับความสามารถพิเศษของเธอ แต่เนื่องจากลิลิธสามารถเอาชนะไพ่ตายของสมาชิกอาวุโสของคุโรฟุเนะได้ ดังนั้นมันจึงต้องได้รับความช่วยเหลือจากทรงกลมโลหะเงินนี้
“ก็ไม่ผิดที่จะตีความแบบนี้” ลิลิธพูดด้วยสภาพไร้อารมณ์หลังจากที่เธอจำลูกบอลในแขนเสื้อได้ “มันยากมากที่จะอธิบายโดยเฉพาะ ในระยะสั้นฉันสามารถดูแลกองพันได้อย่างง่ายดาย คุณคิดอย่างไร?"
ปัญญาประดิษฐ์ขั้นสูงและมนุษย์ดิจิทัล ซึ่งทั้งหมดนี้ถือเป็นความลับสุดยอดของ Celestial Trade แน่นอนว่าลิลิธจะไม่เปิดเผยความลับเหล่านี้ ตราบเท่าที่พวกเขาเชื่อในความสามารถของเธอ ตัวตนของคนที่มีพลังพิเศษก็ดูจะสะดวกกว่า
เหตุใดเธอจึงตัดสินใจติดตาม Zhu Yu และคนอื่นๆ ในภารกิจ แทนที่จะรอให้พวกเขากลับมาที่สถานทูต...
โอเค ลิลิธยังคงกังวลเล็กน้อยที่เจียงเฉินโกรธเธอ ดังนั้นเธอจึงคิดว่ามันเป็นโอกาสที่จะชดเชยความผิดพลาดของเธอ
เพราะเธอไม่มีอะไรจะทำอยู่แล้ว
…
หลังจากที่ Zhu Yu ได้ขออนุญาตจาก Jiang Chen ในที่สุดเธอก็ตกลงตามคำขอของ Lilith
ขณะที่กลุ่มเดินทางออกจากสถานทูตและนั่งรถไปยังชายแดนระหว่างโคลอมเบียและเอกวาดอร์ เหตุการณ์สำคัญอีกครั้งก็เกิดขึ้นที่แนวหน้าของกองทัพรัฐบาลโคลอมเบียและ FARC
เช้าวันนั้น กองกำลังกองโจร FARC ซึ่งเคลื่อนพลไปทางเหนือของเทือกเขาแอนดีสได้เปิดฉากการโจมตีอย่างรุนแรงต่อพื้นที่ Cucuta
ปืนครกหลายร้อยลูกถล่มเมือง Cucuta ซึ่งกองทหารรัฐบาลประจำการอยู่ FARC ซึ่งเคยปฏิบัติตามกฎหมายระหว่างประเทศมาก่อน ได้เพิกเฉยต่อมนุษยธรรมและอนุสัญญาระหว่างประเทศโดยสิ้นเชิง
ทหาร FARC หลายพันนายเหมือนหมาป่าชั่วร้ายกระโจนเข้าหากองกำลังของรัฐบาลภายใต้การกำบังของกระสุน ควันปกคลุมทั่วทุกมุมเมือง และเสียงปืนไม่เคยหยุดเลยแม้แต่วินาทีเดียวตั้งแต่เริ่ม
การโจมตีของ FARC ดำเนินไปตลอดทั้งวัน
การโจมตีที่เริ่มขึ้นตั้งแต่ตีห้ายังไม่สงบลงจนกระทั่งเช้าวันรุ่งขึ้น
ในเวลาเพียงวันเดียว ทั้งสองฝ่ายทิ้งศพไว้หลายพันศพ ไม่มีทางที่จะได้รับจำนวนพลเรือนที่เสียชีวิตในการสู้รบครั้งนี้
FARC ล้อมกองทหารรัฐบาลโคลอมเบียที่ประจำการใกล้สนามบิน ภายใต้การโจมตีอย่างบ้าคลั่งที่ไม่สนใจตัวเลขผู้เสียชีวิต ชัยชนะอาจเป็นเพียงเรื่องของเวลาเท่านั้น
อย่างไรก็ตาม Timoshenko ไม่พอใจกับผลลัพธ์ของการต่อสู้ครั้งนี้ เขาสั่งให้เจ้าหน้าที่ที่รับผิดชอบในการปิดล้อมเมือง Cucuta ควบคุมภูมิภาค Cucuta และชายแดนระหว่างโคลอมเบียและเวเนซุเอลาอย่างเต็มที่ภายในสิบสองชั่วโมง
เห็นได้ชัดว่าการยกพลขึ้นบกของทหาร UA ในโคลอมเบียทำให้เขารู้สึกประหม่า มิฉะนั้น เขาจะไม่สั่งการต่อสู้ที่ขาดความรับผิดชอบหรือแม้แต่คลั่งไคล้
เพื่อให้ได้ขีปนาวุธต่อต้านอากาศยานและปืนใหญ่ต่อต้านอากาศยานโดยเร็วที่สุด เขาไม่สนใจเกี่ยวกับการบาดเจ็บล้มตายของพลเรือนและภาพลักษณ์ระหว่างประเทศอีกต่อไป หากขีปนาวุธต่อต้านอากาศยานเหล่านี้ไม่ถูกนำไปใช้ในป่าฝนของเทือกเขาแอนดีสโดยเร็วที่สุด เมื่อการโจมตีทางอากาศเริ่มขึ้น มันจะเป็นนรกที่แท้จริงของเขา