ถึงเวลาต่อสู้ของเราแล้วหรือยัง?
เราได้รับชุดเกราะ
ฉันลองสวมชุดเกราะแต่ไม่สามารถขยับได้อย่างน่าพอใจ พวกเขาจึงบอกให้ฉันสวมชุดเกราะหนังแทน
ฉันแน่ใจว่าชุดเกราะหนังนี้ยอดเยี่ยมมาก
ฉันรู้สึกว่านี่ไม่ได้ด้อยกว่าชุดเกราะที่นักผจญภัยในเมืองสวมใส่
ฉันไม่แน่ใจ แต่นั่นคือสิ่งที่ฉันคิด
พวกเขาให้อาวุธต่างๆแก่เราด้วย
ฉันเลือกดาบ
คนอื่นก็เลือกเช่นกัน
อย่างไรก็ตาม เราสังเกตได้จากการโบกเพียงเล็กน้อยเท่านั้น
เราสังเกตเห็นว่าเราไม่มีความสามารถพอที่จะใช้ดาบได้
ด้วยเหตุนี้ ลิซาร์ดแมนที่จัดการอาวุธจึงมอบอีกอันหนึ่งให้กับเรา
เขาส่งหอกให้เรา
เขาแนะนำให้เรามุ่งไปที่การเพรสซิ่งแทนการฟัน
ฉันโตพอที่จะทำในสิ่งที่ฉันต้องการแล้ว แต่ฉันยอมรับหอกและคำแนะนำของเขา
ฉันพยายามแทงมันสองถึงสามครั้ง
ดีไม่เลว
แม้ว่าสิ่งนี้จะดูเรียบง่าย แต่ฉันรู้สึกว่าฉันแข็งแกร่งขึ้นหลายเท่า
ฉันสงสัยว่าพวกอันธพาลในเมืองจะรู้สึกแบบเดียวกันหรือไม่เมื่อพวกเขามีอาวุธอยู่ในมือ
อย่างไรก็ตาม เราแตกต่างจากผู้ชายพวกนั้น
เราจะปกป้องหมู่บ้านนี้โดยใช้อาวุธเหล่านี้
แปลโดย Elite4Harmon แห่ง SHMTranslations dot com
อ่านที่ SHMTranslations(dot) com
เราจะต่อสู้กับกระต่ายด้วยเขี้ยว
ใช่แล้ว กระต่ายมีเขี้ยว
กระต่ายนักฆ่า
กระต่ายแห่งความตาย
แค่ได้ยินชื่อ แม้แต่นักผจญภัยชื่อดังที่มีประวัติยาวนานและประสบการณ์ที่ดีก็ยังต้องสั่นสะท้าน
ฉันมองหน้าเพื่อนร่วมทาง
พวกเขาดูซีด
แต่ฉันคิดว่าเราจะสบายดี
แปลโดย Elite4Harmon แห่ง SHMTranslations dot com
อ่านที่ SHMTranslations(dot) com
เราไม่ชนะ แต่ฉันคิดว่าเราทำได้ดีมาก
เพราะเราทุกคนยังมีชีวิตอยู่
พวกเราทุกคนดีใจที่เห็นทุกคนรอดชีวิต
ฉันรู้สึกเหมือนสายสัมพันธ์ของเราลึกซึ้งยิ่งขึ้น
และเราได้เรียนรู้ความแข็งแกร่งของหมาป่า
หนึ่งในนั้นฆ่ากระต่ายตัวนั้นด้วยการโจมตีครั้งเดียว…..
มาทำทุกวิถีทางที่จะไม่ต่อต้านพวกเขา
แปลโดย Elite4Harmon แห่ง SHMTranslations dot com
อ่านที่ SHMTranslations(dot) com
หลังจากนั้นก็ปล่อยให้เราทำงานต่างๆ
เป็นการตรวจสอบความถนัดของเรา
ลองทำหลายๆ อย่างดีกว่าทำในสิ่งที่ทำไม่ได้
ฉันทำทุกอย่างอย่างสุดความสามารถ
และพลังทั้งหมดของฉัน
ฉันทำดีที่สุดแล้วจริงๆ
นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันพยายามอย่างหนักกับสิ่งต่างๆ
แต่ผลออกมาไม่ดี
บ้านที่เราสร้างพังทลายอย่างรวดเร็ว
เราเมาและถูกคนแคระด่าว่าขณะชงเหล้า
เมื่อเราพยายามสกัดน้ำตาลและน้ำมัน….เราไม่มีกำลังมากพอที่จะทำเช่นนั้น
ท้อแท้
ยิ่งไปกว่านั้นในขณะที่เรากำลังทำนั้น หัวหน้าหมู่บ้านก็สร้างโรงอาบน้ำและโกดังเสร็จในทันที
น่าสลดใจ
แปลโดย Elite4Harmon แห่ง SHMTranslations dot com
ฉันทำดีที่สุดแล้วในการทำเครื่องประดับ
ฉันได้รับการยกย่อง
ฉันดีใจเล็กน้อย
ทำอาหารหมัก.
มีกลิ่นเหม็นแต่ทนได้
ฉันสามารถทำให้ดีที่สุดอย่างต่อเนื่องเท่านั้น
เมื่อฉันเสียสมาธิ ฉันก็ต้องคิดถึงกระต่ายนักฆ่าอีกครั้ง
แค่นึกถึงกระต่ายที่ฆ่ากลิ่นก็ฟุ้งกระจาย
เราก็ทำได้สำเร็จ
เราได้รับอนุญาตให้กินผลิตภัณฑ์ทดลองเหล่านี้และอร่อยมาก
แปลโดย Elite4Harmon แห่ง SHMTranslations dot com
ช่างตีเหล็ก
ร้อนเกินไป.
และงานที่ต้องทำหนักเกินไป
ฉันผลักดันตัวเองจนถึงขีดสุด แต่ก็ยังล้มลง
เราโดนด่าตอนตื่น
พวกเขาบอกว่าอย่าทำอะไรหักโหมจนเป็นลม
พวกเขายังบอกว่าอย่าใจร้อน
…
เราใจร้อนไปหรือเปล่า?
เราควรไตร่ตรอง
สิ่งที่พวกเขากล่าวว่าเป็นความจริง
หัวหน้าหมู่บ้านและมามุซังผู้ดูแลของเราบอกว่าเราควรใช้ชีวิตที่นี่ให้คุ้นเคยก่อน
...
เราพยายามมาหลายอย่าง วันเวลาผ่านไป แต่ฉันไม่แน่ใจว่าเราเคยชินกับชีวิตที่นี่หรือเปล่า
ไม่ ฉันแน่ใจว่าไม่ใช่เรา
เรากินมากเกินไป เรากินวันละ 3 เวลา คือ เช้า กลางวัน เย็น
บางครั้งอาจมีมากกว่านั้นขึ้นอยู่กับว่ามีเหตุการณ์ใดเกิดขึ้น
กลางคืนเราไม่กลัวโดนปล้นอีกแล้ว หลับสบายแล้ว
ห้องน้ำสะอาด
นอกจากนี้ยังมีแหล่งน้ำในบริเวณใกล้เคียง
และมันฟรี
ฉันคิดว่าฉันจะมีชีวิตที่ดีขึ้นหลังจากเรียนรู้จดหมายและมารยาทจาก Fushu แต่ฉันดีกว่าที่คาดไว้
ชีวิตของฉันแตกต่างจากเมื่อก่อนมากจนฉันสับสน
เราต้องปรับตัวให้ชินกับชีวิตที่นี่ก่อน
เอาล่ะ.
ฉันจะชินกับชีวิตนี้
อา อาหารเย็นวันนี้เป็นสตูว์เหรอ?
กระต่ายนักฆ่า?
มันอร่อย.
ฉันจะทำงานหนักแม้ในขณะท้องว่าง
แปลโดย Elite4Harmon แห่ง SHMTranslations dot com
อ่านที่ SHMTranslations(dot) com
อนึ่ง.
แม้ว่าเราจะทำสิ่งต่าง ๆ มากมาย…..มีสิ่งหนึ่งที่ฉันอดไม่ได้ที่จะจดจำ
ไม่ใช่ที่หมู่บ้านนี้ แต่เป็นหมู่บ้านที่ Fushu พาเราไป
คืนหลังจากงานเลี้ยงต้อนรับ พวกเราทุกคนถูกเรียกให้ไปที่ห้องๆหนึ่ง
แน่นอนว่าพวกเราผู้ย้ายถิ่นฐานทั้งหมดมารวมตัวกันที่สถานที่นั้นอย่างเชื่อฟัง
ฉันกลัวมากกับสิ่งที่เกิดขึ้นในตอนนั้น
ท้ายที่สุดมีผู้คนมากกว่าในช่วงงานเลี้ยงต้อนรับ
มีแมงมุมตัวใหญ่โง่เขลาและหมาป่าที่ดูทรงพลัง
นอกจากนี้หัวหน้าหมู่บ้านไม่ได้อยู่ที่นั่น
นั่นทำให้ฉันไม่สบายใจจริงๆ
เหมือนแทนกำนันคนที่เรียกเราว่าเมีย
เธอยังเด็กและสวยงามอย่างน่าประหลาดใจ
ชื่อของเธอคือ Lulushi
ฉันหัวเราะเล็กน้อยโดยคิดว่าเธอมีชื่อเดียวกับเจ้าหญิงดูดเลือดในตำนาน
เธอกังวลเกี่ยวกับบางสิ่งบางอย่าง?
แม่ หัวข้อหลักในตอนนั้นไม่ใช่อย่างนั้น
ภรรยาของหัวหน้าหมู่บ้านสอนเราด้วยใบหน้าที่ค่อนข้างจริงจัง
ดูเหมือนว่าสิ่งเหล่านั้นจำเป็นสำหรับการอาศัยอยู่ในหมู่บ้าน
มีสามคน
การสูญเสียพืชผลเป็นการดูหมิ่น
อย่าลืมล้างมือหลังจากใช้งาน
อย่ารังเกียจเขาหากเขาทำตัวเหมือนเด็ก
อย่ารังเกียจเขาหากเขาทำตัวเข้มงวด
ถ้าเขารบกวนคุณ….ก็แค่มองข้ามมันไปและหลีกเลี่ยงเขา
แต่การกระทำที่เป็นศัตรูกับเขานั้นไม่สามารถให้อภัยได้
เธอบอกกับพวกเราอย่างหนักแน่นว่า
ฉันไม่เข้าใจเนื้อหาจริงๆ
เป็นเรื่องปกติที่จะไม่เล่นในฟาร์ม
คนที่ทำอาหารทิ้งขว้างไม่ใช่คนดีอย่างแน่นอน
ฉันรู้วิธีรักษาความสะอาดและวิธีใช้ห้องน้ำ
ทั้งนี้เพื่อการควบคุมโรค
การไม่ล้างมือหลังจากใช้ห้องน้ำก็เหมือนกับการเชื้อเชิญโรคต่างๆ
มีน้ำเพียงพอเพื่อให้เราล้างได้อย่างแน่นอน
อย่างสุดท้าย….แม่ การเชื่อฟังผู้ปกครองเป็นสิ่งสำคัญ
มันเหมือนกันทุกที่
จะไปสู้ข้างบนก็ไม่ได้ผลดี
การกระทำที่ไม่เป็นมิตร?
ไม่มีเหตุผลที่จะทำเช่นนั้น
แปลโดย Elite4Harmon แห่ง SHMTranslations dot com
อ่านที่ SHMTranslations(dot) com
「ฉันจะเป็นคนทำอาหารเย็นวันนี้เอง」
หัวหน้าหมู่บ้านลากคอหมูป่าขนาดเท่าบ้านตัวเล็กๆ
「หัวหน้าหมู่บ้าน นี่คือ…」
「อ่า คนพวกนี้พาฉันมา ดูเหมือนว่าพวกเขาจะรู้สึกเกียจคร้าน ดังนั้นฉันจึงเป็นคนฆ่ามัน 」
จากนั้นหัวหน้าหมู่บ้านก็ตบหัวหมาป่า
กล่าวอีกนัยหนึ่ง หมาป่าไม่สามารถฆ่าหมูป่าและเรียกหามันได้
….
กำนันจะเอาเลือดมาเชือดคอรื้อต่อหน้าเราแล้วปรุง….
อาหารที่หัวหน้าหมู่บ้านทำอร่อย
….
การกระทำที่ไม่เป็นมิตร?
ไม่มีเหตุผลที่จะทำเช่นนั้น