บทที่ 6: การกระโดดคลื่น
ผู้แปล: - - บรรณาธิการ: - -
หุ่นยนต์ทั้งสองขยับเกือบพร้อมกัน แสงจ้าที่ส่องมายัง Ye Chong ที่ซ่อนตัวอยู่ใต้โล่ไททาเนียมทำให้เขาล้มลง มันเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วจนทำให้ Ye Chong ยืนขึ้นอย่างงุ่มง่ามและทำอะไรไม่ถูกโดยพบว่าเขาถูกยิง โล่ไม่สามารถทำหน้าที่สำคัญในการป้องกันได้ กระสุนเจาะทะลุตรงไปที่ขอบซี่โครงของ Ye Chong ทางด้านซ้ายอย่างง่ายดาย
ฝ่ายตรงข้ามรู้สึกงุนงงเมื่อรู้ว่าการยิงไม่สามารถทำให้ Ye Chong หลุดออกไปได้ ในขณะเดียวกัน Ye Chong ได้ทิ้งโล่ไททาเนียมเพราะถือว่าไร้ประโยชน์ เขาวิ่งอย่างเอาชีวิตรอด ซ่อนตัวอยู่หลังก้อนหินหรือเศษซากใดๆ เพื่อเบี่ยงเบนความสนใจของคู่ต่อสู้
แต่ฝ่ายตรงข้ามมีทักษะการต่อสู้อย่างชัดเจน ความสงบในตัวศัตรูบอกว่ากลอุบายไม่ได้ผล ความแข็งแกร่งของ SP-II แสดงให้เห็นอย่างละเอียดผ่านการยิงนัดที่สอง ไม่มีความระทึกใจ ไม่มีดราม่า ไม่มีมหากาพย์
หลังจากล้มลงนับครั้งไม่ถ้วน Ye Chong ก็โกรธจนตาแดงก่ำ เรียกร้องให้มีการแข่งขันอีกครั้งอย่างต่อเนื่อง เสียงของ Mu Shang ดังขึ้นในหูของเขาอย่างไม่ไยดี “มีวิธีเชิงกลยุทธ์ 62 วิธีในการหลบกระสุน คุณต้องการให้ฉันสอนไหม”
Ye Chong ตอบด้วยอารมณ์ฉุนเฉียว “เจ้าถั่วและโบลต์สนิม! คุณแค่เฝ้าดูฉันตายเป็นล้านๆ ครั้ง แล้วคุณก็ทำได้แค่นอนอยู่ตรงนั้นแล้วคุยกันเหรอ? นั่นคือความตั้งใจ? ผู้ชายคุณไม่สนใจจริงๆเหรอ?”
ในทางกลับกัน มู่ชางตอบด้วยท่าทีสบายๆ ว่า “ตามหลักจิตวิทยาแล้ว มนุษย์มีแนวโน้มที่จะจดจำความเจ็บปวดและความล้มเหลวด้วยความน่าจะเป็น 90 ถึง 96% และโอกาสที่ 52 ถึง 63% บุคคลจะใช้ ประสบการณ์เป็นปัจจัยกระตุ้น ดังนั้น ฉันเชื่อว่าถึงตอนนี้ประสบการณ์ได้ประทับอยู่ในใจของคุณเรียบร้อยแล้วใช่ไหม”
Ye Chong กระโดดออกมาจากหุ่นยนต์ของเขาในขณะที่เขาถ่มน้ำลาย “คุณ… คุณ… คุณ! คุณเก่งนะ!" เขาอยากจะทุบขยะที่พูดพล่ามต่อหน้าเขาเป็นชิ้นๆ
Mu Shang ไม่สามารถใส่ใจและดึงภาพจากที่ไหนเลย Ye Chong เก็บความโกรธของเขาและกลืนความโกรธของเขาในขณะที่เขาดูวิดีโอคลิปอย่างใกล้ชิด เป็นคลิปวิดีโอสั้น ๆ ที่มีความยาวไม่เกิน 10 วินาที ไม่มีที่ว่างสำหรับ Ye Chong ในการคิดสิ่งต่าง ๆ เนื่องจากดวงตาของเขาจับจ้องไปที่ทุกเฟรมของคลิปในขณะที่คำพูดของ Mu Shang สะท้อนว่า "ดูอย่างระมัดระวัง!"
มันเป็นหุ่นยนต์รูปร่างเหมือนเรเวนแต่มีความว่องไวมากกว่า ว่องไวมากจนสามารถเคลื่อนไหวเป็นคลื่นที่ไม่เป็นระเบียบได้อย่างราบรื่นราวกับระลอกคลื่นในทะเล ไม่มีจุดที่หยุดนิ่ง ทำให้การเคลื่อนไหวครั้งต่อไปคาดเดาไม่ได้อย่างมาก
ตอนนั้นเองที่ Ye Chong ได้ตระหนักถึงความงามของงานฝีมือระดับสูงสุด! เลือดของเขาลุกโชนเมื่อความหลงใหลในตัวเขาเพิ่มขึ้นอย่างมาก ทักษะที่น่าทึ่งของผู้เชี่ยวชาญอาจเป็นของเขา! ความปรารถนา!
ซุน ซู่หลินอดไม่ได้ที่จะจ้องมองคู่ต่อสู้ที่ชื่อ YC ต่อหน้าเธอด้วยความทึ่ง แม้ว่าพวกเขาจะไม่เคยอยู่ในระดับเดียวกันก็ตาม YC มักจะยืนหยัดต่อสู้กับความพ่ายแพ้ครั้งแล้วครั้งเล่า ความดื้อรั้นอันยิ่งใหญ่ที่คนทั่วไปไม่สามารถรวบรวมได้
ชัยชนะที่ได้มาอย่างง่ายดายครั้งแล้วครั้งเล่าไม่ได้ทำให้ซู่หลินพอใจ YC เป็นมือใหม่อย่างปฏิเสธไม่ได้ในเรื่องนี้ เครื่องจักรที่เขาใช้ทำให้มันสมเหตุสมผล กาเป็นสัญลักษณ์ของมือใหม่เสมอ ไม่มีอะไรเป็นชัยชนะเกี่ยวกับชัยชนะที่เอาชนะมือใหม่สำหรับคนที่ได้รับการฝึกฝนอย่างถูกต้องตั้งแต่ยังเด็กเช่นเธอ
และที่แปลกไปกว่านั้น เมื่อใดก็ตามที่เธอได้รับการร้องขอการต่อสู้จาก YC เธอไม่สามารถต้านทานการคลิกปุ่ม "ยอมรับ" ซึ่งคนนอกจะพบแต่การต่อสู้ที่น่าเบื่ออย่างไม่มีจุดหมาย แน่นอนว่าคนที่กล้าหาญควรได้รับโอกาสเสมอ Xuelin คิดเพื่อปลอบใจตัวเอง เธอไม่ได้สังเกตเลย ความอยากรู้อยากเห็นที่พลุ่งพล่านอยู่ในตัวเธอ
YC เป็นคนแบบไหน?
ณ สถานที่ห่างไกล ห่างไกลจาก Trash Planet-12 Xuelin กัดริมฝีปากสีเชอร์รี่ของเธอ คิ้วที่สื่อความหมายของเธอขมวดแน่น ใบหน้าหวานของเธอละลายกลายเป็นครุ่นคิดอย่างขมขื่นในเวลานี้ YC ไม่ส่งคำร้องขอการต่อสู้ให้เธออีกต่อไป แต่แทนที่จะนิ่งเฉย
ในที่สุดเขาก็ยอมแพ้?
Xuelin หายใจออกเป็นสัญญาณของความโล่งใจ ถ้าไม่ใช่เวลาที่ต้องยอมแพ้... ฟังก์ชั่นง่ายๆ ของ Raven ก็ไม่สามารถหลบการโจมตีจาก SP-II ของเธอได้ เอาล่ะ ได้เวลาให้มือใหม่คนนี้บรรยายเกี่ยวกับพื้นฐานแล้ว!
ก่อนที่ Xuelin จะยกริมฝีปากขึ้น คำขอต่อสู้ก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเธอ
คุณยังไม่เสร็จเหรอ? การต่อสู้ของคุณไม่มีจุดหมาย! คุณควรรับรู้ความแตกต่างระหว่างทั้งสองฝ่าย! Xuelin บ่นในใจของเธอ มือของเธอไวกว่าความคิด และก่อนที่เธอจะรู้ตัว เธอได้กดปุ่ม "ยอมรับ" บนหน้าจอแล้ว
ฮิฮิ ขออีกรอบได้ไหม Xuelin หัวเราะเยาะขณะที่สีหน้าของเธอสว่างไสวราวกับหิมะ
Ye Chong จ้องมองไปที่พื้นระหว่าง Raven และ SP ของฝ่ายตรงข้าม จิตใจของเขายังคงเล่นซ้ำตอนของการต่อสู้ที่เขาประสบในขณะที่ร่างกายของเขารู้สึกหดหู่สะท้อนถึงความวิตกกังวลของเขา
มู่ชางขัดจังหวะอีกครั้งด้วยน้ำเสียงเมินเฉย “ท่วงท่าการหลบนี้เรียกว่าการกระโดดคลื่นแบบไม่เป็นระเบียบ กุญแจที่นี่ไม่เป็นระเบียบ มุ่งเน้นไปที่สิ่งนั้น” นั่นคือทั้งหมดที่เขาพูดทั้งหมดที่เขาเต็มใจและต้องการจะพูด ไม่มีอีกแล้ว
Ye Chong โกรธจนถึงจุดที่เขากัดฟัน แต่เขาไม่สามารถทำอะไรกับ Mu Shang ได้ เขาทำได้เพียงสวมหมวกความคิด สงสัยว่าในโลกนรกเขาจะเข้าใจความหมายเบื้องหลังความไม่เป็นระเบียบได้อย่างไร พูดง่ายกว่าทำ!
ไม่เป็นระเบียบ…ไม่เป็นระเบียบ…ไม่เป็นระเบียบ เขาพึมพำคำซ้ำๆ
เวลาไม่เคยคอยใคร ก่อนที่ Ye Chong จะเข้าใจความหมายของห่าที่ไม่เป็นระเบียบ ฝ่ายตรงข้ามก็ยอมรับคำขอของเขาแล้ว
Ye Chong เพิกเฉยต่อความสับสนทั้งหมดและสามารถมุ่งเน้นไปที่เหตุการณ์ก่อนหน้านี้เท่านั้น ไม่มีเวลาสำหรับความไม่เป็นระเบียบหรืออะไรก็ตามที่เป็นอยู่! คิด! วงโคจรที่ไม่มีสัญญาณของการเคลื่อนไหวใด ๆ เป็นเส้นโค้งที่น่าทึ่ง!
หลังจากการหลบหลีก Raven หลายครั้ง ในที่สุด Ye Chong ก็สามารถมีความเข้าใจที่ดีขึ้นเกี่ยวกับคุณสมบัติของเครื่องจักรของเขา แทนที่จะเป็นทฤษฎีที่เขาจำได้เพียงอย่างเดียวก่อนหน้านี้ นี่ก็ทำให้เขารู้ความจริงที่เจ็บปวดว่าแทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่หุ่นยนต์ตัวนี้จะทำโค้งหรือกระโดดแบบแฟนซีใดๆ ระบบคอมพิวเตอร์ของ Raven ไม่สามารถแก้ปัญหาการคำนวณที่ซับซ้อนเช่นนี้ได้! ดีมาก! ตอนนี้ขึ้นอยู่กับฉันเท่านั้น!
สิ่งเดียวที่ Ye Chong พบว่าโชคดีคือทักษะการขับเครื่องบินของเขา ซึ่งพัฒนาขึ้นจากทุกสิ่งที่เขาเคยผ่านกับ Winnie ซึ่งโปรเซสเซอร์นั้นแย่กว่าของ Raven มาก!
Ye Chong เริ่มหายใจหนัก ๆ ทุกลมหายใจของเขาลึกเท่ากับหีบเพลงเก่า
ปี๊บ!
แขนของ Ye Chong เริ่มเคลื่อนไหว! อีกาบินเหมือนลูกศรในแนวโค้งแทนที่จะเป็นเส้นตรงที่มันพุ่งเข้ามา
เกือบจะในทันที Ye Chong กำลังจะกลายเป็นหลุมอุกกาบาตในพื้นดินในขณะที่เขายืนอยู่ตรงหน้าโดยการโจมตี
Ye Chong ยุ่งเกินกว่าจะดูแลเรื่องนั้น ดวงตาของเขาจับจ้องไปที่พื้น เลือดของเขาเดือดราวกับเหล็กร้อน ความร้อนพุ่งไปที่ศีรษะของเขา Ye Chong ดำเนินการตามลำดับการเคลื่อนไหวทีละครั้งด้วยความเร็วที่ท่วมท้นโดยไม่ลังเล Raven สามารถรักษาความเร็วของมันไว้ที่จุดสูงสุด!
มือของ Ye Chong สูงขึ้นอย่างรวดเร็วจนเขาไม่สามารถคิดได้ว่าไอระเหยจากเหงื่อของเขาทำให้เกิดภาพต่อเนื่องของท่าทางของเขาหรือไม่ แต่เขาจดจ่อเกินไปที่จะคิดสองครั้งเกี่ยวกับเรื่องนี้! ชอบใครจะสน!
Xuelin ทำในสิ่งที่เธอมักจะทำ เล็งและยิง; แต่เธอพลาด เธอปัดมันออกเหมือนไม่มีอะไรคิดว่าเป็นเพียงโชคของผู้เริ่มต้น YC สุ่มหลบหนึ่งหรือสองนัดก่อนแมตช์นี้ด้วยโชคล้วนๆ ในที่สุดความพ่ายแพ้ของเขาก็หลีกเลี่ยงไม่ได้! ไม่มีอะไรที่จะได้รับนอกจากความพ่ายแพ้ที่ลูบหน้าของเขา
เมื่อเวลาผ่านไป Xuelin รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ...