บทที่ 1972 คุณเป็นใคร
ผู้แปล: Silavin และ PewPewLaserGun
บรรณาธิการและพิสูจน์อักษร: Leo of Zion Mountain และ Dhael Ligerkeys
“การมีคนมากขึ้นมีประโยชน์ไหม” Xu Qing เย้ยหยันในขณะที่เขามองไปที่ Yang Kai อย่างดูถูกเหยียดหยาม “คุณสองคนสามารถใช้พละกำลังได้มากแค่ไหนในตอนนี้”
จากมุมมองของเขา หยางไค่เพิ่งยืนอยู่หน้าม่อเสี่ยวฉีเพื่อต่อต้านการโจมตีของนกเพลิง ซึ่งต้องทำให้เขาสิ้นเปลืองไปมาก หลังจากนั้น หยางไค่ก็ปนเปื้อนไปด้วยเปลวเพลิงสีดำเหล่านั้น ดังนั้นแม้การมีชีวิตอยู่ก็ถือเป็นโชคอย่างแท้จริง
สำหรับ Mo Xiao Qi หลังจากที่เธอใช้สิ่งประดิษฐ์ทรงกลมน้ำของเธอแล้ว เธอก็พร้อมที่จะล้มลง
เห็นได้ชัดว่าพวกเขาสองคนไม่ได้อยู่ในจุดสูงสุดและไม่ควรแสดงความแข็งแกร่งมากเกินไป
ในทางกลับกัน เขาอยู่ในสภาพดี ดังนั้นเขาจึงไม่กลัวพวกเขา
หยางไค่เพียงแค่หัวเราะเบา ๆ และพูดว่า “ถ้าพี่ Xu คิดอย่างนั้นจริง ๆ คุณก็ลองลองดูสิ”
เมื่อเห็นหยางไค่ดูมีความมั่นใจและใจเย็น ซูชิงอดขมวดคิ้วไม่ได้ สงสัยว่าหยางไค่กำลังทำตัวลึกลับหรือมีความมั่นใจจริงๆ
ในบริเวณใกล้เคียง โม่เสี่ยวฉียังคงยืนอยู่ที่นั่นด้วยใบหน้าที่สิ้นหวัง ขณะที่เธอจ้องมองไปยังซูรัวเหม่ยที่ไร้วิญญาณและพึมพำว่า “ทำไมคุณถึงพยายามโจมตีฉัน”
หยางไค่หันศีรษะไปมองเธอและอดไม่ได้ที่จะตวาดว่า “คนโง่ คนตายเพื่อความมั่งคั่งเหมือนนกที่ตายเพราะอาหาร คุณไม่เข้าใจความจริงง่ายๆ เช่นนั้นหรือ? พ่อแม่ของคุณไม่ได้บอกเรื่องนี้กับคุณก่อนที่คุณจะออกไปหรือ?”
“ฉันไม่ทำ” โม่เสี่ยวฉีส่ายหัวของเธออย่างแรง ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความตื่นตระหนกขณะที่เธอโบกมือให้หยางไค่ “ห้ามบอกพ่อเด็ดขาดว่าฉันอยู่ที่นี่ ไม่งั้นเขาจะต่อยฉัน!”
“ฉันไม่รู้จักพ่อของคุณด้วยซ้ำ ฉันจะบอกเขาได้อย่างไร” หยางไค่แทบจะกระอักเลือดเมื่อได้ยินคำตอบนี้
"ถูกตัอง!" ทันใดนั้น Mo Xiao Qi ก็แสดงความโล่งใจ
"เพียงพอ!" เมื่อ Xu Qing เห็นพวกเขาทั้งสองยังคงหยอกล้อกันไปมาเหมือนเขาไม่ได้อยู่ที่นั่น เขาก็เสียความสงบและคำรามด้วยความโกรธและตะคอกว่า “พี่หยาง ถ้าพี่ไม่อยากตาย ออกไปเดี๋ยวนี้ พี่ไม่มี เหตุผลที่ต้องต่อสู้กับ Xu นี้”
หยางไค่หัวเราะเบา ๆ ขณะที่เขาเหลือบมองไปยังซูชิงอย่างแผ่วเบาและกล่าวว่า “เราไม่มีเหตุผลที่จะต้องเป็นศัตรูกัน แต่… สิ่งที่พี่ซูคิดได้ หยางคนนี้ก็เข้าใจเช่นกัน”
Xu Qing ผงะไปครู่หนึ่งขณะที่เขามองไปที่ Yang Kai ด้วยความประหลาดใจก่อนที่จะพูดด้วยความประหลาดใจว่า “พี่ชาย Yang ซ่อนตัวเองไว้ลึกจริงๆ แต่ถ้าเป็นเช่นนั้น ทำไมเราไม่ทำงานร่วมกัน? เราแบ่งของที่ริบมาได้คนละครึ่ง”
“ไม่ ไม่” หยางไค่ส่ายหัวก่อนจะชี้ไปที่ตัวเองแล้วพูดว่า “ถ้าฉันมีข้อเสียอย่างหนึ่งก็คือฉันชอบกินข้าวคนเดียว ไม่ชอบกินข้าวร่วมกับคนอื่น หากบราเดอร์ Xu เข้าใจขีดจำกัดของเขา เขาควรออกไปเดี๋ยวนี้ก่อนที่มันจะสายเกินไป”
“พี่หยางไม่กลัวว่าเขาจะไม่อิ่มท้องคนเดียวเหรอ?”
“ฉันมีความอยากอาหารที่ดี!”
โม่เสี่ยวฉีมองไปที่ทั้งสองคนอย่างว่างเปล่าขณะที่เธอพูดแทรกขึ้นมา “คุณจะกินอะไร? ฉันมีผลวิญญาณอยู่ที่นี่ คุณต้องการพวกเขาไหม”
เมื่อพูดเช่นนั้น เธอหยิบผลไม้วิญญาณที่ดูอ่อนโยนสองผลออกมาจากแหวนอวกาศของเธอ ทันทีที่ผลไม้เหล่านี้ปรากฏขึ้น กลิ่นหอมอบอวลไปในอากาศ และเมื่อพิจารณาจากความผันผวนของพลังงานที่มาจากผลไม้เหล่านี้แล้ว เห็นได้ชัดว่าไม่ใช่ผลไม้ธรรมดาแต่เป็นสมบัติหายากแทน
“ถึงไม่พูดก็ไม่มีใครคิดว่าคุณเป็นใบ้!” หยางไค่จ้องมองเธอด้วยความโกรธ
Mo Xiao Qi รู้สึกผิดทันที
“ฮึ่ม ในเมื่อพี่หยางพูดอย่างนั้น ไม่มีที่ว่างสำหรับการสนทนาเหรอ?” Xu Qing กลืนน้ำลายในขณะที่ดวงตาของเขากลายเป็นสีแดงเล็กน้อย ทุกสิ่งที่ Mo Xiao Qi หยิบออกมาจาก Space Ring ของเธอได้กระตุ้นความโลภของเขามากขึ้น และเขายิ่งมั่นใจมากขึ้นไปอีกว่ามีสมบัติมากมายซ่อนอยู่ที่เธอยังคงซ่อนไว้
เขามั่นใจว่าหากเขาสามารถคว้า Space Ring ได้ เขาจะไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับทรัพยากรการบ่มเพาะไปตลอดชีวิต ดังนั้น Xu Qing จะทนได้อย่างไร
“ตั้งแต่ตอนที่พี่ Xu โจมตีฉัน เราไม่มีอะไรต้องคุยกัน” หยางไค่เย้ยหยัน
"ดี! จากนั้นให้ Xu คนนี้ทดสอบว่า Brother Yang สามารถสำรองคำพูดของเขาได้หรือไม่!” ทันทีที่เสียงของ Xu Qing ลดลง พลังของเขาก็เพิ่มขึ้นทันที และร่างกายของเขาก็เริ่มขยายตัวอย่างรวดเร็ว
เสื้อผ้าบนร่างกายของเขาเริ่มฉีกขาดและในไม่ช้าก็ถูกฉีกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย ในขณะเดียวกันขนสีทองจำนวนนับไม่ถ้วนก็เริ่มงอกออกมาจากผิวหนังที่เปลือยเปล่าของ Xu Qing
หลังจากหายใจเพียงสามครั้ง ภาพลักษณ์ทั้งหมดของ Xu Qing ก็เปลี่ยนไปอย่างมาก
ตอนนี้เขาสูงมากกว่าห้าเมตรและมีรูปร่างที่ค่อมเล็กน้อย แขนยาวผิดปกติ กล้ามเนื้อกระเพื่อม และดวงตาแดงก่ำ จากลำคอของเขา เสียงคำรามของสัตว์ป่าดังขึ้นพร้อมกับขนสีทองหนาที่ปกคลุมทั่วร่างกายของเขา เขาดูเหมือนลิงสีทองขนาดยักษ์ทุกประการ
หยางไค่ตกใจมาก
นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นเทคนิคลับแบบนี้ อย่างน้อยก็ไม่มีเทคนิคลับใดที่จะทำให้คนๆ หนึ่งสามารถแปลงร่างเป็นสัตว์อสูรในทุ่งดวงดาวบ้านเกิดของเขาได้ นี่เป็นเพียงการแสดงให้เห็นว่าขอบเขตดวงดาวนั้นเต็มไปด้วยความลึกลับและความมหัศจรรย์เพียงใด
อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ทำให้หยางไค่ประหลาดใจยิ่งกว่าก็คือแม้ในสถานการณ์ที่อันตรายก่อนหน้านี้ Xu Qing ก็ยังเก็บการ์ดดังกล่าวไว้ แต่ตอนนี้ก็ไม่ลังเลที่จะใช้มันเพื่อจัดการกับเขา
“สัญลักษณ์วิญญาณอสูร? วานรยักษ์ผมทอง?” โม่เสี่ยวฉีอุทานจากด้านข้าง ดวงตาที่สวยงามของเธอสั่นไหวเล็กน้อยก่อนที่เธอจะเคลื่อนไหวซึ่งหยางไค่พบว่ายากที่จะเชื่อ
เธอยกมือทั้งสองข้างขึ้นปิดตา ไม่กล้ามอง Xu Qing ที่ตอนนี้แทบจะเปลือยเปล่า 'พลังชีวิต' ส่วนใหญ่ของเขาสัมผัสกับอากาศ
[ยัยโง่คนนี้!] หยางไค่ไม่มีอะไรจะพูดในขณะที่เขาล้มเลิกความคิดที่จะพึ่งพาความช่วยเหลือจากเธอในการต่อสู้ที่กำลังจะมาถึง
ในขณะเดียวกัน Xu Qing ซึ่งแสดงเทคนิคลับไพ่ตายของเขาคำรามก่อนที่เขาจะเปลี่ยนเป็นแสงสีทองที่พุ่งตรงไปยัง Yang Kai
กำปั้นที่ใหญ่กว่ารถม้าถูกทุบลงพร้อมๆ กัน ด้วยพลังที่ดูเหมือนจะสามารถบดภูเขาและทะเลให้แตกกระจายได้
[เร็วมาก!]
หยางไค่ตระหนักได้ทันทีว่า Xu Qing คู่ต่อสู้จะยากแค่ไหน และหลังจากหายใจเข้าลึก ๆ เขาก็ปรับท่าทางของเขาให้มั่นคงเพื่อเผชิญหน้ากับกำปั้นที่ใกล้เข้ามาด้วยกำปั้นของเขาเอง
การเยาะเย้ยปรากฏขึ้นในดวงตาของ Xu Qing ขณะที่เขาเยาะเย้ย "ต้องการหยุดหมัดของฉันหรือไม่? อย่าทะลึ่ง!"
กำปั้นขนาดใหญ่ลดลงเร็วขึ้นเมื่อ Xu Qing เพิ่มความแข็งแกร่งให้กับมันมากขึ้น
*หงส์…*
มีเสียงโครมครามดังขึ้นและหยางไค่ก็กรีดร้องในขณะที่ร่างกายครึ่งหนึ่งของเขาถูกทุบลงไปที่พื้น ในขณะที่ร่างที่สูงห้าเมตรของซูชิงก็เซไปด้านหลังเช่นกัน เกือบจะบินออกไปโดยตรง
ใบหน้าที่มีผมสีทองของเขาเต็มไปด้วยความประหลาดใจ เพราะเขาไม่เคยคาดคิดว่าพลังทางกายภาพของหยางไค่จะมากมายขนาดนี้ แต่เขายังคงรักษารูปร่างของเขาไว้ได้อย่างรวดเร็วและยกกำปั้นอีกข้างขึ้นสูงก่อนที่จะกระแทกมันลงมาด้วยพลังของดาวตกที่ตกกระทบหู - แยกเสียงคำรามของลมขณะที่มันตัดผ่านอากาศ
หยางไค่ถูกฝังไว้ครึ่งหนึ่งในขณะนี้ ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถเคลื่อนไหวได้อย่างอิสระและไม่มีทางหลีกเลี่ยงการโจมตีนี้ได้
ไม่มีทางเลือกอื่น เขาทำได้เพียงยกแขนขึ้นเพื่อป้องกันตัวเอง
เสียงดังโครมครามอีกครั้ง หยางไค่ถูกทุบลงกับพื้นจนหมดสิ้น เหลือเพียงศีรษะที่เผยอออกเพียงครึ่งเดียว
Xu Qing ไม่แม้แต่จะเหลือบมอง Yang Kai เป็นครั้งที่สอง โดยไม่สนใจว่าเขาจะมีชีวิตอยู่หรือตายไปแล้ว แต่กลับพุ่งเข้าหา Mo Xiao Qi อย่างเร่งรีบ
ในความเห็นของเขา การต่อสู้เพื่อความเป็นความตายกับหยางไค่ไม่มีความหมาย ตราบใดที่เขาคว้า Space Ring ของ Mo Xiao Qi ได้ เป้าหมายของเขาก็จะสำเร็จ
โม่เสี่ยวฉียังคงยืนอยู่ตรงนั้น ปิดตาของเธอ ไม่รู้ว่าอันตรายกำลังใกล้เข้ามา ใบหน้าของเธอแดงก่ำไปจนถึงปลายหู สำหรับ Mo Xiao Qi ผู้บริสุทธิ์ราวกับกระดาษขาว แม้แต่ร่างกายท่อนบนที่เปลือยเปล่าของ Xu Qing ที่เหมือนสัตว์ร้ายก็เกินกว่าที่เธอจะทนได้ น้อยกว่าสิ่งที่ถูกเปิดเผยด้านล่างมาก
ในใจเธอกำลังตื่นตระหนกอย่างแท้จริง
[ฉันเห็นแล้ว ฉันเห็นแล้ว! ฉันจะไม่ตาบอดใช่ไหม ขวา?]
คำสอนของน้าเฟิงที่ว่า 'อย่ามองร่างกายที่น่าเกลียดของผู้ชาย มิฉะนั้นจะทำให้ตาของคุณบอด!' ยังคงดังก้องอยู่ในหูของเธอ
โมเสี่ยวฉียังจำได้ว่าตอนที่ป้าเฟิงบอกเรื่องนี้กับเธอ เธอมีสีหน้าจริงจังและพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง ดังนั้นเธอจึงเชื่ออย่างแน่วแน่
Xu Qing รวดเร็วมากและมาถึงข้างๆ Mo Xiao Qi ในทันที เมื่อมองลงไปที่เด็กสาวไร้เดียงสาคนนี้ซึ่งไม่ได้ระวังตัวเขาเลย และแหวนอวกาศระยิบระยับในมือของเธอ Xu Qing ก็อดยิ้มไม่ได้
เขายื่นมือออกไปอย่างรวดเร็วเพื่อคว้าแหวนอวกาศของโม่เสี่ยวฉี
หลังจากเรียนรู้บทเรียนจากตัวอย่างที่น่าสมเพชของหยูรั่วเหม่ยแล้ว เขาก็ไม่กล้าโจมตีม่อเสี่ยวฉี ท้ายที่สุด ใครจะรู้ว่าชุดเกราะ Artifact ที่เธอสวมใส่ยังคงมีพลังอยู่เช่นไร? หากเขาเดินตามรอยเท้าของ Yu Ruo Mei หลังจากมาถึงจุดนี้ มันคงเป็นเรื่องตลกร้ายจริงๆ
เป้าหมายของเขาตั้งแต่ต้นจนจบคือแหวนของ Mo Xiao Qi
อย่างไรก็ตาม เมื่อมือใหญ่ของเขาอยู่ห่างจากโม่เสี่ยวฉีเพียงหนึ่งเมตร ต่างหูทั้งสองที่เธอสวมอยู่ก็ปล่อยวงแหวนจางๆ ขณะที่พวกมันเปลี่ยนเป็นลำแสงพร่างพรายสองดวงที่พุ่งเข้าหาซูชิงเหมือนลูกธนูจากเชือก
การโต้กลับที่ไม่คาดคิดนี้ทำให้ดวงตาของ Xu Qing หดตัวและขนสีทองทั้งหมดบนร่างกายของเขาก็หยุดลง
ผิวของเขาเปลี่ยนไปอย่างมาก และเขาไม่กล้าที่จะเข้าใกล้ Mo Xiao Qi อีกต่อไป แทนที่จะบังคับตัวเองให้ล่าถอยอย่างรวดเร็ว
อย่างไรก็ตาม แสงที่พร่างพราวทั้งสองไม่ลดละ และเจาะไปที่ Xu Qing จากซ้ายและขวา
ในช่วงเวลาวิกฤตนี้ Xu Qing ปล่อยเสียงคำรามอย่างสิ้นหวังขณะที่แสงสีทองแผ่ออกมาจากร่างกายของเขา ทำให้เขาดูยิ่งใหญ่กว่าเดิม
พัฟสองครั้งดังขึ้นในขณะที่รัศมีแสงสีทองรอบร่างของ Xu Qing ถูกเจาะทะลุทันทีและเขาเซไปข้างหลังสองสามก้าวพร้อมกับพ่นเสียงออกมา
จากนั้นแสงทั้งสองก็กลับมาที่ติ่งหูที่บอบบางของ Mo Xiao Qi อย่างรวดเร็ว
ตอนนี้มีรูขนาดใหญ่ในช่องท้องของ Xu Qing ซึ่งมีเลือดไหลออกมาเหมือนน้ำพุ ด้วยความตื่นตระหนก Xu Qing หมุนเวียน Qi ของเขาเพื่อหยุดยั้งการไหลออกนี้
เมื่อมองไปที่โม่เสี่ยวฉีอย่างเหลือเชื่อ เขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่าหญิงสาวที่ดูไม่มีที่พึ่งต่อหน้าเขาคนนี้สามารถทำให้เขาสูญเสียอย่างหนักโดยไม่ต้องยกนิ้วหรือแม้แต่ตั้งใจจะต่อสู้กลับ
Yu Ruo Mei ตายไม่ยุติธรรม!
"คุณคือใคร?" Xu Qing คำราม
ในเวลานี้ หากเขาไม่สามารถเดาได้ว่าภูมิหลังของ Mo Xiao Qi นั้นยิ่งใหญ่มาก เขาคงไม่เป็นผู้ฝึกฝนระดับ Origin King Realm ตอนนี้เขาแอบเสียใจที่ทรัพย์สมบัติของ Mo Xiao Qi ทำให้ตาบอด
เธอเป็นลูกหลานของเซอร์ผู้ยิ่งใหญ่อย่างไม่ต้องสงสัย
เมื่อต้องรับมือกับบุคคลเช่นนี้ หากเขาสามารถล้างมือให้สะอาดได้ภายหลังความจริงก็ไม่เป็นไร แต่ความผิดพลาดเพียงเล็กน้อยหรือการรั่วไหลของข้อมูลจะส่งผลให้มีการตามล่าอย่างไม่ลดละ!
ถ้าเขาตกอยู่ในเงื้อมมือของผู้อาวุโสของเธอ ความตายอย่างรวดเร็วจะเป็นผลลัพธ์ที่ดีที่สุดที่เขาหวังไว้
อย่างไรก็ตาม ตอนนี้เขาได้ลงมือทำไปแล้ว ไม่มีการหันหลังกลับ เนื่องจากความเสียใจนั้นไม่มีประโยชน์ เขาทำได้เพียงควบคุมตัวเองและออกไปทั้งหมดเพื่อปิดปากพยานในคดีอาชญากรรมทั้งหมด
ขณะที่เขาจมอยู่ในห้วงความคิด จู่ๆ เจตนาสังหารอันเข้มข้นก็ปะทุขึ้นเบื้องหลังเขา Xu Qing ตกใจและรีบหันศีรษะไปหา Yang Kai อย่างโกรธเกรี้ยวล้มลงมาทางเขา ร่างกายของเขาปกคลุมไปด้วยแสงห้าสีที่ทำให้ไม่เห็น ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความโกรธ พลังรุนแรงที่พุ่งออกมาจากหมัดของ Yang Kai ทำให้เขาดูเหมือนสัตว์ร้ายที่โกรธแค้น ทำให้ Xu Qing ตัวสั่นเล็กน้อย