ตอนที่ 2073 บังคับให้เขาเข้ามา
ผู้แปล: Silavin และ Ashish
บรรณาธิการและพิสูจน์อักษร: Leo of Zion Mountain และ Dhael Ligerkeys
“มีของแบบนี้อยู่ในโลกด้วยเหรอ!?” หยางไค่ถามด้วยความประหลาดใจ
“ Qi ปีศาจผู้ยิ่งใหญ่โบราณหรือร่างของปีศาจผู้ยิ่งใหญ่โบราณถูกผนึกไว้ในเหมืองนั้น… อาห์! ครอบครัว Jiang ค้นพบสถานที่นี้ได้อย่างไร? แถมยังทำลายผนึกได้ด้วย!?” ใบหน้าสวยของ Mo Xiao Qi บิดเบี้ยวด้วยความโกรธ
“ฉันเดาว่าหยกหัวใจบริสุทธิ์ในเหมืองไม่ได้เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ แต่อยู่ที่นั่นเพราะผนึก!” หยางไค่หมกมุ่นอยู่กับความคิดของเขา
ผลกระทบที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของ Pure Heart Jade คือการทำให้หัวใจบริสุทธิ์ ดังนั้นมันจึงเป็นการล้างพิษโดยธรรมชาติของ Demon Qi ที่ชั่วร้าย บางที… นานมาแล้ว ปรมาจารย์โบราณบางคนอาจใช้ Pure Heart Jade จำนวนมากเพื่อผนึกไว้ใต้ดิน น่าเสียดายที่หลายปีของการขุดโดยคนที่ตระกูลเจียงส่งมาต้องทำลายผนึกนี้และปลดปล่อย Demon Qi ในที่สุด
“ฉันหวังว่ามันจะเป็นอดีต ถ้าเป็นอย่างหลัง…” โม่เสี่ยวฉีหยุดพูด
"อะไรจะเกิดขึ้น?" หยางไค่ถาม
โม่เสี่ยวฉีมองเขาด้วยสายตาที่จริงจังและตอบว่า “นั่นหมายความว่าปีศาจผู้ยิ่งใหญ่โบราณมีโอกาสที่จะฟื้นคืนชีพ หากเป็นกรณีนี้ ข้าเกรงว่าจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ทั้งสิบจะต้องเคลื่อนไหวเป็นการส่วนตัว มีเพียงพวกเขาเท่านั้นที่จะสามารถกำจัดมันได้”
ใบหน้าของหยางไค่เปลี่ยนเป็นมืดมนทันทีหลังจากได้ยินเรื่องนี้
“ปีศาจ Qi ได้แยกย้ายกันไป!” Mo Xiao Qi ดูเหมือนจะสังเกตเห็นบางอย่างในขณะนี้และตะโกนอย่างอ่อนโยน
หยางไค่มองย้อนกลับไปอย่างใจเย็นและสังเกตว่ามันเป็นอย่างที่ม่อเสี่ยวฉีพูดจริงๆ พลังปราณปีศาจอันกว้างใหญ่ครอบคลุมพื้นที่หลายพันกิโลเมตรหายไปทุกทิศทุกทางราวกับว่าถูกควบคุมโดยใครบางคน Demon Qi ที่เป็นลูกคลื่นกระจายออกไปด้วยโมเมนตัมที่ไม่หยุดยั้ง กระจัดกระจายไปอย่างยุ่งเหยิง
มีหมู่บ้านอยู่ที่เชิงเขาแห้งแล้งใกล้กับเหมือง
แต่ในขณะที่ Demon Qi กวาดผ่านมัน เสียงกรีดร้องอันเจ็บปวดก็ดังมาจากหมู่บ้าน ทีละเสียง
และเมื่อ Demon Qi หายไป ร่างที่ห่อหุ้มด้วยรัศมีสีดำก็ยืนขึ้นจากทุกมุมของหมู่บ้านทีละคน
ทันทีหลังจากนั้น พวกเขาทั้งหมดจ้องมองไปที่หยางไค่และโม่เสี่ยวฉีที่กำลังหลบหนีก่อนจะไล่ตามพวกเขาไป
คนธรรมดาเหล่านี้ที่ไม่เคยฝึกฝนมาก่อน มีความแข็งแกร่งทางร่างกายที่ไม่ได้ด้อยกว่าสัตว์ป่าแต่อย่างใด แม้ว่าพวกเขาจะตามหยางไค่ไม่ทัน แต่พวกเขาก็ยังไม่แสดงทีท่าว่าจะยอมแพ้
“ท่าน…” ทันใดนั้น เสียงร้องอย่างอ่อนแรงมาจากจางรัวซีซึ่งอยู่ในอ้อมแขนของหยางไค่
"ตื่นหรือยัง!?" Yang Kai มองลงไปและเห็น Zhang Ruo Xi มองมาที่เขา หลังจากที่เธอพักผ่อน ใบหน้าสวยของเธอที่เคยซีดเซียวก็ดูเหมือนจะฟื้นคืนความสดใสขึ้นมาเล็กน้อย หยางไค่รีบดันแหล่ง Qi ของเขา ไหลผ่านร่างกายของเธอ หลังจากยืนยันว่าเธอไม่ได้มีปัญหาร้ายแรง ในที่สุดเขาก็รู้สึกโล่งใจ
“ท่านครับ ได้โปรดช่วยตระกูล Zhang ของผมด้วย” Zhang Ruo Xi ขอร้อง “พวกเขาไม่รู้อะไรเกี่ยวกับสถานการณ์ที่นี่ และถ้าพวกเขาไม่ได้รับแจ้ง…”
หยางไค่ขมวดคิ้วหลังจากได้ยินเรื่องนี้ แต่ในไม่ช้า เขาก็ตกลงด้วยการพยักหน้า “เอาล่ะ ฉันจะไปเที่ยวตระกูลจาง!”
“ขอบคุณครับท่าน!” Zhang Ruo Xi ขอบคุณ Yang Kai อย่างสุดซึ้ง
“พี่ใหญ่จาง ฉันคิดว่าจะดีกว่าถ้าเราแยกย้ายกัน!” จู่ๆ โม่เสี่ยวฉีก็เสนอ “คุณไปที่ตระกูล Zhang ในขณะที่ฉันไปเมือง Maplewood เพื่อแจ้ง Sir City Lord ให้ระวังตัว มิฉะนั้น เมื่อ Demon Qi บุกเมือง Maplewood มันจะสายเกินไป”
“ฉันเดาว่าคุณพูดถูก” หยางไค่พยักหน้าเห็นด้วย เขาก็คิดเหมือนกัน และตอนนี้ Mo Xiao Qi ได้เสนอมันแล้ว ไม่มีอะไรจะดีไปกว่านี้แล้ว “คุณควรระวังให้ดี ฉันจะรีบกลับไปที่ Maplewood City ให้เร็วที่สุด แล้วเราจะไปให้ไกลจากที่นี่!”
“อืมม” โม่เสี่ยวฉีพยักหน้าซ้ำแล้วซ้ำเล่า ก่อนที่เธอจะหมุนเวียนพลังของเธอในขณะที่เธอพุ่งตรงไปยังเมืองเมเปิลวู้ด โดยทิ้งร่องรอยไว้เบื้องหลังเป็นทางยาว
หยางไค่รีบเร่งทันทีหลังจากที่เธอจากไป
หลังจากเวลาผ่านไปครึ่งก้านธูป หยางไค่ก็มาถึงคฤหาสน์ตระกูลจาง
ในเวลานี้ดวงอาทิตย์เพิ่งเริ่มขึ้น อย่างไรก็ตาม เด็กกำพร้าและแม่หม้ายของตระกูลจางได้เติบโตขึ้นแล้ว สัญญาณของกิจกรรมสามารถเห็นได้ในคฤหาสน์
เมื่อ Yank Kai มาถึง ชายเพียงสองคนของตระกูล Zhang ซึ่งเป็นผู้ปลูกฝังที่อ้วนและผอม กำลังซ้อมอยู่ในที่โล่ง ทั้งสองคนมีการเพาะปลูกที่คล้ายคลึงกัน พวกเขาเท่าเทียมกัน ขณะที่พวกเขาถูกขังอยู่ในการต่อสู้อันดุเดือด แสงวาบทำให้ดวงตาของพวกเขามืดบอด ทันใดนั้นร่างหนึ่งก็ปรากฏขึ้น
ผู้ฝึกฝนที่อ้วนและผอมรู้สึกประหลาดใจอย่างมาก พวกเขาก้าวถอยหลังทันทีและตะโกนว่า “คุณเป็นใคร”
แต่ช่วงเวลาต่อมา ท่าทางที่มีความสุขปรากฏขึ้นบนใบหน้าของผู้ปลูกฝังอ้วน เขาดูประหลาดใจเป็นสุขในขณะที่เขาพูดว่า “อืม เป็นผู้ช่วยชีวิตของเรา!”
“และ Ruo Xi ด้วย!” ผู้ฝึกฝนที่ผอมบางเห็น Zhang Ruo Xi ซึ่งถูก Yang Kai วางลงเบา ๆ ทักทายด้วยความกระตือรือร้น
ตั้งแต่ที่หยางไค่ช่วยตระกูลจางจากการทำลายล้าง ตระกูลจางก็รู้สึกขอบคุณหยางไค่ เมื่อเห็นเขาที่นี่ พวกเขารู้สึกปิติยินดีเป็นธรรมดา
“พี่รอง พี่สาม…” ใบหน้าสวยของจางลั่วซีแดงก่ำ เธอดูเหมือนขอโทษเล็กน้อยและรีบทักทายพวกเขา
“คุยกันก่อนก็ได้ ฉันจะไปคุยกับคุณยาย!” หลังจากพูดประโยคนี้ ร่างของเขาก็สั่นไหวก่อนที่จะหายไปในทันที
“ดูเหมือนเขาจะรีบร้อน ว่าไง?" ผู้ฝึกฝนไขมันสังเกตเห็นสิ่งผิดปกติโดยสัญชาตญาณ เขามองไปที่จางลั่วซีอย่างเป็นห่วงและถามว่า “มีอะไรผิดปกติหรือเปล่า”
“มันเป็นแบบนี้” Zhang Ruo Xi รู้ด้วยว่ายังไม่ถึงเวลาที่จะระลึกถึง ดังนั้นเธอจึงเล่าเรื่องเกี่ยวกับเหมืองอย่างรวดเร็ว
ผู้ฝึกฝนที่อ้วนและผอมหน้าซีดหลังจากได้ยินสิ่งนี้
ในขณะนี้ พวกเขาได้ยินเสียงของผู้นำตระกูล Zhang และสีหน้าของพวกเขาก็เปลี่ยนไปอย่างน่ากลัว หลังจากแก้ตัวแล้ว พวกเขาก็รีบไปที่คฤหาสน์
หลังจากใช้เวลาดื่มชาไปครึ่งถ้วย จู่ๆ เรือลำงามก็พุ่งขึ้นจากคฤหาสน์ตระกูลจางและพุ่งตรงไปยังเมืองเมเปิลวูด
ตระกูลจางมีจำนวนน้อย พวกเขามีแค่สิบกว่าคนเท่านั้น นั่นคือทั้งหมด ยกเว้นผู้ปลูกฝังที่อ้วนและผอม ทุกคนเป็นผู้หญิง นอกจากนี้ ขอบเขตการเพาะปลูกของพวกเขายังแตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง เพื่อเร่งความเร็ว หยางไค่ทำได้เพียงเรียกสิ่งประดิษฐ์เรือและพาพวกเขาบินไปยังเมืองเมเปิลวูดด้วยกัน
โชคดีที่มีไม่มากนัก มิฉะนั้นสิ่งต่าง ๆ จะต้องใช้เวลานานกว่านี้ นอกจากนี้ เป็นเรื่องดีที่ผู้นำตระกูลจางไม่สงสัยในตัวหยางไค่เช่นกัน หลังจากเรียนรู้เกี่ยวกับความร้ายแรงของเรื่องนี้ เธอติดตามหยางไค่อย่างเด็ดขาดและออกจากบ้านอายุหลายศตวรรษของตระกูลจางโดยไม่ลังเลเลย
หญิงชรามีเท้าข้างหนึ่งอยู่ในหลุมฝังศพแล้ว โดยธรรมชาติแล้ว เธอรู้ว่าตราบเท่าที่ครอบครัวของเธอมีชีวิตอยู่ได้ พวกเขาจะมีโอกาสกลับมาเสมอ แต่ถ้าไม่มีใครรอดชีวิต ครอบครัวของพวกเขาก็จะจบลงจริงๆ
ตราบใดที่ครอบครัวของเธอยังปลอดภัย ใครจะดูแลบ้านอายุหลายร้อยปี?
ระยะทางสามร้อยกิโลเมตรถูกปกคลุมในชั่วพริบตา
ที่ประตูเมือง สีหน้าของผู้ปลูกฝังที่เฝ้าประตูก็เปลี่ยนไปทันทีเมื่อพวกเขาเห็นเรือบินผ่าน หนึ่งในราชาต้นกำเนิดลำดับที่หนึ่งหายใจเข้าลึก ๆ และตะโกนสุดเสียง “ใครกัน? ห้ามใช้สิ่งประดิษฐ์ประเภทการบินใน Maplewood City กรุณาลงจากเรือโดยเร็วที่สุด!”
แต่พวกเขาไม่ได้รับการตอบสนองใดๆ จากเรือ
เมื่อเห็นเรือเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อย ๆ ใบหน้าของทหารทุกคนมีท่าทางจริงจัง ขณะที่พวกเขากำลังเตรียมโจมตีเรือเพื่อปกป้องเมืองเมเปิลวูด จู่ๆ แรงกดดันมหาศาลก็มาจากเรือ
“อาณาจักรต้นกำเนิดเต๋า!” ราชาต้นกำเนิดลำดับที่หนึ่งตกตะลึงและเข่าของเขาเกือบจะแตะพื้น สำหรับคนอื่นๆ การฝึกฝนของพวกเขาแย่กว่าเขามาก ดังนั้นพวกเขาจึงมีอาการแย่ลงไปอีก
ในช่วงเวลาที่พวกเขาขาดสมาธิ เรือได้พุ่งตรงเข้าสู่เมืองเมเปิลวูดด้วยความเร็วที่เร็วมาก
“ใครกล้าถึงขนาดกล้าใช้สิ่งประดิษฐ์ประเภทบินในเมืองได้อย่างโอ่อ่า!”
“พวกเขาเบื่อที่จะมีชีวิตอยู่หรือเปล่า?”
“คนของ City Lord’s Mansion อยู่ที่ไหน? ทำไมพวกเขาไม่สอนบทเรียนให้เขา”
“ล้อเล่นอะไรเนี่ย!? มีปรมาจารย์ Dao Source Realm อยู่บนเรือ นอกจากรองเจ้าเมืองและท่านเจ้าเมืองแล้ว ใครจะหยุดเขาได้”
ครู่หนึ่ง ผู้ฝึกฝนในเมืองเริ่มกระซิบกัน มองไปที่ท้องฟ้า
ในเวลาปกติ หยางไค่จะไม่โอ้อวด แต่ตอนนี้พวกเขาถูกกดดันด้วยเวลา และเขามีลูกกำพร้าและหญิงม่ายของตระกูล Zhang กับเขา เขาไม่มีทางเลือก
ข่าวร้ายเดินทางเร็ว ในไม่ช้า ข่าวเกี่ยวกับใครบางคนที่เพิกเฉยต่อกฎของเมืองเมเปิลวูดและขับสิ่งประดิษฐ์ประเภทบินตรงเข้ามาในเมืองได้ไปถึงหูของทุกตระกูลใหญ่ในเมือง ทุกคนประหลาดใจกับสิ่งนี้
ในขณะนี้ หยางไค่ได้บินเรือไปที่ Spirit Pill Plaza แล้ว
แน่นอน เขามาที่นี่เพื่อแจ้งให้คังซีรันทราบ
ในเมืองเมเปิลวูดทั้งหมด เขาอยู่ใกล้กับคังชีรันและโมเสี่ยวฉีเท่านั้น ตอนนี้เมืองเมเปิลวูดกำลังเผชิญกับภัยพิบัติ เป็นเรื่องปกติที่จะแจ้งให้อีกฝ่ายทราบ
“แค่อยู่ที่นี่และอย่าขยับ ฉันได้เปิดการป้องกันของเรือแล้ว ฉันจะกลับมาในไม่กี่วินาที” หลังจากคุยกับตระกูลจางแล้ว เขารีบออกจากเรือ
ในขณะเดียวกัน คังซีรันก็บังเอิญสังเกตเห็นการเคลื่อนไหวข้างนอกและเดินออกจาก Spirit Pill Plaza
ทันทีที่เขาเห็นหยางไค่ ดวงตาของคังชีรันแทบจะถลนออกมานอกเบ้า เขาชี้ไปที่หยางไค่และร้องด้วยความประหลาดใจ “พี่… พี่หยาง คุณ…”
นึกว่าเห็นผี!
อย่างไรก็ตาม เมื่อภูเขา Yuan Furnace พังทลายลง ก็ไม่มีวี่แววของ Yang Kai ต่อมาเขาได้สอบถามเกี่ยวกับเบาะแสของหยางไค่ เขารู้ว่า Raging Fire Temple ได้ค้นหาภูเขา Yuan Furnace ที่พังทลายเป็นเวลาสองเดือน แต่ไม่พบอะไรเลย
และเขาก็ยังไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับหยางไค่แม้จะผ่านไปหกเดือนแล้วก็ตาม
คังซีรันถือว่าหยางไค่เสียชีวิตที่ภูเขาหยวนเตา
แต่ตอนนี้ หยางไค่ได้ปรากฏตัวต่อหน้าเขาอย่างน่าอัศจรรย์ คังซีรันจะไม่แปลกใจได้อย่างไร!
แต่ในไม่ช้า สีหน้าโล่งใจปรากฏขึ้นบนใบหน้าของคังซีรัน ราวกับว่าหัวใจของเขาปลอดจากภาระบางอย่าง เขาเดินไปหาหยางไค่อย่างรวดเร็ว มือข้างหนึ่งจับแขนของเขาไว้แน่น และอีกข้างตบไหล่ของหยางไค่อย่างไร้ความปรานี ในขณะเดียวกัน เขาก็ปรับขนาดของหยางไค่จากบนลงล่างในขณะที่เขาพูดว่า “ดี! ดี! สวรรค์มีความยุติธรรมจริงๆ มันช่วยให้ดี พี่หยาง ในที่สุดฉันก็สบายใจได้แล้ว!”
เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ คังซีรันรู้สึกผิดมากในทุกวันนี้เพราะเขาพาหยางไค่ไปที่ภูเขาหยวนเตา แต่หลังจากเกิดอุบัติเหตุที่ภูเขาหยวนเตา เขากลับมาอย่างปลอดภัยในขณะที่หยางไค่เสียชีวิตที่นั่น
ในช่วงหกเดือนนี้ คังซีรันเต็มไปด้วยความรู้สึกผิดเมื่อใดก็ตามที่เขานึกถึงมัน เขารู้สึกว่าเขาทำร้ายหยางไค่และมักจะนอนไม่หลับและไม่สามารถฝึกฝนอย่างสงบสุขได้เช่นกัน
แต่ตอนนี้ ต้นตอของฝันร้ายและความรู้สึกผิดที่ก่อกวนเขามาทั้งวันกลับมาไม่เสียหาย เขารู้สึกตัวเบาขึ้นโดยธรรมชาติ
หยางไค่ขมวดคิ้ว เขาเข้าใจการเปลี่ยนแปลงในจิตใจของคังซีรันทันที แต่เขาก็อธิบายไม่ได้มากเช่นกัน
“พี่หยาง คุณ…” คังซีรันมองเรือที่สวยงามลอยอยู่เหนือ Spirit Pill Plaza อย่างสงสัย เขาไม่รู้ว่าทำไมหยางไค่ถึงสร้างปัญหาเช่นนี้