ตอนที่ 2228 ไวน์เทพลิง
ผู้แปล: Silavin และ Raikov
ตัวตรวจสอบการแปล: PewPewLazerGun
บรรณาธิการและพิสูจน์อักษร: Leo of Zion Mountain และ Dhael Ligerkeys
ที่โถงกลางถ้ำต้นไม้ Yi Quan เชิญ Yang Kai ให้นั่ง
Yi Quan มีความกระตือรือร้นอย่างมาก และ Yang Kai ก็ไม่ได้เข้าร่วมในพิธีเช่นกัน แม้ว่าจะมีช่องว่างขนาดใหญ่ระหว่างการเพาะปลูกของพวกเขา แต่ Yi Quan ไม่เคยเป็นคนประเภทที่จะสนใจเรื่องเล็กน้อย ดังนั้นเขาจึงไม่ถือสา
จากนั้น เขาก็หยิบเหยือกไวน์ออกมาราวกับว่ามันเป็นมายากลพร้อมกับแก้วสองใบ รินให้หยางไค่และตัวเขาเองหนึ่งเหยือก
“นี่คือไวน์เทพลิงที่ผู้อาวุโสกล่าวถึงก่อนหน้านี้ใช่หรือไม่” ดวงตาของหยางไค่เป็นประกาย หายใจเข้าลึก ๆ เพื่อสัมผัสถึงกลิ่นหอมวิเศษที่โชยมาทั่วตัวเขา กลิ่นหอมของไวน์ที่โชยมาในอากาศก็ดูเหมือนจะมีผลอย่างมากต่อจิตวิญญาณของเขา มันทำให้เขารู้สึกดีอย่างเหลือเชื่อเมื่อกลิ่นหอมผสมผสานเข้ากับร่างกายของเขา
"มันใช่แน่ ๆ!" Yi Quan ยิ้มและหยิบถ้วยที่อยู่ตรงหน้าเขา จิบก่อนที่จะพูดอย่างภาคภูมิใจว่า “สิ่งที่เราผลิตที่นี่แตกต่างจากของที่คุณอยู่มาก แต่ก็มีลักษณะพิเศษของตัวเอง ลิงวิญญาณในภูเขาอสูรสวรรค์ของฉันใช้เวลาและความพยายามอย่างมากในการชงไวน์เทพวานรนี้ มันมีประโยชน์อย่างมากต่อจิตวิญญาณของคนๆ หนึ่ง”
“แก้วไม่เต็ม ผู้อาวุโส…” หยางไค่มองดูยี่ฉวนเล็กน้อยเชิงขอโทษ ขณะที่เขาชี้ไปที่ถ้วยที่อยู่ตรงหน้าเขา
นั่นเป็นเพราะว่า Yi Quan รินไวน์ให้เขาเพียงครึ่งถ้วยเท่านั้น
“ฮ่าฮ่า!” Yi Quan หัวเราะในขณะที่เขามองไปที่ Yang Kai เขากล่าวว่า “จงพูดหลังจากดื่มครึ่งแก้วนี้แล้ว ถ้าเจ้าดื่มได้มากกว่านี้ พระราชาองค์นี้จะไม่ตระหนี่”
เมื่อเขาได้ยินเช่นนี้ หยางไค่เข้าใจในทันทีว่าไวน์เทพวานรนี้น่าจะแข็งแกร่ง ไม่ใช่สิ่งที่ผู้ฝึกฝนธรรมดาจะต้านทานได้ ในความเห็นของ Yi Quan ในฐานะผู้ปลูกฝัง Dao Source Realm ลำดับที่หนึ่ง Yang Kai ควรจะจัดการได้เพียงครึ่งถ้วยเท่านั้น
เมื่อเขาคิดถึงเรื่องนี้ หยางไค่ไม่ได้พูดอะไรอีก หยิบถ้วยตรงหน้าเขาแล้วเริ่มดื่มช้าๆ
ไวน์วิญญาณนั้นหอมหวานเหมือนน้ำค้าง แต่มันก็พุ่งไปที่หัวของเขาราวกับน้ำแข็งเมื่อเขากลืนมันลงไป ความรู้สึกเย็นยะเยือกพวยพุ่งขึ้นมาจากลำคอจนถึงยอดศีรษะ หยางไค่อดไม่ได้ที่จะสั่นสะท้าน แต่เมื่อไวน์เข้าไปในท้องของเขา มันทำให้เกิดแรงเผาไหม้ที่แล่นผ่านแขนขาและกระดูกของเขา
แม้ว่ามันจะไหลเวียนผ่านร่างกายของเขาอีกสองสามครั้ง ไวน์ยังคงแรงอยู่
หยางไค่ส่งเสียงฮึดฮัดเบา ๆ และรู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงภายในตัวอย่างระมัดระวัง
เขาค้นพบว่า Soul Avatar ของเขาซึ่งได้รับความเสียหายบางส่วนจากการต่อสู้ครั้งก่อนกับ Ban Qing กำลังฟื้นฟูตัวเองด้วยความเร็วที่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่า
การค้นพบนี้ทำให้จิตวิญญาณของหยางไค่ยกขึ้น และเขาดื่มส่วนที่เหลือในอึกใหญ่โดยไม่ลังเล
"ช้าลงหน่อย!" เมื่อเห็นสิ่งนี้ Yi Quen รีบตะโกนว่า Yang Kai ดื่มเร็วเกินไปเพราะความโลภและก่อให้เกิดอันตรายต่อตัวเขาเอง
แต่ก่อนที่เขาจะพูดจบ หยางไค่ก็วางถ้วยของเขาลงแล้วและไม่ได้พูดอะไร เพียงแค่นั่งอยู่กับที่ ตาของเขาปิดลงในขณะที่การระลึกถึงความหลังปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา
“อ้าย…” Yi Quan ถอนหายใจและพูดกับตัวเองว่า “ฉันยังอยากคุยกับคุณมากกว่านี้เกี่ยวกับโลกภายนอก แต่ดูเหมือนว่าฉันจะต้องรออีกสองสามวัน”
เขาคิดว่าด้วยการบ่มเพาะที่น้อยของหยางไค่ การดื่มไวน์เทพมังกี้ครึ่งถ้วยจะทำให้เขาสลบไปอย่างน้อยสองสามวันก่อนที่เขาจะสร่างเมา ซึ่งทำให้เขาหัวเราะอย่างขมขื่น เขาหยิบไวน์เทพลิงออกมาด้วยเจตนาดี เพราะเขาเห็นว่าหยางไค่กำลังต่อสู้ครั้งใหญ่ และร่างอวตารวิญญาณของเขาก็ได้รับความเสียหายเล็กน้อย แต่เขาก็ไม่อยากพลาดโอกาสพูดคุยเช่นกัน
“ผู้อาวุโสต้องการจะคุยเรื่องอะไร” ทันใดนั้น หยางไค่ก็ลืมตาขึ้น แสงในตัวมันชัดเจนอย่างสมบูรณ์ โดยไม่มีทีท่าว่าเมาเลยแม้แต่น้อย
"ฮะ?" ยี่ฉวนตกตะลึง มองหยางไค่อย่างแปลก ๆ ขณะที่เขาถามอย่างสงสัย “คุณสบายดีไหม”
“ฉันดูไม่ดีหรือ ผู้อาวุโส?” หยางไค่ยิ้ม ในขณะที่พูด เขายื่นมือออกไปโดยไม่มีร่องรอยของความสุภาพใดๆ และคว้าเหยือกไวน์ Monkey God ตรงหน้า Yi Quan รินใส่ถ้วยเต็มตัว และดื่มมันลงไปพร้อมกับชมเชย “ไวน์ที่ดี!”
ด้วยหนึ่งถ้วยครึ่งในท้องของเขา Soul Avatar ของเขาก็ฟื้นตัวอย่างสมบูรณ์แล้ว ไม่เพียงแค่นั้น แต่วิญญาณของเขายังได้รับการฝึกฝนอย่างเต็มที่ สำหรับพลังงานส่วนเกินที่มีอยู่ใน Monkey God Wine ทั้งหมดจะไหลเข้าสู่ดอกบัวอุ่นวิญญาณเจ็ดสี
เช่นเดียวกับที่ดูดกลืนหยกวิญญาณอันล้ำค่า ดอกบัวแห่งความอบอุ่นวิญญาณก็ดูดซับพลังงานที่มีอยู่ในไวน์เทพลิงและป้อนมันกลับไปยังร่างอวตารวิญญาณของหยางไค่ในลักษณะที่เหมาะสม เพื่อให้เขาได้รับประโยชน์จากมันต่อไป
“นี่…” ยี่ฉวนตะลึงงันไปหมดและจ้องมองเขาด้วยกรามค้าง
ด้วยระดับพลังของเขา มีบางสิ่งที่อาจทำให้เขาประหลาดใจ แต่การกระทำของหยางไค่ยังคงทำให้เขางงงวย เขาไม่เข้าใจว่าทำไมหยางไค่ถึงไม่เมา
ท้ายที่สุด แม้แต่เหวินจือซานที่มาที่นี่เป็นครั้งแรกก็ไม่กล้าดื่มไวน์รสเลิศของภูเขาอสูรสวรรค์ด้วยวิธีนี้ ไม่มีใครสามารถทนต่อการบริโภคที่ป่าเถื่อนเช่นนี้ได้ แต่หยางไค่ได้ทำเช่นนั้นและทำราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น
“ดูเหมือนว่า… คุณแตกต่างจากคนอื่นจริงๆ!” Yi Quan เข้าใจอย่างรวดเร็วและยิ้ม “ฉันไม่คิดว่าคนภายนอกทั้งหมดเป็นเหมือนคุณใช่ไหม”
“ไม่ใช่โดยธรรมชาติ” หยางไค่หัวเราะ “ผู้น้อยคือ…” เขาลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ไม่รู้ว่าควรอธิบายอย่างไร เพียงพูดได้หลังจากนั้นว่า “ข้ามีกลอุบายในการแยกแยะ”
Yi Quan พยักหน้าและไม่ถามเขาต่อ ในขณะที่เขากำลังจะอ้าปากพูด เขาก็เห็นหยางไค่คว้าขวดด้วยมือทั้งสองข้าง “ผู้น้อยขอบคุณผู้อาวุโสสำหรับของขวัญชิ้นนี้!”
ทันทีที่เขาพูดอย่างนั้น เขาก็เริ่มดื่มจากขวดอึกใหญ่แล้ว
มองดูเขากระดกไวน์ Yi Quan ก็อดไม่ได้ที่จะกระตุกปากของเขา
ภายในสิบลมหายใจ หยางไค่ก็ดื่มไวน์เทพวานรจนหมดขวดโดยไม่เหลือแม้แต่หยดเดียว เช็ดปากอย่างกระวนกระวายใจและมองไปที่ยี่ฉวนอย่างกระตือรือร้น จากนั้นเขาก็ถามว่า “ไวน์นี้… มีอีกไหม?”
“ยังอยากได้อีกไหม” Yi Quan จ้องไปที่เขาและพูดว่า “เจ้าสารเลว เจ้าเอาไปทำอะไร? ไวน์ Monkey God แต่ละขวดใช้เวลากว่าร้อยปีในการผลิตไวน์ตระกูล Monkey Spirit ทั้งหมด! สิ่งที่คุณดื่มไปทำให้พวกเขาใช้ความพยายามเป็นร้อยปี!”
แม้แต่ Yi Quan ที่อารมณ์ดีก็ยังโกรธกับความต้องการที่ไร้ยางอายของ Yang Kai
ถ้าเขารู้ว่าเป็นเช่นนี้ เหตุใดเขาจึงนำสมบัติเช่นนี้ออกมาเพื่อให้ความบันเทิงกับหยางไค่? เขาเพียงแค่เปลี่ยนเป็นสีน้ำเงินด้วยความเสียใจในอุทรของเขา
“อะแฮ่ม…” หยางไค่กระแอมเบาๆ ด้วยแอลกอฮอล์ที่ยังคั่งค้างอยู่ในระบบของเขา เขากล่าวว่า “ผู้อาวุโสเป็นผู้ชายที่ดี ไม่จำเป็นต้องตระหนี่ขนาดนั้น…”
เขากล้าที่จะพูดคำเช่นนี้เพราะเขาเห็นว่า Yi Quan ไม่ได้คิดร้ายต่อตัวเขาเอง มิฉะนั้น การพูดคุยกับปรมาจารย์ลำดับที่สิบสองสูงสุดคนอื่น ๆ จะทำให้เขามีปัญหาอย่างมาก
“ตระหนี่…” ดวงตาของ Yi Quan แทบจะถลนออกมาขณะที่เขาพูดไม่ออก หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็ยิ้มและพูดว่า “ดี ถ้าเจ้าสามารถบอกข้าได้มากกว่านี้เกี่ยวกับโลกภายนอก ราชาองค์นี้จะให้รางวัลแก่เจ้าอีกขวดหนึ่ง เป็นไงบ้าง”
"อย่างแท้จริง? คุณหมายถึงสิ่งที่คุณพูด ผู้อาวุโส?” หยางไค่รู้สึกกระปรี้กระเปร่าในทันทีและถามว่า “ฉันขอถามสิ่งที่ผู้อาวุโสต้องการฟังได้ไหม”
"อะไรก็ตาม!" Yi Quan ไม่เรียกร้องมากเกินไป “ครั้งสุดท้ายที่ Wen Zi Shan มาที่นี่ เขาเล่าเรื่องโลกภายนอกให้พระราชาฟังเล็กน้อย แต่โชคร้ายที่ชายคนนั้นเมาและเอาแต่เที่ยวเตร่เหมือนคนบ้า มันทนไม่ได้!”
“ถ้าอย่างนั้นเรามาเริ่มกันที่ Temple Master Wen…” หยางไค่ยิ้มและไอเบา ๆ คาดเดาท่าทางของผู้เล่าเรื่องในขณะที่เขาเริ่มเล่าเรื่องราวต่าง ๆ ให้กับ Yi Quan อย่างสนุกสนาน
ขอบเขตดารานั้นกว้างใหญ่ และหยางไค่ก็มาถึงที่นั่นได้ไม่นานเช่นกัน ดังนั้นเขาจึงไม่รู้อะไรมากนัก ไม่รู้แม้กระทั่งชื่อของจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ทั้งสิบ แต่ถึงอย่างนั้น ข้อมูลที่เขามีอยู่ก็คือ ยังเกินเอื้อมของ Yi Quan
และเนื่องจาก Yi Quan กระตือรือร้นที่จะรู้ข้อมูลนี้จากโลกภายนอก เขาจึงตั้งใจฟังด้วยความสนใจอย่างมาก
วิหาร Azure Sun, ดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งการต่อสู้บนสวรรค์, วิหาร Orthodoxy, Star Soul Palace และแม้แต่ดินแดนทางใต้ทั้งหมด หยางไค่เล่าทุกอย่างที่เขารู้
ผู้คน สถานที่ เรื่องราวแปลก ๆ ทุกประเภท โลกที่ปิดสนิทใช้สำหรับควบคุมตนเอง ทั้งใหญ่และเล็ก เช่นเดียวกับตำนานโบราณที่เล่าขานกันปากต่อปาก ไม่มีคำสั่งสำหรับสิ่งที่เขาพูดถึง เนื่องจากหยางไค่เพียงแค่เดินเตร่เกี่ยวกับสิ่งที่อยู่ในใจ
Yi Quan เพียงแค่ฟังอย่างเงียบ ๆ เพียงขัดจังหวะเขาในช่วงเวลาพิเศษเพื่อถามคำถามสองสามข้อก่อนที่จะแสดงท่าทางให้เขาพูดต่อ
ทุกอย่างเกี่ยวกับโลกภายนอกดูเหมือนจะทำให้ลอร์ดแห่งภูเขาอสูรสวรรค์อยากรู้อยากเห็นและกระตือรือร้น
ความมหัศจรรย์ของเนื้อหนัง ความลึกลับของเทคนิคลับและสิ่งประดิษฐ์ทุกประเภท สิ่งเหล่านี้ล้วนใหม่และสดใหม่สำหรับสิ่งมีชีวิตในโลกนี้ที่ไม่รู้ว่าความรู้สึกดังกล่าวจะเป็นอย่างไร
เช่นนั้น การสนทนาของพวกเขากินเวลาทั้งวันทั้งคืน
ปากของหยางไค่แห้งผากจากการพูดคุย ดังนั้นเขาจึงหาโอกาสขอไวน์เทพวานรอีกขวดจากยี่ฉวนเพื่อให้ชุ่มคอ
Yi Quan ยังฟังด้วยความสนใจและข้อมูลทั้งหมดที่เขาไม่เคยสัมผัสมาก่อนทำให้เขาทึ่ง
Divine Ascension Mirror World นั้นเล็กเกินไป ดังนั้นโลกภายนอกจึงน่าตื่นเต้นกว่าอย่างไม่ต้องสงสัย
นอกจากนี้ Yi Qian ยังเป็นผู้เชี่ยวชาญที่จุดสูงสุดของลำดับที่สิบสอง นอกเหนือจากนั้นคืออาณาจักรของจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่
ความสูงดังกล่าวไม่สามารถบรรลุได้ด้วยการทำงานหนักเพียงอย่างเดียว แต่ยังต้องการโอกาสที่เหลือเชื่ออีกด้วย
เมื่อพยายามไปให้ถึงระดับนั้น สิ่งใหม่ๆ ที่คุณได้เห็นและสัมผัสอาจกลายเป็นจุดเปลี่ยนที่สำคัญ
โอกาสที่ Yi Quan ต้องการนั้นไม่มีอยู่ในโลกนี้ แต่อาจมีอยู่ในโลกภายนอก ดังนั้นเขาจึงสนใจอย่างมากที่จะเดินทางไปที่นั่น บางทีในโลกที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อน เขาอาจจะสามารถค้นหาเส้นทางสู่การเป็นจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ได้!
น่าเสียดายที่เขาเป็นเพียงวิญญาณที่ไม่มีร่างกาย ดังนั้นจึงไม่มีทางที่เขาจะอยู่รอดได้นานในโลกภายนอก เมื่อเขาออกจากสถานที่นี้ เขาจะถูกหลักการของโลกภายนอกปฏิเสธและตายอย่างรวดเร็ว
“เมื่อ Wen Zi Shan มาที่นี่ เขาบอกกับกษัตริย์องค์นี้ว่าหากเขาสามารถสร้างร่างกายที่สามารถรวมเข้ากับวิญญาณของกษัตริย์องค์นี้ได้อย่างสมบูรณ์ ราชาองค์นี้อาจมีโอกาสรอดจากคุกแห่งนี้ ราชาผู้นี้สงสัยว่าเจ้ารู้เรื่องนี้มากแค่ไหน?” ในช่วงเวลาหนึ่ง Yi Quan ก็ขัดจังหวะ Yang Kai และถาม
“เม็ดยาจุติเนื้อ?” หยางไค่เลิกคิ้วและตอบอย่างสบายๆ
“นี่คือ 'เม็ดจุติเนื้อหนัง' คืออะไร?” ดวงตาของ Yi Quan เป็นประกายและเขารีบถาม
“เอ่อ…” หยางไค่ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดต่อ “มันเป็นยาเม็ดวิญญาณประเภทหนึ่ง เนื่องจากสถานการณ์พิเศษที่นี่ ดูเหมือนว่ายาเม็ดวิญญาณจะไม่มีอยู่จริง”
“และยาเม็ดวิญญาณคืออะไรกันแน่?” Yi Quan รู้สึกงุนงงอย่างสมบูรณ์
“เอาอย่างนี้ก็แล้วกัน มีกลุ่มคนพิเศษที่เรียกว่านักเล่นแร่แปรธาตุในโลกภายนอกที่ใช้เครื่องมือและเทคนิคพิเศษในการหลอมรวมสมุนไพรบางชนิด ขจัดสิ่งเจือปน และเพิ่มแก่นแท้ของสมุนไพรก่อนที่จะกลั่นตัวเป็นยาเม็ด ยาเม็ดเหล่านี้เรียกว่ายาเม็ดวิญญาณ และโดยทั่วไปแล้วยาเหล่านี้มีฤทธิ์รุนแรงกว่าวัตถุดิบของยามาก”
“ถ้าอย่างนั้น เม็ดจุติเนื้อก็เป็นยาวิญญาณประเภทหนึ่ง?” Yi Quan ถามด้วยดวงตาที่เปล่งประกาย
"ถูกตัอง. สมมุติว่าถ้าผู้อาวุโสกินเข้าไป ผู้อาวุโสก็จะสร้างร่างกายให้ตัวเองได้”
“น่าจะ?” Yi Quan เลิกคิ้วขึ้น
หยางไค่หัวเราะ “เพราะเม็ดยาวิญญาณนี้มีข่าวลือว่ามีอยู่จริงเท่านั้น ไม่มีใครเคยทำได้”