ตอนที่ 2761 กบนั่งอยู่ในบ่อน้ำ
ผู้แปล: Silavin และ Raikov
ตัวตรวจสอบการแปล: PewPewLazerGun
บรรณาธิการและพิสูจน์อักษร: Leo of Zion Mountain และ Dhael Ligerkeys
หอการค้าแหล่งกำเนิดสีม่วงเป็นหนึ่งในสองหอการค้าชั้นนำในดินแดนทางใต้ และพวกเขาร่วมมือกับหลายนิกายในดินแดนเมื่อทำธุรกิจ หากพวกเขาขุ่นเคืองใจจริง ๆ ก็จะไม่มีประโยชน์ใด ๆ ต่อนิกายของพวกเขา
“นายเก่าคนนี้เสนอ 21 ล้าน! บอย เสนอราคาถ้าคุณมีความกล้า!” ชายชราในห้องส่วนตัวห้องหนึ่งพูดขึ้นอย่างเย็นชา ดูเหมือนว่าจะเชื่อว่าหยางไค่เป็นผู้ว่าจ้างก่อกวน
“30 ล้าน!”
ชายชราเกือบจะกระอักเลือดออกมาเมื่อเขาได้ยินสิ่งนี้ และใบหน้าของเขาก็น่าเกลียดมาก
เดิมทีเขาคิดว่า เนื่องจากหยางไค่ได้รับการว่าจ้างให้ขึ้นราคาระหว่างการประมูล ดังนั้นงานของเขาจะเสร็จสมบูรณ์หลังจากเพิ่มราคา 10 ล้าน แม้ว่ามันจะทำให้เขารู้สึกคันฟันมาก แต่การซื้อเกราะอาร์ติแฟกต์ในราคา 21 ล้านก็ยังถือว่าถูกอยู่ดี
แต่เขาไม่คาดคิดว่าเด็กเหลือขอจากห้อง A3 จะเพิ่มราคาเป็น 30 ล้านในลมหายใจเดียว
เขาไม่ได้ทำงานให้พวกเขา! ไม่มีทางที่เขาจะเป็นโรงงานรับจ้าง เพราะจะไม่มีใครจ้างให้เสนอราคาที่ไร้สาระ และเป็นไปไม่ได้ที่พวกเขาจะเสนอราคาที่ไร้เหตุผลเช่นนี้ ถ้าพวกเขาขึ้นราคาอย่างบ้าระห่ำเช่นนี้ มันน่าจะทำให้ผู้ประมูลส่วนใหญ่กลัว
กล่าวคือ เด็กเหลือขอคนนี้ตั้งใจจริง ๆ ที่จะรับมือกับเกราะมังกรดำทะยานอันยิ่งใหญ่
ชายชราคนนี้ไม่ใช่คนเดียวที่รู้เรื่องนี้ ผู้เชี่ยวชาญอาณาจักรจักรพรรดิส่วนใหญ่ในการประมูลก็ตระหนักในสิ่งนี้เช่นกัน
คนในห้อง A3 นั้นเป็นคนที่มีเงินมากมายอย่างแน่นอน
“31 ล้าน!” เพียงสิบลมหายใจต่อมาก็มีคนเสนอราคาด้วยความยากลำบากมาก
“35 ล้าน!” หยางไค่ทำตามทันที
ไม่นานเสียงถอนหายใจก็ดังมาจากห้องส่วนตัวห้องหนึ่ง ตามด้วยห้องอื่นๆ อีกหลายห้องหลังจากนั้นไม่นาน แต่ไม่มีใครเสนอราคา
โดยทั่วไปแล้วสิ่งประดิษฐ์จักรพรรดิทั่วไปสามารถขายได้ประมาณ 15 ถึง 20 ล้านคริสตัลแหล่งที่มาระดับสูง หากเป็นสิ่งประดิษฐ์จักรพรรดิที่ใช้ป้องกัน จำนวนนั้นอาจสูงขึ้นไปอีกเป็นประมาณ 20 ถึง 30 ล้านชิ้น แม้ว่าชุดเกราะมังกรดำทะยานอันยิ่งใหญ่นี้จะเป็นสิ่งประดิษฐ์ป้องกันระดับจักรพรรดิระดับกลาง แต่ได้รับความเสียหาย ดังนั้นราคาของมันจึงอยู่ระหว่างอุปกรณ์ป้องกันระดับจักรพรรดิระดับต่ำและระดับจักรพรรดิระดับกลาง
35 ล้านคนเป็นกำไรส่วนใหญ่แล้ว
ยิ่งไปกว่านั้น Source Crystals จำนวนมหาศาลนั้นไม่มีใครสามารถเอาออกไปได้
ในการประมูลในเมืองเงาไหลเมื่อไม่กี่เดือนที่ผ่านมา ผู้เชี่ยวชาญอาณาจักรจักรพรรดิส่วนใหญ่ที่เข้าร่วมมีมูลค่าสุทธิประมาณ 10 ถึง 20 ล้านเท่านั้น น้อยคนนักที่จะมีคริสตัลแหล่งที่มาระดับสูง 30 ล้านชิ้นหรือมากกว่านั้น
นั่นเป็นเหตุผลที่หยางไค่เกือบจะแน่ใจว่าการเสนอราคา 35 ล้านนี้จะเพียงพอที่จะปิดดีล
และมันก็เป็นเช่นนั้น
ผู้ประมูลคนสวยมองไปรอบ ๆ ครู่หนึ่ง และเมื่อเธอแน่ใจว่าจะไม่มีใครเสนอราคาอีกต่อไป เธอจึงตะโกนทันทีว่า “เกราะมังกรดำทะยานอันยิ่งใหญ่ คริสตัลแหล่งที่มาระดับสูง 35 ล้านชิ้น! มีการเสนอราคาที่สูงขึ้นหรือไม่? ถ้าไม่เช่นนั้นชุดเกราะนี้จะเป็นของเพื่อนในห้อง A3 ของเรา”
หลังจากนับหนึ่งถึงสาม หญิงสาวสวยก็ยิ้มให้กับทิศทางของหยางไค่ “ขอแสดงความยินดีกับเพื่อนของเราในห้อง A3!”
เธออดไม่ได้ที่จะรู้สึกแปลกๆ ขึ้นมาภายในตัวเธอ ตอนจบนี้ควรเป็นการต่อสู้ที่ดุเดือดระหว่าง Emperor Realm Masters โดยมีการเสนอราคาที่แข่งขันกันหลายครั้งจนกระทั่งในที่สุดฝุ่นก็สงบลงและผู้ชนะก็ปรากฏตัวขึ้น เธอไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าชายคนนี้จากห้อง A3 จะจัดการเรื่องต่าง ๆ ได้อย่างเฉียบขาด ชนะการประมูลเพียงไม่กี่รอบ
ผู้เข้าร่วมประชุมส่วนใหญ่ที่คิดจะประมูลไม่สามารถทำข้อเสนอได้แม้แต่ชิ้นเดียว สิ่งเดียวที่พวกเขาได้รับคือการแสดง
แม้จะจัดงานประมูลมามากมาย แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้พบกับสถานการณ์เช่นนี้ ผู้ชายจากห้อง A3 เป็นผู้อุปถัมภ์รายใหญ่อย่างแท้จริง ถ้าเธอมีโอกาส เธอก็อยากรู้จักเขาและบางทีอาจหาโอกาสร่วมงานกับเขาด้วยซ้ำ
เมื่อฝุ่นของรายการสุดท้ายตกลง การประมูลก็สิ้นสุดลง ผู้ฝึกฝนในห้องโถงลุกขึ้นและออกไป แต่ยังคงรู้สึกตื่นตาเล็กน้อย ปรมาจารย์อาณาจักรจักรพรรดิในห้องส่วนตัวก็ถูกสาวใช้พาออกจากห้องเช่นกัน โดยออกไปทางลับ
ในห้อง A3 หยางไค่รออย่างเงียบ ๆ ครู่หนึ่งก่อนที่เสียงเคาะประตูจะดังขึ้น
หยางไค่ตอบรับเสียงเคาะ และประตูก็เปิดออกทันที สาวใช้คนหนึ่งเดินเข้ามาพร้อมกับชายแข็งแรงสองคนที่ถือกล่องเก็บของโลหะนั้นอยู่ข้างใน หลังจากนั้นไม่นาน หลังจากแลกเปลี่ยนสินค้าและชำระเงินแล้ว มีคนอื่นนำทางหยางไค่ไปยังทางออกลับส่วนตัวของเขา
นี่เป็นวิธีหนึ่งที่โรงประมูลปกป้องลูกค้าของตนเพื่อป้องกันไม่ให้สินค้าประมูลตกเป็นเป้าหมายของผู้อื่น หอการค้า Violet Source ได้สร้างทางลับหลายร้อยทางที่นำทางออกจาก Maplewood City ไปทุกทิศทุกทาง หากไม่รู้ทิศทางล่วงหน้า จะไม่มีใครติดตามผู้อุปถัมภ์คนใดคนหนึ่งได้
แม้ว่าหยางไค่จะไม่ได้กลัวในตอนแรก แต่เขาก็ไม่ได้ปฏิเสธข้อตกลงนี้
ในไม่ช้าภายใต้การแนะนำของสาวใช้ พวกเขาเข้าไปในอุโมงค์ใต้ดิน
ด้านนอกห้อง A9 Gu Hong เคาะประตูและได้รับอนุญาตให้เข้าไปข้างใน
Le Dong Zheng ซึ่งกำลังพักผ่อนอยู่ในห้องลืมตาขึ้น การสั่นไหวผ่านดวงตาของเขาในขณะที่ริมฝีปากของเขาเปิดและปิด ส่งคำถามไปยัง Gu Hong อย่างเงียบ ๆ
Gu Hong ไม่สามารถซ่อนความตื่นเต้นบนใบหน้าของเขาและตอบสนองอย่างรวดเร็ว
จากนั้น Le Dong Zheng ก็ลุกขึ้นและสะบัดแขนเสื้อจากไปอย่างรวดเร็ว
Gu Hong ยืนอยู่กับที่และครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง แต่เขาก็ยังตัดสินใจที่จะแอบตามเขาออกไป เขารู้จักธรรมชาติของ Le Dong Zheng ดีเกินไป สำหรับผู้ชายที่หยางไค่ร่ำรวยขนาดนี้ เป็นสิ่งที่เขาไม่คาดคิดมาก่อน หากเลอตงเจิ้งทำสำเร็จจริง ๆ เขาก็ไม่เชื่อว่าเขาจะรักษาสัญญาที่จะแบ่งปันผลกำไรห้าสิบเปอร์เซ็นต์กับเขา
นั่นเป็นเหตุผลที่มันจะดีกว่าสำหรับเขาที่จะจับตาดูพวกมันด้วยตัวเอง เมื่อ Le Dong Zheng ทำสำเร็จ เขาจะเข้าไปจับเขา เขาเชื่อว่าคงเป็นเรื่องยากสำหรับเขาที่จะปฏิเสธสิ่งใดในจุดนั้น
นี่เป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับคริสตัลแหล่งที่มาระดับสูงนับสิบล้าน ดังนั้น Gu Hong จะไม่ระวังได้อย่างไร หากข้อตกลงนี้เป็นไปได้ด้วยดี เขาก็ไม่ต้องแข่งขันกับคังซีรันอีกต่อไป เขาสามารถไปที่ไหนก็ได้ที่เขาพอใจ ใช้ชีวิตที่เหลือโดยไม่ต้องกังวล
เป็นเวลาดื่มชาในเวลาต่อมา Yang Kai และ Qin Yu ก็ออกมาจากด้านข้างของเนินเขาเล็ก ๆ
เมื่อแหงนดูก็มองเห็นพระจันทร์และดวงดาวที่สุกใส
หลังจากหาทิศทางได้แล้ว หยางไค่ก็ปล่อยจักรพรรดิฉีของเขา โอบรอบตัวฉิน ยู ก่อนจะออกไปในทิศทางหนึ่ง
ในเวลาเพียงไม่กี่นาที ทั้งสองก็มาถึงเหนือเนินเล็กๆ เมื่อมองลงไป พวกเขาเห็นผู้คนมากมายรวมตัวกันอยู่ด้านล่าง ดูเหมือนว่าเมื่อสัมผัสได้ว่าพวกเขากำลังใกล้เข้ามา คนเหล่านั้นจึงเงยหน้าขึ้น สีหน้าระแวดระวังก่อตัวขึ้นบนใบหน้าเมื่อเห็นลำแสงพุ่งตรงมาที่พวกเขา
“คุณปู่!” Qin Yu ตะโกน
เมื่อ Qin Zhao Yang ได้ยินเธอ เขาก็หัวเราะอย่างผ่อนคลายและตะโกนว่า “ไม่ต้องกังวล เป็นแค่น้องชายคนเล็ก Yang และ Yu'er”
ลำแสงตกลงมาต่อหน้าฝูงชน เผยให้เห็นร่างของ Yang Kai และ Qin Yu
หยางไค่มองไปที่ฝูงชนและถามว่า “ทุกคนอยู่ที่นี่หรือไม่”
ก่อนไปงานประมูล เขาส่งข้อความถึงตระกูลจางเพื่อบอกให้พวกเขาพบกับตระกูลฉินที่นี่ เมื่อมองดูพวกเขาตอนนี้ ดูเหมือนจะไม่มีใครขาดหายไป
หญิงชรา Zhang กล่าวว่า "ทุกคนจากตระกูล Zhang อยู่ที่นี่"
ตระกูลจางไม่ได้มีคนมากมายที่จะเริ่มต้น และพวกเขาเพิ่งเตรียมทุกอย่างให้พร้อมเมื่อวันก่อน ดังนั้นเมื่อพวกเขาได้รับข้อความจากหยางไค่ พวกเขาจึงสามารถเคลื่อนไหวได้ทันที ตระกูลฉินก็อยู่ในสถานการณ์เดียวกันเช่นกัน ฉินจ้าวหยางยังสามารถขายโฉนดที่ดินได้ ตอนนี้ทั้งสองครอบครัวมารวมกันที่นี่
เมื่อรวมกันแล้ว ทั้งสองตระกูลเล็กมีจำนวนประมาณร้อยห้าสิบคนที่มีการเพาะปลูกที่หลากหลาย คนที่แข็งแกร่งที่สุดคือ Qin Yu ที่ Dao Source Realm ลำดับที่สองเท่านั้น คนอื่น ๆ ได้แก่ Origin King Realm, Origin Returning Realm หรือแม้แต่ Saint King Realm และ Saint Realm
“ พี่เขยเราจะไปที่ Northern Territory จริง ๆ เหรอ” Zhang Ruo Yu กระโดดออกมา ใบหน้าเล็ก ๆ ของเธอเต็มไปด้วยความตึงเครียดและความคาดหวัง
เธอไม่เคยเดินทางออกนอกเขตเมืองเมเปิลวู้ดด้วยซ้ำ แม้ว่าเธอจะอายุเท่าไหร่ แต่ตอนนี้เธอกำลังจะไปยังดินแดนทางเหนือที่ไกลออกไปมาก ในฐานะที่เป็นชาว Southern Territory เธอไม่คุ้นเคยกับ Northern Territory มากนัก
"พี่เขย?" Qin Yu ตกตะลึง รู้สึกทั้งสับสนและวิตกกังวล
“ใครคือพี่เขยของคุณ? อย่าเพิ่งตะโกนสุ่มสิ สาวน้อย!” ใบหน้าของหยางไค่กลายเป็นสีดำ
หนิง ซูว่านก็ตะโกนว่า “รัวหยู! กลับมา."
“โอ้” Zhang Ruo Yu ทำหน้ามุ่ยและยืนบึ้งตึงอยู่ข้างๆ เมื่อเธอเงยหน้าขึ้นเธอก็พบกับดวงตาของ Qin Yu เธอยิ้มให้เธอ เผยให้เห็นรอยยิ้มที่สดใสและมีความสุขขณะที่เธอร้องว่า “พี่สาวฉิน!”
Qin Yu ยิ้มให้เธอ "Little Sister Ruo Yu"
“ในเมื่อพวกเจ้าอยู่ที่นี่แล้ว ไปกันเถอะ” หยางไค่เรียกพวกเขา ถ้าเขาไปคนเดียว เขาก็จะสามารถเข้าถึงนิกายพันใบได้ในเวลาเพียงสองวัน แต่เนื่องจากเขาต้องพาคนกลุ่มใหญ่ที่มีพละกำลังต่างกันไปด้วย เขาคาดว่าต้องใช้เวลาอย่างน้อยครึ่งเดือน ที่จะมาถึง
ทันทีที่เขาพูดเช่นนั้น หยางไค่ก็ขมวดคิ้ว เมื่อสัมผัสได้ถึงบางอย่างจากด้านหลัง เขาหันกลับไปเพียงเพื่อเห็นลำแสงที่พุ่งผ่านท้องฟ้า และดูเหมือนว่าจะเคลื่อนมาทางพวกเขา
Qin Zhao Yang, Ning Su Wan และคนอื่น ๆ ก็สังเกตเห็นได้อย่างชัดเจนเช่นกัน และพวกเขาทั้งหมดก็ประหม่าทันที โดยเฉพาะ Qin Zhao Yang ท้ายที่สุด หยางไค่เพิ่งทำให้ลูกศิษย์คนหนึ่งของ Star Soul Palace ขุ่นเคืองเมื่อวันก่อน ดังนั้นหากอาจารย์คนใดคนหนึ่งของพวกเขามาตามพวกเขา ตระกูลฉินก็จะถูกจัดการ
“พวกคุณทุกคนควรเดินหน้าต่อไป ฉันจะอยู่ข้างหลังคุณ” หยางไค่รับรู้แล้วว่าใครกำลังมาเมื่อเขาปล่อยสัมผัสศักดิ์สิทธิ์ของเขา ดังนั้นหลังจากบอกให้ตระกูลฉินและจางออกไปก่อน เขาก็หันหลังกลับและรอ
“เราจะไปทางไหนกัน” Qin Zhao Yang ถาม
หยางไค่ชี้ไปในทิศทาง
“ระวังตัวด้วย พี่น้อยหยาง” ฉินจ้าวหยางพูดด้วยความกังวล และหลังจากพยักหน้าให้หนิงซูว่าน ทั้งสองก็นำสมาชิกในกลุ่มไปข้างหน้าทันที
หากพวกเขาอยู่ที่นี่ พวกเขาจะกลายเป็นเพียงตัวถ่วงหยางไค่ ดังนั้นพวกเขาทั้งสองจึงตัดสินใจอย่างรวดเร็วที่จะจากไป
ในพริบตา คนทั้งร้อยห้าสิบคนค่อยๆ เคลื่อนห่างออกไปเรื่อยๆ
ไม่กี่อึดใจต่อมา ลำแสงก็ตกลงมา แสงจางหายไป ปรากฏร่างของชายสูงอายุคนหนึ่ง
“ Sect Master Le คุณจะรีบไปไหน?” หยางไค่ยิ้มให้เล่อตงเจิ้งที่ไล่ตามเขามา
ประกายเย็นวาบผ่านดวงตาของ Le Dong Zheng และเขาตะคอก “คุณรู้คำตอบแล้ว”
เล่อตงเจิ้งมองไปทางสองตระกูลที่เดินห่างออกไป เลตงเจิ้งถามว่า “คนเหล่านั้นทั้งหมดเป็นคนของคุณหรือเปล่า”
"อย่างแท้จริง!" หยางไค่พยักหน้า
Le Dong Zheng หัวเราะเยาะ “ดีมาก ไม่มีใครสามารถหลบหนีได้ นายเก่าผู้นี้จะสังหารพวกมันทั้งหมด!”
หยางไค่ยิ้มตอบ “นั่นขึ้นอยู่กับว่าเจ้าจะมีชีวิตอยู่ได้นานขนาดนั้นหรือไม่”
เล่อตงเจิ้งหรี่ตา “เจ้าพูดมาก เจ้าสารเลว คุณคิดว่าคุณสามารถเอาชนะนายเก่าคนนี้ได้หรือไม่”
แม้ว่าระดับการบ่มเพาะของหยางไค่จะใกล้เคียงกับเขา แต่เลอตงเจิ้งก็ยังไม่ละสายตาจากเขา พวกเขาทั้งคู่เป็นจักรพรรดิลำดับที่หนึ่ง แต่เขาหมกมุ่นอยู่กับอาณาจักรนี้มาเป็นเวลานาน ดังนั้นคนที่ไม่รู้จักที่ไม่สำคัญบางคนจะสามารถเปรียบเทียบกับเขาได้อย่างไร
“คุณเป็นกบในบ่อน้ำจริงๆ ใช่ไหม!” หยางไค่ยิ้มเยาะ
“ความโอหัง!” Le Dong Zheng โกรธกับคำพูดของเขา
แต่ในขณะที่เขาพูด หยางไค่ซึ่งเดิมอยู่ห่างออกไปหลายสิบเมตรก็ปรากฏตัวต่อหน้าเขา ใบหน้าของเขาเกือบจะติดกับเขา ระยะห่างระหว่างพวกเขาหดลงจนเหลือหนึ่งช่วงแขนในทันที!
Le Dong Zheng อ้าปากค้างด้วยความตกใจจนขนของเขาลุกชันไปหมด
เขาไม่ได้สังเกตว่าหยางไค่เคลื่อนไหวอย่างไรก่อนที่ชายหนุ่มคนนี้จะอยู่ต่อหน้าเขา
ดวงตาที่อยู่ตรงหน้าเขาเต็มไปด้วยความเหยียดหยามและการเยาะเย้ย ทำให้หัวใจของเลอตงเจิ้งจมดิ่งลงสู่ก้นบึ้ง
เขาผลักจักรพรรดิฉีออกไปตามสัญชาตญาณและขยับเท้า พยายามเปิดระยะห่างระหว่างเขากับหยางไค่ แต่เลอ ตงเจิ้งต้องตกใจเมื่อพบว่าไม่ว่าเขาจะเคลื่อนไหวอย่างไร หยางไค่ก็จะเกาะติดเขาเหมือนหนอนเกาะบนกระดูกที่เน่าเปื่อย ไม่ยอมให้เขาหนีไปได้.
ขว้างฝ่ามือไปที่หน้าอกของเล่อตงเจิ้งอย่างไม่ตั้งใจ สายตาเย้ยหยันในดวงตาของหยางไค่เปลี่ยนเป็นเย็นชาขณะที่เขาตะคอก “ตาย!”