ตอนที่ 2832 หนึ่งเดือน
ผู้แปล: Silavin และ Danny
ตัวตรวจสอบการแปล: PewPewLazerGun
บรรณาธิการและพิสูจน์อักษร: Leo of Zion Mountain และ Dhael Ligerkeys
หลังจากใช้เวลาตลอดทั้งคืนเพื่อทำความสะอาดป้อมปราการหิน ทั้งสามเผ่าก็พร้อมที่จะจากไป แม้ว่าเกือบทุกคนจะได้รับบาดเจ็บและบางคนถึงกับต้องถูกหามเนื่องจากสูญเสียแขนขา แต่ทุกคนก็รู้สึกยินดี
นับเป็นความสำเร็จอันยิ่งใหญ่ที่ช่วยผู้คนของพวกเขาจากเงื้อมมือของเผ่ากินกระดูก
ไม่ไกลนัก Chi, Zhu และ Yang Kai กำลังกระซิบขณะเดินเล่น
“ชามานหนิว คุณต้องระวังเผ่ากินกระดูกที่พยายามแก้แค้น!” Zhu เตือนอย่างเคร่งขรึม “เผ่ากินกระดูกต้องการล้างแค้นแม้ความคับข้องใจเพียงเล็กน้อย ดังนั้นพวกเขาจะไม่นั่งเฉยและไม่ทำอะไรเลยหลังจากที่เรากำจัดหนึ่งในกลุ่มรองของพวกเขา”
Chi พยักหน้า “คุณควรหาเวลาพบกับ Shaman Kings ของกลุ่มของคุณ มันจะดีกว่าสำหรับพวกเขาที่จะจัดการกับสถานการณ์นี้ ท้ายที่สุด เผ่ากินกระดูกเป็นคนเริ่มเรื่องนี้ ด้วยการแทรกแซงของชาแมนคิง บางทีเรื่องนี้อาจยุติลงได้”
“มันไม่ง่ายเลย” หยางไค่ส่ายหัว “คุณไม่สังเกตหรือว่าสิ่งประดิษฐ์ชาแมนของ Yeow ไม่ใช่สิ่งที่ปรมาจารย์ชาแมนจะครอบครองได้ง่ายๆ”
ใบหน้าของ Zhu และ Chi เปลี่ยนไปเล็กน้อยเมื่อได้ยินคำพูดของเขา เนื่องจากเห็นได้ชัดว่าพวกเขารู้เรื่องนี้เช่นกัน
หยางไค่กล่าวต่อ “การมีสิ่งประดิษฐ์ของชามานหมายความว่าภูมิหลังของเย่ว์นั้นไม่ง่าย เขาเป็นทั้งผู้สืบทอดของ Shaman King หรือ Shaman Saint of the Bone Devouring Clan ไม่อย่างนั้นหรือเขามีค่าสูงสำหรับ Shaman Kings และ Shaman Saint เราสร้างปัญหาใหญ่ด้วยการฆ่าเขา และมันอาจแก้ไขได้ไม่ยากด้วยการแทรกแซงของ Shaman King”
Zhu ตอบว่า “แต่ไม่ว่ายังไงก็ตาม เราจะมีโอกาสที่ดีกว่าด้วยการแทรกแซงของ Shaman Kings เราไม่สามารถต่อสู้กับ Shaman King ศัตรูเพียงลำพังได้ด้วยกำลังของเราในตอนนี้”
หยางไค่ยิ้มเบา ๆ และไม่พูดอะไร
ตอนนี้เขาเป็น Shaman Master และเป็นความจริงที่เขาอาจไม่คู่ควรกับ Shaman King; อย่างไรก็ตาม ด้วยการเข้าถึงสัมผัสศักดิ์สิทธิ์ของเขา เขาสามารถใช้หลักการอวกาศได้ ดังนั้นเขาจึงไม่กลัวที่จะเผชิญหน้ากับชาแมนคิง
นอกจากนี้ ตราบใดที่เขามีเวลาเพียงพอ ความแข็งแกร่งของเขาก็จะพุ่งสูงขึ้นอย่างแน่นอน
ในทางกลับกัน Zhu และ Chi ไม่มีพลังที่จะต่อสู้กลับหากพวกเขาเผชิญหน้ากับ Shaman King จากเผ่ากินกระดูก ดังนั้นจึงสมเหตุสมผลที่พวกเขาต้องการขอความคุ้มครองจาก Shaman Kings ของกลุ่มตนเอง
ทั้งสามเดินและพูดคุยกันไปตลอดทาง และแม้ว่าการฝึกฝนของ Chi และ Zhu จะสูงกว่าของ Yang Kai มาก แต่พวกเขาก็ไม่กล้าที่จะประมาทเขาอีกต่อไปหลังจากการสู้รบนองเลือดเมื่อวานนี้
พวกเขาไม่สามารถบังคับ Shaman Grandmaster ระดับกลางให้ทำลายตัวเองได้
ด้วยเหตุนี้ พวกเขาจึงริเริ่มที่จะลดสถานะของพวกเขาลงและแลกเปลี่ยนอย่างเท่าเทียมกับหยางไค่
ครึ่งวันต่อมา ทั้งสามเผ่าแยกทางกัน และหยางไค่ก็พาชาวบ้านที่รอดตายสองร้อยคนกลับไปที่หมู่บ้านบลูเซาท์
เดิมทีหมู่บ้านบลูเซาท์มีชาวบ้านสามร้อยคน แต่หลังจากเหตุการณ์นี้ คนหนึ่งในสามของพวกเขาหายไป และเนื่องจากชามานเพียงคนเดียวที่เหลืออยู่ในหมู่บ้าน หยางไค่จึงกลายเป็นหัวหน้าคนใหม่โดยธรรมชาติ
สามวันต่อมา หยางไค่และคนอีกสองร้อยคนมาถึงหมู่บ้านบลูเซาท์ เมื่อเห็นหมู่บ้านที่เต็มไปด้วยซากปรักหักพัง ชาวบ้านหลายคนค่อนข้างสลดใจ
ที่ทางเข้าหมู่บ้าน เทียก็ปรากฏตัวขึ้น มองไปที่หยางไค่ และพยักหน้าให้เขา
เด็กแปดคนออกมาจากด้านหลัง Tiea และวิ่งไปหาพ่อแม่ตามลำดับ กอดพวกเขาขณะที่ทั้งสองฝ่ายร้องไห้เสียงดัง
ชาวบ้านรู้สึกประหลาดใจที่เห็น Tiea คนแปลกหน้าที่นี่ แต่โชคดีที่ชาวบ้านติดต่อกับโลกภายนอกน้อยและไม่คุ้นเคยกับ Nomad Clan ดังนั้นพวกเขาจึงสงสัยเกี่ยวกับเธอเพียงเล็กน้อย ร่างกายของ Tiea ค่อนข้างคล้ายกับของ Ah Niu ซึ่งไม่แข็งแรงเหมือนของ Barbarians โบราณทั่วไป ดังนั้นนั่นทำให้ชาวบ้านมีความประทับใจที่เป็นมิตรต่อเธอ
หยางไค่แนะนำเถียกับชาวบ้านสั้นๆ โดยระบุว่าเธอเป็นเพื่อนของเขา ทันใดนั้นเธอก็ได้รับการต้อนรับอย่างอบอุ่นจากสมาชิกในกลุ่ม
เนื่องจากหมู่บ้านถูกทำลาย จึงต้องสร้างใหม่ตามธรรมชาติ โชคดีที่ชาวบ้านทุกคนสูงและแข็งแรง ดังนั้นงานจึงง่าย
การฟื้นฟูใช้เวลาไม่ถึงห้าวัน และหมู่บ้านที่ทรุดโทรมก็กลับคืนสู่สภาพเดิม
เมื่องานบูรณะเสร็จสิ้น หยางไค่นั่งไขว่ห้างในบ้านไม้และตรวจดูสิ่งที่อยู่ภายในแหวนมิติของเขาอยู่ครู่หนึ่ง ในที่สุดเขาก็หยิบแกนสัตว์ประหลาดลำดับที่เก้าออกมา
หากเป็นเมื่อก่อน หยางไค่จะไม่สนใจแกนอสูรของสัตว์อสูรลำดับที่เก้าเลย ย้อนกลับไปในตอนนั้น หยางไค่เก็บได้เพียงลำดับที่เก้าและสูงกว่าแกนมอนสเตอร์ในขณะที่รวบรวมพวกมันในสุสานหมื่นวิญญาณแห่งแดนป่าโบราณ เขาไม่ได้เก็บแกนอสูรที่ต่ำกว่าลำดับที่เก้า มิฉะนั้น เขาจะมีหลายล้านแกนมากกว่าแค่หนึ่งล้านอัน
อย่างไรก็ตาม แกนมอนสเตอร์ลำดับที่เก้านี้อาจยังทรงพลังเกินไปสำหรับเขาในตอนนี้
แกนสัตว์อสูรที่หยางไค่ใช้ในการบ่มเพาะก่อนหน้านี้ไม่มีอะไรพิเศษ เกรดสูงสุดเทียบเท่ากับแกนสัตว์อสูรลำดับที่หกเท่านั้น ในขณะนี้ แกนของสัตว์ประหลาดลำดับที่เก้านี้เป็นเหมือนโต๊ะอาหารอันโอชะเมื่อเทียบกับซุปกะหล่ำปลีที่หยางไค่เคยกิน แต่เขาสงสัยว่าเขาจะท้องได้ไหม
อย่างไรก็ตาม ณ จุดนี้ หยางไค่ไม่สามารถลังเลได้ ขณะนี้ร่างกายของเขาอยู่ในสภาพที่ดี ดังนั้นแม้ว่าพลังงานของแกนอสูรกายลำดับที่เก้าจะเป็นภาระกับเขา แต่ก็ไม่ควรบาดเจ็บมากเกินไป
หยางไค่เปิดปากของเขาและกลืนแกนสัตว์ประหลาด จากนั้นจึงหมุนเวียนศิลปะชามานของเขาทันที
วิชาชาแมนนี้ไม่ใช่วิชาที่หัวหน้าหมู่บ้านสอน แต่เป็นวิชาที่ได้รับจากความรู้ของผู้อาวุโสชิง มันเป็นศิลปะชาแมนที่ยอดเยี่ยมซึ่งหาที่เปรียบไม่ได้กับวิชาที่หัวหน้าหมู่บ้านสอน
ขณะที่ศิลปะของชาแมนแพร่กระจาย หยางไค่รู้สึกแตกต่างในทันที
ท้ายที่สุดแล้ว เขาคือปรมาจารย์อาณาจักรจักรพรรดิและสามารถเข้าใจถึงคุณภาพของศาสตร์ลับได้โดยธรรมชาติด้วยการลองเพียงครั้งเดียว วิชาชาแมนนี้ช่างน่าทึ่งจริงๆ เพิ่มอัตราการบ่มเพาะของหยางไค่มากกว่าสิบเท่าเมื่อเทียบกับเมื่อก่อน
สิ่งที่สำคัญที่สุดคือเขาได้กินแกนมอนสเตอร์ลำดับที่เก้าเข้าไป
รู้สึกแสบร้อนเต็มท้องเหมือนถูกไฟเผา เมื่อพลังงานที่พลุ่งพล่านหดตัวและขยายตัวอีกครั้ง ท้องของหยางไค่ก็พองออกเป็นก้อนกลมในทันที ถ้าร่างกายของเขาไม่แข็งแรงพอ การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้เพียงอย่างเดียวก็เพียงพอที่จะทำให้เขาระเบิดและตายได้
ใบหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นสีแดง และมีเส้นเลือดผุดขึ้นที่หน้าผาก เลือดไหลออกจากรูจมูกของหยางไค่จากพลังงานที่ท่วมท้น แต่เขายังคงนิ่งเฉยราวกับภูเขา โดยมุ่งความสนใจไปที่การปรับแต่งพลังงานอันบ้าคลั่งนี้ด้วยศิลปะชาแมนของเขา
การหายใจของเขาเหมือนคลื่นในทะเล บ้านไม้สั่นสะเทือน และพลังงานโลกโดยรอบสั่นสะเทือน ทำให้ชาวบ้านหวาดกลัว ซึ่งไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
ในทางกลับกัน Tiea ซึ่งกำลังสอนเด็ก ๆ เกี่ยวกับวิธีการเพาะปลูกในบริเวณใกล้เคียง สังเกตเห็นเบาะแสบางอย่างและหยุด Ah Hu และคนอื่น ๆ ไม่ให้รีบเข้าไปในบ้านไม้
Tiea ได้รวมเข้ากับหมู่บ้านอย่างรวดเร็วและช่วยได้มากในการสร้างใหม่ห้าวัน สำหรับชาวบ้านของ Blue South Village เธอเป็นสมาชิกของหมู่บ้านอยู่แล้ว และทุกคนรู้ว่าเธอเป็น Shaman ที่ทรงพลังเหมือน Ah Niu
โดยธรรมชาติแล้วทุกคนฟังเธอ
ปรากฏการณ์ที่แปลกประหลาดนี้ยังคงมีอยู่ตลอดทั้งวัน ก่อนที่กิจกรรมในบ้านไม้ของหยางไค่จะค่อยๆ สงบลง
ภายในบ้านไม้ ท้องกลมๆ ของหยางไค่กลับมาแบนราบอีกครั้ง แกนมอนสเตอร์ลำดับที่เก้าได้รับการขัดเกลาด้วยวิชาชาแมนของเขา หลอมรวมเข้ากับร่างกายของเขา และกลายเป็นทุนที่ทรงพลังของเขาเอง
การเพาะปลูกของเขาดีขึ้นอย่างมากในคราวเดียว
หยางไค่หยิบแกนมอนสเตอร์ลำดับที่เก้าออกมาโดยไม่ลังเลและกลืนมันเข้าไป
อีกครั้งที่กระแสลมและความผันผวนของพลังงานทำให้ชาวบ้านตกใจซ้ำแล้วซ้ำเล่าในบ้านไม้ที่สั่นสะเทือน
…
หนึ่งเดือนผ่านไป และในช่วงเวลานั้น ชาวบ้านเกือบทั้งหมดในหมู่บ้านบลูเซาท์ได้คุ้นเคยกับกิจกรรมที่ผิดปกติทุกชนิดในบ้านไม้ของอาหนิว พวกเขาเปลี่ยนจากความอยากรู้อยากเห็นในตอนแรกมาเป็นความสงบในปัจจุบัน เพราะพวกเขาเคยประสบกับความผิดปกตินี้มานับครั้งไม่ถ้วน
ในช่วงแรกกิจกรรมแบบนี้เกิดขึ้นเพียงวันละครั้งก่อนจะค่อยๆ จางหายไป อย่างไรก็ตาม ปรากฏการณ์ประหลาดนี้เกิดขึ้นบ่อยขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อเวลาผ่านไป และลดลงอย่างรวดเร็วมากขึ้นเรื่อยๆ
Tiea อธิบายว่า Ah Niu กำลังฝึกฝน
ชาวบ้านไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับศิลปะของชาแมนและเวทมนตร์ของชามาน แต่พวกเขารู้สึกว่าการฝึกฝนนี้แตกต่างจากของหัวหน้าหมู่บ้านคนก่อน หัวหน้าหมู่บ้านเคยฝึกฝนมาก่อน แต่ไม่เคยมีการแสดงที่น่าตกใจเช่นนี้ อย่างไรก็ตาม พวกเขาเพิ่งฟัง Tiea ตั้งแต่เธอพูดเช่นนั้น
Ah Niu ไม่ได้แสดงตัวตลอดทั้งเดือนนี้ ชาวบ้านกังวลว่าเขาจะอดตายในบ้านของเขา แต่ Tiea ได้ห้าม Ah Ni และคนอื่นๆ ไม่ให้ส่งอาหารหลายครั้ง ทำให้ Ah Ni ไม่พอใจเธอเล็กน้อย
อย่างไรก็ตาม ถ้าใครอยากจะชี้นิ้ว ก็เป็นอาหนิวที่ไร้ความรับผิดชอบในการกระทำเช่นนี้ เมื่อก่อนเมื่อหัวหน้าหมู่บ้านนำทุกคน เขาจะแนะนำทุกคนในทุกรายละเอียด อย่างไรก็ตาม เมื่อ Ah Niu กลายเป็นผู้นำคนใหม่ของหมู่บ้าน นอกจากช่วยพวกเขาในการสร้างใหม่ห้าวันแล้ว เขาก็หายตัวไปในช่วงเวลาที่เหลือ
Ah Hu และคนอื่น ๆ สามารถดำเนินการตามสถานการณ์เท่านั้น หากพวกเขาเผชิญกับอุปสรรค พวกเขาจะเข้าหาเทีย และแม้ว่าเธอจะไม่มีประสบการณ์มากนัก แต่เธอก็ยังสามารถจัดการกิจการของหมู่บ้านได้ค่อนข้างดี ซึ่งช่วยชาวบ้านได้มาก
สำหรับตอนนี้ แม้ว่าศักดิ์ศรีของเทียจะไม่สูงเท่ากับหยางไค่ในหมู่บ้าน แต่ก็ด้อยกว่าเล็กน้อยเท่านั้น
ในวันนี้ หมู่บ้านที่เงียบสงบก็ตื่นตระหนกด้วยเสียงนกหวีดแหลม
ชาวบ้านรีบออกจากบ้านไม้หลังหนึ่ง อาหูและเยาวชนคนอื่นๆ ดูเคร่งขรึม พร้อมที่จะต่อสู้ได้ทุกเมื่อเพราะเสียงนกหวีดที่ดังมาจากกำแพงเป็นสัญญาณเตือนภัย
เสียงนี้แสดงว่ามีคนนอกเข้ามาในหมู่บ้าน
"เกิดอะไรขึ้น!?" อาหู่วิ่งขึ้นไปบนกำแพงและมองไปที่นักธนูที่ปฏิบัติหน้าที่อยู่
“ปรมาจารย์ชาแมนมาแล้ว!” นักธนูชี้ไปข้างหน้า และอาหูก็มองไปทางนั้น แน่นอนว่าเขาเห็นชายคนหนึ่งบินมาจากท้องฟ้า
ปรมาจารย์ชาแมน! Shaman ปรมาจารย์ผู้ทรงพลัง!
มีเพียง Shaman Masters และผู้ที่แข็งแกร่งกว่าเท่านั้นที่สามารถบินได้อย่างอิสระบนท้องฟ้าเหมือนนก
ใบหน้าของอาหูมืดลงในทันใด
“เขาบาดเจ็บ!” ทันใดนั้นเสียงของ Tiea ก็ดังมาจากด้านข้าง Ah Hu ไม่รู้ว่าเธอมาถึงเมื่อไหร่ แต่หลังจากรู้จักเธอเป็นเวลาหนึ่งเดือน Ah Hu และคนอื่นๆ ก็เข้าใจว่า Tiea เป็น Shaman Grandmaster ที่โดดเด่นเช่นกัน
เมื่อนางกล่าวเช่นนั้นก็ต้องเป็นเช่นนั้น
"ได้รับบาดเจ็บ?" อาหูขมวดคิ้ว เมื่อเขาดูอีกครั้งเขาก็ตระหนักเช่นกัน Shaman Grandmaster ที่กำลังบินอยู่เหนือนั้นไม่มั่นคงและตัวสั่น ขณะที่เขากำลังเข้าใกล้ อาหูมองเห็นร่องรอยของเลือดบนตัวเขาอย่างคลุมเครือ
Shaman Grandmaster ได้รับบาดเจ็บจริงๆ
“เป็นคนที่มาจาก Raging Flame Clan” เทียตั้งข้อสังเกต
“ชามันจิ!” ในที่สุดอาหูก็เห็นใบหน้าของเขา และอดไม่ได้ที่จะอุทานออกมา
ไม่ใช่ใครอื่นนอกจาก Shaman Chi แห่ง Raging Flame Clan พวกเขาพบกันในป้อมปราการหินของเผ่ากินกระดูกเมื่อเดือนที่แล้ว เท่าที่อาหูรู้ ชามานชี่คือปรมาจารย์ชาแมน ดังนั้นใครจะทำร้ายเขาได้ เมื่อมองดูรูปร่างหน้าตาของเขาในตอนนี้ เห็นได้ชัดว่าเขาอยู่ในสภาพที่ย่ำแย่ เขาเสียแขนขวาไป และเลือดก็ไหลออกมาจากบาดแผล ทำให้ร่างกายครึ่งหนึ่งเป็นสีแดง
จากบาดแผล ดูเหมือนว่าไม่ได้เกิดจากอาวุธมีคม แต่ถูก… ฉีกออกด้วยกำลังดุร้าย
เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ อาหูก็รู้สึกเย็นลงที่สันหลัง