ผู้แปล: Silavin และ Raikov
ตัวตรวจสอบการแปล: PewPewLazerGun
บรรณาธิการและพิสูจน์อักษร: Leo of Zion Mountain และ Dhael Ligerkeys
หยางไค่พบกับสถานการณ์ที่คล้ายคลึงกันมากมายในโลกแห่งภาพลวงตานับพัน ในสงครามระหว่างสองเผ่าพันธุ์ แม้ว่าปีศาจจะถูกฆ่าโดยเหลือไว้เพียงวิญญาณปีศาจ พวกเขาก็ยังคงรักษาความสามารถในการเปลี่ยนเผ่าพันธุ์คนเถื่อนให้เป็นปีศาจ บังคับให้พวกเขาเปลี่ยนข้าง ออร่าและวิญญาณที่เหลืออยู่ของเผ่าพันธุ์ปีศาจทั้งคู่มีพลังกัดกร่อนที่แข็งแกร่ง
“ตอนนี้เราควรทำอย่างไร?” Fang Zhuo ยังถาม
ก่อนที่หยางไค่จะได้มีเวลาพูด เสียงคำรามของกงเยว่ก็เงียบลงทันที ศีรษะของเขากระตุกขึ้น เผยให้เห็นดวงตาสีเข้มอันน่าสยดสยองที่ไม่มีสีขาว
“เฒ่า… ผู้เฒ่ากง!” Chen Bing Ru ตะโกนด้วยเสียงสั่นราวกับหวังว่าจะยืนยันตัวตนของบุคคลที่อยู่ตรงหน้าเธอ
แต่กงเยว่เพิกเฉยต่อเสียงเรียกของเธอ เอียงศีรษะไปทางด้านข้าง และสังเกตหยางไค่ แสดงทั้งความสับสนและความอยากรู้อยากเห็นราวกับว่าเขาเพิ่งตื่นจากความฝันอันยาวนาน ไม่เข้าใจว่าเขาอยู่ที่ไหนหรือกำลังทำอะไรอยู่
หยางไค่กลั้นหายใจและระวังตัว
แต่กงเยว่ไม่ได้ตีเขา เขากลับทำเสียงแปลกๆ จากลำคอและเริ่มเดินโซเซออกไปข้างนอก
Chen Bing Ru, Fang Zhuo และ Hua Yu Lu รีบหลีกทาง ตอนนี้พวกเขาไม่มีความแข็งแกร่งในการต่อสู้เหลืออยู่เลย และไม่กล้าที่จะขัดขวางเส้นทางของเขา
จิตใจของ Gong Yue นั้นถูกวิญญาณปีศาจกัดกร่อนอย่างเห็นได้ชัด เพราะเขาทำตัวแตกต่างจากเมื่อก่อนมาก ราวกับว่าวิญญาณใหม่ได้ยึดร่างของเขาแต่ยังรวมร่างเข้ากับมันได้ไม่เต็มที่ แม้แต่ทางเดินก็ไม่ธรรมดา
ในความเงียบ เสียงฝีเท้าของ Gong Yue ฟังดูรุนแรงอย่างหาที่เปรียบมิได้ ขณะที่เขาค่อยๆ ถอยห่างออกไป
หลังจากไม่ได้ยินเสียงฝีเท้าของเขาอีกต่อไป ฮัวหยูลู่และคนอื่นๆ ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก ราวกับว่าพวกเขาได้รับการช่วยเหลือจากหายนะ หลังจากดูการเปลี่ยนแปลงของ Gong Yue ด้วยตาของพวกเขาเอง พวกเขาก็ไม่สงสัยอีกต่อไปเกี่ยวกับสิ่งที่ Yang Kai บอกพวกเขาก่อนหน้านี้เกี่ยวกับ Demon Spirits
“ผู้เฒ่ากงถูกครอบงำหรือไม่” Fang Zhuo หันไปถาม Yang Kai
หากเป็นเช่นนั้นจริง นั่นจะเป็นปัญหาใหญ่ ท้ายที่สุด Gong Yue เป็นอดีตผู้เฒ่าแห่งตระกูล Gong และเขายังได้รับการฝึกฝนระดับจักรพรรดิลำดับที่สอง ถ้าคนแบบนั้นได้รับอนุญาตให้เดินเตร่ได้อย่างอิสระ ก็ไม่มีใครบอกว่าเขาจะนำอันตรายอะไรมาสู่ดินแดนทางตอนใต้ได้
“ฉันไม่รู้ แต่มันอาจจะร้ายแรงกว่านั้นก็ได้!” หยางไค่ดูเคร่งขรึม สิ่งเดียวที่เขามั่นใจได้ในตอนนี้คือกงเยว่ผ่านการเป็นปีศาจ แต่มีสิ่งหนึ่งที่เขาไม่เข้าใจ แม้ว่าจิตใจของ Gong Yue จะถูกรบกวน แต่เขาไม่ควรถูก Demon Spirit รุกรานอย่างง่ายดาย เขาจะล้มเหลวในการต้านทานมันเพียงชั่วคราวได้อย่างไร?
หยางไค่ไม่สามารถหาคำอธิบายที่สมเหตุสมผลสำหรับสิ่งที่เขาเห็นด้วยตาของเขาเองในตอนนี้
แต่จู่ๆ หยางไค่ก็นึกขึ้นได้ และเขาตะโกนว่า “ตัวละครปีศาจ!”
"อะไร?" ฮัวหยูลู่หันมามองเขา
“ตัวละครปีศาจนั่น!” หยางไค่มองไปยังกลุ่มด้วยสีหน้าเคร่งเครียด “พวกคุณเห็นมันมากแค่ไหน?”
Hua Yu Lu ขมวดคิ้วเล็กน้อยก่อนที่จะตอบว่า “ถ้าคุณหมายถึง Secret Technique ที่ Yang Tai แสดงก่อนหน้านี้ ฉันไม่เห็นมันชัดเจนนัก”
หยางไค่มองไปที่อีกสามคนและพูดอย่างรวดเร็วว่า “ไม่ว่าเจ้าจะมองเห็นมากแค่ไหน เจ้าควรหาทางลบมันออกจากความทรงจำให้ได้ ปีศาจของ Yang Tai และการกัดกร่อนของ Gong Yue อาจเกี่ยวข้องกับมัน”
"คุณหมายความว่าอย่างไร?" Fang Zhuo ถามด้วยความสงสัย เขาจงใจสังเกตหยางไท่เมื่อเขาแสดงเทคนิคลับนั้น ดังนั้นเขาจึงเห็นมากกว่าฮัวหยูลู่เล็กน้อย ดังนั้นด้วยความที่หยางไค่จริงจังกับเรื่องนี้มากเพียงใด เขาจึงไม่กล้าที่จะใส่ใจ
Chen Bing Ru ยังจ้องมองเขาด้วยความอยากรู้อยากเห็น
หยางไค่อธิบายว่า “หยางไท่เคยผ่านการเป็นปีศาจมาแล้วเมื่อเรามาที่นี่ ทั้งที่ไม่เคยมีโอกาสติดต่อกับวิญญาณปีศาจเลย มีความเป็นไปได้ที่ดีว่าสิ่งนี้เกี่ยวข้องกับตัวละครปีศาจโบราณที่เขาเรียนรู้ เพื่อที่จะโน้มน้าวให้ Gong Yue เขาต้องแสดงพลังของตัวละครนั้นให้เขาด้วย และ Gong Yue อาจศึกษามันในช่วงเวลานั้น ดังนั้น… Demon Essence บางส่วนควรจะก่อตัวขึ้นในตัวเขาด้วย นั่นคือเหตุผลว่าทำไมเขาถึงยอมเสี่ยงทุกอย่างเพื่อร่วมงานกับหยางไท่เพื่อดักจับเรา ใช่ ต้องเป็นอย่างนั้นแน่ๆ มิฉะนั้น Gong Yue ในฐานะอดีตผู้เฒ่าแห่งตระกูล Gong จะตัดสินใจที่โง่เขลาและประมาทได้อย่างไร เขาต้องได้รับอิทธิพลอย่างละเอียดจาก Demon Essence ที่ซ่อนอยู่ภายในร่างกายของเขาและไม่ได้คิดอย่างมีเหตุผลอีกต่อไป เหตุผลที่ Demon Spirit บุกรุกจิตใจของเขาอย่างง่ายดายไม่ใช่เพราะการป้องกันของ Gong Yue ไม่ได้ผล แต่เป็นเพราะ Demon Essence ในตัวเขากำลังดึงดูด Demon Spirit บังคับให้เขายอมแพ้โดยไม่เจตนา!”
ครึ่งหนึ่งของสิ่งที่หยางไค่พูดเป็นเพียงการคาดเดา แต่ยิ่งเขาพูด เขายิ่งรู้สึกว่าการคาดเดาของเขาถูกต้อง
รากฐานของทุกสิ่งคืออักขระปีศาจโบราณตัวนั้น
เมื่อครึ่งปีก่อน Hua Yu Lu, Yang Tai และ Wu Kuang Yi ได้ค้นพบคฤหาสน์ถ้ำโบราณแห่งนี้ ทั้งสามได้รับผลประโยชน์ที่แตกต่างกัน แต่อักขระปีศาจโบราณที่หยางไท่เรียนรู้นั้นเป็นกับดักมาโดยตลอด มันเป็นเหยื่อล่อที่ถูกสร้างขึ้นเพื่อล่อให้เขาเปิดผนึกและปลดปล่อยวิญญาณปีศาจที่อยู่เบื้องหลังมัน
ใครก็ตามที่เรียนรู้ว่าตัวละครปีศาจโบราณจะเลือกแบบเดียวกับหยางไท่
ด้วยความหมายที่แท้จริงของตัวละครปีศาจนั้น Yang Tai สามารถสร้างความสัมพันธ์ที่อธิบายไม่ได้กับวิญญาณปีศาจหลังประตูบานนั้น และนั่นคือวิธีที่เขาค้นพบว่ามีอะไรอยู่ข้างใน และเหตุใดการเปิดผนึกจึงกลายเป็นภารกิจเดียวของเขาใน ชีวิต!
ใบหน้าของ Hua Yu Lu กลายเป็นซีดมากขึ้นเมื่อเธอฟัง ร่างกายที่อ่อนโยนของเธอสั่นอย่างควบคุมไม่ได้
เธอรู้สึกโชคดีที่ได้รับ Small Flower Drum ครั้งล่าสุดเท่านั้น ถ้าเธอได้ศึกษาตัวละครปีศาจโบราณอย่างหยางไท่ด้วย เธอน่าจะประสบชะตากรรมเดียวกันกับเขา
Chen Bing Ru ถามอย่างไม่สบายใจว่า “เป็นไปได้ไหมที่เราจะผ่านการเป็นปีศาจเหมือน Yang Tai”
นอกจากนี้เธอยังเห็นตัวละครปีศาจโบราณอีกด้วย
หยางไค่ส่ายหัว “ความหมายที่แท้จริงของตัวละครปีศาจนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะเข้าใจ หยางไท่ต้องศึกษามาระยะหนึ่งจึงจะได้รับอิทธิพลจากมัน ไม่สำคัญว่าคุณจะเห็นมันเพียงแวบเดียว แต่ฉันขอแนะนำให้คุณลืมมันไปเลย ไม่มีใครรู้ว่าผลกระทบที่เป็นอันตรายที่ตัวละครปีศาจอาจมี”
ทุกคนพยักหน้า; จากนั้น หลังจากสบตากัน พวกเขาส่งอวตารวิญญาณของพวกเขาไปยังทะเลความรู้ ค้นหาความทรงจำเกี่ยวกับตัวละครปีศาจ และทำลายมัน
ด้วยวิธีนี้ พวกเขาจะลืมว่าตัวละครนั้นหน้าตาเป็นอย่างไร และจดจำแต่การมีอยู่ของมันเท่านั้น การทำลายความทรงจำดังกล่าวด้วยตัวมันเองจะสร้างความเสียหายให้กับวิญญาณของพวกเขา แต่เมื่อเทียบกับความเสี่ยงที่จะผ่านไปสู่การเป็นปีศาจ มันเป็นการบาดเจ็บที่ยอมรับได้
ในขณะเดียวกัน หยางไค่กำลังครุ่นคิดว่าจะทำอย่างไรต่อไป
หลังจากที่ทุกคนลืมตาขึ้นอย่างอ่อนแรง หยางไค่ก็พูดว่า “น่าจะมีวิญญาณปีศาจมากกว่าหนึ่งหลังประตูนี้ บางทีอาจจะมีมากกว่านั้น ตอนนี้มีสองเรื่องที่เราต้องจัดการ!”
เมื่อได้ยินหยางไค่พูดว่าอาจมีวิญญาณปีศาจอยู่หลังประตูบานนั้น ทุกคนต่างสะดุ้งด้วยความตกใจ แต่เมื่อคิดอย่างรอบคอบแล้ว ดูเหมือนจะเป็นไปได้จริงๆ
นั่นเป็นเพราะผนึกของประตูสีเลือดขนาดยักษ์ยังไม่แตก การสังเวยด้วยเลือดของ Yang Tai สามารถเปิดได้ด้วยรอยแตก ทำให้ Demon Spirit ตัวเดียวสามารถหลบหนีได้ ตราประทับนี้ถูกผนึกโดยปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ตั้งแต่สมัยโบราณ และเนื่องจากมันสามารถปิดตัวเองได้อีกครั้ง หมายความว่ายังมีอันตรายอื่น ๆ ที่ซ่อนอยู่ข้างใน
“สองเรื่องอะไรกัน” ฟาง Zhuo ถาม หลังจากเรื่องยุ่งเหยิงที่เพิ่งเกิดขึ้น หยางไค่ได้กลายเป็นผู้นำของกลุ่มโดยไม่รู้ตัว และพวกเขาก็ไม่คัดค้านการตัดสินใจของเขา
“สิ่งแรกที่เราต้องทำคือหาคนมารักษาความปลอดภัยของ Spirit Array ที่ผนึกไว้ที่นี่ เผื่อว่ามีคนอื่นบังเอิญเข้ามาและพยายามทำลายมันอีกครั้ง” หยางไค่ยกนิ้วขึ้น “นี่เป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับดินแดนทางตอนใต้ทั้งหมด และอาจจะรวมถึงขอบเขตดาราทั้งหมดด้วย ด้วยเหตุผลดังกล่าว เราจึงต้องแจ้งให้นิกายชั้นนำทราบและให้พวกเขาร่วมมือกันเพื่อหาทางออกสำหรับปัญหานี้ เอาล่ะ ตระกูลกงก็ควรชดเชยความผิดพลาดของพวกเขาเช่นกัน พวกเขาเป็นผู้สมัครที่ดีสำหรับงานนี้เช่นกัน”
Gong Yue ทำผิดพลาดร้ายแรงและเขาเป็นคนที่ทำลายผนึก การซ่อมแซมผนึกควรเป็นความรับผิดชอบของตระกูลฆ้องแห่งหุบเขาแม่น้ำสวรรค์ ไม่ต้องพูดถึงว่าแม้จะไม่มีสิ่งที่ Gong Yue ทำ แต่ครอบครัว Gong ก็ยังเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดสำหรับงานนี้ ในดินแดนทางใต้ นอกจากปรมาจารย์ Array ของนิกายชั้นนำแล้ว พวกเขาคือผู้ที่รู้เรื่อง Spirit Array มากที่สุด
Fang Zhuo และคนอื่นๆ ต่างก็พยักหน้าเห็นด้วยกับคำพูดของ Yang Kai แม้ว่าการสำรวจคฤหาสน์ถ้ำโบราณจะเป็นธุรกิจของพวกเขา แต่ผลที่ตามมาก็เกินความสามารถของพวกเขาที่จะแบกรับไว้คนเดียว
แม้แต่ Gong Yue ซึ่งเป็นจักรพรรดิลำดับที่สองก็ไม่สามารถต้านทานการบุกรุกของ Demon Spirit ได้ ความโกลาหลจะต้องปะทุขึ้นในดินแดนทางตอนใต้ หากสิ่งต่างๆ ถูกปล่อยไว้ตามเดิม และเมื่อถึงเวลานั้น พวกเขาอาจกลายเป็นคนบาปที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์
“นั่นเป็นเหตุผลที่ข้าต้องการคนไปที่ตระกูลกงแห่งหุบเขาเฮเว่นลี่ริเวอร์ บอกพวกเขาว่าเกิดอะไรขึ้นที่นี่และตรวจสอบให้แน่ใจว่าพวกเขาได้ป้องกัน Gong Yue ถ้า Gong Yue กลับไปที่ Heavenly River Valley … เขาอาจไม่โง่ขนาดนั้น แต่ก็ยังดีกว่าที่จะระมัดระวัง”
"ฉันจะไป." ฮัวหยูลู่อาสา
แม้ว่าการบ่มเพาะของเธอจะไม่สูงมากนัก แต่อย่างน้อยที่สุดเธอก็เป็นถึงเจ้าตำหนักแห่งตำหนักร้อยดอกไม้ ดังนั้นคำพูดของเธอย่อมมีน้ำหนักอยู่บ้าง ถ้าเธอเป็นคนไปบอกตระกูลกง ตระกูลกงจะต้องเอาจริงเอาจังแน่นอน
“พวกคุณสามคนควรไปด้วยกัน!” หยางไค่กล่าวอย่างจริงจัง
หลังจากคิดอยู่ครู่หนึ่ง ทั้งสามก็พยักหน้าพร้อมกัน
พวกเขาไม่รู้ว่า Gong Yue อยู่ที่ไหนในตอนนี้ และไม่มีการบอกว่าเขาไม่ได้อยู่ข้างนอก รอให้พวกเขาโยนตัวเองเข้าไปในตาข่ายของเขา ถ้าพวกเขาทั้งสามร่วมมือกัน อย่างน้อยพวกเขาก็จะมีพลังป้องกันตัวเองได้บ้าง
“แล้วใครเล่าจะเป็นผู้แจ้งสำนักชั้นนำ?” ฟาง Zhuo ถาม หากปราศจากความช่วยเหลือจากเจ้าโลกเหล่านั้น จะไม่มีอะไรเกิดขึ้น แม้ว่าพวกเขาจะสามารถพาตระกูล Gong มาได้ พวกเขาอาจพยายามปกปิดเรื่องนี้ ดังนั้นพวกเขาจึงต้องหาทางติดต่อ Masters ของกองกำลังที่ยิ่งใหญ่เหล่านั้น
หยางไค่หยุดชั่วขณะก่อนที่จะพูดว่า “ให้ฉันแนะนำตัวเองอีกครั้ง!”
ขณะที่เขาพูดนั้น เขาก็เอื้อมมือไปเช็ดใบหน้าของเขา เผยให้เห็นรูปลักษณ์ดั้งเดิมของเขา ใบหน้าของเขาซีดราวกับแผ่นกระดาษแทบจะไม่มีเลือดฝาดเลย
“ฉันชื่อหยางไค่!”
“หยางไค่!” Chen Bing Ru ขมวดคิ้วขณะที่เธอถามด้วยความประหลาดใจและสงสัย “ฉันได้ยินมาว่า Azure Sun Temple เพิ่งได้รับตำแหน่งผู้อาวุโสแขกระดับสูงคนใหม่…”
“มันคือหยางผู้นี้” หยางไค่พยักหน้า
Chen Bing Ru และ Fang Zhuo ตกตะลึงในทันทีและกำหมัดด้วยความเคารพ “นั่นคือผู้อาวุโสหยาง เราไม่สุภาพอย่างแท้จริง”
ในตอนนี้พวกเขาไม่กล้าที่จะประเมินหยางไค่ต่ำเกินไปอีกแล้ว สำหรับคนที่สามารถเป็นผู้อาวุโสของนิกายชั้นนำในดินแดนทางตอนใต้ได้ แม้ว่าเขาจะเป็น 'แค่' ผู้อาวุโสรับเชิญระดับสูง แต่แน่นอนว่าเขาไม่ใช่คนที่จะยืนรอให้สิ่งต่างๆ เสร็จสิ้น ยิ่งไปกว่านั้น มีข่าวลือไปทั่วว่าหยางไค่ได้แลกเปลี่ยนหมัดกับผู้อาวุโสคนหนึ่งของ Star Soul Palace ในระหว่างพิธีสถาปนาใหญ่
ผู้อาวุโสของ Star Soul Palace เป็นปรมาจารย์สูงสุดในอาณาจักรจักรพรรดิลำดับที่สาม ไม่ใช่คู่ต่อสู้ที่สามารถท้าทายได้
เมื่อมาถึงจุดนี้ พวกเขาจึงรู้ว่าเหตุใดการแสดงของหยางไค่จึงน่าทึ่งมาก แม้ว่าออร่าของเขาจะดูอ่อนแอก็ตาม ปรากฎว่าเขาเป็นผู้อาวุโสของ Azure Sun Temple
“ฉันจะแจ้งนิกายชั้นนำ ฉันมีวิธีติดต่อกับวัดเป็นของตัวเอง และพวกเขาจะกระจายข่าวไปยังนิกายอื่นๆ ตามธรรมชาติเมื่อข่าวไปถึงพวกเขา”
โดยธรรมชาติแล้ว พวกเขาทั้งสามไม่คัดค้านเลยหลังจากได้ยินเรื่องนี้
“ประเด็นที่สองล่ะ?” ฮัวหยูลู่ถาม
“สำหรับประเด็นที่สอง… เรารอจนกว่าทุกอย่างจะเรียบร้อยที่นี่ก่อนที่เราจะดำเนินการต่อไป จนกว่าจะถึงตอนนั้น ฉันจะอยู่ที่นี่เพื่อเฝ้าตราประทับ เผื่อว่ากงเยว่ตัดสินใจกลับมา”
“แผนของพี่หยางทำได้ดี” Fang Zhuo เห็นด้วย