ผู้แปล: ศิลาวินและเตี้ย
ตัวตรวจสอบการแปล: PewPewLazerGun
บรรณาธิการและพิสูจน์อักษร: Leo of Zion Mountain และ Dhael Ligerkeys
ท้องฟ้าเป็นสีฟ้าและแผ่นดินก็กว้างใหญ่ ร่างสองร่างยืนอยู่กลางอากาศ มึนงงและไม่สามารถตอบสนองได้ ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าสองคนนี้ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากหยางไค่และหลี่เจียวที่เคยผ่านความยากลำบากมาทุกรูปแบบระหว่างการเดินทางมายังสถานที่แห่งนี้ หยางไค่ฉีกพื้นที่เปิดออกหลังจากที่ลูกบอลแสงได้นำพวกเขาไปยังทางออกของ Void Labyrinth และพวกเขาก็มาถึงที่นี่ อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ทักทายพวกเขานั้นแตกต่างจากที่พวกเขาจินตนาการไว้มาก จนพวกเขาอดไม่ได้ที่จะมึนงงไปชั่วขณะ
“ท่านแม่ทัพหยาง ข้าคือเกาะมังกรแห่งนี้ใช่หรือไม่” หลี่เจียวหันไปมองหยางไค่ด้วยความประหลาดใจ
“ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน” หยางไค่ก็สูญเสียเช่นกัน เขาสันนิษฐานว่าพวกเขาจะมาถึงเกาะมังกรหลังจากออกจาก Void Labyrinth; อย่างไรก็ตาม ในขณะนี้ เขาไม่แน่ใจว่าที่แห่งนี้คือเกาะมังกรหรือไม่ เพราะที่แห่งนี้ไม่ใช่เกาะแต่อย่างใด มันคือโลกที่ถูกผนึก!
เมื่อขยายประสาทสัมผัสออกไปรอบๆ เขาสามารถบอกได้ว่าหลักการแห่งโลกในโลกปิดผนึกขนาดเล็กนี้สมบูรณ์แล้ว สมบูรณ์แบบยิ่งกว่าลูกปัดแห่งโลกปิดผนึกที่เขาครอบครองเสียอีก เงยศีรษะขึ้นมองท้องฟ้า เขาประหลาดใจที่เห็นว่ามีดวงอาทิตย์แผดเผาด้วยซ้ำ
ถ้ามีคนไม่รู้สถานการณ์เห็นสถานที่นี้ พวกเขาคงเข้าใจผิดว่าเป็นสถานที่แห่งหนึ่งในเขตแดนดารา โชคดีที่หยางไค่รู้ว่านี่ไม่ใช่ที่ใดภายในขอบเขตดารา เขาเคยเดินทางผ่าน Small Sealed Worlds มาก่อนและแม้แต่เป็นเจ้าของ ดังนั้นเขาจึงไวต่อสถานที่ประเภทนี้มาก
นี่คือโลกใบเล็ก โลกใบเล็กที่สมบูรณ์แบบ นอกจากนี้ พลังงานของโลกที่นี่ก็น่าประทับใจ ไม่สามารถพูดได้ว่าหนาแน่นมาก ท้ายที่สุดแล้ว Star Boundary นั้นกว้างใหญ่ไพศาลด้วยสวรรค์แห่งการบ่มเพาะนับไม่ถ้วน ดังนั้นสำนักใหญ่แห่งใดที่ไม่ตั้งอยู่ในจุดที่สวยงามซึ่งอุดมไปด้วยพลังงานของโลก? โลกใบเล็กนี้อาจมีพลังงานโลกหนาแน่น แต่ก็ไม่ได้ดีไปกว่าสวรรค์แห่งการบ่มเพาะในขอบเขตแห่งดวงดาว
ประเด็นสำคัญคือความบริสุทธิ์! พลังงานโลกที่นี่บริสุทธิ์มาก มากกว่าพลังงานโลกที่หยางไค่เคยสัมผัสมาก่อนหลายเท่า สภาพแวดล้อมการบ่มเพาะแบบนั้นได้เปรียบอย่างมาก เนื่องจากยิ่งพลังงานโลกมีความบริสุทธิ์สูง ก็ยิ่งสามารถดูดซับได้เร็วและง่ายยิ่งขึ้น ผู้ปลูกฝังคนใดที่จะไม่กระหายสิ่งนั้น?
“เรา… ไม่ได้ลงเอยผิดที่ใช่ไหม?” Li Jiao มีสีหน้าบ่งบอกว่าเขาไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี
"ทำไมคุณพูดแบบนั้น?" หยางไค่หันศีรษะและมองไปที่หลี่เจียว
“ที่นี่ดูเหมือนเกาะยังไงยังงั้น!” Li Jiao รู้สึกผิดหวังเล็กน้อย ในจินตนาการของเขา Dragon Island อยู่เหนือการพิจารณาทางโลกทั้งหมด มันเป็นเกาะที่อยู่โดดเดี่ยวกลางมหาสมุทรที่มีมังกรขนาดมหึมาโบยบินและพ่นควันออกมา ที่นี่ยังเป็นสวรรค์แปลกๆ อีกด้วย แต่มันแตกต่างจากที่เขาจินตนาการไว้มากเกินไป
“ใครเป็นคนกำหนดว่าเกาะมังกรต้องเป็นเกาะ?” หยางไค่ตอบโต้อย่างมีวาทศิลป์
Li Jiao ตกตะลึงกับคำพูดเหล่านั้นก่อนที่จะคิดกับตัวเองว่า [พอเถอะ]
ชื่อ 'เกาะมังกร' สืบทอดกันมาจากหลายชั่วอายุคน ดังนั้นทุกคนจึงคิดว่าเป็นเกาะที่มีอยู่จริง แต่ไม่มีใครเคยเข้าไปในเกาะมังกรหรือพูดถึงเกาะนี้ว่าเป็นอย่างไรจากภายใน
“ในความคิดของฉัน ที่นี่น่าจะเป็นเกาะมังกร” หยางไค่สูดหายใจลึก พลังงานโลกบริสุทธิ์ในอากาศทำให้เขาผ่อนคลายทั้งร่างกายและจิตใจ รู้สึกราวกับว่ารูขุมขนในร่างกายของเขาขยายออก จากนั้นเขาก็ยิ้มกว้าง “ไม่ใช่แค่ 'น่าจะ' ที่นี่คือเกาะมังกรอย่างแน่นอน!”
จะมีที่ไหนในโลกนี้ดีไปกว่าเกาะมังกรในตำนานอีกล่ะ? หยางไค่เคยไปที่สวรรค์แห่งการบ่มเพาะอื่น ๆ มาก่อน แต่ไม่มีที่ไหนเทียบได้กับสถานที่แห่งนี้
หลี่เจียวพยักหน้าเบา ๆ และไม่ได้โต้เถียงกับหยางไค่ในประเด็นนั้น “แล้วเราควรทำอย่างไรดี?”
หยางไค่ขมวดคิ้วและครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะพูดว่า “ในเมื่อเราอยู่ที่นี่แล้ว เราอาจจะสนุกไปกับตัวเราเองก็ได้ มาสำรวจสถานที่นี้กันก่อน”
"ฟังดูเข้าท่า!" หลี่เจียวพยักหน้า
หลังจากนั้นทั้งสองคนก็บินไปในทิศทางเดียวกันทันที ทั้งคู่พยายามอย่างมากที่จะปกปิดรัศมีของตนเพื่อป้องกันไม่ให้เปิดเผยที่อยู่ของตน นอกจากนี้ พวกมันไม่ได้บินสูงเกินไปหรือเร็วเกินไป
โลกใบเล็กดูเหมือนจะค่อนข้างใหญ่เมื่อเทียบกับโลกหมุนเวียนที่พวกเขาไปก่อนหน้านี้ และในขณะที่บิน พวกเขาผ่านภูเขาและแม่น้ำมากมาย อย่างไรก็ตามพวกเขาไม่เห็นสมาชิกของ Dragon Clan เลยแม้แต่คนเดียว
แม้ว่าจำนวนภายในเผ่ามังกรจะต่ำมาก แต่เท่าที่หยางไค่ทราบ ก็ยังมีสมาชิกเผ่ามังกรบางส่วนอาศัยอยู่บนเกาะมังกร ดังนั้นจึงไม่มีเหตุผลที่พวกเขาจะไม่สามารถหาร่องรอยของเผ่ามังกรได้ทุกที่
ด้วยเหตุนี้ เขาอดสงสัยไม่ได้ว่าการคาดเดาก่อนหน้านี้ของเขาผิดหรือไม่ [เป็นไปได้ไหมว่าที่นี่ไม่ใช่เกาะมังกร? อย่าบอกฉันว่า Li Jiao และฉันหลุดเข้าไปใน Small World โดยบังเอิญ หากเป็นเช่นนั้น สิ่งต่าง ๆ จะกลายเป็นเรื่องน่าอาย…]
ในทางกลับกัน พวกเขาพบกับสัตว์อสูรหลายตัว บางคนแข็งแกร่งในขณะที่บางคนอ่อนแอ ยิ่งไปกว่านั้น Monster Beasts ที่แข็งแกร่งกว่าหลายตัวยังมีสายเลือด Dragon Clan ที่บาง รัศมีของพวกเขาน่ากลัวมาก และพวกมันก็โลดแล่นไปในภูเขาและป่า
การปรากฏตัวของสัตว์อสูรที่มีสายเลือดเผ่ามังกรช่วยเพิ่มความมั่นใจให้กับหยางไค่อย่างมาก ถึงกระนั้น เผ่ามังกรแท้จริงก็ไม่มีให้เห็น
สองวันต่อมา เมืองใหญ่ก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าพวกเขา เมืองนี้สร้างขึ้นบนที่ราบขนาดใหญ่และกินพื้นที่เกือบหนึ่งในสามของขอบฟ้า จากระยะไกล ตึกรามบ้านช่องในเมืองดูแน่นขนัดไปด้วยถนนหลายขนาดที่ตัดผ่านกัน เมืองใหญ่เช่นนี้สามารถรองรับผู้คนได้อย่างน้อยหนึ่งล้านคน
Yang Kai และ Li Jiao ตกตะลึงในทันที ในขณะเดียวกัน ความรู้สึกที่อธิบายไม่ได้ก็พลุ่งพล่านขึ้นในหัวใจของพวกเขา
“บราเดอร์ลี่ มีเมืองบนเกาะมังกรไหม”
Li Jiao ยิ้มอย่างมีเลศนัย “ฉันไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับเมืองบนเกาะมังกร อย่างไรก็ตาม สมาชิกของ Dragon Clan นั้นหายากมาก ดังนั้นทำไมพวกเขาถึงสร้างเมืองขนาดใหญ่เช่นนี้”
หยางไค่เห็นด้วยกับความรู้สึกนั้น [เผ่ามังกรไม่มีเหตุผลที่จะสร้างเมืองขนาดใหญ่เช่นนี้ แล้วที่นี่ไม่ใช่เกาะมังกรจริงหรือ?] เมื่อคิดเช่นนั้น สีหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นเคร่งขรึม เมื่อสองวันที่แล้ว เขาได้ประกาศกับหลี่เจียวอย่างมั่นใจว่าที่แห่งนี้คือเกาะมังกรอย่างแน่นอน ใครจะไปรู้ว่าคำพูดเหล่านั้นจะตบหน้าเขาในอีกสองวันต่อมา?
[แต่ สถานที่นี้คืออะไรถ้าไม่ใช่เกาะมังกร?] หยางไค่ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งและพูดว่า “ไปดูกันเถอะ”
พวกเขาอาจจะดูสถานที่โดยไม่คำนึงว่าที่แห่งนี้คือที่ใด ถึงกระนั้นพวกเขาก็ไม่ได้รีบเร่งรีบเข้าไปในเมือง พวกเขาไม่รู้ว่าสถานที่นี้อยู่ที่ไหนและใครอาศัยอยู่ในเมืองนี้กันแน่ ดังนั้นพวกเขาจึงลงจอดห่างจากตัวเมืองประมาณหนึ่งร้อยกิโลเมตร หาที่หลบซ่อน และเตรียมพร้อมที่จะสังเกตสถานการณ์ระยะหนึ่ง
เมื่อตรวจสอบอย่างใกล้ชิด พวกเขาเห็นผู้คนจำนวนมากกำลังดำเนินชีวิตประจำวันในเมืองอย่างแข็งขัน แม้ว่าจำนวนผู้คนในเมืองจะไม่ถึงหนึ่งล้าน แต่ก็มีผู้คนที่นี่อย่างน้อยหลายแสนคน การค้นพบนี้ทำให้ Yang Kai และ Li Jiao ผิดหวังมากยิ่งขึ้น [ที่นี่ไม่ใช่เกาะมังกรจริงๆ… ไม่งั้นคงมีคนไม่เยอะขนาดนี้!]
“มีคนมา!” หยางไค่ตะโกนอย่างกะทันหัน จ้องไปที่บางสิ่งอย่างตั้งใจ
เมื่อ Li Jiao ได้ยินเช่นนั้น เขารีบหันมองไปทางนั้นและเห็นร่างหลายร่างพุ่งมาทางพวกเขา ในไม่ช้า คนเหล่านั้นก็บินผ่านพวกเขาสองคน ดูเหมือนจะมุ่งหน้าไปยังเมือง
หลังจากที่พวกเขาผ่านไป หลี่เจียวก็พึมพำว่า “คนเหล่านั้นคือมนุษย์ในอาณาจักรต้นกำเนิดเต๋า”
หยางไค่พยักหน้าเบา ๆ กับคำพูดเหล่านั้น นั่นคือมนุษย์จริงๆ ยิ่งกว่านั้น การบ่มเพาะของพวกเขาไม่สูงหรือต่ำ คนอย่างพวกเขามีอยู่ทั่วไปในโลกภายนอก มันไม่มีอะไรพิเศษ
ไม่นานหลังจากที่คนเหล่านั้นจากไป คนอีกกลุ่มหนึ่งก็บินตรงไปยังเมือง ครั้งนี้ Yang Kai และ Li Jiao ค้นพบปรากฏการณ์ที่แปลกประหลาด ผู้นำในกลุ่มนี้คือบุคคลที่มีสายเลือดตระกูลมังกร
เขาเป็นผู้ชายที่มีการฝึกฝนระดับจักรพรรดิลำดับที่หนึ่งและมีเกล็ดมังกรหลายอันบนใบหน้าของเขา นอกเหนือจากนั้น เขาไม่ได้แสดงคุณลักษณะอื่น ๆ ที่คล้ายคลึงกันของเผ่ามังกร อย่างไรก็ตาม การค้นพบนี้สร้างความประหลาดใจให้กับหยางไค่และหลี่เจียวเป็นอย่างมาก
สถานการณ์ของชายคนนี้คล้ายกับของหลี่เจียวมาก เขาน่าจะเป็นดราก้อนบอร์นที่มีสายเลือดที่ไม่บริสุทธิ์ ความจริงแล้ว ความบริสุทธิ์ของสายเลือดของเขานั้นต่ำกว่าของหลี่เจียวเสียด้วยซ้ำ
หยางไค่ขมวดคิ้วเล็กน้อย รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติที่นี่
ครึ่งวันต่อมา ทั้งสองคนไม่ขยับออกจากจุดนั้น ร่างหนึ่งหรือสองร่างจะบินอยู่เหนือศีรษะเป็นครั้งคราว มุ่งตรงไปยังเมือง
ยิ่งพวกเขาสังเกตมากเท่าไหร่ ความตกใจและความสงสัยในใจก็ยิ่งเพิ่มมากขึ้นเท่านั้น สิ่งนี้ช่วยไม่ได้เพราะมันน่ากลัวว่าจำนวน Dragonborn อยู่ในสถานที่แห่งนี้ มีคนอย่างน้อยหนึ่งร้อยคนบินอยู่เหนือศีรษะของพวกเขาในช่วงเวลาที่พวกเขาเฝ้าดู และสิบเต็มคนมีสายเลือดตระกูลมังกร นั่นคืออัตราส่วน 10 ต่อ 1 ซึ่งเป็นไปไม่ได้ที่อื่นใน Star Boundary นอกจากเกาะมังกร
แน่นอนว่า Dragonborn สามารถพบได้ใน Star Boundary แต่ก็มีไม่มากนัก อย่างไรก็ตาม ในสถานที่อัปมงคลแห่งนี้ หนึ่งในสิบทุก ๆ คนเป็นดราก้อนบอร์น หากหยางไค่ไม่เห็นอัตราส่วนนี้ด้วยตัวเขาเอง เขาคงไม่มีทางเชื่อ
การฝึกฝนของ Dragonborn เหล่านี้ไม่สม่ำเสมอ บางคนสูงและบางคนต่ำ ระดับต่ำสุดอยู่ในขอบเขตกษัตริย์ต้นกำเนิดเท่านั้น ในขณะที่ระดับสูงกว่าอยู่ในอาณาจักรจักรพรรดิ ลักษณะเฉพาะของ Dragon Clan ที่แสดงออกมาก็แตกต่างกันไปเช่นกัน บางตัวมีเขามังกรสั้นๆ บนหัว บางตัวมีหางมังกรด้านหลัง บางตัวมีกรงเล็บมังกรที่ดูไม่เป็นธรรมชาติ ในขณะที่ส่วนใหญ่มีเกล็ดมังกรสองสามตัวบนตัว โดยธรรมชาติ ลักษณะเฉพาะของ Dragon Clan ที่พวกเขามีนั้นหาที่เปรียบไม่ได้กับสมาชิกที่แท้จริงของ Dragon Clan เกล็ดมังกรที่พวกเขามีไม่ใช่เกล็ดมังกรมากนักเพราะมันเหมือนเกล็ดงูมากกว่า
นอกเหนือจากมนุษย์และดราก้อนบอร์นแล้ว ยังมีสมาชิกของเผ่าพันธุ์สัตว์ประหลาดที่ถูกโยนเข้ามาผสมด้วย
“เจ้าสำนักหยาง เกิดอะไรขึ้น? ทำไมมี Dragonborn มากมายที่นี่” Li Jiao ไม่สามารถสงบสติอารมณ์ได้อีกต่อไป
“ฉันดูเหมือนรู้คำตอบสำหรับคำถามของคุณหรือเปล่า” Yang Kai มอง Li Jiao ไปด้านข้าง
Li Jiao หัวเราะอย่างเคอะเขิน เขาแค่ถามเฉยๆ สิ่งที่พวกเขาเห็นในช่วงครึ่งวันที่ผ่านมาก็น่าตกใจเกินไป
“การลงไปที่จุดต่ำสุดของเรื่องนี้จะเป็นเรื่องง่าย เราจะรู้เมื่อเราเข้าไปข้างในใช่ไหม” หยางไค่ชี้ในขณะที่มองไปยังทิศทางของเมือง
Li Jiao เงียบไปครู่หนึ่ง จากนั้นเขาก็พยักหน้าเห็นด้วย
หลังจากสังเกตเป็นเวลานาน พวกเขาพบว่าการป้องกันของเมืองนั้นหละหลวมมาก ไม่มีใครจะตบตาพวกเขาแม้ว่าพวกเขาจะพุ่งตรงเข้าไปในเมืองก็ตาม ยิ่งกว่านั้น ไม่มีผู้เฝ้าประตูถามคำถามหรือเก็บค่าผ่านประตูใดๆ กล่าวอีกนัยหนึ่ง Yang Kai และ Li Jiao สามารถเดินเข้ามาได้อย่างแท้จริง
เมื่อหารือเกี่ยวกับแผนการของพวกเขา พวกเขาก็รีบออกจากที่ซ่อนและบินตรงไปยังเมืองทันที ในไม่ช้าพวกเขาก็ปิดระยะทางหนึ่งร้อยกิโลเมตรและเลียนแบบการกระทำของผู้คนก่อนหน้านี้ ลงจอดในระยะทางที่ไกลออกไป พวกเขาเดินเข้าไปในเมืองด้วยการเดินเท้า
เมื่อพวกเขามาถึงประตูเมือง หยางไค่เงยหน้าขึ้นและเห็นตัวละครสามตัวลากผ่านประตูเมืองในลักษณะฉูดฉาด เขาอึ้งกับคำพูดเหล่านั้น ในทำนองเดียวกัน Li Jiao ก็ดูตกใจเช่นกัน ตัวละครทั้งสามที่วาดผ่านประตูเมืองในรูปแบบที่ฉูดฉาดอ่านว่า 'เมืองครึ่งมังกร'!
ทั้งสองมองหน้ากันและเห็นแววตาที่ประหลาดใจของกันและกัน
การแกะสลักมังกรขนาดมหึมาที่เหมือนจริงนั่งอยู่บนประตูเมือง เมื่อมองแวบแรก มังกรตัวนี้ดูเหมือนจะยังมีชีวิตอยู่ พุ่งเข้าใส่พวกมันด้วยเขี้ยวที่แยกเขี้ยว มันทำให้หลี่เจียวหน้าซีดเล็กน้อยเมื่อมองเห็น และเขาก็อดไม่ได้ที่จะเดินเร็วขึ้นอีกเล็กน้อย
เมื่อเข้าไปในเมืองทั้งสองก็ต้องตกตะลึงอีกครั้ง พวกเขาคาดคะเนกันมานานแล้วว่าเมืองนี้มีประชากรจำนวนมาก แต่จำนวนประชากรกลับเกินความคาดหมายของพวกเขา ผู้คนที่ไปมาในเมืองมีจำนวนมากจนดูเหมือนฝูงปลาคาร์ปสีเงินที่เคลื่อนตัวไปตามกระแสน้ำ มีร้านค้าและแผงลอยอยู่ทุกทิศทุกทาง และพวกเขาถูกห้อมล้อมด้วยเสียงขลุกขลักในชีวิตประจำวัน เช่น เสียงผู้คนโห่ร้องและต่อรองราคา ยิ่งไปกว่านั้น มีสิ่งมีชีวิตจากเผ่าพันธุ์ต่างๆ มนุษย์ สัตว์ประหลาด และดราก้อนบอร์นปะปนอยู่ในฝูงชน
มนุษย์มีจำนวนมากที่สุด คิดเป็นเกือบครึ่งหนึ่งของประชากรทั้งหมด ถัดมาคือการแข่งขันสัตว์ประหลาดที่แม้ว่าจะมีจำนวนน้อยกว่ามนุษย์ แต่ก็ตามหลังอยู่ไม่ไกลนัก สุดท้ายก็มาถึง Dragonborn ที่หายากที่สุด
[เกิดอะไรขึ้น!?] ทั้ง Yang Kai และ Li Jiao สับสนเล็กน้อย