ผู้แปล: ศิลาวินและจอน
ตัวตรวจสอบการแปล: PewPewLazerGun
บรรณาธิการและพิสูจน์อักษร: Leo of Zion Mountain และ Dhael Ligerkeys
บางครั้งโชคลาภก็มาถึงในเวลาที่ไม่มีใครคาดคิด
ในขณะที่ Mo Huang ไม่มีอำนาจที่จะยกเทคนิคลับตระกูลมังกรนี้ หยางไค่สามารถทำลายมันได้อย่างง่ายดาย ในขณะนั้น Mo Huang อยู่เหนือดวงจันทร์ ในขั้นต้น เขามีอคติกับหยางไค่เพราะโมเสี่ยวฉี ไม่อย่างนั้นเขาคงไม่รุนแรงกับคนที่เป็นรุ่นน้องของเขา อย่างไรก็ตาม ในขณะนี้ เขารู้สึกขอบคุณอย่างยิ่งต่อหยางไค่ และคิดว่าสักวันหนึ่งเขาควรจะตอบแทนพระคุณนี้
การนำผนึกมังกรผูกมัดออกหมายความว่าฟู่เสวียนไม่ใช่อาชญากรอีกต่อไป ดังนั้นเธอจึงไม่ต้องถูกโยนเข้าไปในสุสานมังกรอีก
Mo Huang เปลี่ยนความสนใจไปที่ Zhu Yan และ Fu Zhun ขณะที่เขาตัดสินใจ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เขาต้องจากไปพร้อมกับ Fu Xuan ในวันนี้ หากผู้อาวุโสทั้งสองยืนกรานที่จะหยุดเขา เขาก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต่อสู้กับพวกเขา
เขาโหยหาฟู่เสวียนในขณะเดียวกันก็โทษตัวเองตลอดเวลาหลายปีที่พวกเขาแยกจากกัน ครั้งนี้เขาตั้งใจแน่วแน่ว่าจะไม่ทิ้งเธอไว้ข้างหลังอีก
จากนั้น เขาก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกเมื่อเขาตระหนักว่าทั้ง Zhu Yan และ Fu Zhun ไม่มีปฏิกิริยาใดๆ ต่อข้อเท็จจริงที่ว่าผนึกมังกรผูกมัดถูกนำออกไปแล้ว กลับกัน พวกเขาเพียงแค่จ้องมองที่ Void Corridor ที่แคบลงอย่างเงียบๆ
ในเวลาเดียวกัน Zhu Qing ก็มองไปที่ทางเดินเช่นกัน
หลังจากทางเดินหายไปสักครู่ต่อมา จู้หยานก็หันไปมองโมฮวงและพูดว่า “หวู่กวงหนีไปแล้ว เราต้องแจ้งให้คนอื่นทราบเพื่อที่พวกเขาจะได้เตรียมตัวโดยเฉพาะผู้ที่อยู่ใน Star Court”
Mo Huang พยักหน้า “อืม ฉันจะไปที่ Star Court ในภายหลังและหารือกับ Iron Blood เกี่ยวกับวิธีจัดการกับมัน”
Zhu Yan กล่าวต่อว่า “เผ่ามังกรต้องรับผิดชอบต่อความจริงที่ว่า Wu Kuang หนีไป พี่โม บอกเราตรงๆ ถ้าคุณต้องการความช่วยเหลือใดๆ”
“ผู้อาวุโสใหญ่ ในเมื่อท่านพูดเช่นนั้น ข้าจะขอความช่วยเหลือจากท่านทุกเมื่อที่ข้าต้องการในอนาคต ฉันจะลาไปก่อน” เมื่อพูดจบ Mo Huang ก็พร้อมที่จะจากไปพร้อมกับ Fu Xuan
จู่ๆ Fu Zhun ก็เรียกร้อง “คุณออกไปได้ แต่ Fu Xuan ต้องอยู่!”
Mo Huang ขมวดคิ้ว “ผู้อาวุโสที่สอง คุณยังต้องการที่จะต่อสู้กับฉันหรือไม่”
[ผู้หญิงคนนี้ไม่มีเหตุผลเลย] โม ฮวงโกรธมากจริงๆ หากฝูจุนยืนกรานที่จะทำให้ภรรยาและตัวเขาลำบาก เขาก็พร้อมที่จะพลิกเกาะมังกรกลับหัวกลับหาง
อย่างไรก็ตาม Fu Zhun พูดอย่างไร้ความปราณี “รากฐานของ Fu Xuan ได้รับความเสียหายหลังจากถูกจำคุกหลายปี เรามีเทคนิคลับที่จะช่วยให้เธอฟื้นตัว Spirit Beast Island ของคุณมีเทคนิคเช่นนี้หรือไม่? ถ้าคุณมี คุณสามารถพาเธอไปด้วย ฉันจะไม่หยุดคุณ”
Mo Huang ตกใจอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่เขาจะร่าเริง เขาตอบด้วยรอยยิ้มว่า “ฉันเข้าใจแล้ว นั่นคือสิ่งที่คุณหมายถึง”
Fu Zhun ถามอย่างเย็นชา “คุณคิดว่าฉันหมายถึงอะไร?”
Mo Huang กระแอมและพยักหน้าเบา ๆ “ไม่เป็นไร ถ้าอย่างนั้น… Xuan'er คุณจะอยู่ที่นี่ ฉันจะไปที่สตาร์คอร์ทเดี๋ยวนี้ หลังจากนั้นฉันจะมาที่นี่อีกครั้งพร้อมกับเสี่ยวฉีเพื่อพบคุณ” ขณะที่เขาพูด เขาแอบมองฝูจุน เมื่อเห็นว่านางขมวดคิ้วแต่ไม่ได้แสดงอาการไม่เห็นด้วย เขาก็ปลาบปลื้ม
ดูเหมือนว่าสิ่งที่หยางไค่ทำในวันนี้จะทำร้ายเธออย่างหนัก มิฉะนั้นเธอคงไม่ผ่านการเปลี่ยนแปลงเช่นนี้ แม้ว่าเธอจะไม่ยินยอมให้เขาพาลูกสาวไปที่เกาะมังกร แต่เธอก็ไม่ได้คัดค้านอย่างน้อยที่สุด
ในอดีต Fu Zhun จะไม่มีปฏิกิริยาในลักษณะนี้
เมื่อพูดถึง Mo Xiao Qi การจ้องมองของ Fu Xuan เป็นประกายขณะที่เธอพยักหน้า “En”
"รอฉันด้วย." โมฮวงลูบใบหน้าของเธอ แต่เขาไม่มีความกล้าที่จะจูบเธอต่อหน้าทุกคนเหมือนที่หยางไค่เคยทำ [สารเลวนั่นหน้าด้านเกินไป!]
จากนั้น เขาก็หันหลังกลับและออกจากวัดมังกรด้วยก้าวย่างเบาๆ
Zhu Qing ก้าวไปข้างหน้าเพื่อสนับสนุน Fu Xuan ในขณะที่คนหลังยังอ่อนแอ สาวมังกรทั้งสองมีชะตากรรมคล้ายกัน ดังนั้นพวกเขาจึงใกล้ชิดกันมากขึ้น
…
ดวงดาวนับไม่ถ้วนส่องแสงระยิบระยับในท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวอันกว้างใหญ่ ที่ซึ่งยานอวกาศสีดำกำลังเคลื่อนผ่านความมืดเหมือนสัตว์ร้ายขนาดยักษ์ เรือเอ็นเตอร์ไพรส์มีความยาวประมาณ 300 เมตรพร้อมการออกแบบที่เพรียวบาง แม้ว่ามันจะเป็นสัตว์ร้าย แต่ความเร็วในการเคลื่อนที่นั้นค่อนข้างเร็ว
ยานเอ็นเตอร์ไพรส์ถูกล้อมรอบด้วยดาวเคราะห์น้อยจำนวนนับไม่ถ้วนที่มีขนาดต่างๆ กันซึ่งเคลื่อนผ่านไป บางครั้ง ดาวเคราะห์น้อยบางดวงจะชนยานอวกาศและทำให้เกิดประกายไฟซึ่งกระจายไปทั่วพื้นผิวเหมือนระลอกคลื่น อย่างไรก็ตาม ดาวเคราะห์น้อยที่มีขนาดเล็กกว่านั้นไม่สามารถสร้างความเสียหายใดๆ ให้กับ Starship ได้ เนื่องจากเกราะและการป้องกันของมันจะป้องกันพวกมันและแตกออกเป็นชิ้นๆ หากพวกมันสัมผัสกัน
มีเพียงดาวเคราะห์น้อยที่ใหญ่กว่าเท่านั้นที่สามารถทำให้ยานเอ็นเตอร์ไพรส์สั่นได้ แต่ไม่มีอันตรายใดๆ ระหว่างทางไปยังจุดหมายปลายทาง
ภายในยานอวกาศ สามารถได้ยินเสียงหึ่งๆ มาจากอาร์เรย์ต่างๆ ในห้องควบคุม กลุ่มผู้ฝึกฝนดูเคร่งขรึมขณะที่พวกเขามองออกไปนอกหน้าต่างโปร่งใสที่ทำจากคริสตัล เมื่อเห็นดาวเคราะห์น้อยเหล่านั้นที่ผ่านไป พวกเขาทั้งหมดก็เปียกโชกไปด้วยเหงื่อ
[มันคือทะเลดาวเคราะห์น้อย!]
เมื่อเดินทางผ่าน Star Field ภายในยานอวกาศ นักเดินทางกลัวสองสิ่งมากที่สุด ก้อนหนึ่งคือทะเลดาวเคราะห์น้อย และอีกก้อนคือพายุท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาว
อดีตยังคงไม่เป็นไรเพราะ Asteroid Seas ส่วนใหญ่สามารถหลีกเลี่ยงได้โดยการวางแผนเส้นทางที่เหมาะสมล่วงหน้า จากที่กล่าวมา ทะเลดาวเคราะห์น้อยขนาดใหญ่บางดวงจึงไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้ อย่างไรก็ตาม โอกาสที่จะเจอ Asteroid Seas ดังกล่าวมีน้อยมากใน Star Field อันกว้างใหญ่
ในทางกลับกัน Starry Sky Storm เป็นปรากฏการณ์ที่น่ากลัวกว่าใน Star Field เนื่องจากเป็นหายนะที่สามารถคร่าชีวิตได้อย่างแท้จริง ถ้ายานอวกาศขนาด 300 เมตรลำนี้ถูกลากเข้าไปใน Starry Sky Storm มันจะต้องถึงวาระ
ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา Asteroid Seas และ Starry Sky Storms ได้ทำลายยานอวกาศจำนวนมากและคร่าชีวิตผู้คนไปนับไม่ถ้วน
อย่างไรก็ตาม มันเป็นวันที่โชคร้ายสำหรับยานอวกาศลำนี้ มีปรมาจารย์มากมายบนยานอวกาศลำนี้ และปรมาจารย์แผนภูมิดวงดาวของพวกเขาได้กำหนดเส้นทางนำทางที่ดีสำหรับพวกเขา ตามคาดแล้วพวกเขาไม่ควรตกอยู่ในอันตรายใด ๆ เพราะพวกเขาต้องการเวลาเพื่อไปยังจุดหมายปลายทาง อย่างไรก็ตาม ตอนนี้พวกเขากำลังเผชิญกับทะเลดาวเคราะห์น้อยที่มาจากด้านหน้า เป็นไปไม่ได้อยู่แล้วที่พวกเขาจะหลบเลี่ยงทันทีที่ค้นพบมัน
เมื่อไม่มีทางเลือก พวกเขาต้องเดินหน้าต่อไปและผ่านทะเลดาวเคราะห์น้อยด้วยความระมัดระวัง
ผู้หญิงในชุดของจักรพรรดิยืนอยู่ตรงกลางห้องโดยสาร เธอดูเหมือนจะอายุ 20 ปี มีผมยาวสีดำ และใบหน้าที่สวยงาม ในขณะนี้ เธอออกคำสั่งด้วยสีหน้าเคร่งขรึม จมูกของเธอชื้นไปด้วยเหงื่อซึ่งเกิดจากความวิตกกังวลของเธอ
ในเวลาเดียวกัน กลิ่นหอมที่โชยออกมาจากร่างกายของเธอก็อบอวลไปทั่วสถานที่ ผู้ฝึกฝนทุกคนใน Starship ทั้งชายและหญิงหายใจเร็วกว่าปกติ ราวกับว่าพวกเขากำลังพยายามสูดดมกลิ่นหอมและตราตรึงไว้ในจิตใจเพื่อที่พวกเขาจะไม่มีวันลืมมัน
“อีกนานไหม” จู่ๆ ผู้หญิงคนนั้นก็มองไปทางอื่น โดยที่ชายชรากำลังศึกษาแผนภูมิดวงดาวอยู่ในมือ ภาพสามมิติปรากฏขึ้นที่นั่น เห็นได้ชัดว่าเป็นแผนที่ของพื้นที่ใน Starry Sky ซึ่งยาน Starship กำลังเดินเรืออยู่
ไม่มีใครรู้ว่าชายชราคนนี้สามารถวาดแผนภูมิดวงดาวนี้ได้อย่างไร ซึ่งจุดแสงเล็กๆ ซึ่งเป็นตัวแทนของยานอวกาศลำนี้ กำลังเคลื่อนที่ไปข้างหน้าอย่างช้าๆ จุดแสงขนาดเล็กกว่าจำนวนนับไม่ถ้วนซึ่งเป็นตัวแทนของดาวเคราะห์น้อยที่อาจเป็นอันตรายต่อยานอวกาศก็ผ่านไปเช่นกัน
เมื่อได้ยินคำถามของผู้หญิง ชายชราก็ครุ่นคิดและตอบว่า “เราจะผ่านทะเลดาวเคราะห์น้อยนี้ภายในหนึ่งชั่วโมง เรามาครึ่งทางแล้ว”
ผู้หญิงคนนั้นพยักหน้าเมื่อได้ยินคำตอบของเขา “ดีมาก โปรดนำทางพวกเราต่อไป”
เห็นได้ชัดว่าผู้หญิงคนนี้เป็นผู้รับผิดชอบยานอวกาศลำนี้ แม้ว่าการบ่มเพาะของเธอจะเหลือเชื่อ แต่เธอก็ยังให้ความเคารพต่อชายชราแซ่เฉินคนนี้ ช่วยไม่ได้ เนื่องจากชายชราแซ่เฉินคนนี้เป็นหนึ่งในผู้เชี่ยวชาญผังดาวที่มีชื่อเสียงที่สุดใน Star Field ซึ่งเธอยอมจ่ายแพงเพื่อช่วยเหลือพวกเขาในการเดินทางครั้งนี้
Star Chart Masters มีชื่อเสียงอย่างมากใน Star Field พวกเขามีความสำคัญพอๆ กับนักเล่นแร่แปรธาตุและนักขัดเกลาสิ่งประดิษฐ์ เพราะในการนำทางผ่าน Star Field แผนภูมิเริ่มต้นเป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้ และ Star Chart Master ที่ดีสามารถช่วยยาน Starship หลบเลี่ยงอันตรายที่คาดไม่ถึงได้
ผู้เฒ่าเฉินพูดด้วยท่าทางเขินอายว่า “เลดี้ลู่สุภาพเกินไป นายเก่าคนนี้น่าจะสังเกตเห็นการมีอยู่ของทะเลดาวเคราะห์น้อยนี้ เป็นความผิดของฉันเองที่เราตกอยู่ในอันตรายตั้งแต่แรก”
“ชีวิตเต็มไปด้วยสถานการณ์ที่คาดไม่ถึง” หลู่ห้วยซวงตอบ
ทันใดนั้นเธอก็นึกถึงบางสิ่งในขณะที่สายตาที่เย้ายวนใจของเธอหรี่ลง เธอพูดด้วยรอยยิ้มฝืนๆ ว่า “ผู้เฒ่าเฉิน โปรดอย่าโทษตัวเอง คุณช่วยเราได้มากแล้ว หากไม่มีคุณ เราคงเผชิญวิกฤตมาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน ต้องขอบคุณคุณที่เรามาไกลขนาดนี้”
ผู้เฒ่าเฉินกล่าวว่า “ขอบคุณมากสำหรับคำชมอย่างสูงของคุณ เฉินคนนี้จะไม่มีวันลืมความโปรดปรานนี้ของคุณ”
ขณะที่พวกเขาพูด ก็ได้ยินเสียงใครบางคนอุทานว่า “สาวน้อย เรามีปัญหาแล้ว!”
การแสดงออกของ Lu Huai Shuang เปลี่ยนไปเมื่อเธอหันไปมองบุคคลนั้น “เกิดอะไรขึ้น”
ในช่วงเวลาวิกฤตนี้ เธอกลัวที่จะรับรู้ข่าวร้ายมากที่สุด ซึ่งเป็นสาเหตุที่ทำให้เธอรู้สึกประหม่าเล็กน้อย
“ดาวเคราะห์น้อยกำลังเข้าใกล้เรา ระยะทาง 100 กิโลเมตร”
“มันใหญ่ขนาดไหน?”
“มันไม่ใหญ่ แต่… มันให้ลายเซ็นพลังงานที่ใหญ่ผิดปกติ”
ขณะที่พวกเขาพูด หลู่ห้วยซวงได้เข้าไปใกล้คนๆ นั้นแล้ว และมองเข้าไปใกล้ๆ ซึ่งเธอก็ตระหนักว่ามีจุดแสงบนแผนผังดวงดาวของ Spirit Array ซึ่งกำลังมาที่ยานอวกาศด้วยความเร็วที่เหลือเชื่อ ในช่วงเวลาสั้น ๆ ระยะห่างระหว่างดาวเคราะห์น้อยและยานอวกาศสั้นลงครึ่งหนึ่ง
หลังจากมองดูแล้ว หลู่ห้วยซวงก็ขมวดคิ้วเข้าหากันในขณะที่ตกตะลึง ผู้เฒ่าเฉินก็พูดว่า “มันแปลก ดาวเคราะห์น้อยดวงนี้มีขนาดไม่ใหญ่นัก เหตุใดจึงเกิดความผันผวนของพลังงานที่ทรงพลังเช่นนี้”
เขาเป็นคนที่มีประสบการณ์ แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้พบกับสิ่งแปลกประหลาดเช่นนี้ ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมเขาถึงรู้สึกงงงวย
“โจมตีปืนใหญ่คริสตัล!” หลู่ห้วยซวงตะโกน
จากนั้นเธอก็พูดเสริมอย่างรวดเร็วว่า “ทั้งสิบ!”
หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่พวกเขาอาจตกอยู่ในสถานการณ์ที่อันตรายเมื่อท่องไปในท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวอันกว้างใหญ่ เมื่อเผชิญกับภัยคุกคามที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ ทางเลือกที่ดีที่สุดคือการทำลายมัน และ Crystal Cannons เป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพที่สุด
พวกเขาจะไม่ใช้ Crystal Cannons ง่ายๆ เพราะ Crystal Stones จำนวนมากถูกใช้ไปสำหรับทุกๆ การยิง มันเกือบจะเหมือนกับการเผากองเงิน
ต้องบอกว่าแม้ว่า Lu Huai Shuang จะเป็นผู้หญิง แต่เธอก็เด็ดเดี่ยวมากกว่าผู้ชายส่วนใหญ่ การตัดสินใจอย่างแน่วแน่ในการออกคำสั่งให้เตรียมปืนใหญ่ทั้งสิบกระบอกของยานเอ็นเตอร์ไพรส์
คำสั่งของเธอถูกดำเนินการโดยไม่ชักช้า และปืนใหญ่คริสตัลทั้งสิบกระบอกก็โผล่ออกมาจากลำเรือของยานอวกาศก่อนจะเล็งไปที่เป้าหมาย แสงสีขาวพร่างพรายรวมตัวกันเมื่อพลังงานผันผวนอย่างน่าประหลาดใจเริ่มแผ่ขยายออกไป
วินาทีต่อมา ได้ยินเสียงสั่นสะเทือนและรู้สึกได้ถึงการกระแทกอย่างแรงจากด้านหนึ่งของยานอวกาศ ทำให้ยานทั้งลำสั่นสะเทือน ลำแสงสีขาวสิบลำพุ่งออกไปในทิศทางเฉพาะเข้าไปในความว่างเปล่าและมาบรรจบกันในจุดเดียวอย่างแม่นยำ
แสงระเบิดและสว่างไสวบนท้องฟ้าเต็มไปด้วยดวงดาว ราวกับว่าดวงอาทิตย์ดวงใหม่ถือกำเนิดขึ้นในทันทีทันใด ทำให้ทุกคนในห้องโดยสารต้องหรี่ตาลง
*หงส์…*
ต่อจากนั้น เสียงระเบิดดังสนั่นลั่นแก้วหูของพวกเขาทั้งหมด ดาวเคราะห์น้อยรอบๆ เป้าหมาย ไม่ว่าจะเล็กหรือใหญ่ ระเหยกลายเป็นไอในทันทีและหายไป
ทุกคนถอนหายใจด้วยความโล่งอกเมื่อเห็นสิ่งนี้ แม้ว่าพวกเขาจะรู้ว่า Crystal Cannons ของพวกเขาทรงพลังเพียงใด แต่พวกเขาก็ยังรู้สึกช็อกหลังจากได้เห็นพลังทั้งสิบถูกยิงพร้อมกันที่เป้าหมายเดียว ทำให้พวกเขาไม่สามารถพูดได้เป็นเวลานาน
ไม่ว่าดาวเคราะห์น้อยชนิดใดที่พุ่งเข้ามาหาพวกเขา มันควรจะหายไปในอากาศแล้วในตอนนี้
Silavin: โย่ งั้นเริ่มโค้งต่อไป เราจะกลับไปที่ Star Fields ระยะห่างของทุกอย่างค่อนข้างยุ่งเหยิง ไม่สม่ำเสมอเลย ฉันพยายามแก้ไขแล้ว แต่ฉันมักจะพลาดบางสิ่งไป...
บางอย่างควรจะมีมากขึ้นและบางอย่างไม่มาก บางอย่างควรจะใหญ่ขึ้น แต่ต่อไปก็ไม่มาก...