ตอนที่ 3336 – ฉันจะทำมัน
ผู้แปล: ศิลาวินและจอน
ตัวตรวจสอบการแปล: PewPewLazerGun
บรรณาธิการและพิสูจน์อักษร: Leo of Zion Mountain และ Dhael Ligerkeys
สองสามวันต่อมาเป็นเรื่องที่น่ายินดีสำหรับหยางไค่ เขาถูกล้อมรอบด้วยมหาสมุทรและท้องฟ้าสีคราม และเขามาพร้อมกับหญิงสาวสวยคนหนึ่ง ซึ่งทำให้เขาเกือบจะจมอยู่ในความสุข ในตอนเช้า เขาและ Zhu Qing จะสำรวจเกาะมังกรและค้นพบสถานที่ท่องเที่ยวที่สวยงาม ในตอนเย็นพวกเขาจะดื่มด่ำกับช่วงเวลาส่วนตัวที่พวกเขาไม่เคยเบื่อ
แน่นอน Zhu Qing รู้ว่าชีวิตแบบนี้จะอยู่ได้ไม่นาน อย่างไรก็ตาม ตราบใดที่ไม่มีอะไรร้ายแรงเกิดขึ้น เธอก็จะอยู่ใกล้หยางไค่เสมอ
อย่างที่เธอคิดไว้ ชีวิตแบบนี้ถูกกำหนดไว้แล้วว่าจะไม่คงอยู่ตลอดไป กว่าสิบวันต่อมา มีใครบางคนกำลังจะยุติช่วงเวลาแห่งความสงบสุขของพวกเขา
บนเกาะฮาล์ฟมูน หยางไค่นอนอยู่บนชายหาดโดยเอาหัววางบนแขนขณะที่เขาสังเกตการเคลื่อนไหวของเมฆ ข้างๆ Yang Kai Qiong Qi นอนอยู่ข้างเขาในขณะที่เขาหลับตาและมีความสุขกับชีวิตที่ไร้กังวล มนุษย์และสัตว์ขี่ของเขาดูเหมือนจะกลายเป็นภาพวาดชั่วนิรันดร์ในชั่วพริบตานั้น เมื่อกระแสน้ำขึ้นและลงจะเห็นน้ำกระเซ็นมาที่ชายหาด
“ผู้เฒ่า Qiong ฉันตัดสินใจที่จะบุกเข้าไปในวิหารมังกร” หยางไค่พูดขึ้นทันที
Qiong Qi กำลังพักผ่อนโดยหลับตาเมื่อเขาได้ยินเช่นนั้น เปิดตาของเขา เขานั่งตัวตรงและจ้องมองที่หยางไค่ ราวกับว่าเขาต้องการให้แน่ใจว่าเขาได้ยินไม่ผิด
“ฉันคงไปกับชิงเอ๋อไม่ได้ แต่ฉันต้องไปวัดมังกร เทคนิคลับของ Dragon Clan นั้นทรงพลัง และตั้งแต่ฉันมาที่นี่ ฉันไม่อยากพลาดโอกาสนี้ คุณคิดอย่างไร?"
Qiong Qi ส่ายหัวซ้ำๆ “เป็นความคิดที่แย่มาก”
"โอ้? ทำไมคุณคิดอย่างงั้น?" หยางไค่หันมามองเขา
Qiong Qi อธิบายว่า “เราอยู่บนเกาะมังกร และวัดมังกรเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์และลึกลับที่สุดของเผ่ามังกร ถ้าเราบุกเข้าไปโดยไม่ได้รับอนุญาต เราจะไม่รอด”
หยางไค่เย้ยหยัน “ไม่ใช่ว่าข้าไม่เคยไปวัดมังกรมาก่อน ก่อนหน้านี้ Wu Kuang บุกเข้าไปในสถานที่นั้น และตอนนี้เขาใช้ชีวิตอย่างไร้กังวลใน Ancestral Domain”
“Wu Kuang และคุณเป็นคนสองคนที่แตกต่างกัน” เห็นได้ชัดว่า Qiong Qi ไม่เห็นด้วย จากนั้นเขาก็คิดและพูดว่า “คุณสามารถไปที่นั่นได้ถ้าคุณยืนยัน แต่คุณจะทำได้ก็ต่อเมื่อฉันออกจากเกาะมังกรแล้วเท่านั้น”
หยางไค่มองเขา “ผู้เฒ่าฉง ท่านค่อนข้างภักดีต่อข้า คุณไม่ใช่เหรอ?”
Qiong Qi กล่าวว่า "นายเก่าคนนี้เพียงต้องการที่จะอยู่รอดเพื่อที่เขาจะได้แก้แค้นให้คุณในอนาคต"
“Tsk…” หยางไค่เย้ยหยัน “เป็นความคิดที่ดีจริงๆ นั่นเป็นความคิดของคุณมาก”
Qiong Qi แสร้งทำเป็นไม่เข้าใจการเยาะเย้ยของเขาและพูดต่อไปว่า “อย่างไรก็ตาม ฉันขอแนะนำให้คุณล้มเลิกความคิดนี้ ถ้าเป็นไปได้ คุณควรได้รับอนุญาตจากเผ่ามังกรก่อนที่จะเข้าไปในวัดมังกร”
หยางไค่ตะคอก “ถ้าพวกเขาตกลง ฉันก็ไม่ต้องบุกเข้าไปที่นั่น! แม่มดเก่า Fu Zhun ดูเหมือนจะตั้งใจที่จะกดขี่ฉันและขู่ฉันโดยใช้ Qing'er ทุกครั้ง ช่างน่ารังเกียจ! ฉันจะทำให้เธอรู้ผลของการทำให้ฉันขุ่นเคืองในวันหนึ่ง!”
[แม่มดเฒ่า?] Qiong Qi อดไม่ได้ที่จะกลืนน้ำลาย [คิดว่าเขากล้าเรียก Fu Zhun ว่าแม่มดแก่…]
จากนั้นเขาก็ตระหนักว่านายน้อยคนใหม่ของเขานั้นกล้าหาญผิดปกติ
"อืม? มีคนกำลังมา!” การแสดงออกของ Qiong Qi เปลี่ยนไปเมื่อเขามองไปในทิศทางใดทิศทางหนึ่ง
เมื่อสังเกตเห็นเช่นกัน หยางไค่ก็มองไปในทิศทางเดียวกันและแสยะยิ้ม ลำแสงสีแดงที่ตรงนั้นยิงไปยังพระราชวังของ Zhu Qing แต่เมื่อบุคคลนั้นสังเกตเห็นออร่าของ Yang Kai เขาก็เปลี่ยนทิศทางและบินไปหา Yang Kai
ครู่ต่อมา มีร่างหนึ่งยืนอยู่บนท้องฟ้าขณะที่เขามองลงมาอย่างถ่อมตน
ขณะที่ยังคงอยู่ในท่าผ่อนคลาย หยางไค่โบกมือให้บุคคลนั้น “เป็นอย่างไรบ้าง น้องเขยน้อย?”
เมื่อเห็นว่าหยางไค่ดูเลอะเทอะเพียงใด จูลี่ก็ขมวดคิ้วและคิดว่าพี่สาวของเขาต้องตาบอดแน่ๆ ที่ตกหลุมรักผู้ชายอย่างเขา เขาพูดด้วยท่าทางไม่สบอารมณ์ “คุณมาทำอะไรที่นี่บนพื้น”
“ฉันทำอะไรได้อีกนอกจากนอนอาบแดด” หยางไค่ตอบตามความเป็นจริงและโบกมือ “ลงมาที่นี่ ขึ้นไปทำอะไรบนนั้น”
มุมปากของ Zhu Lie กระตุก แต่เขายังคงลงจอดข้างๆ Yang Kai อย่างเชื่อฟัง เมื่อเขาหันศีรษะไปและเห็น Qiong Qi เขาก็อุทานว่า “คุณเอา Qiong Qi เป็นม้าของคุณจริงๆ…”
ไม่นานนักที่หยางไค่มาถึงเกาะมังกร แต่ก็ไม่ใช่ช่วงเวลาสั้นๆ เช่นกัน มีสมาชิกเผ่ามังกรเพียงไม่กี่คน ดังนั้นข่าวที่น่าตกใจจะแพร่กระจายไปทั่วอย่างรวดเร็ว ตอนนี้ พวกเขาทุกคนรู้ว่าหยางไค่ถูกไล่ออกจากเกาะสโนวี่เมื่อวันก่อน และเกือบจะถูกฆ่าโดยฝูจุน นอกจากนี้ เขามี Qiong Qi เป็นพาหนะของเขา
จู้ลี่ได้บ่มเพาะเทคนิคลับในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา และเพิ่งโผล่ออกมาจากความสันโดษในวันนี้ ดังนั้นเมื่อเขาได้รับข่าว เขาจึงบินไปดูทันที
Zhu Lie ที่ตกตะลึงจ้องมองไปที่ Qiong Qi และพูดว่า “คุณก็เป็นวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ด้วย ทำไมคุณถึงดูหมิ่นตัวเองแบบนี้? คุณไม่รู้สึกละอายใจเลยเหรอ?”
Qiong Qi กระพริบตา แต่ก่อนที่เขาจะพูดอะไรสักคำ Yang Kai ก็ลุกขึ้นยืนและมอง Zhu Lie เป็นประกาย “น้องเขยตัวน้อย คุณหมายความว่าอย่างไร? มีความแค้นระหว่างเราไหม? ทำไมคุณถึงพยายามตอกลิ่มระหว่างภูเขากับฉันหลังจากที่คุณมาถึง”
Zhu Lie ขมวดคิ้วเข้าหากัน “นั่นไม่ใช่สิ่งที่ฉันหมายถึง ฉันแค่คิดว่า… เอาล่ะ ลืมมันซะ ทุกคนมีเป้าหมายในชีวิตต่างกัน”
เขาส่ายหัวและดูผิดหวัง ราวกับว่าความจริงที่ว่า Qiong Qi ดูแคลนตัวเองด้วยการกลายเป็นพาหนะของ Yang Kai ทำให้วิญญาณศักดิ์สิทธิ์ทั้งหมดอับอาย
จากนั้นเขาก็หันไปมองที่หยางไค่ “คุณมาทำอะไรที่นี่แทนที่จะดูแลบริษัทของ Zhu Qing”
หยางไค่ตะคอก “ตอนนี้จูชิงอยู่กับผู้หญิงอีกสามคนจากกลุ่มของคุณ ทำไมฉันถึงกล้าไปมากกว่านี้”
มีผู้หญิงเจ็ดคนในกลุ่มมังกรทั้งหมด นอกจาก Zhu Qing, Fu Zhun และ Fu Xuan ก็เหลือเพียงสี่คนเท่านั้น Fu Ling ต้องคอยเฝ้าทางเข้า ดังนั้นเธอจึงไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ตามต้องการ จึงเหลือสาวมังกรเพียงสามคน หนึ่งในนั้นมาจากตระกูล Zhu ในขณะที่อีกสองคนมาจากตระกูล Fu
ในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา ทั้งสามได้ไปเยี่ยม Zhu Qing ทุกวัน พวกเขาจะมาถึงสถานที่ในเวลารุ่งสางและจะออกในเวลากลางคืนเท่านั้น ความตั้งใจของพวกเขาชัดเจน
หยางไค่เคยพบพวกเขาเพียงครั้งเดียวในวันแรก จากนั้นจู้ชิงก็หาข้อแก้ตัวและไล่เขาออกไป
ในความเป็นจริง หยางไค่มีความประทับใจที่ดีต่อทั้งสามคนนี้ พวกเขาไม่ได้เจ้าชู้เหมือนฝูหลิง แต่ดูเขินอายเมื่อมองไปที่หยางไค่ พวกเขายังรู้สึกผิดและวิตกเมื่อเผชิญหน้ากับ Zhu Qing
หยางไค่สงสัยว่าเป็นจู้หยานที่บอกให้พวกเขามา แม้ว่าเขาจะสามารถช่วยพวกเขาปรับปรุงความบริสุทธิ์ของสายเลือดของพวกเขาได้ แต่ด้วยความเย่อหยิ่งของเผ่ามังกร พวกเขาจะไม่มีวันทำสิ่งนี้โดยไม่ได้รับคำสั่งจากผู้อาวุโสผู้ยิ่งใหญ่
เหตุผลที่ Fu Ling กล้าได้กล้าเสียก็เพราะว่าเธอเคยติดต่อกับ Yang Kai มาก่อน ดังนั้นพวกเขาจึงถือว่าคุ้นเคยกันดี
เมื่อได้ยินคำอธิบายของเขา ในที่สุด Zhu Lie ก็เข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้น ในขณะที่มุมใบหน้าของเขากระตุก เขาอดไม่ได้ที่จะจ้องมองหยางไค่อย่างไม่พอใจ
แม้แต่น้องเขยคนเล็กของเขาก็ยังอิจฉาเขา ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องพูดอะไรเกี่ยวกับชายเผ่ามังกรคนอื่นๆ ในตอนนี้ พวกเขาอาจอยากถลกหนังหยางไค่ทั้งเป็น กินเนื้อและดื่มเลือดของเขา หากไม่ใช่เพราะพวกเขาทราบว่าพลังต้นกำเนิดมังกรศักดิ์สิทธิ์ทองคำของหยางไค่สามารถปราบปรามพวกเขาได้ ทำให้พวกเขาไม่สามารถเอาชนะเขาได้ พวกเขาคงมาต่อสู้เพื่อเอาเป็นเอาตายกับเขาแล้ว
หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง Zhu Lie ก็ถามว่า “ฉันได้ยินมาว่าผู้อาวุโสคนที่สองมีอาการผิดปกติ”
หยางไค่ถามด้วยความสงสัย “คุณรู้เรื่องนี้ด้วยเหรอ?”
Zhu Lie ตอบว่า “เกาะมังกรนั้นใหญ่มาก และพวกเราก็มีจำนวนน้อย ดังนั้นข่าวใด ๆ จะแพร่กระจายไปทั่วอย่างรวดเร็ว ผู้อาวุโสคนที่สองบอกให้คุณชดเชยความสูญเสียที่เกิดขึ้นใช่ไหม”
หยางไค่พยักหน้า “เธอพูดอย่างนั้น”
Zhu Lie ตั้งคำถามว่า “ทำไมคุณถึงไม่พยายามหาทางออกล่ะ? ในที่สุดเธอก็ทำข้อตกลง ดังนั้นหากคุณทำตามคำขอของเธอได้ คุณจะสามารถไปกับ Zhu Qing ได้ คุณต้องการที่จะแยกจากเธออีกครั้งหรือไม่
หยางไค่เย้ยหยัน “ทำไมฉันต้องชดเชยความสูญเสียที่เผ่ามังกรได้รับ? ไม่เกี่ยวอะไรกับฉันเลย”
Zhu Lie พูดช้าๆและชัดเจน “Dragon Blood Flowers!”
ใบหน้าของหยางไค่กระตุก “ผู้อาวุโสใหญ่บอกให้เจ้ามาที่นี่ใช่ไหม?”
เขาแค่พูดลอยๆ แต่ Zhu Lie มองไปทางอื่นและตอบว่า "มันไม่สำคัญหรอกว่าใครบอกให้ฉันมา สำหรับฉันดูเหมือนว่าคุณสามารถทำตามคำขอของผู้อาวุโสคนที่สองได้”
“คุณคิดว่าฉันทำแบบนั้นได้ไหม” หยางไค่ระเบิดเสียงหัวเราะ “คุณรู้ไหมว่าฉันเลือกดอกไม้เลือดมังกรได้กี่ดอก”
“สองอันดับสูงสุด สามสิบระดับสูง สองร้อยระดับกลาง และระดับต่ำอีกนับไม่ถ้วน ทั้งหมดประมาณหนึ่งพัน!”
“คุณรู้มาก” หยางไค่รู้สึกประหลาดใจ เนื่องจากตัวเลขที่ Zhu Lie มอบให้นั้นคล้ายกับการคำนวณของเขาเอง หลังจากพยักหน้า เขาก็ถาม “ถ้าอย่างนั้น คุณรู้ไหมว่าฉันยังมีดอกเลือดมังกรอยู่กี่ดอก”
Zhu Lie ส่ายหัวของเขา
หยางไค่ตอบว่า “ฉันใช้ดอกไม้ระดับสูงสุด ระดับสูง และระดับกลางหมดแล้ว ดังนั้นฉันจึงเหลือเพียงดอกไม้ระดับต่ำเท่านั้น แม้ว่าฉันจะคืนดอกไม้ที่เหลือทั้งหมด ฉันจะชดเชยความเหลื่อมล้ำได้อย่างไร? ไม่ใช่ว่าฉันผลิตดอกไม้เองได้”
Zhu Lie พูดช้าๆ “ดอกไม้เลือดมังกรได้รับการหล่อเลี้ยงด้วยเลือดมังกรเป็นหลัก ยิ่งเลือดมังกรบริสุทธิ์เท่าไหร่คุณภาพของดอกไม้ก็จะยิ่งดีขึ้นเท่านั้น ดอกไม้เลือดมังกรบนเกาะมังกรส่วนใหญ่ได้รับการชลประทานโดยใช้เลือดของดราก้อนบอร์น ดังนั้นคุณภาพของเลือดจึงไม่ดี และจะต้องใช้เวลานานก่อนที่ดอกไม้จะโตเต็มที่ หากคุณจริงจังกับการทำงานให้สำเร็จ คุณสามารถใช้เลือดของคุณเองเพื่อหล่อเลี้ยงดอกไม้เลือดมังกรได้ เลือดของคุณอาจมีผลกระทบที่น่าทึ่งกับพวกเขา”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น หยางไค่ก็ตะคอกและต้องการที่จะปฏิเสธเขาโดยไม่รู้ตัว อย่างไรก็ตาม หลังจากคิดดู เขาก็ตระหนักว่าแท้จริงแล้ว Zhu Lie นั้นถูกต้อง ขณะที่เขาแตะคาง เขาก็จมดิ่งสู่การครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะถาม “คุณคิดจริงๆหรือว่าฉันสามารถเลี้ยงดูดอกไม้ระดับกลางและระดับสูงได้”
Zhu Lie ตอบว่า “คุณจะรู้ได้อย่างไรถ้าคุณไม่ลอง? ผู้อาวุโสคนที่สองได้ประกาศไปแล้วว่าถ้าคุณสามารถทำตามคำขอของเธอได้ คุณสามารถไปกับ Zhu Qing และเข้าไปในวัดมังกรได้”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น หยางไค่สามารถจินตนาการภาพเหตุการณ์ในหัวของเขาได้ ขณะที่เขาเดินเข้าไปในวิหารมังกร แม่มดชรา Fu Zhun ดูขมขื่นเพราะเธอไม่มีอำนาจที่จะหยุดเขา
เขารู้สึกร่าเริงขึ้นมาทันใด เขาถามว่า “เธอหมายความตามที่เธอพูดจริงๆ หรือเปล่า”
Zhu Lie ถอนหายใจ “ผู้อาวุโสคนที่สองไม่เคยพูดอะไรที่เธอไม่ได้หมายความ”
ในตอนนี้ หยางไค่ได้เดินไปรอบ ๆ บนชายหาดขณะที่การแสดงออกมากมายเข้ามาหาเขา เขาลังเลเพราะมันยากสำหรับเขาที่จะตัดสินใจเช่นนั้น ครู่ต่อมา เขาตบมือและพูดว่า “ดีแล้ว ฉันจะทำมัน. ฉันไม่เชื่อว่าฉันไม่สามารถเลี้ยงดูดอกไม้เลือดมังกรได้ไม่กี่ดอก”
Zhu Lie "ฉันขอให้คุณทุกอย่างดีที่สุด"
หยางไค่ยิ้มกว้าง “เอาล่ะ กลับไปบอกผู้อาวุโสใหญ่ว่าฉันจะชดเชยการสูญเสีย ดังนั้นเขาจึงไม่ต้องกังวลอีกต่อไป ท้ายที่สุด ฉันแต่งงานกับสมาชิกของเผ่ามังกร ดังนั้นฉันจึงเป็นส่วนหนึ่งของเกาะมังกรเช่นกัน”
มุมปากของ Zhu Lie กระตุกหนักกว่าเดิมในขณะที่เขาพูดว่า “ฉันแค่พูดแบบสุ่ม ไม่เกี่ยวอะไรกับ Great Elder”
หยางไค่มองเขา “ถ้าผู้อาวุโสใหญ่ไม่ได้สั่งให้เจ้าทำเช่นนี้ ทำไมเจ้าถึงมาที่นี่เพื่อบอกเรื่องนี้กับข้า”
Zhu Lie ต้องการป้องกันตัวเอง แต่สุดท้ายเขาก็พยักหน้าและพูดว่า “ดี”
หยางไค่นำดอกไม้เลือดมังกรทั้งหมดไป ดังนั้นเผ่ามังกรจึงไม่สามารถปรับปรุงสายเลือดของพวกเขาด้วยการบริโภคดอกไม้เลือดมังกรไปอีกพันปีหรือมากกว่านั้น มีเพียงสองวิธีในการแก้ปัญหานี้ วิธีแรกคือหยางไค่ต้องเลี้ยงดูดอกไม้เลือดมังกรให้เพียงพอเพื่อทดแทนดอกที่เขา 'ยืม' และทางเลือกที่สองคือเขาสามารถ 'ช่วย' มังกรตัวเมียเพื่อปรับปรุงสายเลือดของพวกมันได้
แน่นอนว่า Zhu Lie ต้องการให้ Yang Kai เลือกตัวเลือกแรก ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมเขาจึงยอมรับคำสั่งของผู้เฒ่าผู้ยิ่งใหญ่และมาที่นี่เพื่อเกลี้ยกล่อมเขา