ตอนที่ 3347 – ถูกขโมย
ผู้แปล: ศิลาวินและจอน
ตัวตรวจสอบการแปล: PewPewLazerGun
บรรณาธิการและพิสูจน์อักษร: Leo of Zion Mountain และ Dhael Ligerkeys
แม้ว่าสิ่งที่ Fu Zhun กำลังจะพูดเป็นเรื่องน่าอาย แต่เธอก็ไม่ใช่คนที่มีอารมณ์อ่อนไหว ดังนั้น หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่ง เธอจึงพูดว่า “ฉันอยากคุยเรื่องหลินเอ๋อร์”
เมื่อได้ยินชื่อ จู้ หยานก็ขมวดคิ้วและถอนหายใจ “หลายปีผ่านไป คุณยังไม่วางเรื่องนี้ลงเหรอ?”
Fu Zhun จ้องมองเขาอย่างแน่วแน่ “คุณวางมันลงแล้วหรือยัง”
Zhu Yan ตอบว่า “แล้วถ้าฉันไม่ทำล่ะ? ไม่มีความหวังอีกต่อไป ดังนั้นเราควรมองไปที่อนาคตแทนที่จะจมอยู่กับอดีต”
Fu Zhun ส่ายหัว “ฉันไม่ได้ลาออก เราเป็นมังกรลำดับที่สิบทั้งคู่ ดังนั้นเป็นไปได้อย่างไรที่ Lin'er ไม่ได้รับพลังแห่งแหล่งที่มาที่เพียงพอ?”
ด้วยรอยยิ้มที่ขมขื่น จู้หยานถามว่า “แล้วถ้าเราทั้งคู่เป็นมังกรลำดับที่สิบล่ะ เป็นเรื่องยากโดยธรรมชาติสำหรับ Dragon Clan ที่จะรักษาสายเลือดของเราไว้ และหลายกรณีเช่นนี้ก็เคยเกิดขึ้นมาแล้วในอดีต”
เขาเงียบไปครู่หนึ่ง “พอแล้ว ให้อดีตเป็นเพียงอดีต”
อย่างไรก็ตาม Fu Zhun ยังคงส่ายหัว
จู้หยานน้ำตาคลอและหัวเราะ “แล้วคุณต้องการอะไร”
ฟู่จวินก้มหน้าลงแล้วตอบว่า “ฉันรู้สึกมาตลอดว่าหลินเอ๋อร์ยังไม่ตาย และเขาจะต้องเกิดในสักวันหนึ่ง”
“เขาถูกวางไว้ในสุสานมังกรแล้ว” Zhu Yan วางมือบนไหล่ของเธอและเกลี้ยกล่อมเธอ “หยุดคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้”
Fu Zhun ก้มหัวของเธอให้ต่ำลงและพูดด้วยเสียงเบา ๆ ว่า "Lin'er ไม่ได้อยู่ใน Dragon Grave"
เมื่อได้ยินเช่นนั้น จู้หยานก็ตกใจอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่เขาจะมองเธออย่างงุ่มง่าม “คุณหมายความว่าอย่างไร”
“Lin'er ไม่ได้อยู่ใน Dragon Grave” Fu Zhun พูดซ้ำแล้วซ้ำอีกและเงยหน้าขึ้นมองตาของเขา “เขาอยู่ที่เกาะมังกร”
Zhu Yan เบิกตากว้างด้วยความไม่เชื่อและพูดว่า “คุณหมายความว่าคุณไม่ได้ใส่ Lin'er เข้าไปใน Dragon Grave?”
นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ไข่มังกรตาย อันที่จริง ในอดีตมีกรณีเช่นนี้มากมาย เมื่อใดก็ตามที่เหตุการณ์ดังกล่าวเกิดขึ้น ไข่ที่ตายแล้วจะถูกวางไว้ในสุสานมังกร Zhu Yan ไม่เคยคาดคิดว่า Fu Zhun จากทุกคนจะฝ่าฝืนกฎนี้ มันเป็นความคิดที่นึกไม่ถึง ใครก็ตามใน Dragon Island อาจฝ่าฝืนกฎ แต่ไม่ใช่ Fu Zhun แน่นอน
“เอ็น!” Fu Zhun พยักหน้า
การแสดงออกของ Zhu Yan มืดลงในขณะที่เขาตะโกน “คุณเสียสติไปแล้วเหรอ!? ถ้าคนในตระกูลคนอื่นรู้เรื่องนี้ ชื่อเสียงของคุณจะถูกทำลาย!”
เธอมักจะบังคับใช้กฎโดยไม่มีการผ่อนปรนหรือความเมตตาแม้แต่น้อย ดังนั้นเธอจึงฝ่าฝืนกฎเอง
เมื่อรู้ว่าเธอเป็นฝ่ายผิด ฝูจุนก็เงียบไป แต่เธอไม่เสียใจเลยที่ทำพลาดเพราะยังหวังให้ลูกของเธอมีชีวิตอยู่
“คุณเก็บเขาไว้ที่ไหน” Zhu Yan ถามด้วยน้ำเสียงที่โกรธเคือง เนื่องจากเขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเธอทำอะไรลงไปจนถึงตอนนี้ ไม่น่าแปลกใจเลยที่เธอไม่อนุญาตให้เขาตามเธอไปที่สุสานมังกรในตอนนั้น ปรากฎว่าเธอวางแผนไว้แล้วในตอนนั้น เป็นเรื่องน่าขันที่เขามักมืดมนในเรื่องนี้
Fu Zhun มองดูเขาอย่างระแวดระวัง “คุณต้องการทำอะไร”
Zhu Yan แยกริมฝีปากออก “คุณคิดว่าฉันจะทำอะไร”
“ฉันจะไม่อนุญาตให้คุณนำ Lin'er ไปที่ Dragon Grave!” Fu Zhun พูดผ่านฟันที่กำแน่น
Zhu Yan ตะคอกกลับ “ทำไมคุณถึงยังดื้อรั้นถึงขนาดนี้? มี… ไม่มีความหวังสำหรับ Lin'er อีกต่อไป แล้วทำไมคุณถึงวางเขาไว้ที่อื่น? หลุมฝังศพมังกรเป็นที่ที่ผู้เสียชีวิตควรอาศัยอยู่!”
ริมฝีปากของ Fu Zhun โค้งเป็นเย้ยหยัน “ฉันรู้ว่าฉันไม่ควรบอกคุณเกี่ยวกับเรื่องนี้”
เมื่อพูดจบเธอก็หันหลังกลับและจากไป
Zhu Yan จับแขนของเธอทันที
"ไปกันเถอะ!" Fu Zhun หันกลับมาและยิงแสงจ้าใส่เขา
หน้าอกของ Zhu Yan แน่นขึ้นเมื่อเขาตระหนักว่าเธอโกรธมาก หากเขาหยุดเธออย่างแรง เธออาจลุกเป็นไฟ ไม่มีทางเลือก เขาปล่อยเธอและพูดว่า “ใจเย็นๆ”
“ฉันใจเย็น!”
มุมปากของ Zhu Yan กระตุกในขณะที่เขาใช้ความคิดและพูดว่า “ในเมื่อคุณปิดบังความลับนี้จากฉันมาหลายปี ทำไมคุณถึงตัดสินใจบอกเรื่องนี้กับฉันในวันนี้”
นั่นคือสิ่งที่ทำให้เขางงงวยที่สุด พวกเขารู้จักกันเป็นอย่างดี ดังนั้นเธอต้องตระหนักถึงผลที่ตามมาของการเปิดเผยความลับนี้กับเขา ดังนั้นจึงไม่มีเหตุผลที่เธอจะริเริ่มและบอกเขาเกี่ยวกับเรื่องนี้
Fu Zhun เม้มริมฝีปากของเธอเข้าด้วยกันและลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่เธอจะตอบว่า “ฉันไม่รู้”
“คุณไม่รู้เหรอ?” Zhu Yan เป็นใบ้
Fu Zhun หายใจเข้าลึก ๆ “ด้วยเหตุผลบางอย่าง เมื่อเร็ว ๆ นี้ฉันรู้สึกวิตกและไม่สบายใจ ฉันมีลางสังหรณ์ว่าเรื่องร้ายกำลังจะเกิดขึ้น”
“มันเกี่ยวข้องกับหลินเอ๋อร์หรือไม่?” Zhu Yan ขมวดคิ้ว
"ใช่." Fu Zhun พยักหน้าเบา ๆ “นั่นคือเหตุผลที่ฉันต้องการให้คุณไปเยี่ยม Lin'er กับฉัน”
“ตกลง” Zhu Yan ตกลงตามนั้นโดยตรง
อย่างไรก็ตาม Fu Zhun ประกาศอย่างราบเรียบว่า “แต่ตอนนี้ฉันเปลี่ยนใจเพราะปฏิกิริยาของคุณแล้ว”
Zhu Yan ยิ้มอย่างช่วยไม่ได้ “ไม่ต้องกังวล คุณมีคำพูดสุดท้ายเกี่ยวกับเรื่องนี้ หากคุณไม่เต็มใจ ฉันจะไม่บังคับให้คุณส่งเขาเข้าไปในสุสานมังกร”
นั่นคือสิ่งเดียวที่เขาพูดได้ ไม่อย่างนั้นเธอจะไม่พาเขาไปหาหลินเอ๋อร์ แผนของเขาคือเขาจะค้นหาที่อยู่ของ Lin'er ก่อนก่อนที่จะหาทางออกในภายหลัง
"จริงหรือ?" การจ้องมองของ Fu Zhun เปล่งประกายด้วยความประหลาดใจ ความเย็นชาในดวงตาของเธอละลาย ซึ่งถูกแทนที่ด้วยความนุ่มนวล
“จริง ๆ นะ” Zhu Yan พยักหน้าด้วยสีหน้าจริงจัง
Fu Zhun ยิ้มแย้มดีดนิ้วแล้วพูดว่า “มากับฉัน”
เมื่อพูดจบเธอก็บินหนีไปก่อน
แทนที่จะตามเธอไปในทันที จู้หยานยังคงอยู่ที่จุดเดิมครู่หนึ่ง นั่นเป็นเพราะเขาไม่ได้เห็น Fu Zhun ยิ้มมาหลายปีแล้ว โลกดูเหมือนจะซีดเซียวเมื่อเธอยิ้มในตอนนี้ เมื่อก่อนแม้ว่าเธอจะไม่ใช่คนชอบหัวเราะ แต่เธอก็ยังยิ้มเป็นบางครั้ง อย่างไรก็ตาม หลังจากสิ่งที่เกิดขึ้นกับ Lin'er เธอไม่เคยเห็นเธอด้วยรอยยิ้มอีกเลย เมื่อใดก็ตามที่เธอเผชิญหน้ากับใครก็ตาม เธอมักจะเย็นชาและห่างเหิน ซึ่งเป็นสาเหตุที่สมาชิกทุกคนของ Dragon Clan กลัวเธอ
[เธอไม่ต้องทรมานตัวเองแบบนี้…] Zhu Yan ถอนหายใจก่อนจะวิ่งตามเธอไป
ครู่ต่อมา Dragon Clan Elders ทั้งสองลงจอดบนเกาะที่ไม่มีชื่อ
Zhu Yan ตกใจถามว่า “คุณวาง Lin'er ไว้ที่นี่หรือไม่”
Fu Zhun ชี้ไปที่ด้านหน้า “ถูกต้อง ที่นั่นมีถ้ำธรรมชาติซ่อนอยู่อย่างดี หากไม่ตั้งใจค้นหาถ้ำนี้ก็จะไม่มีใครสังเกตเห็น Lin'er อยู่ในถ้ำมาหลายปีแล้ว”
Zhu Yan อดไม่ได้ที่จะชื่นชมความกล้าหาญของ Fu Zhun เนื่องจากที่นี่ไม่ใช่เกาะห่างไกลเลย มีเกาะวิญญาณสองแห่งอยู่ใกล้ ๆ ที่เป็นของเพื่อนร่วมเผ่า ว่ากันว่าที่ที่ชัดเจนที่สุดคือที่ที่ดีที่สุดในการซ่อนบางสิ่ง แต่โชคดีจริงๆ ที่ไม่มีใครค้นพบความลับนี้ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา
โดยมี Fu Zhun เป็นผู้นำทาง พวกเขาเลี้ยวและเลี้ยวเล็กน้อยขณะที่พวกเขาลงไปในถ้ำ
Zhu Yan รู้สึกได้ว่า Fu Zhun ค่อนข้างกังวลในขณะที่เธอเริ่มพูดมาก เขาเข้าใจความรู้สึกของเธอเพราะเขาเองก็รู้สึกแบบเดียวกันเช่นกัน แม้ว่า Lin'er จะไม่มีความหวังอีกต่อไป แต่นั่นไม่ได้หมายความว่า Zhu Yan ไม่ต้องการเห็นลูกของเขาอีก
ขณะที่พวกเขารู้สึกประหม่า ในที่สุดพวกเขาก็มาถึงถ้ำใต้ดิน เมื่อไข่มุกส่องสว่างส่องสว่างไปทั่วทั้งถ้ำ Fu Zhun ก็หยั่งรากไปที่จุดนั้นขณะที่เธอจ้องไปที่จุดใดจุดหนึ่งอย่างแน่วแน่ ในขณะเดียวกัน ร่างกายของเธอก็สั่นอย่างควบคุมไม่ได้
หลังจากสแกนถ้ำแล้ว จู้เหยียนก็ขมวดคิ้วถาม “หลินเอ๋อร์อยู่ที่ไหน?”
โดยพื้นฐานแล้วไม่มีอะไรในถ้ำ นับประสาอะไรกับลูกของพวกเขา
เมื่อเขาหันกลับมาและเห็นสีหน้าของเธอ เขาก็รู้ว่าต้องมีบางอย่างเกิดขึ้นในขณะที่เขาแน่นหน้าอก
ทันใดนั้น Fu Zhun ก็พุ่งไปข้างหน้าและมาถึงจุดที่ไข่มังกรควรจะอยู่ หลังจากมองไปรอบๆ ด้วยอาการงุนงง เธอเงยหน้าขึ้นมองสามีด้วยดวงตาแดงก่ำ น้ำตาคลอขณะที่เธอตะโกนว่า “หลินเอ๋อร์หายไป!”
Zhu Yan ถามว่า "คุณแน่ใจหรือว่านี่คือที่ที่คุณวางเขาไว้"
ด้วยสายตาที่นิ่งเฉย Fu Zhun ตอบว่า “เขาอยู่ที่นี่มาตลอด ฉันไปเยี่ยมเขาเมื่อครึ่งปีก่อน! เขาอยู่ที่นี่เสมอ!”
การแสดงออกของ Fu Zhun ในไม่ช้าก็เปลี่ยนจากความตกใจเป็นความโกรธที่เย็นชา เจตนาฆ่าฟันระเบิดขึ้นขณะที่เธอพูดผ่านฟันที่กำแน่น “มีคนขโมยเขาไป!”
Zhu Yan ยังทำหน้าบึ้งขณะที่เขาพึมพำ "ในกรณีนั้น คนในตระกูลของเราต้องเป็นคนทำ พวกมันมีจำนวนน้อย ดังนั้นจึงไม่ยากที่จะตรวจสอบ”
Fu Zhun พูดอย่างเย็นชา “ถ้าฉันรู้ว่าใครทำสิ่งนี้ ฉันจะไม่มีวันปล่อยพวกเขาไป!”
Zhu Yan ที่ตกตะลึงเสนออย่างรวดเร็วว่า “บางทีมันอาจจะไม่ได้ตั้งใจ ดังนั้นคุณไม่ควรด่วนสรุปแบบนั้น หลังจากที่เราทราบแล้วว่าใครเป็นผู้รับผิดชอบ เราจะบอกพวกเขาให้คืนไข่ ข่าวนี้ไม่ควรแพร่ออกไปเลย”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น ออร่าของฝูจุนก็แผ่วลงขณะที่เธอพยักหน้าและจ้องมองเขา “คุณพูดถูก โปรดตรวจสอบโดยเร็วและบอกให้บุคคลนั้นส่งคืน Lin'er ให้เรา”
Zhu Yan พูดอะไรไม่ออกในขณะที่เขาเฝ้าดูการแสดงออกของเธอ นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเห็นเธอในสภาพที่ทำอะไรไม่ถูก จากนั้นเขาก็ตระหนักว่าลูกของพวกเขามีความสำคัญต่อเธอมากเพียงใด แม้จะเชื่อว่าเขาตายไปแล้วหลายปีแล้วก็ตาม
ไม่น่าแปลกใจที่เธอบอกว่าช่วงนี้เธอรู้สึกวิตกกังวล เพราะมีบางอย่างเกิดขึ้นจริง จากการบ่มเพาะของเธอ มีเหตุผลที่จะคิดว่า Fu Zhun สัมผัสได้ว่าลูกของเธอกำลังตกอยู่ในอันตรายและกังวลมากขึ้น
"คุณกำลังรออะไรอยู่? ตรวจสอบเรื่องนี้เดี๋ยวนี้!” Fu Zhun กระทืบเท้าของเธอและกระตุ้นเขา
Zhu Yan ถอนหายใจในขณะที่เขาไม่แน่ใจด้วยซ้ำว่าเขาจะเริ่มตรวจสอบได้อย่างไร
มีสมาชิก Dragon Clan เพียงไม่กี่คน ดังนั้นจึงไม่ยากที่จะตรวจสอบ ถ้าคนในตระกูลคนใดจับ Lin'er ไปจริงๆ เขาจะใช้เวลาเพียงหนึ่งวันหรือมากกว่านั้นในการคิดออก ปัญหาคือเขาจะตรวจสอบเรื่องนี้อย่างเงียบ ๆ ได้อย่างไร
ไม่ใช่ว่าเขาสามารถถามคนในตระกูลแต่ละคนได้ว่าพวกเขานำไข่มังกรไปจากที่นี่หรือไม่ ถ้าเขาทำอย่างนั้นจริงๆ คนในตระกูลจะพบว่ามันน่าสงสัย และความจริงที่ว่า Fu Zhun ได้ซ่อนไข่มังกรไว้ก็จะถูกเปิดเผยไม่ช้าก็เร็ว
ในขณะที่เขาต้องค้นหาที่อยู่ของ Lin'er เขายังต้องปกป้องชื่อเสียงของภรรยาของเขา ดังนั้น Zhu Yan จึงรู้สึกว่าเขาถูกกักขัง ในเวลาเดียวกัน เขาค่อนข้างโกรธที่สมาชิกในตระกูลของเขากล้าทำสิ่งนี้ หลังจากนั้น Lin'er ก็เป็นลูกของเขาเช่นกัน
ในขณะเดียวกัน บนเกาะวิญญาณอื่น หยางไค่ยังคงปกป้องไข่มังกรในร่างครึ่งมังกรของเขา ดูเหมือนว่าจะตกอยู่ในสถานะที่แปลกประหลาด
มันมืดสนิทรอบตัวเขา และเขาคิดไม่ชัดเจน ราวกับจิตใจของเขามึนงง ทุกสิ่งที่เขาทำดูเหมือนจะเป็นปฏิกิริยาตามสัญชาตญาณของเขา
เขาพยายามยืดแขนขา แต่เขารู้สึกว่าถูกจำกัด
ทันใดนั้น ความคิดหนึ่งก็ผุดขึ้นในใจของเขา [ฉันอยู่ในไข่หรือเปล่า? อย่างไรก็ตาม ทำไมฉันถึงไปอยู่ในไข่ได้?]
หลังจากพยายามนึกถึงสิ่งที่เขาทำ ในที่สุดเขาก็จำได้ว่าเขาพยายามฟักไข่มังกร
อย่างไรก็ตาม เนื่องจากเขากำลังพยายามฟักไข่อยู่ข้างนอก เขาเข้าไปอยู่ในไข่ได้อย่างไร?
ในขณะที่เขากำลังสงสัย หยางไค่รู้สึกถึงจิตสำนึกที่พยายามเข้าใกล้ตัวเขาเอง รู้สึกร้อนรน เขาพยายามผลักสติออกไป อย่างไรก็ตาม สติสัมปชัญญะไม่หยุดนิ่งเมื่อโน้มเข้ามาใกล้เขาอีกครั้ง ในขณะเดียวกันก็แสดงความปรารถนาราวกับว่ามีบางอย่างในตัวมันที่ต้องการ
เมื่อหยางไค่ที่ผิดหวังพยายามผลักมันออกไปอีกครั้ง คิ้วของเขาก็กระตุกเมื่อเขาตระหนักว่ามันคืออะไร
มันเป็นออร่าของสิ่งมีชีวิตในไข่มังกร ตอนนี้เขารู้แล้วว่าเขาไม่ได้อยู่ในไข่ สติของเขาจมลงไปในไข่และสะท้อนกับสิ่งมีชีวิตที่อยู่ภายใน