ผู้แปล: Guy Gone Bad
มันเป็นกลางคืน หยานเฉินนั่งบนเตียง ไขว่ห้าง ถือไพ่ดารา ยิ้มอย่างบ้าคลั่ง
เมื่อจิงเฉินเดินเข้ามาและเห็นรอยยิ้มกว้างบนใบหน้าของหยานเฉิน เขาเองก็รู้สึกมีความสุขเช่นกัน
"มันคืออะไร? ทำไมคุณมีความสุขมาก?" จิงเฉินถามอย่างอ่อนโยน
Yan Chen มองไปที่ Jing Chen อย่างพึงพอใจ “เจ้าชาย Yu ได้โอนเงินสองร้อยล้านที่เขาสัญญาให้ฉัน เพียงไม่กี่รูปถ่ายกับโม่เฟยและฉันก็สามารถสร้างรายได้ถึงสองร้อยล้าน! ฮ่าฮ่า ฉันเป็นอัจฉริยะ…”
จิงเฉินพูดเบา ๆ ว่า “คุณเป็นอัจฉริยะอย่างแท้จริง!”
“ฉันทำราคาได้สองร้อยล้านและฉันคิดว่าเขาจะต่อรองราคาได้ ไม่เคยคาดคิดว่าเขาจะตกลงโดยไม่ลังเล ฉันน่าจะขอมากกว่านี้” หยานเฉินกล่าวอย่างเสียใจ
จิงเฉินพูดอย่างไม่เห็นด้วย “สองร้อยล้านก็เพียงพอแล้ว”
“แต่ฉันมักจะรู้สึกบางอย่างไม่ถูกต้อง อยู่กับ Feifei มานานเจ้าชาย Yu ไม่เคยจูบเขามาก่อนเหรอ? ทำไมเขาถึงจ่ายเงินให้ฉันเพื่อช่วยเหลือเขาเช่นนี้” หยานเฉินกล่าวอย่างสงสัย
“บางที องค์ชายหยูยังคงไม่อนุญาตให้ม่อเฟยนอนบนเตียงของเขา?” เยาะเย้ยจิงเฉิน
หยานเฉินกระพริบตาและพูดว่า “ฉันไม่คิดอย่างนั้น เจ้าชาย Yu ทำให้ Mo Fei เหนื่อยล้าทุกวัน โม่เฟยไม่สามารถคลานออกจากเตียงได้”
จิงเฉินยักไหล่ “ใครจะรู้? แต่ฉันบอกได้เลยว่าองค์ชายหยูไม่สามารถปราบม่อเฟยได้เลย”
หยานเฉินพยักหน้าและพูดว่า “คุณพูดถูก ฉันเห็นด้วยอย่างยิ่ง”
ทันใดนั้น หยานเฉินก็จำอะไรบางอย่างได้และบ้วนปาก
"เกิดอะไรขึ้น? ทำไมคุณดูไม่มีความสุข” จิงเฉินถามขณะเป่าผมของหยานเฉิน
“เจ้าชาย Yu ฉลาดพอและรู้ว่าเขากำลังทำอะไรอยู่ แต่เจิ้งซวนไม่ใช่ เขาเป็นคนน่าเบื่อและงี่เง่า เขาคาดหวังเพนนีจากสวรรค์จริงหรือ? ถ้าเขาไม่ได้ดูน่าสมเพชขนาดนั้น ฉันคงไม่นัดเขามาถ่ายรูปหมู่กับ Mo Yi” หยานเฉินกล่าวอย่างใจจดใจจ่อ
Jing Chen ยิ้ม “ทุกคนรู้ว่า Zheng Xuan เป็นคนโง่ คุณคาดหวังว่าเขาจะฉลาดแค่ไหน?”
หยานเฉินเอียงศีรษะ หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก็รู้สึกโล่งใจทันที “คุณพูดถูก คนที่ฉลาดอย่างฉันจะไม่จมลงไปถึงระดับของเขา”
จิงเฉินหรี่ตาและพูดอย่างครุ่นคิด “แต่ฉันบอกได้เลยว่าเขาชอบโม่ยี่จริงๆ!”
หยานเฉินพยักหน้าและพูดว่า “ฉันเดาว่าอย่างนั้น! มันดีกว่าที่เขาชอบ Mo Yi มากกว่าที่เขาชอบ Xu Zihan ในอดีต Xu Zihan มักจะพูดถึงฉันอยู่เสมอ ตอนนี้เขาหายไปต่อหน้าต่อตาฉันแล้ว”
"หายไป?" จิงเฉินรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย
หยานเฉินพยักหน้าและพูดว่า “ใช่ เขาไม่ค่อยมาโรงเรียนบ่อยๆ”
จิงเฉินยิ้มอย่างเย็นชา “ของต้องมาที่ขั้นตอนนี้ Xu Zihan ไม่มีหน้าที่จะมาโรงเรียนแล้ว”
Yan Chen พยักหน้าและพูดด้วยความเสียใจว่า “น่าเสียดายจริงๆ! ผู้ชายคนนี้เคยรังแกเรามาก่อนตั้งแต่มีเจิ้งซวนคอยหนุนหลัง และฉันยังอยากจะพูดคำหยาบเมื่อเขามาโรงเรียน”
จิงเฉินยักไหล่และพูดว่า “เอาล่ะ เราจะเสียเวลาพูดถึงเขาทำไม ลืมมันซะ. ฉันพนันได้เลยว่าตอนนี้เขาจะต้องมีช่วงเวลาที่ยากลำบาก”
แม้ว่าในใจของเขาจะไม่พอใจ หยานเฉินยังคงพยักหน้า “ใช่ คุณพูดถูก ลืมเขาซะ”
คฤหาสน์เจ้าชายหยู
Mo Fei มองไปที่ Mo Yi มือของเขาจับคางของเขา "Yiyi ฉันคิดว่า Zheng Xuan ก็ไม่เลว ทำไมคุณไม่ยอมรับเขา ถ้าคุณยอมรับ คุณจะมีความสุขมาก”
“อวยพร?” Mo Yi มองไปที่ Mo Fei อย่างสงสัย
โม่เฟยผงกหัวเหมือนไก่จิกข้าวฟ่าง “ใช่ ฉันบังเอิญพบว่าเจิ้งซวนเป็นเจ้าของร่างวิญญาณที่ด้อยค่า”
โม่ยี่สับสน “ร่างกายจิตวิญญาณถดถอย? นั่นคืออะไร?"
ดวงตาของโม่เฟยเป็นประกาย “ร่างกายวิญญาณที่ถอยกลับเป็นร่างกายที่พิเศษชนิดหนึ่ง มันถูกเปิดใช้งานภายใต้การกระตุ้นของปัจจัยภายนอกเท่านั้น หากไม่ได้เปิดใช้งาน ผู้ที่เป็นเจ้าของจะทำงานเหมือนคนปกติเท่านั้น แต่เมื่อมันถูกเปิดใช้งาน ว้าว คนๆ นั้นจะเหมือนกับการขี่จรวดในการฝึกฝนของเขา เหนือกว่าทุกคน!”
เมื่อได้ยินคำพูดของ Mo Fei Mo Yi รู้สึกมีความสุขมากสำหรับ Zheng Xuan ในใจของเขา แต่ไม่นานนัก เขาก็ระงับความรู้สึกนั้นลงลึกได้
“น่าเสียดายที่ให้คนโง่อย่างเขามีคุณสมบัติที่ดีเช่นนี้” Mo Yi กล่าวอย่างเย็นชา
โม่เฟยพูดอย่างไม่เห็นด้วย “เจิ้งซวนไม่ได้โง่ เขาเป็นคนใจง่ายเกินไป แต่ในด้านบวก คนประเภทนี้มีความคิดที่ทำให้ไขว้เขวน้อย ดังนั้นจึงเป็นเรื่องง่ายสำหรับเขาที่จะประสบความสำเร็จอย่างมากในการฝึกฝน”
Lou Yu มอง Mo Fei จาง ๆ รู้สึกค่อนข้างซับซ้อนในใจของเขา ในโลกนี้เขาไม่ได้มีพรสวรรค์เพียงคนเดียวอย่างแน่นอน แม้ว่าเขาจะนำหน้าเจิ้งซวนมาโดยตลอด แต่เจิ้งซวนก็เริ่มต้นช้ากว่าเขา
โม่เฟยแตะคางของเขาและคิดว่า: ในสถานที่ห่วยๆ แห่งนี้ แม้ว่าระดับการบ่มเพาะโดยรวมจะต่ำกว่าโลกของฉัน แต่ก็มีความสามารถมากมายจริงๆ
Mo Yi มองไปที่ Mo Fei และพูดด้วยความสงสัยว่า “นายน้อย คุณดูไม่เหมาะสม”
“มีอะไรผิดปกติ มีอะไรหรือเปล่า” โมเฟยถามด้วยความงุนงง
Mo Yi ขมวดคิ้ว “คุณไม่เคยทำอะไรฟรีๆ คุณเอาเงินของเจิ้งซวนหรืออะไร ทำไมคุณถึงพูดแทนเขาอยู่เสมอ”
โม่เฟยส่ายหัวและพูดว่า “ไม่ โง่พอๆ กับที่เขาโง่ เป็นไปได้ยังไงที่เขาจะคิดจะติดสินบนฉัน”
“ถ้าไม่ นายน้อย เจ้าจะไม่สูญเสียตั้งแต่เจ้าพูดแทนเขาหรือ?” โมยี่ถาม
โมเฟยพยักหน้าอย่างครุ่นคิด “ใช่ ฉันเสียเงิน!”
Mo Yi พยักหน้าและพูดว่า “ใช่!”
“Yiyi สิ่งที่คุณพยายามจะพูดคือฉันควรตั้งข้อหา Zheng Xuan?” ถามโม่เฟย
Mo Yi ส่ายหัวและพูดอย่างช่วยไม่ได้ “นายน้อย สิ่งที่ฉันพยายามจะพูดคือคุณไม่จำเป็นต้องพูดแทนเขาจริงๆ”
โม่เฟยมองไปที่โม่ยี่ ตากระพริบ “อี้อี้ ฉันรู้ว่าคุณยังรู้สึกกับเขา เพราะคุณกำลังเก็บเงินไว้ให้เขา”
Mo Yi มองไปทางอื่นและไม่สนใจ Mo Fei