ตอนที่ 219: วิถีเฉียนเย่ (1)
ผู้แปล: Guy Gone Bad
"อา!" หลินเฟยหยูตกใจเมื่อเห็นใครบางคนที่มีสิวเต็มหน้าพร้อมกับของเหลวสีดำไหลออกมา
Qian Ye ซึ่งนอนอยู่บนโซฟา เหลือบมอง Lin Feiyu แล้วยิ้มอย่างสดใส “อา! มันคือเฟยหยู! ฉันทำให้คุณกลัวหรือเปล่า ฉันกำลังทำดีท็อกซ์อยู่นะรู้ยัง”
Lin Feiyu ฝืนยิ้ม“ อย่างนั้นเหรอ”
เฉียนเย่พยักหน้า “ใช่!”
จากนั้นเขาก็หยิบกระจกบานเล็กออกมา “ว้าว! ทำดีท็อกซ์ยังน่ารักขนาดนี้! ฉันมีใบหน้าที่แม้แต่พระเจ้ายังอิจฉา!”
Lou Yu ตะคอกเมื่อได้ยินเขา “ดูคุณตอนนี้สิ! คุณถึงกับทำให้ผีตกใจจนตายเลยเหรอ? แม้แต่พระเจ้าก็ยังอิจฉาคุณ! เหม่อ!”
เฉียนเย่กลอกตาไปที่เขา “เจ้าชายของฉัน ฉันรู้ ในใจคุณกำลังคิดว่าฉันหล่อมาก”
Lou Yu หัวเราะเยาะ "ฉันสาบานต่อสวรรค์ ตอนนี้คุณน่าเกลียดมาก"
จากนั้น Qian Ye ก็วางกระจกลงและจ้องไปที่ Lou Yu
เมื่อมองดูลูกดอกของเขา หลูหยูก็เย้ยหยัน “จะมีประโยชน์อะไรที่ทำให้ข้าดูแข็งกร้าวแบบนั้น? มันจะไม่เปลี่ยนความจริงที่ว่าคุณน่าเกลียดในตอนนี้”
เฉียนเย่ยกคางขึ้นและพูดอย่างเย็นชา “คุณมีรูสองรูเหนือจมูก ฉันจะไม่เถียงคุณ”
จากนั้นเขาก็มองไปที่โม่เฟย “เฟยเฟย ดูสิ! วันนี้ฉันสวยไหม”
โม่เฟยมองดูเขาและพูดด้วยน้ำเสียงไร้อารมณ์ “ใช่ คุณคือ! ไม่มีใครในโลกสวยกว่าคุณ ไม่ว่าอะไรจะเปลี่ยนไป คุณก็ยังสวยที่สุดเสมอ คุณยังทำให้ดวงอาทิตย์และดวงจันทร์สูญเสียแสงสว่างไปด้วยซ้ำ”
จากนั้น Qian Ye ก็เอนกายลงบนโซฟาด้วยความพึงพอใจ และมองไปที่ Lou Yu อย่างอวดดี “เจ้าชายของฉัน เห็นไหม? นี่คือช่องว่างระหว่างคุณกับภรรยา ทำไมคุณยังไม่รีดผ้าปูในเมื่อนอนร่วมเตียงเดียวกันแล้ว นั่นเป็นเพราะคุณไม่ฉลาดเท่าเขา”
หลู หยู “…”
Lin Feiyu มองไปที่ Qian Ye รู้สึกสับสน "ผ้าปูที่นอน??
เฉียนเย่ปัดผมหน้าม้าที่หน้าผากออก แล้วพูดอย่างน่ารักว่า “นาย หลินสนใจไหม? ถ้างั้นคืนนี้มาที่ห้องฉันได้นะ เราสามารถพูดคุยในขณะที่ทำบางอย่างเกี่ยวกับครอบครัว สิ่งที่คุณอยากรู้ ฉันจะบอกคุณทั้งหมด! คุณรู้ไหมว่าตอนอยู่บนเตียงฉันมักจะปิดปากเสมอ”
ขณะที่พูดเช่นนั้น เฉียนเย่ก็โน้มตัวไปหาหลินเฟยหยู ในขณะที่หลินเฟยหยูถูกข่มขู่และถอยห่างออกไปไม่กี่ก้าว
เมื่อเห็นฉากนี้ ซู่หรงรู้สึกซับซ้อนในใจ
เขาคิดในใจ: Lin Feiyu ไม่ใช่คนที่น่าล้อเล่น และ Qian Ye ก็เช่นกัน แต่ดูจากตอนนี้แล้ว Qian Yi ถือไพ่เหนือกว่า ใบหน้าของ Lin Feiyu กลายเป็นสีซีดอย่างน่าสยดสยอง
เมื่อดูสีหน้าตื่นตระหนกของ Lin Feiyu แล้ว Qian Ye ก็รู้สึกอิ่มเอมใจ “Childe Lin คุณดูไม่ค่อยดี ตื่นเต้นเกินไปหรือเปล่า”
แม้ว่าเฉียนเย่จะหล่อเหลาจริงๆ ก่อนที่เขาจะกินยาเสริมสวย แต่ตอนนี้เขามีแผลทั่วใบหน้าโดยมีของเหลวสีดำไหลออกมา เขาไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับคำว่าหล่อเลย โดยธรรมชาติแล้วหลินเฟยหยูจะมีปฏิกิริยาเช่นนั้น
Lin Feiyu ทำได้เพียงหันไปหา Lou Yu เพื่อขอความช่วยเหลือ ในขณะที่ Lou Yu จ้องไปที่ Qian Ye และไม่สนใจเขาเลย
Qian Ye ยกนิ้วคางของ Lin Feiyu และพูดอย่างไร้สาระว่า "อืม! คุณมีใบหน้าที่สวยงาม! แค่ผ่านมาตรฐานบริการบนเตียง”
Lin Feiyu หน้าแดงทันทีและปัดมือของ Qian Ye
จากนั้น Qian Ye ก็จับมือเขาอย่างไม่พอใจ “Childe Lin คุณหยาบคายมาก! เอาจริง ๆ คุณไม่ต้องการสืบทอดสายตระกูลของฉันเพื่อฉันจริง ๆ เหรอ? คุณทำให้ฉันเศร้าจริงๆ”
หลินเฟยหันหน้าหนีและพูดอย่างไม่พอใจว่า “ฉันไม่สนใจ”
จากนั้น Qian Ye ก็มองไปที่ Lin Feiyu อย่างบูดบึ้ง "Childe Lin คุณน่าเบื่อมาก"
Lin Feiyu เดินเคียงข้าง Lou Yu คิ้วขมวดเข้าหากันและบ่นว่า “พี่ชาย Lou Yu ทำไมคุณถึงรับคนแบบนี้เข้ามา”
Qian Ye กระพริบตาที่ไร้เดียงสาของเขาและพูดอย่างไม่เห็นด้วย "Childe Lin คุณกำลังพูดถึงอะไร? การได้รับใช้คนที่สวยเหมือนฉันที่บ้านเป็นความฝันของใครหลายคน! องค์ชายหยูควรจะรู้สึกโชคดีที่ข้าไม่โทษคฤหาสน์ซอมซ่อของเขา!”
Lin Feiyu มอง Qian Ye ด้วยสายตาเหยียดหยาม ในขณะที่ Qian Ye เหวี่ยงแขนเสื้อของเขา เหมือนกับไม่ทำอะไรเขาเลย
นั่นทำให้ Lou Yu ปวดหัวจริงๆ “Feiyu มากับฉัน ฉันต้องการพูดกับคุณ."
เมื่อได้ยินเขา Lin Feiyu รีบตามไปและพูดด้วยน้ำเสียงที่น่าตื่นเต้น “พี่ชาย Lou Yu ในที่สุดคุณก็คุยกับฉัน มันคืออะไร?"
Lou Yu ไม่ตอบเขา แต่เดินไปข้างหน้าเท่านั้น
เฉียนเย่มองดูหลังของหลูหยู ขมวดคิ้ว “เฟยเฟย เจ้าจะไม่แอบฟังสิ่งที่พวกเขากำลังพูดถึงหรือ?”
โมเฟยยิ้มจาง ๆ “ไม่จำเป็น ถ้ามันเป็นของของฉัน ใครก็แย่งไปจากฉันไม่ได้ แต่ถ้าไม่ ไม่ว่าฉันจะทำอย่างไร ฉันก็ยังรักษามันไว้ไม่ได้”
เฉียนเย่ขมวดคิ้ว พูดอย่างสุภาพว่า “คุณคิดอย่างนั้นเหรอ? ยังไงก็เข้าท่าอยู่ดี”
Lou Yu เข้าไปในห้องน้ำชาและนั่งลง พูดเรียบๆ ว่า “ฉันได้คุยกับครอบครัวของคุณแล้ว พวกเขาสัญญาว่าจะไม่ขับไล่คุณ ดังนั้นคุณสามารถกลับบ้านได้แล้ว ยิ่งไปกว่านั้น ตระกูลหลินจะไม่ปฏิเสธเภสัชกรระดับสี่”
Lin Feiyu มองไปที่ Lou Yu ด้วยความไม่เชื่อ "พี่ชาย Lou Yu คุณกำลังขับไล่ฉันไป?"
Lou Yu ขมวดคิ้ว “นี่คือคฤหาสน์ของฉัน ไม่สมควรที่คุณจะอยู่ที่นี่นานเกินไป”
หลินเฟยหยูเม้มริมฝีปากในขณะที่มองไปที่หลูหยูอย่างใจสลาย “พี่ชายหลูหยู คุณจะทำอย่างนี้กับฉันจริง ๆ เหรอ”
Lou Yu พูดอย่างราบเรียบ “สถานที่นี้อาจไม่ปลอดภัยสำหรับคุณ นอกจากฉันจะปกป้องคุณไปตลอดชีวิตไม่ได้แล้ว ทุกคนควรรับผิดชอบตัวเองใช่ไหม”