ผู้แปล: Guy Gone Bad
ในตอนท้ายของเพลง นักเรียนทุกคนที่มีใบหน้าที่ยังคงสนุกสนานค่อยๆ ออกไป
Dai Rao เดินช้าๆ ไปที่ด้านข้างของ Lou Yu และถามเบาๆ ว่า “คุณคือ Lou Yu ใช่ไหม”
Lou Yu พยักหน้า มองเธออย่างตื่นตัว “แน่นอน”
“คุณนั่นแหละ!” Dai Rao มอง Lou Yu ขึ้นและลง จากนั้นหันหลังกลับเพื่อจากไป
Lou Yu ที่งุนงงเพิ่งเฝ้าดูเธอจากไป
Qian Ye เอียงศีรษะ แตะ Lou Yu ด้วยข้อศอกแล้วถามว่า "Lou Yu ผู้หญิงคนนี้หมายความว่าอย่างไร"
Lou Yu ยักไหล่ “คุณถามฉัน ฉันจะถามใคร”
เฉียนเย่กอดอกและถอนหายใจ “เมื่อแมวไม่อยู่ หนูก็จะเล่น ถ้าฉันไม่ปิดบังใบหน้าอันหล่อเหลาของฉัน ผู้หญิงคนนั้นจะสนใจคุณได้อย่างไร”
หลู หยู “…”
โม่เฟยจูงมือของเขาและเดินไปด้านข้างของหลูหยูด้วยใบหน้าที่ไม่สู้ดีนัก เขาถามอย่างฉุนเฉียวว่า “ผู้หญิงคนนั้นพูดอะไรกับคุณ”
Lou Yu พูดอย่างตรงไปตรงมา "เธอพูดว่า 'เป็นคุณ'"
โม่เฟยมองหลูหยูอย่างสงสัยและถามว่า “’คุณนั่นแหละ’? คุณไปทำอะไรให้ผู้หญิงคนนั้นจับตามองคุณ”
“ฉันจะทำอะไรลับๆล่อๆ ฉันอยู่เหนือกระดานเสมอ” Lou Yu รีบขอร้อง
“เหนือกระดาน?” โม่เฟยถาม มองหลูหยูด้วยความอยากรู้อยากเห็นด้วยแววตาระยิบระยับ
“ฉันเคยทำหลายอย่าง เช่น ปล้นคนรวยเพื่อเลี้ยงคนจนเป็นครั้งคราว แต่ฉันไม่มีทางเลือก ฉันต้องจุนเจือครอบครัว ไม่มีอะไรระหว่างฉันกับผู้หญิงคนนั้น” Lou Yu กล่าวอย่างจริงจัง
โมเฟยพยักหน้าและพูดว่า “คราวนี้ฉันจะลองเชื่อคุณ ผู้หญิงคนนั้นมีสถานะสูงส่ง ฉันเกรงว่าคุณจะติดต่อเธอไม่ได้ในเวลาอันสั้น”
หลู หยู “…”
อาจารย์ใหญ่อ้วนเดินออกไปอย่างกระฉับกระเฉง ตบไหล่โม่เฟยและพูดด้วยความพึงพอใจว่า “ดี น่าประทับใจจริงๆ โม่เฟย ฉันรู้ว่าคุณเป็นคนมีพรสวรรค์!”
โม่เฟยหัวเราะเยาะและพูดว่า “นั่นเป็นเพราะคุณสอนฉันมาดี”
โม่เฟยสูดลมหายใจ คิดในใจ: เจ้าแก่โง่ เจ้าอ่อนโยนไม่ได้หรือ? ไหล่ของฉันอ่อนโยนมาก
อาจารย์ใหญ่อ้วนพูดอย่างเป็นมิตรโดยเอามือไพล่หลัง “โม่เฟย! เพลงที่คุณเล่นไพเราะมากและสื่อถึงหลายสิ่งหลายอย่าง แต่ตั๋วแพงเกินไป และคุณรู้ไหมว่านักเรียนในวิทยาลัยของเรายากจนทุกคน! ในฐานะเพื่อนร่วมโรงเรียนของคุณ คุณไม่ควรให้ส่วนลดพวกเขาเหรอ?”
“ใช่ ใช่ แน่นอน นักเรียนทุกคนของ Tianhe College สามารถรับส่วนลด 10% เมื่อถือบัตรประจำตัวนักเรียน” โม่เฟยตอบโดยไม่ต้องคิด
อาจารย์ใหญ่อ้วนดูอายเล็กน้อย “ลด 10% เหรอ? ยังแพงมาก! ลด 90% อะไรประมาณนั้น”
โม่เฟยพูดอย่างไม่พอใจ “ลด 90%? ชายชราทำไมคุณไม่ไปปล้น? คุณกำลังพยายามบังคับให้ฉันกบฏหรือไม่”
อาจารย์ใหญ่อ้วนยิ้ม ตบไหล่โม่เฟยอีกครั้งอย่างไร้ความปราณี “ศิษย์ที่ดี ใจเย็นๆ ฉันล้อเล่น. ดูคุณ!”
Mo Fei รู้สึกเจ็บปวดอย่างมาก ชายชราพยายามที่จะฆ่าเขาหรือไม่?
อาจารย์ใหญ่อ้วนพูดด้วยน้ำเสียงเศร้าสร้อย “โม่เฟย เจ้าไม่รู้! นักเรียนของวิทยาลัยเป็นนักเรียนพลเรือนทั้งหมด พวกเขาไม่มีเงินจริงๆ! ส่วนลด 70% ล่ะ? พูดว่าอะไรนะ?"
โม่เฟยพูดอย่างไม่พอใจ “ลด 70%? ฉันกำลังทำบุญ? ลดห้าสิบเปอร์เซ็นต์! ไม่มีข้อต่อรอง”
อาจารย์ใหญ่อ้วนพิจารณาอยู่ครู่หนึ่ง พยักหน้า “ลด 50%! Feifei คุณใจกว้างมากนักเรียนทุกคนจะขอบคุณคุณ”
โม่เฟยกลอกตาและพูดกับตัวเองในใจ: ขอบคุณ? เขาต้องการให้คนอื่นขอบคุณเขาอย่างไร? ความกตัญญูสามารถเลี้ยงคุณได้หรือไม่?
Lou Yu และ Qian Ye นั่งอยู่หน้าหอประชุมเพื่อขายตั๋ว
“มีบางอย่างไม่ถูกต้อง!” Lou Yu กล่าวขมวดคิ้ว
Qian Ye พยักหน้าและพูดว่า “ใช่ คนเหล่านั้นล้วนมาจากวิทยาลัย Tianhe”
Lou Yu ขมวดคิ้ว ตั๋วที่ขายให้กับ Tianhe College เป็นเพียงครึ่งหนึ่งของรายได้
ซู่หรงเดินเข้ามาด้วยใบหน้าที่บิดเบี้ยวและพูดว่า “อาจารย์ใหญ่ปิดประตูทั้งก่อนและหลังโรงเรียน หากนักเรียนจากวิทยาลัยอื่นต้องการเข้ามา พวกเขาต้องจ่ายคริสตัลดารา 20 ชิ้นเป็นค่าแรกเข้า”
Qian Ye ตกตะลึง “คริสตัล 20 ดาวเป็นค่าธรรมเนียมแรกเข้า? วิทยาลัยเทียนเหอมีกฎเช่นนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่?”
ซู่หรงยักไหล่และพูดว่า “มีคนบอกว่ามันเพิ่งมีผลบังคับใช้ในวันนี้”
Lou Yu กัดฟัน "ชายชราโง่เขลาคนนั้นโลภมาก!"
เฉียนเย่อ้าปากค้างแล้วพูดว่า “ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมวันนี้มีนักศึกษาจากวิทยาลัยอื่นมาน้อยลงมาก นั่นคือเหตุผล ชายชราเลวจริงๆ”
ซู่หรงพยักหน้าเห็นด้วยในขณะที่พูดว่า “ใช่!”
ชายหนุ่มรูปงามในเครื่องแบบของ Xingchen Academy เข้ามาและถามอย่างสุภาพว่า “คุณยังมีตั๋วขายอยู่ไหม”
"ใช่." เฉียนเย่พยักหน้า
“ฉันจะเอาห้า” ชายหนุ่มเอ่ยเบาๆ..