ผู้แปล: Guy Gone Bad
Lou Yu ขมวดคิ้ว และทันทีที่เขาก้าวไป Mo Fei ก็ดึงแขนเสื้อของเขา
Lou Yu หันศีรษะของเขาและถามเบา ๆ “มีอะไรผิดปกติ?”
โม่เฟยกังวลเล็กน้อย “เฒ่าอ้วนดูดุร้าย ถ้าคุณเอาชนะเขาไม่ได้ เล่นเป็นใบ้ หรือร้องไห้ ก็ไม่ต้องกลัวว่าจะรู้สึกอายหรืออะไร”
Lou Yu ยิ้มเบา ๆ “ฉันจะสบายดี”
โม่เฟยปล่อยมือของเขา แต่ใบหน้าของเขายังคงมีความกังวล
อาจารย์ใหญ่อ้วนมองไปที่โม่เฟยและเลิกคิ้ว “โม่เฟย เกิดอะไรขึ้น? กังวลเกี่ยวกับคนรักของคุณ? Feifei ไม่ต้องกังวล คุณเป็นนาย ฉันเป็นคนดี ฉันจะไม่ฆ่าเขาและปล่อยให้คุณเป็นม่าย…”
เมื่อได้ยินคำพูด ใบหน้าของ Mo Fei ก็บิดเบี้ยวทันทีเพราะความโกรธ
“แน่นอน ฉันจะไม่ส่งผลกระทบต่อชีวิตที่มีความสุขของคุณ” อาจารย์ใหญ่อ้วนยิ้มอย่างมีเลศนัยให้โม่เฟย ราวกับว่าคำพูดของเขามีความหมายพิเศษและเขาต้องการให้ผู้ฟังรู้
โม่เฟย “…”
Lou Yu ยืนอยู่หน้าอาจารย์ใหญ่อ้วนอย่างสงบ และเขาก็รู้สึกถึงแรงกดดันทางจิตวิญญาณระดับ 9 จากคนอ้วนในทันที
เขาเพียงยืนอย่างมั่นคง หลังจากการฝึกฝนในห้องแรงโน้มถ่วง สมรรถภาพทางกายของ Lou Yu แข็งแกร่งขึ้นอย่างน่าประหลาดใจ ดังนั้นแรงกดดันจากชายชราอ้วนจึงไม่ส่งผลกระทบต่อเขามากนัก
เฉียนเย่มองไปที่ม่อเฟยด้วยความกังวล “เฟยเฟย อยู่ห่าง ๆ กันเถอะ ไฟที่ประตูเมืองนำภัยพิบัติมาสู่ปลาในคูเมือง”
Mo Fei มองไปที่ Lou Yu รู้สึกกังวลและไม่ขยับก้าวของเขา
ฝ่ามือขนาดใหญ่ตกลงไปที่ Lou Yu และด้วยการโบกมือของ Lou Yu ฟ้าร้องและสายฟ้าจำนวนนับไม่ถ้วนกลายเป็นขนนกที่แหลมคมเพื่อต้อนรับการโจมตีของเจ้าอ้วน
ขนสายฟ้าที่แหลมคมปลิวไสวไปตามลมฝ่ามือ
เฉียนเย่รู้สึกเศร้าหมองเล็กน้อย “โอ้ ฉันคิดว่าผิวหนังของหลูหยูหนาพอ ไม่นึกเลยว่าอาจารย์ใหญ่อ้วนจะหนากว่านี้!”
สายฟ้าและสายฟ้าของ Lou Yu นั้นเฉียบคมมาก แต่เคล็ดลับนี้ไม่สามารถทำลายการป้องกันของชายชราอ้วนได้
โม่เฟยกัดริมฝีปากและพูดด้วยความโกรธว่า “อาจารย์ใหญ่ของเรามีอายุหลายร้อยปีแล้ว คุณสามารถรู้ได้ว่าหนังกำพร้าบนร่างกายของเขาหนาแค่ไหน ผู้ชายคนนี้ดูเหมือนจะเอาชนะไม่ได้”
เฉียนเย่ “…”
Lou Yu เหยียดแขนของเขา และสายฟ้าห้าสายก็ปรากฏขึ้นทั่วตัวเขา เมื่อเขาจับมือกัน สายฟ้าทั้งห้าก็รวมเป็นหนึ่งอย่างรวดเร็ว และเสียงระเบิดขนาดใหญ่ก็ดังขึ้น
กำแพงดินหนาปรากฏขึ้นต่อหน้าอาจารย์ใหญ่อ้วน สายฟ้ากระทบกำแพงสกปรกและพังทลาย ท้องฟ้ากลายเป็นฝุ่นในทันที
ฝ่ามือขนาดใหญ่ของอาจารย์ใหญ่อ้วนตกลงไปที่ Lou Yu อีกครั้ง
อย่างไรก็ตาม Lou Yu กำหมัดแน่นและพุ่งไปหาอาจารย์ใหญ่อ้วน
แขนของเขากลายเป็นสีม่วงคริสตัล และพลังแห่งการทำลายล้างที่รุนแรงก็ออกมาจากมัน
เมื่อเห็นฉากนี้ อาจารย์ใหญ่ก็อดไม่ได้ที่จะตกใจ หัตถ์สายฟ้าฟาด! แขนของผู้ฝึกยุทธ์ระดับต่ำจะกลายเป็นสีม่วงใส เมื่อพวกเขาก้าวไปสู่ระดับสูงสุด แขนของพวกเขาจะกลายเป็นสีม่วงทอง
เจ้าแห่งการโจมตีนี้มีพลังที่น่าอัศจรรย์ ผู้คนนับไม่ถ้วนรีบเร่งที่จะเรียนรู้ อย่างไรก็ตาม ปรมาจารย์แห่งดวงดาวหลายคนฝึกฝนมาหลายสิบปีและไม่เข้าใจว่าต้องยอมแพ้ ต่อมาผู้คนพบว่ามันต้องการคุณสมบัติที่สูงมากสำหรับปรมาจารย์ดวงดาว คนที่เหมาะสมที่สุดสำหรับการฝึกหัตถ์สายฟ้าฟ้าคือรากฟ้าร้องโดยกำเนิด
ปรมาจารย์ดารารากธันเดอร์นั้นหายาก ไม่ต้องพูดถึงรากธันเดอร์โดยกำเนิดซึ่งไม่เคยพบมาก่อนในศตวรรษ ในการฝึกฝนหัตถ์สายฟ้าฟ้าต้องเป็นไปตามเงื่อนไขทั้งสองนี้ ในท้ายที่สุด หลายคนต่างโลภอยากได้พลังของหัตถ์นภาสายฟ้า แต่สุดท้ายก็ยอมแพ้
เป็นเวลาหลายร้อยปีที่ Tianhe ไม่มีใครที่สามารถใช้พลังของ Sky Thunder Hand ได้ และตอนนี้มีคนที่เชี่ยวชาญเทคนิคนี้แล้ว!
แววตาของอาจารย์ใหญ่ที่อ้วนท้วนมีความสุขเล็กน้อย และเขาหมกมุ่นอยู่กับความคิด ไม่ทันตั้งตัว อาจารย์ใหญ่ก็ระเบิดออกด้วยกำปั้นของ Lou Yu
เมื่อเห็นฉากนั้น Tang Xiaocai ก็เบิกตากว้าง เต็มไปด้วยความเคารพ!
"อา! ลุงลูน่าทึ่งมาก เขาทำลายไขมันพวกนั้นออกไป” Tang Xiaocai ตบมือด้วยความกลัว
เมื่อได้ยินคำพูดของ Tang Xiaocai อาจารย์ใหญ่ที่อ้วนแทบจะเป็นลม
จากนั้นคำพูดของ Tang Xiaocai ก็ดังขึ้นอีกครั้ง "พี่สะใภ้ คุณไม่ได้บอกว่าพละกำลังของอาจารย์ใหญ่อ้วนนั้นทรงพลังเท่ากับน้ำหนักของเขาหรือ? ทำไมฉันถึงคิดว่าน้ำหนักของเขาแข็งแกร่งกว่าความแข็งแกร่งของเขา!”
อาจารย์ใหญ่อ้วนขบฟันด้วยความโกรธ และเปลวไฟลุกโชนในดวงตาของเขา
รูปลักษณ์ที่น่ากลัวของอาจารย์ใหญ่อ้วนทำให้ Tang Xiaocai ซ่อนตัวอยู่ข้างหลัง Su Rong อย่างรวดเร็ว “เอ่อ พี่สะใภ้ เขาน่ากลัวมาก”
ซู่หรงเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าโดยไม่พูดอะไรและพึมพำในใจ: เสี่ยวไฉ หยุดพูด ชายผู้นี้น่ากลัวมากขึ้นเรื่อยๆ
เมื่อมองไปที่อาจารย์ใหญ่อ้วนด้วยความโกรธ Lou Yu ก็ขมวดคิ้ว “อาจารย์ใหญ่ คุณเป็นคนมีเกียรติ คุณจะไม่กลับคำใช่ไหม”
อาจารย์ใหญ่อ้วนยิ้มอย่างเย็นชา “คุณล้อเล่น คุณควรออกไปถามใครซักคน ฉันมีนิสัยไม่ดีและฉันชอบกลับคำพูด”
หัวใจของ Lou Yu แน่นแฟ้นขึ้น และความกดดันทางจิตวิญญาณที่ท่วมท้นก็หลั่งไหลลงมา
โมเฟยมองดูด้วยความสยดสยองเล็กน้อยขณะที่อาจารย์ใหญ่ตัวอ้วนบินไปรอบๆ และทุบจมูกของหลูหยูจนเป็นรอยฟกช้ำและใบหน้าบวม
“ยับ ยับ เล่นให้ตาย!” Mo Fei กล่าวอย่างประหม่า
Lou Yu กัดฟันและคิดว่า: แม้ว่าฉันจะแสร้งทำเป็นตาย ชายชราบ้าๆ นี่ก็ไม่ปล่อยฉันไป!