ผู้แปล: Guy Gone Bad
เฉียนเย่หรี่ตาแล้วพูดเหมือนปวดหัว “มีสัตว์ร้ายระดับสิบดารากี่ตัวในอาณาจักรลับโง่ๆ นี้”
เมื่อหลูหยูแตะพื้น เขาก็พูดเบาๆ ว่า “เอาล่ะ คิดมากไปก็เปล่าประโยชน์ ทุกคนระวังตัวด้วย”
เสียงของ Lou Yu ตามด้วยเสียงร้องขอความช่วยเหลือ
“มีคนร้องให้ช่วย” โม่เฟยพูดพลางลูบคาง
เฉียนเย่ลูบหน้าผาก “ทำไมมีคนมาตะโกนขอความช่วยเหลือรอบตัวเราตลอด”
ซู่หรงยักไหล่และพูดว่า “เพราะที่นี่อันตรายเกินไป!”
“ใครร้องให้ช่วย!” ถาม Lou Yu
“บางคนเป็นคนรู้จัก คุณรู้จักคนเหล่านั้นจากวิทยาลัยหมิงเยว่ และบางคนเป็นคนแปลกหน้า” โม่เฟยยักไหล่
Qian Ye ขมวดคิ้ว “ก็ผู้หญิงโง่ๆ จากวิทยาลัย Mingyue! พวกเขาอยู่กับ Zhao Wen เราควรเพิกเฉยต่อพวกเขา”
“Zhao Wen ก็คือ Zhao Wen วิทยาลัย Mingyue ก็คือวิทยาลัย Mingyue คุณสามารถผสมมันเข้าด้วยกันได้” ซู่หรงไม่คิดเช่นนั้น
Qian Ye มองไปที่ Su Rong ด้วยความรู้สึกเสียใจ "Rongrong เป็นไปได้ไหมว่าคุณแอบชอบผู้หญิงบางคนจาก Mingyue College"
ซู่หรงกลอกตาและพูดว่า “คุณคิดว่าฉันเป็นคุณเหรอ? เมื่อฉันเห็นคนสวย ฉันจะพูดว่า 'สวย ตั้งแต่วินาทีแรกที่ฉันเห็นคุณ ฉันรู้ว่าคุณคือคนนั้น'”
เฉียนเย่ลูบหน้าผากของเขาและพูดอย่างเขินอายว่า “หรงหรง คุณพูดแบบนั้นได้ยังไง? ฉันไม่ใช่อีตัว”
ซู่หรงเย้ยหยันและพูดว่า “ฉันทำผิดต่อคุณแล้ว! ฉันขอโทษ."
เฉียนเย่ “…”
“พวกเขาเจออันตรายอะไรบ้าง” เจิ้งซวนถามอย่างเฉื่อยชา กอดอก
โม่เฟยมองไปที่สัตว์ประหลาดที่อยู่ข้างหลังพวกเขาแล้วพูดว่า “ดูเหมือนว่ามีตั๊กแตนตำข้าวบางตัวกำลังไล่ตามพวกมัน”
Qian Ye เย้ยหยัน เต็มไปด้วยการเสียดสี “มันก็แค่ตั๊กแตนตำข้าวไม่กี่ตัว! เกิดอะไรขึ้นกับคนเหล่านี้! แม้แต่ตั๊กแตนตำข้าวไม่กี่ตัวก็ยังกลัวพวกมัน พวกเขาไม่มีอะไรต้องกลัวเหรอ? แล้วแมลงสาบล่ะ?”
โม่เฟยกลอกตาและพูดว่า “ไม่ใช่ตั๊กแตนตำข้าวธรรมดา”
Qian Ye พูดอย่างตรงไปตรงมาว่า “ตั๊กแตนตำข้าวก็คือตั๊กแตนตำข้าว พวกเขาจะพิเศษแค่ไหน? พวกไร้ประโยชน์กลุ่มหนึ่ง”
โม่เฟยมองไปในระยะไกล พูดอย่างช่วยไม่ได้ว่า “พวกเขากำลังออกมา”
เฉียนเย่เลิกคิ้วและมองไปในระยะไกล
ตั๊กแตนตำข้าวสีเขียวรูปร่างคล้ายเขาโผล่ออกมาให้เห็น มีฟันขนาดใหญ่ กรงเล็บที่แหลมคม
เฉียนเย่มองดูตั๊กแตนตำข้าวยักษ์ที่อยู่ในระดับสูงสุดระดับเก้า ขยิบตา “ไม่ใช่ตั๊กแตนตำข้าวธรรมดาจริงๆ ดูแย่มาก!”
Bi Yuexin มีความปีติยินดีในหัวใจเมื่อเธอเห็น Mo Fei และกลุ่มของเขา
ความปรารถนาที่จะมีชีวิตอยู่ทำให้ Bi Yuexin ตะโกนเสียงดังโดยไม่ลังเล “Mo Fei, Lou Yu ช่วยด้วย!”
เจิ้งเจียเจียเห็นม่อเฟยและคนอื่น ๆ ใบหน้าเผยความรู้สึกตื่นเต้นโดยไม่ได้ตั้งใจ ครั้งสุดท้ายที่ Mo Fei สังเกตเห็นร่องรอยของต้นไม้ Bloodthirsty Ghost ล่วงหน้า และพาพวกเขาหลบหนี ซึ่งทำให้เธอชื่นชมเขาอย่างไม่สามารถบรรยายได้
Nangong Feiyue รู้สึกโล่งใจเมื่อเห็นพวกเขา ด้วยการกวาดล้างคนเหล่านั้นโดยใช้พลังเปรี้ยวของเธอ หัวใจของเธอแทบจะหยุดเต้น เพราะเธอพบว่าคนเหล่านั้นไปถึงระดับเก้าแล้ว
เมื่อเหล่าสาวกจาก Mobei College ได้ยินเสียงร้องของ Bi Yuexin ในตอนแรกพวกเขารู้สึกมีความสุข โดยคิดว่ามีคนจะช่วยพวกเขา แต่เมื่อพวกเขาเห็นว่า Bi Yuexin ที่กำลังขอความช่วยเหลือล้วนสวมเครื่องแบบของ Tianhe College พวกเขารู้สึกผิดหวัง
โม่เฟยหรี่ตาแล้วพูดว่า “หนึ่ง สอง สาม สี่ ห้า โอ้ มีตั๊กแตนตำข้าวระดับเก้าห้าตัว กฎเก่า Lou Yu, Qian Ye, Zheng Xuan, Xiao Jin คุณดูแลแต่ละคน ที่เหลือให้ฉัน Yiyi และ Rongrong”
Lou Yu และคนอื่น ๆ พยักหน้าและรีบออกไปพร้อมกัน
เมื่อเหล่าสาวกจากวิทยาลัย Mobei เห็นว่า Lou Yu และคนอื่น ๆ รีบออกไป ทันใดนั้นพวกเขาก็ประหลาดใจ
“คนพวกนี้บ้าไปแล้ว พวกเขาไม่กลัวความตายเหรอ?” วังด้งรู้สึกประหลาดใจ
“พวกเขาไม่บ้า พวกเขามีความสามารถ” Bi Yuexin กล่าวอย่างเคร่งขรึม
วังดงรู้สึกสับสน “อะไรนะ? แต่พวกเขามาจากวิทยาลัยเทียนเหอ”
Bi Yuexin พูดอย่างช่วยไม่ได้ว่า “วิทยาลัย Tianhe อยู่ในสามอันดับแรก เป็นเรื่องปกติที่พวกเขามีสาวกที่มีความสามารถ”
วังดง “แต่…”
ก่อนที่ Wang Dong จะพูดอะไรมากกว่านี้ Lou Yu และคนอื่น ๆ ได้ต่อสู้กับตั๊กแตนตำข้าวเหล่านั้นแล้ว