ผู้แปล: Guy Gone Bad
พลังจิตของชายผมเทากวาดไปทั่วห้องโดยสารของชายชราคิ้วขาวและล็อคตัว Lou Yu ในไม่ช้า
Lou Yu รู้สึกเพียงดวงตาที่น่ากลัวคู่หนึ่งในความว่างเปล่าที่จ้องมองมาที่เขาอย่างเย็นชา ชั่วขณะหนึ่งอดไม่ได้ที่จะรู้สึกขมขื่นเล็กน้อยที่ด้านหลัง
โม่เฟยจับเสื้อผ้าของหลูหยูไว้แน่น ไม่กล้าแม้แต่จะส่งเสียง
Lou Yu จับมือ Mo Fei ด้วยความคิดของเขาหมุนวน
“พี่ชาย คุณมอบเขาให้ฉันแล้วฉันจะให้ไม้สดชื่นวิญญาณแก่คุณ” ชายในชุดเทากล่าวหลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่ง
ชายชราที่มีคิ้วสีขาวมองไปที่ชายในชุดเทา และแววตาของเขาก็ฉายแววแห่งความเกลียดชัง “หลงทาง!”
ชายในชุดเทาถกแขนเสื้อขึ้นในขณะที่ชายชราคิ้วขาวไม่แสดงสีหน้าใดๆ แก่เขาเลย จากนั้นก็จากไปอย่างโกรธเกรี้ยว
ชายชราที่มีคิ้วสีขาวหลับตาลงอีกครั้งเมื่อเห็นชายในชุดสีเทาจากไป
โม่เฟยอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจด้วยความโล่งอกเมื่อเห็นชายในชุดเทาลา
“ขอบคุณครับท่านผู้อาวุโส” Lou Yu เคลื่อนตัวไปข้างหน้าชายชราคิ้วขาวและขอบคุณเขา
ชายชราที่มีคิ้วสีขาวเหลือบมอง Lou Yu แล้วพูดว่า "ใช่คุณจริงๆหรือ? คุณเป็นกัปตันจริงๆ”
“ฉันปลื้มใจ” หลู หยู กล่าว
ชายชรายิ้มอย่างเย็นชาและพูดว่า “คุณไม่ต้องขอบคุณฉัน ฉันแค่ทำตามกฎนิกาย อันที่จริง พูดกันตรงๆ ถ้าไม่ใช่เพราะความบาดหมางของฉันกับตระกูลลี่ ฉันคงไม่ช่วยคุณ คุณสามารถไป ก่อนเข้าร่วมนิกาย คุณได้ล่วงเกินผู้อาวุโสบางคนไปแล้ว เส้นทางในอนาคตของคุณจะไม่ราบรื่น ดูแลตัวเองด้วยนะ."
ใบหน้าของ Lou Yu เปลี่ยนไปและเขาพูดด้วยความเคารพว่า “ขอบคุณสำหรับคำแนะนำของคุณ”
ชายชราที่มีคิ้วสีขาวหลับตาลงอย่างสงบและไม่พูดอะไรอีก
หากไม่ใช่เพราะโชคของเขาเอง เขาอาจตกอยู่ในเงื้อมมือของชายในชุดเทาและถูกฆ่าตาย Lou Yu กัดฟันของเขา เขาไม่เคยโหยหาความแข็งแกร่งเช่นนี้มาก่อน
“คุณคือ Lou Yu?” ชายหนุ่มที่ติดตามหญิงชราคิ้วขาวมองไปที่ Lou Yu ด้วยความประหลาดใจ
Lou Yu พยักหน้าและพูดว่า "ใช่"
“ฉันคิดว่าคงไม่มีพรสวรรค์มากมายในสถานที่รกร้างเช่นนี้ คุณสบายดี” หวังเจิ้งกอดอกด้วยความสนใจ
Lou Yu ยิ้มอย่างช่วยไม่ได้และพูดว่า "คุณต้องล้อเล่น"
หวังเจิ้งมองไปที่หลูหยูด้วยความอยากรู้อยากเห็น “ คุณฆ่า Fang พี่ชายของฉันและคนอื่น ๆ จริง ๆ เหรอ”
Lou Yu ลดศีรษะของเขาลงพร้อมกับร่องรอยของความเฉลียวฉลาดที่ส่องประกายในดวงตา "ฉันจะจับคู่พี่ชาย Fang ได้อย่างไร? เขาผลักฉันแรงเกินไป ฉันไม่มีทางเลือกนอกจากบุกเข้าไปในพื้นที่หวงห้ามของทะเลหมอกดำในอาณาจักรเฟิงเพื่อซ่อนตัวจากเขา”
“ต่อมา เราโชคดีพอที่จะออกจากมันได้ แต่พี่ฟางขาดการติดต่อ ฉันเลยสงสัยว่าพวกเขาหลงเข้าไปในนั้นหรือเปล่า”
หวังเจิ้งมองหลูหยูด้วยท่าทางแปลก ๆ และพูดว่า “การ์ดวิญญาณของพี่ชายอาวุโสฝางแตก เขาจะต้องตายไปแล้ว”
"จริงหรือ?" Lou Yu ยิ้มอย่างเชื่องช้า
“ทะเลหมอกดำนั่นอะไรน่ะ?” หวังเจิ้งถาม
“เป็นสถานที่ที่แปลกในอาณาจักรเฟิง ว่ากันว่าที่นี่เป็นที่รวมของคนตาย ไม่มีใครออกไปหลังจากเข้ามา” Lou Yu อธิบาย
หวังเจิ้งรู้สึกประหลาดใจและกล่าวว่า “มีสถานที่ที่ยอดเยี่ยมเช่นนี้ในโลกนี้ด้วยหรือ? บางทีฉันอาจจะไปดูครั้งหน้า”
“ พี่ชายอาวุโสหวางเราจะไปที่นิกายตอนนี้หรือไม่” ถามโม่เฟย
วังเจิ้งพยักหน้า “ใช่ ยังมีการทดลองอีกสองครั้งก่อนที่จะเข้าร่วมนิกายอย่างเป็นทางการ ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา นิกายสูญเสียไปมากในช่วงสงคราม ดังนั้นมันจึงถูกยกเลิก”
ดวงตาของ Mo Fei เป็นประกายแปลก ๆ เล็กน้อย "เข้าใจแล้ว!". โม่เฟยพูดกับตัวเองในใจ: นิกาย Huatian ดูเหมือนจะไม่เป็นที่นิยมในแผ่นดินใหญ่
หวังเจิ้งยิ้มและกล่าวว่า “เมื่อศิษย์ใหม่เข้าสู่นิกาย หากเขาไม่ถึงระดับ 10 ในหนึ่งปี เขาจะถูกไล่ออก หากเขาล้มเหลวในการแบ่งชนชั้นมนุษย์ในห้าปี เขาจะถูกส่งออกไป”
โม่เฟยเบิกตากว้างและพูดว่า “เข้มงวดมาก!”
หวังเจิ้งยิ้มจาง ๆ พูดอย่างภาคภูมิใจว่า “นิกายของเราไม่สร้างสาวกที่ไร้ประโยชน์”
จากนั้นเขาก็มองไปรอบ ๆ เหล่าสาวกที่เพิ่งได้รับคัดเลือก “สาวกนิกายแบ่งออกเป็นสาวกภายนอก สาวกที่เป็นทางการ สาวกภายใน และสาวกหลัก โดยปกติแล้วจะเริ่มต้นจากศิษย์สายนอก แต่เนื่องจากเจ้าก้าวไปถึงระดับสิบแล้ว เจ้าจะกลายเป็นสาวกอย่างเป็นทางการโดยตรง และไม่ต้องทำงานบ้านมากมาย”
ทุกคนในเรือตั้งใจฟังการสนทนาของ Wang Zheng กับ Lou Yu อย่างระมัดระวัง เมื่อได้ยินหวังเจิ้งพูดเช่นนี้ หลายคนก็ดูอิจฉามาก