ผู้แปล: Guy Gone Bad
“นายน้อย คุณกำลังมองหาฉันอยู่หรือเปล่า” ถาม Mo Yi ขณะที่เดินออกจากห้องนอน
โม่เฟยพยักหน้า “ใช่! ฉันเพิ่งรู้ว่าการแข่งขันเบื้องต้นจะจัดขึ้นในอีกสามวันต่อมา วันนี้ไปเลือกเครื่องดนตรีให้ฉันกันเถอะ”
โมเฟยตอบตกลงในทันที “ตกลง ไม่มีปัญหา”
ซู่หรงชำเลืองมองโม่ยี่และอดไม่ได้ที่จะพูดว่า “โม่อี้ การแข่งขันท็อป 100 นั้นสำคัญกว่าการแข่งขันความสามารถ และจะดึงดูดความสนใจได้มากกว่า ฉันแนะนำว่าคุณควรใช้เวลาในการฝึกฝน”
Mo Yi มองด้านข้างของ Su Rong และพูดอย่างไม่เห็นด้วยว่า “Top 100 Championship ไม่สำคัญสำหรับฉัน ฉันจะไม่ใส่ใจ”
ซู่หรงกระวนกระวายเล็กน้อย พูดด้วยใบหน้าที่แดงก่ำ “เจ้าจะไม่คิดถึงการแข่งขันที่สำคัญเช่นนั้นได้อย่างไร?”
โม่เฟยวางมือบนสะโพกของเขา มองไปที่โม่เฟยอย่างไม่เห็นด้วย “หรงหรง ไม่ต้องกังวลไป แม้ว่า Yiyi ที่รักของฉันจะไม่ได้ฝึกฝน แต่เขายังสามารถให้จังหวะที่ดีแก่คุณจนคุณไม่สามารถลุกขึ้นจากพื้นได้”
ซู่หรง: "..." ไอ้เด็กเวรนี่! เขาจะดูถูกฉันได้อย่างไร ยังไงฉันก็เป็นคนเก่ง!
เมื่อเห็นว่าซู่หรงรู้สึกหดหู่ใจ โม่เฟยก็ตบไหล่ของเขาและพยายามปลอบโยนเขา “อย่าท้อแท้ ฝึกฝนบ่อยๆทำให้เก่ง. ตราบใดที่คุณพยายามอย่างหนัก คุณยังมีโอกาสติดต่อกับ Yiyi ของฉัน” จากนั้นโม่เฟยมองไปที่โม่ยี่ “อี้อี้ ด้วยความสามารถอันยอดเยี่ยมและเจ้ายังทำงานหนักขนาดนี้ คนอื่นจะไล่ตามเจ้าทันได้อย่างไร”
โมหยูยิ้มตื้นๆ แล้วพูดว่า “ดังนั้นฉันจึงทำได้แค่ไม่ทำงานหนักเกินไปและให้ความหวังเล็กๆ น้อยๆ แก่คนอื่น”
ซู่หรง “…”
จากนั้น Mo Fei ก็ออกจากคฤหาสน์ Prince Yu พร้อมกับ Mo Fei ภายใต้สายตาที่เคียดแค้นของ Su Rong
หลังจากออกจากคฤหาสน์ Mo Fei และ Mo Yi ก็มาถึงร้านเครื่องดนตรีที่ใหญ่ที่สุดในโลก Paradise on Earth ทั่วเมืองหลวง
"มกุฏราชกุมารีที่รัก คุณมาถูกที่แล้วจริงๆ ถ้าคุณต้องการเลือกเครื่องดนตรีชั้นเลิศ เรามีสิ่งที่คุณต้องการที่นี่พร้อมคุณภาพเยี่ยม ไม่ว่าคุณต้องการเครื่องดนตรีชนิดใด ฉันจะหาให้คุณ การแข่งขันความสามารถกำลังจะเริ่มขึ้นในเร็ว ๆ นี้ ผู้เข้าร่วมส่วนใหญ่ซื้อเครื่องดนตรีที่ร้านของเรา” เจ้าของร้านร่างท้วมกล่าวด้วยรอยยิ้ม
โม่เฟยมองไปที่ร้านขายเครื่องดนตรีขนาดใหญ่ พยักหน้าด้วยความพึงพอใจและพูดว่า "ที่นี่ดูดี ดีมาก"
โมยี่โน้มตัวเข้าไปใกล้หูของโมเฟยและกระซิบว่า “นายน้อย เป็นเพราะคุณเห็นโปสเตอร์ที่ประตูล้วนแต่เป็นสาวสวยและเซ็กซี่ ดังนั้นคุณจึงบอกว่าดีมาก?”
ใบหน้าของ Mo Fei เปลี่ยนเป็นสีแดงเล็กน้อย “Yiyi ในโลกนี้คุณเป็นคนเดียวที่รู้เรื่องของฉัน! ไม่รักได้ไง!!!”
โมยี่กลอกตาไปที่เขา เขารู้ว่าเขาจะพูดแบบนี้!
จากนั้นโม่เฟยเห็นว่ามีเปียโนอยู่กลางห้องโถง ดวงตาของเขายิ้มแย้มแจ่มใส “เปียโนหลังนี้ดูไม่เลว ให้ฉันได้ลอง”
"ลอร์ดโมเฟย คุณรสนิยมดีจริงๆ เปียโนตัวนี้มีรูปลักษณ์ที่ยอดเยี่ยม มีท่วงทำนองที่ไพเราะ และยังค่อนข้างมั่นคงอีกด้วย เป็นที่จับตามองของร้านเรา!" เจ้าของร้านกล่าวด้วยรอยยิ้ม
โม่เฟยเม้มปากและคิดกับตัวเองว่า “เมื่อเขาเล่นพิณเจ็ดสาย ฉันจำได้ว่าเจ้าของร้านยังบอกด้วยว่านี่คือดวงตาของร้านเขา และไวโอลินตัวนั้น และ… ร้านนี้มีสายตาของร้านเยอะจริงๆ!”
Mo Yi เพิ่งเดินเตร็ดเตร่อยู่ในร้าน และทันใดนั้น เขาก็ถูกดึงดูดโดยขลุ่ยหยก ในขณะที่มือของ Mo Yi ตกลงไป มืออีกข้างก็ตกลงมาในเวลาเดียวกัน
ทั้งสองฝ่ายหันศีรษะเข้าหากัน และเมื่อดวงตาทั้งสองคู่มองสบกัน ทั้งคู่ก็ขมวดคิ้ว
Mo Yi: "หัวหน้า ฉันต้องการขลุ่ยหยกนี้"
เจิ้งซวน “เจ้านาย ข้าจะเอาขลุ่ยหยกนี้”
เมื่อได้ยินทั้งสองคนเรียกเขาพร้อมกัน เจ้าของร้านอ้วนก็รีบเดินเข้าไปหาพวกเขา เมื่อรู้สึกถึงอากาศที่ตึงเครียดที่นี่ หัวใจของเจ้าของร้านอ้วนก็เต้นไม่เป็นจังหวะ และเขาก็มีสีหน้าลำบากใจทันที
“หัวหน้า ขลุ่ยหยกนั่นราคาเท่าไร? เราต้องการมัน” เมื่อเห็นว่าเจิ้งซวนกำลังต่อสู้เพื่อแย่งชิงขลุ่ยกับโม่อี้ โม่เฟยก็ลุกเป็นไฟทันทีและพยายามเริ่มสงครามครั้งนี้!
“เจ้านาย ขลุ่ยหยกนี้ราคาเท่าไหร่? บอกราคามาเลย” เจิ้งเสวียนก็ไม่เต็มใจที่จะถูกเอาชนะ
“คุณคิดว่าคุณเป็นคนมีเงินคนเดียว หัวหน้าแค่บอกราคามา แล้วเราจะจ่าย” Mo Fei กล่าวพร้อมกับหรี่ตา
เจ้าของร้านอ้วนปาดเหงื่อเย็นที่หน้าผาก สามคนนี้ทำให้เขาปวดหัวจริงๆ ด้านหนึ่งคือมกุฏราชกุมารีองค์ที่สาม ส่วนอีกด้านหนึ่งคือหลานชายของนายพลเจิ้ง เขาไม่สามารถทำร้ายคนทั้งสองได้