ตอนที่ 1562: เห็นด้วย
ผู้แปล: การแปล Henyee บรรณาธิการ: การแปล Henyee
นิ้วของ Lin Feng แข็ง เขาไม่ได้พูดอะไร
แม่หลินถอนหายใจเมื่อเห็นลูกชายทำตัวแบบนี้ “ฉันจะบอกพวกเขาว่าลูกชายของฉันไปนัดบอดเพราะเขาต้องการอธิบายสิ่งต่าง ๆ ให้ชัดเจนกับคุณเหลียง เขาต้องการบอกเธอว่าพวกเขาไม่เหมาะ เขาไม่เคยคิดจะโกหกเธอ อย่างไรก็ตาม ตระกูลเหลียงเปิดเผยเรื่องส่วนตัวกับคนอื่น ในกรณีนั้น ในอนาคตตระกูลหลินจะไม่แบ่งปันทรัพยากรใดๆ กับตระกูลเหลียง”
หลินเฟิงตัวสั่น เขาเงยหน้าขึ้น สายตาของเขากระพือเล็กน้อยและเสียงของเขาก็แหบแห้งในขณะที่เขาพูดว่า “แม่ คุณสวยมาก”
“อย่ามีความสุขมากเกินไป ฉันยังรับไม่ได้กับความสัมพันธ์ของคุณกับไทเกอร์” แม่ลินเริ่มร้องไห้ “ทำไมคุณสองคนปล่อยให้ครอบครัวกังวลอยู่เสมอ”
หลินเฟิงกลัวแม่ของเขาร้องไห้มากที่สุด เขาไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไรก่อนที่จะยื่นมือออกมาอย่างวุ่นวายและกอดแม่หลิน “เรื่องแค่นี้เอง ในอนาคตฉันจะไม่ปล่อยให้คุณกังวลอีกต่อไป”
แม่ลินไม่พูดอะไร
หลินเฟิงรู้ว่าจะต้องใช้เวลานานมากในการยอมรับสิ่งนี้ เขายังรู้ว่าเขามีแม่ที่ดี เขาเกิดมาในครอบครัวที่มีความสุข แต่เขารู้ว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องยากที่จะยอมรับจริงๆ
ถ้าเป็นแค่คนที่คุณไม่รู้จัก ก็คงเป็นเรื่องของรสนิยมทางเพศ แต่เมื่อคนๆ นั้นเป็นคนใกล้ตัวคุณ พวกเขาจะยอมรับได้อย่างไร?
พวกเขาเปิดใจจึงรู้ว่าเส้นทางนี้เดินยาก
หลายคนบอกว่าถ้าผู้ชายรักผู้ชายนั่นคือความรักที่แท้จริง
ในความเป็นจริงมีผู้ชายน้อยมากที่เข้าใจถึงความรับผิดชอบในความสัมพันธ์ประเภทนี้ ถึงมีแฟนก็ยังเล่นกับคนอื่น
คุณสามารถจินตนาการได้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเมื่อความรักระหว่างพวกเขาหายไป
สิ่งที่แม่ลินกลัวไม่ใช่การที่เขาสองคนชอบพอกัน เธอกลัวว่าจะเกิดอะไรขึ้นถ้าพวกเขาเลิกชอบกัน
Lin Feng ลดสายตาลงเมื่อเขาได้ยินสิ่งนี้ “ฉันจะไม่เกลือกกลั้ว ฉันจะไม่เล่นกับคนอื่นด้วย ถ้าเขาเลิกรู้สึกกับฉัน เราก็แยกทางกัน แม้จะรู้สึกไม่สบายใจแต่ฉันก็ไม่เสียใจที่ได้เดินบนเส้นทางนี้”
หลังจากฟังคำพูดของเขา แม่หลินก็เข้าใจว่าเธอไม่สามารถเปลี่ยนแปลงอะไรได้
ในเวลาเดียวกัน ในฐานะแม่ เธอรู้สึกถึงบางสิ่งที่รุนแรง เด็กที่อยู่ตรงหน้าเธอคนนี้โตเป็นผู้ชายแล้วจริงๆ ผู้ชายที่สามารถรับผิดชอบทุกอย่างไม่ว่าจะดีหรือไม่ดี
หลังจากที่แม่และลูกชายพูดคุยกันเสร็จ หลินเฟิงก็วางแผนที่จะไปเยี่ยมยายของเขา
คุณยายหลินยังคงอาศัยอยู่ในบ้านสี่เหลี่ยมหลังเก่า
มีต้นตั๊กแตนยักษ์ปลูกอยู่ในลานบ้าน
จากสิ่งที่ยายหลินพูด เธอไม่ต้องการออกจากที่นี่เพราะคนชราอยู่ที่นี่กันหมด อีกทั้งเธอยังได้คลายความอ่อนล้าสมัยที่เธออาศัยอยู่ที่นี่ตอนที่สามียังมีชีวิตอยู่อีกด้วย
Lin Feng มักจะมาเยี่ยมเธอทุกวัน
วันนี้ คุณยายหลินยังคงรอหลานชายของเธอปอกส้มให้เธอ นั่นคือตอนที่เด็กชายจากตระกูลหยุนมาถึง
คุณย่าหลินยกเปลือกตาขึ้นแล้วพูดว่า “เกิดอะไรขึ้น? คุณไปทะเลาะกับใครมาอีกแล้วเหรอ”
มีบาดแผลบนหน้าผากของ Yun Hu อย่างไรก็ตาม ไม่ใช่เพราะเขาต่อสู้กับใครบางคน พ่อของเขาทุบปี่ซิ่วหยกในบ้านของเขาด้วยความโกรธ
“ฉันไม่ได้ทะเลาะกับใคร” Yun Hu ยิ้มขณะที่เขาพูด เพื่อให้ยายหลินมองเห็นเขาชัดเจนขึ้น เขางอขาข้างหนึ่งเล็กน้อยแล้วหมอบลง “จะปอกส้มให้ยายดีไหม”
คุณย่าหลินหัวเราะอย่างมีความสุข “เฟิงเอ๋อสร้างปัญหาข้างนอกอีกแล้วขอให้เจ้าช่วยเขางั้นหรือ?”
“คราวนี้ไม่ใช่เขา ฉันเอง." Yun Hu ปอกส้มในขณะที่เขาหลับตาลงและพูดว่า “พ่อของฉันรู้สึกว่าฉันทำอะไรผิด ดังนั้นเขาจึงเอาแต่ดุฉันและเรียกฉันว่าเด็กเหลือขอ ฉันคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้. ฉันเป็นคนที่ทำผิด ฉันเลยอยากมาขอโทษคุณย่า”
คุณย่า Lin ยกมือขึ้นแตะศีรษะของ Yun Hu “เจ้าจะสร้างปัญหาทำไม? ตั้งแต่คุณยังเด็ก Feng'er ของฉันมักจะสร้างปัญหาอยู่เสมอ คุณไม่จำเป็นต้องพูดแทนเขา คุณเป็นแบบนี้มาตลอด พ่อของคุณกลายเป็นคนยุ่งเหยิง พวกเขาอยู่ในระดับสูงและสูงเกินไปนานเกินไปดังนั้นอารมณ์ของพวกเขาจึงรุนแรงขึ้น คุณปู่หลินก็เป็นแบบนี้ในอดีตเช่นกัน เขามักจะถือไม้เท้าไม้ไผ่และโจมตี Feng'er และคุณก็จะขัดขวางเขาเสมอ ฮ่าฮ่า คุณปู่หลินของคุณโกรธมาก เขาขอให้คุณสองคนยืนพิงกำแพง คุณจำได้ไหม?"
"ฉันจำได้." Yun Hu ยื่นมือออกและส่งส้มที่ปอกแล้วให้หญิงชรา “ปู่มักจะพูดสิ่งดีๆ ให้เราเสมอ”
คุณยายหลินกินส้มชิ้นหนึ่ง มันหวานมาก “ในตอนนั้น คนทั้งสวนบอกว่าฉันตามใจหลานชายมากเกินไป ฉันรู้สึกว่าคุณสองคนสนิทกันมาก”
"ใช่." Yun Hu ส่งผ้าเช็ดปากให้หญิงชรา “อย่างไรก็ตาม ครั้งนี้ มันแตกต่างออกไป ฉันทำอะไรผิดไปจริงๆ ฉันลากหลินเฟิงไปทำเรื่องบ้าๆด้วยกัน คุณย่าจำได้ไหมว่าตอนเด็ก ๆ คุณเคยถามเราว่าอยากได้คู่แบบไหน? ตอนนั้นฉันไม่พูดอะไรเพราะฉันกังวลว่าจะไม่มีคนนี้ ตอนนี้ฉันต้องการถามใครสักคนจากคุณคุณยาย”
Yun Hu หยุดชั่วขณะ “คุณย่า คุณช่วยมอบหลินเฟิงให้ฉันได้ไหม”
คุณย่าหลินมีการศึกษาไม่สูงนัก ท้ายที่สุด ผู้คนในวัยนี้ส่วนใหญ่ก็ใช้ชีวิตกันแบบนี้ แต่สิ่งต่าง ๆ ได้มาถึงขั้นตอนนี้แล้ว และเมื่อรวมกับสิ่งที่เขาพูดก่อนหน้านี้ คุณย่า Lin เข้าใจว่า Yun Hu หมายถึงอะไร
ส้มในมือของเธอหล่นกลิ้งบนพื้นสามครั้ง
คุณย่าหลินชะงักไปชั่วขณะก่อนจะตอบว่า “ถูกต้องแล้วที่พ่อของคุณจะตีคุณ”
Yun Hu เห็นด้วยกับสิ่งที่เธอพูด
คุณย่าหลินตื่นเต้นเล็กน้อย “แต่คุณเป็นผู้ชายทั้งคู่ คุณและเฟิงเอ๋อ หากคุณเพิ่งเล่นและยังไม่ได้…”
“คุณย่า คุณน่าจะรู้ว่าฉันชอบเขาตั้งแต่ฉันยังเด็ก” เสียงของ Yun Hu สงบมาก เขายังคงนั่งครึ่งหมอบโดยไม่เปลี่ยน
คุณยายหลินหยุดพูด
หลังจากนั้นไม่นาน คนข้างนอกดูเหมือนจะเริ่มเล่นเกมไพ่ของพวกเขา
ในที่สุดคุณย่าหลินก็หันกลับมามองใบหน้าของเขา “ฉันอยากจะรอให้หลานชายของฉันบอกฉันเป็นการส่วนตัว กลับไปก่อนก็ได้”
Yun Hu ลดเสียงของเขาและพูดว่า “คุณย่า ฉันมาที่นี่เพราะฉันรู้ว่าเขาจะมาหาคุณเพื่อบอกเรื่องนี้กับคุณ อย่างไรก็ตาม หากเขาเป็นคนแจ้งให้คุณทราบ เขาจะเตรียมใจและคิดหลายสิ่งหลายอย่างก่อนที่จะพูดอย่างแน่นอน เขาคงรู้สึกแย่ไปด้วยแน่ๆ เขามีช่วงเวลาที่ยากลำบากเมื่อเร็ว ๆ นี้ ฉันอยากเป็นคนคุยกับคุณเพราะถ้าคุณโกรธมากจริงๆ คุณก็ระบายความโกรธใส่ฉันก่อนก็ได้ เมื่อถึงเวลาที่เขามา คุณจะไม่โกรธอีกต่อไป นอกจากนี้ฉันต้องรับผิดชอบอย่างเต็มที่สำหรับเรื่องนี้ เขาสามารถใช้ชีวิตปกติได้ แต่เพราะฉัน เขาจึงต้องเดินบนเส้นทางนี้”
คุณย่าหลินได้ยินประโยคที่ว่า ‘ถ้าคุณโกรธมากจริงๆ คุณระบายความโกรธใส่ฉันก่อนก็ได้’
เธอนึกถึงพวกเขาสองคนเมื่อยังเด็ก เด็กจากตระกูลหยุนมักจะยืนอยู่ต่อหน้าหลานชายของเธอและรับการเฆี่ยนตีจากสามีของเธอ
ที่ผ่านมาสามีรู้สึกเสียใจเล็กน้อย ท้ายที่สุดเขาก็ตีลูกของคนอื่น
ใครเห็นจะรู้ว่าเด็กสองคนนี้สนิทกันมาก
หลังจากที่สามีของเธอเสียชีวิต คุณยายหลินก็มีความคิดนี้ แม้ว่าตระกูลหลินจะตกต่ำและหลายคนเริ่มปฏิบัติต่อพวกเขาแตกต่างออกไป เสือจะไม่ปฏิบัติต่อพวกเขาแตกต่างกัน
แท้จริงแล้วเป็นอย่างนั้น ล่าสุดไทเกอร์จะมาตามหลานชายมาเยี่ยมเสมอ เสบียงอาหารและสิ่งจำเป็นของเธอไม่เคยหยุด
หลานชายที่มีสายเลือดของตระกูล Zhang ซึ่งอาศัยอยู่ตรงข้ามเธอไม่สามารถทำเช่นนี้ได้ ทุกครั้งที่กลับมากินข้าว เขาจะไม่แตะต้องคุณย่าแม้แต่วินาทีเดียว
เด็กสองคนนี้สัมผัสหัวใจของเธอเสมอ แต่ในขณะนั้น คุณยายหลินคิดเพียงว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นระหว่างเด็กทั้งสอง ท้ายที่สุดพวกเขาไม่เคยมารวมกัน
ตอนนี้ จากที่ดู พวกเขาคิดว่าจะแบกรับความรับผิดชอบหรือทำให้อีกฝ่ายผิดหวัง พวกเขาคิดอย่างรอบคอบก่อนที่จะซื่อสัตย์กับเธอ
คุณย่าหลินมองไปที่หยุนหู “หากข้าไม่ตกลง ข้าจะกลายเป็นหญิงชราที่ดื้อรั้นหรือไม่?”
การจ้องมองของ Yun Hu แข็งไปชั่ววินาที จากนั้นเขาก็ยิ้มและตอบว่า “คุณคือหลินเฟิงและคุณย่าของฉัน คุณไม่ใช่หญิงชราที่ดื้อรั้น”
“คุณเป็นเด็กฉลาดมาโดยตลอด” คุณย่าหลินยังคงกังวล
Yun Hu เข้าใจความตั้งใจของผู้อาวุโส “ฉันจะไม่ใช้ความฉลาดของฉันกับเขา เมื่อถึงเวลาฉันจะช่วยเขาจัดการกับคนอื่น”
บางครั้งผู้สูงอายุอาจทำตัวเหมือนเด็ก “ใครจะไปรู้ว่าคุณหมายความตามที่คุณพูดหรือเปล่า”
“คุณย่า คุณแค่ดูแลฉันและดูแลไม่ให้ฉันทำอะไรให้เขาเสียหาย” Yun Hu ลดศีรษะลงและเริ่มปอกส้มอีกครั้ง
ยายหลินชำเลืองมองเขา ตำแหน่งของเขาไม่เคยเปลี่ยน เธอดูเหมือนจะถอนหายใจ “ฉันอยากได้เหลนเสมอ”
“นี่เป็นเรื่องยากเล็กน้อย” สไตล์ของ Yun Hu และ Lin Feng นั้นแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง สิ่งที่เขาพูดนั้นเป็นจริงและปฏิบัติได้เสมอ “อย่างไรก็ตาม มีวิธีที่จะทำได้ ฉันได้ติดต่อกับเพื่อนๆในวงการแพทย์แล้ว เราสามารถตั้งครรภ์แทนได้”
“การตั้งครรภ์แทน?” คุณย่าหลินถามว่า “จะได้ไหม”
น้ำเสียงของ Yun Hu สงบมาก “คุณยายไม่ต้องกังวล การตั้งครรภ์แทนเป็นเรื่องธรรมดามากในปัจจุบัน ตราบใดที่ทั้งสองฝ่ายเต็มใจทำก็ไม่มีอะไรผิด ฉันได้เตรียมการที่จำเป็นไว้แล้ว ฉันได้ส่งของไปให้พวกเขาด้วย”
เขาเงยหน้าขึ้นและพูดต่อ “ฉันใช้ของหลินเฟิง ลูกคนแรกจะใช้นามสกุล 'Lin'”
นี่คือประโยคที่ Lin Feng ได้ยินเมื่อเขาเข้ามา เขาไม่ได้เดินเข้าไปใกล้กว่านี้ แต่เขารู้ว่า Yun Hu ทำอะไร เขาถือถุงผลไม้ไว้ในมือและยืนตัวแข็งอยู่ตรงนั้น
คุณย่าหลินไม่พูดอะไรมากเมื่อเห็นหลานชายของเธอ ดวงตาของเธอเปลี่ยนเป็นสีแดงและเธอพูดเพียงประโยคเดียวว่า “เจ้าเด็กโง่ มานี่เร็วเข้า”
Lin Feng เดินไปและเลียนแบบท่าทางของ Yun Hu เขานั่งยองๆ ข้างคุณย่า
คุณย่าหลินมองไปที่พวกเขาสองคน “ฉันไม่รู้มากนัก แต่มีสิ่งหนึ่งที่ฉันต้องพูด เพราะคุณตัดสินใจแล้วว่าจะอยู่ด้วยกัน อยู่ด้วยกันอย่างถูกต้อง และไม่มีความคิดที่ไม่เหมาะสมอื่น ๆ คุณเข้าใจไหม?"
“อืม”
"ฉันจะ."
หลินเฟิงยังคงสับสนเล็กน้อย เขาไม่ได้คาดหวังว่าคุณย่าของเขาจะยอมรับพวกเขาเร็วขนาดนี้ แต่เขาก็ยังได้รับโทษอยู่บ้าง
คุณย่าหลินขอให้หลินเฟิงไปกับเธอสองสามวัน พวกเขาจะไปวัดและเยี่ยมชมหลุมฝังศพของปู่ของเขา
ด้วยวิธีนี้พวกเขาสองคนไม่สามารถไปที่คลับได้อีกต่อไป
เกือบจะถึงเวลานั้นของปีอีกครั้ง ซึ่งหมายความว่าการแข่งขันคัดเลือกภายในใหม่ภายใน Supreme Alliance กำลังจะเริ่มในไม่ช้า
อาจเป็นเพราะหลายสิ่งหลายอย่างเกิดขึ้นเมื่อเร็ว ๆ นี้ ดังนั้นการแข่งขันครั้งนี้จึงแตกต่างจากปีก่อน ๆ
เมื่อเทียบกับการแข่งขันครั้งยิ่งใหญ่ที่จัดขึ้นในปีที่ผ่านมา ในปีนี้ Supreme Alliance ไม่ได้เปิดเผยข้อมูลใด ๆ เกี่ยวกับผู้เข้าร่วมต่อสื่อ ทุกคนสามารถเห็น ID เกมเท่านั้น
เด็กฝึกหัดที่มีพรสวรรค์สูงสุดสามอันดับแรกจะได้รับเลือกให้เป็นสมาชิกอย่างเป็นทางการของ Supreme Alliance นี่คือจุดมุ่งหมายหลักของการแข่งขันในครั้งนี้
อย่างไรก็ตาม เสียงที่ขอคำอธิบายที่สมเหตุสมผลจาก Supreme Alliance นั้นดังกว่าเสียงของการแข่งขันนี้
มีบางคนพูดว่า “พันธมิตรสูงสุดกำลังจะล้าสมัยในไม่ช้า ในอดีตพวกเขาหยิ่งผยองมาก ตอนนี้พวกเขาไม่กล้าแม้แต่จะพูดอะไร ช่างเป็นเรื่องตลก ฉันได้ยินมาว่าพวกเขาเลือกสมาชิกตามรูปร่างหน้าตาเพราะง่ายกว่าที่จะมีแฟนคลับเพิ่มขึ้น การแข่งขันครั้งนี้อาจไม่มีอะไรน่าชม พวกเขาแค่ใช้การแข่งขันเป็นรูปแบบการประชาสัมพันธ์ ฉันนับถือพวกเขาจริงๆ”
“ฉันได้ยินหลายสิ่งหลายอย่างเมื่อเร็ว ๆ นี้ ดังนั้นฉันจึงผิดหวังกับสิ่งเหล่านั้นไปมากแล้ว ฉันคงเคยตาบอดมาก่อน”
“ใครบ้างที่ไม่เคยโง่มาก่อน? พวกเขาไม่ได้บอกว่านักฆ่าถูกเลือกเพราะเขาดูดีเหรอ? ฮึ่ม นี่คือวิธีที่ Supreme Alliance ปฏิบัติต่อแฟน ๆ ที่ดูเกมของพวกเขาเหรอ? ฉันกำลังรอให้พวกเขาตาย”