ตอนที่ 1604: คนที่รู้จักเธอดีที่สุดคือเขา (2 in 1)
ผู้แปล: การแปล Henyee บรรณาธิการ: การแปล Henyee
เสียงของ Zhao Sanpang แหบแห้งเมื่อเขาพูดบรรทัดสุดท้าย
เซียวจิงไม่พูดอะไรมาก แค่ “อืม”
มีหลายครั้งที่ Zhao Sanpang ต้องการถามกัปตันของพวกเขา เขาไม่ผิดหวังเหรอ? เขาเคยผิดหวังกับการรักษาแบบนี้ไหม? แต่เขาไม่เคยถามคำถามนั้น
ช่วงเวลาที่กัปตันบอกว่าอย่าปล่อยให้ความฝันของ Luoluo พังทลายเกินไป Zhao Sanpang ตระหนักถึงบางสิ่ง
ทำไมเขาถึงอยากเกษียณ มันเป็นเพราะใครบางคน ทำไมไม่บอกคนนั้นว่าเกษียณแล้ว เพื่อปกป้องความเชื่อของบุคคลนั้น
แม้ว่าเธอจะอดทนกับสิ่งเหล่านี้แล้ว เธอยังสามารถตื่นขึ้นมาในวันรุ่งขึ้นด้วยศรัทธาของเธอ
ความฝันสามารถสร้างขึ้นใหม่ได้โดยไม่คำนึงว่าความเป็นจริงจะเลวร้ายเพียงใด ความทรงจำในวัยเยาว์ของเธอจะทำให้เธอยิ้มได้เสมอ
เขาไม่ต้องการให้ลั่วลั่วรู้ว่าวันเวลาเหล่านั้นที่พวกเขาต่อสู้เคียงบ่าเคียงไหล่กันนั้นไม่คุ้มค่า
เหมือนเมื่อสามปีที่แล้ว
บางคนนิ่งเพราะรู้ว่าพูดไม่ได้
ไม่มีใครรู้ดีไปกว่าเขาว่าเขาและ Luoluo กำลังคิดอะไรอยู่ ไม่ว่าจะเป็นความรักที่บริสุทธิ์หรือความรู้สึกจากหลายปี
เขาเป็นกัปตันของพวกเขา บางครั้งพวกเขาก็คิดว่าตัวเองสูงเกินไป พวกเขาได้รับความรักมากมายและคิดว่าสิ่งนี้จะไม่เปลี่ยนแปลง แต่ในยุคปัจจุบันพวกเขาจะถูกลืมในไม่ช้า
พวกเขาพลาดแชมป์ซึ่งเป็นเรื่องปกติมาก
หลังจากที่สโมสรตระหนักว่าพวกเขาไม่สามารถรักษากัปตันทีมไว้ได้ พวกเขาก็เริ่มเตรียมที่จะละทิ้งหมากรุกตัวนี้
ดีกว่าที่ลั่วลั่วจะไม่รู้ตัว
เลนกลางใหม่เป็นที่ชื่นชอบ เธอสามารถทำสิ่งที่พวกเขาทำไม่ได้ ดังนั้นเธอจึงสามารถอยู่ได้
เขาไม่สามารถให้ Luoluo รู้เรื่องเหล่านี้ได้
คนอื่นอาจไม่เข้าใจ แต่ Zhao Sanpang รู้เหตุผลที่อยู่เบื้องหลังการกระทำของเขา
เมื่อเขาไปก็ต้องการพาเธอกลับมา เขาอยากอยู่กับเธอจริงๆ ตอนนี้เขาคงอยากให้เธออยู่ที่นั่นในขณะที่เขาอยู่กับเธอ
ถูกต้องแล้วทำไมเธอต้องกลับมา?
Zhao Sanpang เงยหน้าขึ้นและมองไปที่ข่าวที่เผยแพร่โดยสโมสร และบางความคิดเห็น “ฉันไม่เข้าใจจริงๆ ว่าทำไมผู้ทรงอำนาจเซียวถึงทำเช่นนั้น”
“ผู้ทรงอำนาจ Xiao ตายอย่างเป็นทางการ”
“จ้าวซานปังด้วย”
“มิดเลนคนใหม่แค่ต้องการฝึกฝนไม่ใช่เหรอ?”
“นั่นมากเกินไป และพวกเขาไม่ได้ให้คำอธิบายแก่แฟนๆ”
Zhao Sanpang อ่านมาจนถึงตอนนี้และไม่มีอารมณ์ใดๆ อีกต่อไป เขาปิดคอมพิวเตอร์ ยืนขึ้นและอดไม่ได้ที่จะถาม “กัปตัน คุณเสียใจที่เล่น Esports ไหม”
เซียวจิงหยุดชั่วขณะและตอบกลับ “ฉันเสียใจแล้ว”
Zhao Sanpang รู้สึกเสียใจ เขาอารมณ์เสียจริงๆ
เสี่ยวจิงมองออกไปนอกหน้าต่างในตอนกลางคืน “ฉันเสียใจเมื่อ Luoluo เกษียณ เมื่อผมเห็นสิ่งที่ผู้คนพูด การตัดสินใจของสโมสร และตอนที่ผมเฝ้าดูเธอจากไป ผมเสียใจจริงๆ แต่ถ้าไม่ใช่สำหรับ Esports ฉันคงไม่ได้พบพวกคุณ”
Zhao Sanpang หยุดชั่วคราวอีกครั้ง
เซียวจิงยิ้ม เสียงของเขาต่ำ "พอแล้ว."
1
Zhao Sanpang ร้องไห้อย่างสยดสยอง
ไม่มีใครเข้าใจความรู้สึกนั้น
…
วันรุ่งขึ้น Luoluo ตื่นเช้ามาก
ตอนแรกเธอคิดว่าเธอจะไม่ชนเขา แต่เมื่อเธอไปถึงลานบ้าน เธอเห็นเขาพันผ้าก๊อซด้วยมือข้างเดียว กำลังดูแลดอกไม้ที่เธอเลี้ยง
ข้างนอกมีฝนตกปรอยๆ ละอองบางหยดลงบนผมของเขา
Luoluo ชำเลืองมองอากาศเหมือนหนังสือรอบๆ ตัวเขา และความคิดหนึ่งก็พุ่งเข้ามาหาเธอ เจ้าหนูในชุดขาวเช่นนี้ไม่ควรจะอยู่ในโลกมนุษย์เลยจริงๆ
“ฉันจะส่งคุณไปที่นั่น” นั่นคือคำพูดแรกของเขา
Luoluo ลดดวงตาของเธอลง “พวกเขาทั้งหมดเป็นเพื่อนร่วมชั้นของฉัน”
“ฉันจะอยู่ข้างนอก ฉันจะไม่เข้าไป” เสี่ยวจิงชำเลืองมองไปด้านข้าง และเมื่อมือของเขากำลังจะแตะศีรษะเธอ เขาก็นึกขึ้นได้ว่าวันนี้เธอแต่งหน้าแล้ว รูปร่างที่สวยงามแต่เดิมของเธอดูโดดเด่นกว่า นิ้วของเขากำแน่นและหดมือ หยิบร่มที่ด้านข้าง "ไปกันเถอะ."