ตอนที่ 1762: ไม่มีชื่อ
ผู้แปล: การแปล Henyee บรรณาธิการ: การแปล Henyee
Bo Yin ยกมุมริมฝีปากขึ้นและยิ้ม “เข้าใจแล้วครับคุณผู้หญิง”
คำว่า 'นายหญิง' ทำให้ Lou Luo มองมาที่เขา นิ้วของเธอค้างไปครู่หนึ่ง "คุณ…"
ก่อนที่ Lou Luo จะพูดจบประโยค Bo Yin ก็หยุดเธอ “นายหญิง เจ้าจะเลิกยุ่งกับข้าหรือไม่”
Lou Luo รู้ว่าเขาพูดอะไร เธอชักมือกลับและยิ้ม “นี่เป็นวิธีที่คุณใช้วลี 'ยอมแพ้' หรือไม่”
Bo Yin รวบผมยาวยุ่งเล็กน้อยของเธอ “ฉันเป็นลูกหมาตัวน้อยของคุณใช่ไหม? คุณโยนลูกสุนัขตัวน้อยของคุณไว้ที่บ้านเพียงลำพังเมื่อคุณตื่นขึ้น นี่ยังไม่ยอมแพ้เหรอ?”
ชายคนนั้นพูดทุกอย่างอย่างสบายๆ แต่หลูหลัวยังคงหยุดชั่วขณะ “คุณได้ยินมากแค่ไหน”
“เธอขอให้คุณระวังฉัน” Bo Yin ดึงมือของเธอและยัดเข้าไปในแจ็คเก็ตของเขา “ฉันได้ยินในสิ่งที่ควรได้ยิน”
Lou Luo มองไปที่เขาด้านข้าง “พวกมันไม่เป็นอันตรายใดๆ”
"ฉันเข้าใจ." Bo Yin ยังคงสงบนิ่ง “พวกเขาเป็นห่วงคุณ พวกเขาเป็นเพื่อนที่ดี."
Lou Luo ยิ้ม เธอลูบหัวเขาและตอบว่า “คุณเป็นผู้ใหญ่กว่าที่ฉันคิดไว้”
“นั่นเป็นเหตุผลที่คุณไม่ควรดูวิดีโอของไอดอลของคนอื่น” Bo Yin ยิ้มเล็กน้อย “เขาจะไม่เชื่อฟังและน่ารักเหมือนฉัน”
Lou Luo ไม่คาดคิดว่าการสนทนาจะดำเนินไปในทิศทางนี้ เธอตระหนักว่า 'ลูกสุนัขตัวน้อย' ของเธอก็หวงแหนเช่นกัน
“ส่วนไหนของคุณน่ารัก” Lou Luo เฝ้าดูเขาในขณะที่เขาเข้าข้างทางที่ใกล้กับถนนสายหลักมากที่สุด ภายใต้โคมไฟถนน ใบหน้าของเขาดูหล่อและสง่างามมากยิ่งขึ้น
Bo Yin ยิ้ม “ฉันฟังสิ่งที่คุณพูด หลังจากที่คุณจากไปในตอนเช้า ฉันก็อยู่บ้าน ฉันไม่ได้ไปไหน”
“คุณไม่ต้องทำงานเหรอ” Lou Luo มองไปที่เขา
น้ำเสียงของ Bo Yin ขี้เกียจ “ฉันต้องพาคุณไปหาลูกสาวของเรา ฉันสามารถทำงานต่อได้หลังจากที่เรากลับมา”
Lou Luo หยุดชั่วขณะ เธอยืนอยู่ใต้ท้องฟ้ายามค่ำคืนและมองดูเขา “เรามีลูกสาวจริงๆ เหรอ”
"ใช่." Bo Yin กอด Lou Luo ไว้ในอ้อมแขนของเขา “เธอชอบทะเลาะกับฉันเรื่องคุณ และเธอก็ไม่เชื่อฟังเหมือนฉัน”
Lou Luo ได้กลิ่นหอมบนร่างกายของชายหนุ่ม ความคิดของเธอยุ่งเหยิงเล็กน้อย
สิ่งที่ทำให้เธอโล่งใจคือค้างคาวบินไปมาใต้โคมไฟถนน
ค้างคาวดูเหมือนจะติดตามพวกเขามาระยะหนึ่งแล้ว
Bo Yin ติดตามการจ้องมองของเธอและมองข้ามไป ทันทีหลังจากนั้น ดวงตาของเขาเปลี่ยนเป็นสีแดงในเสี้ยววินาที
ค้างคาวดูเหมือนจะได้รับคำสั่ง พวกเขาหายไปในความมืดทันที
Bo Yin ถอนสายตาและถามว่า "เกิดอะไรขึ้น" เขายังคงถามทั้งที่รู้คำตอบ
"ไม่มีอะไร. ฉันคงคิดมากไปเอง” Lou Luo มองไปด้านข้างที่เขา "ฉันหิว. คุณอยากกินอะไรในภายหลัง”
Bo Yin ไม่สนใจ “อะไรๆ ก็เรียบร้อย”
Lou Luo กดกุญแจรถของเธอและเปิดประตูรถ “เลือกอะไรสักอย่าง”
"คุณ." เขาจับมือเธออยู่แล้ว ดังนั้นเขาจึงโน้มตัวไปข้างหน้าและกดทับเธอ ลมหายใจของเขารดที่หูของเธอ และนิ้วเรียวของเขาก็จงใจลูบที่รอยที่คอของเธอ "ฉันต้องการที่จะกินคุณ."
เธอพยายามต่อต้านแต่ดูเหมือนว่าคนๆ นี้จะมีความสามารถในการทำให้ผู้คนสูญเสียการควบคุมจิตใจของพวกเขา
นี่อาจเป็นสิ่งที่พวกเขาหมายถึงโดยยอมรับการยั่วยวน
คืนนั้น Lou Luo ได้รับประโยชน์จากร่างกายที่อ่อนเยาว์ ในทำนองเดียวกันเธอต้องจ่ายราคาด้วยการสวมเสื้อสเวตเตอร์คอเต่าในวันรุ่งขึ้น
เอวของเธอก็รู้สึกเจ็บเล็กน้อยเช่นกัน
ดูเหมือนเขาจะไม่ชอบแสงแดด ดังนั้น Lou Luo จึงไม่เปิดม่าน
เธอเอาแต่คิดถึงลูกสาวที่เขาพูดถึง เธอจึงเริ่มสนใจการแข่งขันที่มิลานมากขึ้น
ในช่วงพักกลางวัน ขณะที่เธอกำลังรับประทานอาหาร Lou Luo ตัดสินใจคลิกลิงก์วิดีโอที่หมอดูส่งมาให้เธอ
มันเป็นวิดีโอเกี่ยวกับการแข่งขัน esports...