บทที่ 3643 การเพิ่มใหม่ (259)
ผู้แปล: Atlas Studios บรรณาธิการ: Atlas Studios
Youyou ก้มศีรษะลงเพื่อมองไปที่ Yueyao ซึ่งอยู่ในอ้อมแขนของเขา ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความอ่อนโยน
“เรียกผมว่าพี่ใหญ่” คุณคุณบีบมือเล็ก ๆ ของเธอ ความนุ่มนวลของการสัมผัสทำให้ใจเขาละลายอย่างประหลาด อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาขอให้เธอทักทายเขา เธอปฏิเสธ
ราวกับว่าเธอไม่เข้าใจคำพูดของเขา เธอเอียงศีรษะไปข้างหนึ่งแล้วกระพริบตา ดวงตาที่ชัดเจนของเธอเบิกกว้างและมองตรงไปที่ยูยู แต่ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความสับสน
“เมื่อกี้เรียกฉันว่าพี่ใหญ่ไม่ใช่เหรอ?” Youyou จับมือเล็กๆ ของเธอแล้วพูดว่า “เรียกฉันว่าพี่ใหญ่อีกครั้ง”
หยูเหยาจับใบหน้าของเขาและสายตาของเธอก็จับจ้องไปที่หน้าอกของเขา เธอเปิดปากของเธอและเผยให้เห็นเหงือกที่อ่อนนุ่มและสีชมพูของเธอ ทันใดนั้นเธอก็พุ่งเข้ามาที่หน้าอกของเขาและกัดที่เสื้อของเขา
คุณกลายเป็นเถ้าถ่านทันที! เขาบอกเธอเสียงแข็งว่า “ฉันไม่มีนมให้คุณ!”
อย่างไรก็ตาม หยูเหยาไม่เข้าใจเขา เธอดึงเสื้อของเขาอย่างไม่ตั้งใจด้วยมือเล็ก ๆ ของเธอ และกัดเสื้อของเขาเรื่อย ๆ ทำให้น้ำลายของเธอเปื้อนไปทั่ว เมื่อ Yun Shishi เข้ามา เธอเห็น Youyou ยืนอยู่
ข้างเปลอย่างช่วยไม่ได้ ขณะที่หยูเหยาตัวน้อยกัดเสื้อผ้าของเขาราวกับว่าเธอกำลังดื่มนม
หยูเหยาเลิกให้นมลูกไปนานแล้ว ต่อมาก็กินนมผง
ดังนั้น Yun Shishi จึงรู้สึกขบขันอย่างมากกับฉากนี้ เธอเดินไปวางขวดนมทันทีและรับ Yueyo จาก Youyou เธอกอดเยว่เหยาและเกลี้ยกล่อม “คุณคงหิวใช่ไหม”
เธอเกลี้ยกล่อมเด็กขณะที่เอื้อมมือไปหยิบขวดนม ในทางกลับกัน ยูยู่ได้เอาขวดนมไปวางไว้ที่ปากของหยูเหยาอย่างระมัดระวัง
หยูเหยาหยิบจุกนมเข้าปากแล้วเริ่มดูดอย่างเอร็ดอร่อย
“จุ๊ จุ๊ จุ๊ จุ๊…” ด้วยเสียงดูดนม หยูเหยาถือขวดนมในมือของเธอและดื่มอย่างหิวกระหาย
คุณคุณนั่งอยู่ข้างๆ อย่างเงียบๆ แต่เขาไม่ได้มองไปที่หยูเหยา เขามองไปที่หยุนชิชิด้วยความงุนงง ดวงตาของเขากระพริบด้วยอารมณ์ที่ซับซ้อน
Yun Shishi ดูเหมือนจะไม่สังเกตว่าเขากำลังจ้องมองเธอจากด้านข้าง เธอพึมพำกับตัวเองว่า “ตอนคุณยังเด็ก คุณประพฤติตัวดีกว่าน้องสาวของคุณมาก แม้ว่าคุณจะหิวใน
กลางดึกเธอจะไม่ร้องไห้ คุณจะนอนจนถึงรุ่งสางและไม่ปลุกแม่ ในที่สุดเมื่อแม่ตื่นขึ้นและวิ่งมาหาคุณ ฉันก็เห็นแต่คุณแทะนิ้วตัวเองอย่างหิวโหย!
ตอนนั้นฉันคิดว่าต้องเป็นเพราะคุณกังวลเรื่องแม่เหนื่อยจากงานแน่ๆ เลยไม่อยากปลุกฉัน”
คุณรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย “คุณ… ตอนนั้นคุณยังทำงานอยู่หรือเปล่า”
“เอ่อ ฮะ” Yun Shishi พยักหน้าเบา ๆ “ตอนนั้นฉันทำงานพาร์ทไทม์ช่วงกลางวันและกลับจากทำงานตอนบ่าย หลังจากที่คุณหย่านมแล้ว ฉันก็สามารถกลับไปทำงานได้โดยไม่ต้อง
ต้องกังวลมากเกินไป”
“แล้วพ่อล่ะ” เมื่อเขารู้ว่าเขาพูดไม่ชัดคำว่า "พ่อ" เขาหน้าแดงและหันหน้าหนีเธออย่างเคอะเขิน
เมื่อ Yun Shishi ได้ยินสิ่งนี้ เธอยิ้มด้วยความโล่งใจและตอบทันทีว่า “ในตอนนั้น พ่อของคุณ… ไม่ได้อยู่เคียงข้างเรา รู้ไหม เมื่อก่อนไม่มีพ่อไม่มีพี่ มีแต่เธอกับฉัน เราสองคนเป็นที่พึ่ง
กันและกัน. แม้ว่าชีวิตของเราจะไม่สะดวกสบายเหมือนตอนนี้ แต่อยู่กับแม่ แม่ก็มีความสุขเสมอ”
ขณะที่เธอพูด เธอหวนนึกถึงอดีตอันแสนสุขของพวกเขา ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกแสบตา เธอปาดน้ำตา
หลังจากทำเช่นนั้น เธอหันไปมองยูยู เขาจ้องมองเธอโดยไม่พูดอะไรสักคำ
“คุณยู…” เธอหายใจเข้าลึก ๆ แล้วพูดต่อ “อย่าทิ้งแม่ไปอีกนะ โอเคไหม”
เธอไม่สามารถทนความเจ็บปวดเช่นนี้ได้อีกเป็นครั้งที่สอง..