ผู้แปล: Sissy That Walk
เหอไป่กวาดสายตามองเพื่อนร่วมห้องของเขาและตอบว่า “ไม่ใช่แผนอย่างแน่นอน ฉันจะชี้แจงบางอย่าง และนั่นก็คือ เราแค่ใช้ชีวิตของเราต่อไป เราทำงานและเรามีความสุข มีคนอิจฉาตาร้อน ใช่ไหม? ฉันจะทำให้พวกเขาอิจฉามากยิ่งขึ้น” เขาอดใจรอไม่ไหวที่จะได้เห็นปฏิกิริยาของพวกเขาเมื่อเขาถูกลอตเตอรี่หลังเรียนจบ
เมื่อสิ้นสุดวัน ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีก็เป็นเพียงหมอนนุ่มๆ ข่าวลือไม่สามารถกลายเป็นข้อเท็จจริงได้
เมื่อเห็นท่าทีของเขา เพื่อนร่วมห้องของเขาก็หัวเราะออกมา จากนั้นพวกเขาก็พยักหน้าพร้อมเพรียงกัน ในไม่ช้าพวกเขาจะทิ้งเรื่องนี้ไว้เบื้องหลังและพูดเรื่องอื่น
หลังจากการพูดคุยกับเพื่อนร่วมห้องของเขา เหอไป๋ได้เข้าสู่ระบบบัญชีเครือข่ายมหาวิทยาลัยของเขาและโพสต์ต่อต้านข่าวลือ: ก่อนอื่น เขาปฏิเสธพิพิธภัณฑ์เนื่องจากเหตุผลส่วนตัว ไม่มีสิ่งที่เรียกว่าดูถูกพิพิธภัณฑ์ เขาจะรักษาไว้ งานของเขาเอง ประการที่สอง ไม่มีใครสามารถยุ่งเกี่ยวกับการสอบใบรับรองได้ โปรดอย่ายุ่งเกี่ยวกับที่ปรึกษาที่ไร้เดียงสา ผลลัพธ์ตอนนี้มีให้ทางออนไลน์แล้ว ใครก็ตามที่สนใจดูผลลัพธ์ของเขาสามารถตรวจสอบได้ทางออนไลน์ ประการที่สาม เขาสนุกกับการขี่หางโค้ทของ Di Qiuhe ทุกคนสามารถร่วมขี่กับเขาได้ และเขาก็มีครูที่ดีที่คอยฝึกฝนเขาหลังเลิกเรียนเสมอ ทุกคนยังยินดีต้อนรับเข้าสู่ชั้นเรียนส่วนตัว ตราบใดที่ศาสตราจารย์ Xu คิดว่าคุณคุ้มค่ากับเวลาของเขา
ด้วยโพสต์หน้าด้านที่เขาทิ้งเรื่องนี้ไว้เบื้องหลังเขาจึงตัดสินใจปล่อยมันไป แต่เขาไม่สามารถตัดสินได้ว่าคนอื่นเห็นเรื่องนี้อย่างไร
โพสต์นี้ดูเหมือนจะเป็นการยืนยันกับคนอื่นๆ ที่ใส่ร้ายเขา พวกเขากล่าวหาว่าเขาหยิ่งยโส ไม่แสดงอาการเสียใจหรือรู้สึกผิด
Xu Yinrong ออกจากเครือข่ายวิทยาเขตของเขาด้วยใบหน้าที่ขุ่นมัว จากนั้นเขาก็คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้อยู่พักหนึ่ง เขาลงเอยด้วยการยื่นรายงานการลาออกต่อ HR หลังจากนั้นเขาก็เริ่มเก็บของ
เพื่อกลับไปหา Di Qiuhe เขาได้ยินเกี่ยวกับเรื่องนี้จาก Xing Shaofeng ใบหน้าของเขามืดลงหลังจากที่เขาเรียกดูโพสต์ออนไลน์ที่หมิ่นประมาท He Bai จากนั้นเขาขอให้ Xing Shaofeng แถลงข่าวในฐานะผู้จัดการของเขา หลังจากนั้นเขาให้ทีมขุดคุ้ยข่าวลือ เขาเน้นเฉพาะภัณฑารักษ์ของพิพิธภัณฑ์และประธานชมรมถ่ายภาพ
He Bai กำลังรีทัชโปสเตอร์ตอนที่เพื่อนร่วมห้องทั้งสามคนของเขาถูกดึงไปที่โต๊ะของ Niu Junjie และพวกเขาก็จดจ่ออยู่กับหน้าจอ
“มีอะไรใหม่?” เขาลูบคอที่แข็งจากการนั่งนิ่งเป็นเวลานานและเข้ามาใกล้พวกเขามากขึ้น
Niu Junjie หันศีรษะของเขาและพูดว่า “ไป๋ ตอนนี้ฉันก็ยังอิจฉาคุณ”
เหอไป๋รู้สึกสับสนมากขึ้น “คุณกำลังพูดถึงอะไร”
“นี่” Chen Jie จัดที่ว่างให้ He Bai และเขาชี้ไปที่หน้าจอ “ทั้งศาสตราจารย์ Xu และ Di Qiuhe ได้กล่าวแถลงการณ์ ตอนนี้สิ่งนี้กลายเป็นเรื่องใหญ่จนโรงเรียนต้องพูดออกมา”
เหอไป๋ตกตะลึงไปชั่วขณะ จากนั้นเขาก็เข้ามาใกล้หน้าจอมากขึ้น
มันเป็นหน้า Weibo ของ Xing Shaofeng สิ่งที่ถูกตรึงไว้ด้านบนคือข้อความที่ลงนามโดย Di Qiuhe มันเป็นข้อความสั้น ๆ เขาอธิบายว่า He Bai ปฏิเสธพิพิธภัณฑ์ด้วยความเคารพในความเต็มใจของเขา มันไม่เกี่ยวอะไรกับ He Bai ลงไปที่พิพิธภัณฑ์ และเขากับเหอไป๋สนิทกันมากที่สุดเท่าที่จะเป็นเพื่อนได้ เหอไป๋ช่วยเขาตอนที่เขาเจอหินก้อนโตในอดีต ต้องขอบคุณเหอไป่ที่เขาดีขึ้น คำพูดที่ว่าขี่หางโค้ตก็ไม่ต่างอะไรกับการทำให้เสื่อมเสีย มิตรภาพของพวกเขา เขาอยากจะใช้กฎหมายกับคนที่คลั่งไคล้ในการเผยแพร่ข่าวลือ จากนั้นเขาก็เพิ่มการเยาะเย้ยตัวเองในตอนท้าย ชื่อ Di Qiuhe นั้นไม่มีใครรู้จักในต่างประเทศ หากมีอะไรก็เป็นเขาที่ขี่หางของ He Bai
“สนิทที่สุดเท่าที่จะเป็นเพื่อนกันได้… ทุเรศ บอบบางจัง” Niu Junjie อุทาน จากนั้นเขาก็ทำหน้า "ฉันรู้สึกประทับใจกับมิตรภาพนี้"
เฮ่อไป๋ไม่ได้สนใจการล้อเล่นของหนิวจุนเจี๋ยมากนัก เขาเรียกร้อง “ขอฉันดูคำพูดของศาสตราจารย์ซู”
Niu Junjie เลิกแกล้งเขาและคลิกเปิดคำกล่าวของศาสตราจารย์ Xu ให้เขาฟัง
คำกล่าวของศาสตราจารย์ Xu ยาวกว่าของ Di Qiuhe เล็กน้อย มันมีเหตุผลมากกว่าและเหมาะสมกว่า มันหักล้างข่าวลือทีละข้อ
เขายอมรับว่าเขาเคยฝึกเหอไป๋หลังเลิกเรียน และเขายอมรับว่าเป็นความผิดพลาดของเขาเองที่เขาใช้เวลาส่วนตัวของเหอไป๋เมื่อเขาเห็นศักยภาพในตัวเขา เขารู้สึกแย่ที่บังคับให้เหอไป๋ทำงานพิเศษที่เขามอบหมายให้เสร็จ รู้สึกว่าเขาทำผิดพลาดอย่างใหญ่หลวงโดยขอให้เหอไป่มาที่สำนักงานเพื่อรับข้อเสนอแนะและคำแนะนำ และเขาเขียนรายการข้อผิดพลาดเดียวกันกับที่เขาเคยทำในช่วงหลายปีที่ผ่านมา มีนักเรียนจำนวนมากที่ผ่านสิ่งที่เกิดขึ้นกับเหอไป่ เขารู้สึกว่าเขาคิดผิดอย่างน่าขัน เขาไม่ปฏิบัติตามกฎที่โรงเรียนกำหนด เขาล้มเหลวในการเป็น ครู.
จากนั้นเขาก็ขอโทษที่มีนักเรียนอย่างเหอไป่ที่บีบบังคับที่ปรึกษาของเขาให้ดึงเชือกเขาในการสอบ การฝึกของเขาทำให้เหอไป่เป็นคนตีสองหน้า เขาทำตัวสุภาพและทำงานอย่างหนักเมื่ออยู่กับอาจารย์และเพื่อนๆ แต่เขากลับหยิ่งผยองและอวดดีต่อหน้าภัณฑารักษ์คนนั้น ไม่แสดงกิริยาใดๆ เลย! มันเป็นความผิดของเขาทั้งหมด เขากดดันนักเรียนมากเกินไป!
เขาจบข้อความด้วยการวิจารณ์ตนเอง เขาควรให้ความสนใจกับความสัมพันธ์ระหว่างนักเรียนมากขึ้นและทำให้พวกเขาเติบโตอย่างสมานฉันท์ ตอนนี้มีนักเรียนที่ลดตัวเองเป็นเครื่องมือของความสนใจ มีนักเรียนที่เต็มใจที่จะโกหก ออนไลน์โจ๋งครึ่ม!
ด้วยเหตุผลดังกล่าวทำให้เขารู้สึกเสียใจอย่างสุดซึ้งและจำต้องลาออก
เหอไป่รู้สึกตื่นตระหนกหลังจากอ่านข้อความนี้ เขาโทรหาศาสตราจารย์ Xu ทันที แต่เขาไม่สามารถติดต่อได้ เขารีบออกไปที่ห้องทำงานของศาสตราจารย์ Xu
เมื่อเขามาถึงที่ทำงาน ศาสตราจารย์ Xu เพิ่งคุยโทรศัพท์กับคณบดีเสร็จ และเขากำลังยุ่งกับการเก็บข้าวของ
“อาจารย์ของฉัน… ” เหอไป่มองไปรอบ ๆ ห้องทำงานของเขา มันว่างเปล่าครึ่งหนึ่ง และศาสตราจารย์ Xu ก็เก็บข้าวของ เขาโพล่งออกมาว่า “ได้โปรดอย่าทำเช่นนี้ ข่าวลือเหล่านั้นไม่ได้รบกวนฉันแม้แต่น้อย ฉัน…… ”
Xu Yinrong ยกมือขึ้นและขัดจังหวะ He Bai เขามองเขาอย่างปลอบโยนและพูดเบา ๆ ว่า "ฉันแก่แล้ว ตอนนี้ฉันมีช่วงเวลาที่ยากลำบากในการสอน ฉันอาจลาออกโดยใช้โอกาสนี้ อย่า ' อย่าคิดมาก”