ผู้แปล: Sissy That Walk
ฉินลี่ค่อย ๆ มาถึงตัวเองในขณะที่ดวงอาทิตย์ตกและอุณหภูมิลดลง
ไม่มีใครอยู่รอบๆ คอยดูเธอ เพื่อให้แน่ใจว่าเธอสบายดีเมื่อลืมตา ประตูวิลล่ายังคงปิดอยู่
เธอพยุงตัวเองขึ้นจากพื้น และจู่ๆ เธอก็นึกขึ้นได้ว่ามีโทรศัพท์สองสายที่โทรเข้ามาก่อนที่จะหมดสติไป ไม่นานนักเธอก็คลำหาโทรศัพท์ของเธอ เธอดูเวลาหลังจากพบโทรศัพท์ เป็นเวลาเที่ยงคืนแล้ว
การโทรครั้งล่าสุดแสดงว่าเธอไม่ได้ฝันไป เธอตัวสั่นในความมืดเนื่องจากความหนาวเย็นและอีกมากมาย เธออยากให้มันเป็นความฝันแค่ไหน!
เธอพยายามสงบสติอารมณ์และคิดตามตรง เอาล่ะ มันเป็นความจริงที่ตอนนี้ Zeng Peizhong ได้จากไปแล้ว เธอต้องยอมรับมัน จากนั้นเธอก็คลำหาทะเบียนสมรสในกระเป๋าเงินในมือ เธอเช็ดน้ำตาบนใบหน้าและถอนหายใจด้วยความโล่งอก
Zeng Peizhong เสียชีวิต แน่นอนว่าเธอจะต้องได้รับทรัพย์สินทั้งหมดของเขาตามกฎหมาย แม้ว่าเขาจะเพิ่งมีลูกสาวและทิ้งทรัพย์สินทั้งหมดไว้กับลูกสาว แต่เธอก็จะตามหาเด็กแรกเกิดคนนั้นและต่อสู้เพื่อสิทธิ์ในการดูแลของเธอ เธอมีความมั่นใจ
ตราบใดที่เธอสามารถเข้าถึงเงินของ Zeng Peizhong เธอสามารถเริ่มต้นใหม่ทั้งหมดและมีชีวิตที่มีความสุขกับลูกสองคนของเธอ Xiasong จะได้รับการรักษาที่ดีที่สุด และ Chunhua จะทำทุกวิถีทางที่เธอพอใจ เงินคือทุกสิ่ง!
“พวกเจ้าจะกราบขอความเมตตาจากข้าในเร็ววันนี้!” เธอจ้องไปที่ประตูบ้านพักและยืนขึ้น
เมื่อคิดได้เช่นนั้น เธอจึงหยิบกระเป๋าเงินและเดินออกไป โดยทิ้งสัมภาระไว้หน้าประตูวิลล่า
ผู้ช่วยของ Zeng Peizhong ตรวจสอบกล้องวงจรปิดตลอดเวลา เมื่อเห็นร่างของ Qin Li ที่ถดถอย เขาจึงโทรหาทนายความของ Zeng Peizhong ว่า "Qin Li เพิ่งออกจากวิลล่าไป ฉันว่าเธอกำลังจะกลับไปที่ B City กลับไปทำงานและ ยกเลิกบัตรทั้งหมดของเธอทั้งหมด”
หลังจากวางสาย เขาหันกลับไปหาเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยและพูดว่า “กรุณานำขยะที่ประตูออกไปด้วย” เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยพยักหน้าและออกจากห้องทันที
วันนี้คือวันที่ 4 กันยายน 😉 เร็วๆ นี้วันเกิดของ Qiuhe ตอนนี้ He Bai กำลังบินไป F Country ใช่แล้ว การเซอร์ไพรส์วันเกิดมาถึงแล้ว
เขาโทรหา Wang Boyi ทันทีที่เขาลงจอดเพื่อหาที่อยู่ของ Di Qiuhe เขาบอกว่าตอนนี้ Di Qiuhe อยู่ในกองถ่าย จากนั้นเขาก็เช็คอินโรงแรมใกล้กองถ่ายเพื่อพักผ่อน เจ็ตแล็ก
หลังจากที่เขาตื่นขึ้น เขาก็แอบเข้าไปในกองถ่ายและขอกุญแจห้องโรงแรมของ Di Qiuhe ให้กับ Wang Boyi เขาแอบเข้าไปในห้องของ Di Qiuhe ได้สำเร็จและเข้าร่วมการเซอร์ไพรส์วันเกิด
คืนนั้น Di Qiuhe คนที่สองเปิดประตู เขาได้รับการต้อนรับด้วยกระดาษปาจากบอดี้การ์ด เขาตกตะลึงไปชั่ววินาที จากนั้นเขาก็มองไปรอบ ๆ ห้อง ถามบอดี้การ์ดด้วยความเฉยเมย “เฮ้ พวกนายกำลังทำอะไรอยู่ในนั้น ห้องของฉัน? และของตกแต่งทั้งหมดนี้คืออะไร”
บอดี้การ์ดผู้น่าสงสารเล่นกับเศษกระดาษที่เหลือในมือและพูดว่า “สุขสันต์วันเกิด เรามาที่นี่เพื่อฉลองวันเกิดของคุณตามที่คุณเขาบอกกับเรา”
เมื่อบอดี้การ์ดเดินออกมาจากห้องด้านในพร้อมรถเข็น มันคือเค้กวันเกิด และบอดี้การ์ดก็เริ่มร้องเพลงสุขสันต์วันเกิดให้เขา พวกเขามองไปที่ตีชิ่วเหอด้วยรอยยิ้มที่สดใส
Wang Boyi ปรากฏตัวทันเวลาและช่วยลาของ Di Qiuhe เขาเปิดไฟและขอบคุณบอดี้การ์ด จากนั้นเขาก็มองไปที่ Di Qiuhe “คุณ ดิ ได้โปรดอวยพรวันเกิด นี่เป็นคำสั่งของคุณเหอ”
ตีชิ่วเหอตบหน้าอกของเขาและหายใจเข้าลึก ๆ เขาถามคนรอบข้างว่า “วันเกิดของฉันคือวันที่ 7 ไม่ใช่เหรอ?”
Wang Boyi ตรวจสอบปฏิทินและอธิบายว่า “ตอนนี้ห่างจากเที่ยงคืนไปสามชั่วโมง และตามเวลาปักกิ่ง คุณจะอายุยี่สิบสี่อย่างเป็นทางการในอีกสามชั่วโมง”
อา~
เมื่อเห็นบอดี้การ์ดที่พยายามอย่างหนักที่จะทำตัวเป็นฟองสบู่และเข้าถึงได้ ตีชิ่วเหอก็รู้สึกสงสารพวกเขา เมื่อคิดว่าเหอไป๋ขอให้ผู้ชายที่แข็งแกร่งและแข็งแกร่งเหล่านี้จัดงานวันเกิดให้เขาได้อย่างไร เขาพบว่าเป็นเรื่องน่าขบขันทีเดียว
เขาเดินไปที่เค้กและอธิษฐานว่า “ขอบคุณมาก ฉันจะเลี้ยงอาหารค่ำพวกคุณในคืนพรุ่งนี้”
เย้ ปาปาอีกรอบ
Wang Boyi ยื่นมีดให้เขาและมองไปที่เค้ก “ขอเค้กหน่อย คุณ Di” โดยที่เขาถือกล้องของเขาและพร้อมที่จะบันทึก “นี่เป็นคำสั่งจากคุณเหอ”
ลูกหมา~
เมื่อได้ยินว่าเป็นคำสั่งจากเหอไป่ ตีชิ่วเหอยิ้มสดใสขึ้นโดยไม่รู้ตัว เขามองกล้องและตัดเค้ก หลังจากที่เขาส่งชิ้นส่วนให้ทุกคน เขาก็กัดในที่สุด จากนั้นเขาก็เลิกคิ้วขึ้น “พวกนาย คุณทำเค้กนี้ ตัวเอง ใช่ไหม ฮ่า ฉันบอกได้ทันทีว่าไม่ดีเท่าที่เหอไป๋เคยทำให้ฉันมาก่อน”
เงียบตาย
ฝูงชนมองไปที่ทิศทางของห้องด้านในด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง
“…… อืมม คุณเขาบอกเราว่าอบเองจะดีกว่า” มือของ Wang Boyi กำแน่นโดยไม่รู้ตัว เขาพยายามทำให้ทุกอย่างราบรื่น “ฉันคิดว่าเค้กนี้อร่อย ใช่ไหม? ดูดีและรสชาติดียิ่งขึ้น”
เหอไป๋ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น “คุณยังไม่มีโอกาสได้กัดเลย คุณรู้ได้อย่างไรว่ามันรสชาติดีกว่านี้? เอาล่ะ ลิตเติ้ลวัง วางกล้องแล้วมาทานเค้กกัน ตอนนี้งานของคุณเสร็จแล้ว ฉันจะโทรหาเขาเร็วๆ นี้ ทำได้ดีมาก ขอบคุณมากสำหรับทุกอย่าง”
สัมผัสแห่งความเห็นอกเห็นใจฉายผ่านดวงตาของ Wang Boyi'e, 'หัวหน้า ฉันพยายามช่วยนายแล้ว... ฉันพยายามแล้ว'