ผู้แปล: Sissy That Walk
เขารีบโทรหาตีชิ่วเหอ เพียงเพื่อจะพบว่าโทรศัพท์ของเขาปิดอยู่ ทันใดนั้นเสียงผู้หญิงที่มีกลไกซ้ำซากจำเจก็ฟังดูเศร้าหมอง ถูแขนของเขาและมองไปรอบ ๆ หอพักที่ว่างเปล่า เหอไป๋จัดเสื้อผ้าสองชุดทันทีและเรียกหนิวจุนเจี๋ยว่า “พี่ชาย คุณอยู่ในเมือง B หรือเปล่า? หอพักของเรา… ถูกผีหลอกหลอน ฉันต้องการให้คุณพาฉันเข้าไป…”
Niu Junjie กำลังสนุกสนานกับช่วงเวลาบนเรือยอทช์สุดหรู “ไป่กำลังพูดอยู่เหรอ? อา! มีผีหรือเปล่า”
ผู้ช่วยหวางนำโทรศัพท์มือถือมาให้ตีชิ่วเหอและพูดเสียงเบา “หัวหน้าบอกว่าช่วงไม่กี่วันมานี้ค่อนข้างไม่สะดวกสำหรับเขา และคุณสามารถติดต่อเขาทางโทรศัพท์ได้หากจำเป็น”
ผู้ช่วย An ก็เข้ามาหา “นายน้อยที่รัก ได้เวลาขึ้นเครื่องแล้ว”
"ฉันเห็น. ขึ้นเครื่องบินก่อน” ตีชิ่วเหอปิดโทรศัพท์อีกครั้งหลังจากใช้งานเพียงสามนาที เขายืนขึ้นอย่างอารมณ์ดี สวมแว่นกันแดดแล้วพูดว่า “ช่วงนี้คุณคงเหนื่อย คุณทั้งคู่สามารถมีวันหยุดพักผ่อนได้เมื่อเรากลับไปที่เมือง B”
ทั้งสองสบตากัน และผู้ช่วยหวางตอบว่า “ไม่เลย คุณต้องมีเรื่องมากมายที่ต้องจัดการเมื่อเรากลับมา แล้วเราทำงานในรีเลย์ล่ะ? ด้วยวิธีนี้ ภาระของคุณก็จะเบาลงได้บ้าง
ตีชิ่วเหอดูถูกความตั้งใจของเขา แสร้งทำเป็นรู้สึกประทับใจกับคำพูดของเขาและพยักหน้าเห็นด้วย “ขึ้นอยู่กับคุณ สุภาพสตรีก่อน ผู้ช่วย An พักก่อน วังจะต้องปฏิบัติหน้าที่เป็นเวลาหลายวัน”
ผู้ช่วย Wang ตอบว่าเขายินดีและยกยอ Di Qiuhe เป็นอย่างมาก จากนั้นพวกเขาก็ขึ้นเครื่องบินไปด้วยกัน
Niu Junjie รีบกลับไปที่ B City ในชั่วข้ามคืน ไปรับ He Bai พร้อมกล่องผลไม้จากโรงแรมขนาดเล็กนอกมหาวิทยาลัย
“ฉันควรตรงไปที่บ้านของคุณดีไหม? ฉันได้ยินว่าคุณมีอพาร์ทเมนต์เล็กๆ ในชื่อของคุณ…” ในที่สุดเหอไป๋ก็ผ่อนคลายในบริษัทของเขา เหตุผลของเขากลับมาแล้ว และความรู้สึกละอายใจก็แล่นเข้ามาในหัวของเขา
“ไม่เป็นไร พ่อแม่ของฉันยังอยู่บนเรือยอทช์ อย่าประหม่า” Niu Junjie หมุนพวงมาลัยอย่างชำนาญ หัวเราะเยาะเหอไป๋ “ไป่ คุณเป็นคนไม่เชื่อในพระเจ้าไม่ใช่หรือ? ทำไมคุณถึงกลัวผี? ว่ากันว่าผีกลัวความเป็นชาย อาคารหอพักของเราเต็มไปด้วยเด็กผู้ชายและความเป็นชายจะต้องมีมากเกินพอ ผียังไม่กล้าเข้า”
จำได้ว่าเขาได้รับข้อความจากโทรศัพท์ของ Di Qiuhe ซึ่งปิดอยู่ เหอไป่หน้าซีด เขาถูใบหน้าของเขาและพูดว่า “เมื่อก่อนฉันไม่เชื่อเรื่องผี แต่…” แต่แม้กระทั่งการเกิดใหม่ก็เกิดขึ้นกับเขา เขาไม่มีทางเลือกนอกจากเชื่อว่าไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้
"แต่อะไร?" Niu Junjie ค่อนข้างหายากที่จะเห็น He Bai ที่ไร้วิญญาณเช่นนี้ จิตวิญญาณแห่งภราดรภาพจำกัดไม่ให้เขาตกอยู่ในอาการชักหัวเราะ และเขาเปลี่ยนหัวข้ออย่างใช้ความคิด “ปล่อยมันไป คุณรู้ไหมว่าเรือยอทช์ไม่เหมาะสำหรับการเข้าพัก มันสนุกมากที่ได้ใช้เวลาหนึ่งหรือสองวันกับมัน ในขณะที่ตอนนี้ฉันอยู่ในทะเลมากว่าครึ่งเดือนและป่วยหนักจนเสียชีวิต ตรงกันข้าม พ่อแม่ของฉันยังคงร่าเริง แต่สำหรับการโทรของคุณ ฉันไม่พบข้อแก้ตัวที่จะกลับมาล่วงหน้า”
เมื่อได้ยินคำพูดของเขา เหอไป๋ก็มองเขาด้วยความอิจฉา ตลอดช่วงชีวิตทั้งสอง เขาออกเรือยอทช์เพื่อจุดประสงค์ในการถ่ายภาพธารน้ำแข็งเท่านั้น เมื่อเขาเกือบจะแข็งตาย ไม่มีความหรูหราใดที่จะสนุกบนเรือยอทช์
“อย่ามองฉันแบบนี้นะพี่ชาย มาทานอาหารมื้อใหญ่กันเถอะ! ฉันได้นำกล่องอาหารทะเลจากเรือยอร์ช เราสามารถทำบาร์บีคิวได้เมื่อกลับไปที่บ้านของฉัน” หนิวจุนเจี๋ยพูดในขณะที่น้ำลายไหล “ฉันบอกแล้วไงว่าพ่อแม่ของฉันจ้างคนทำอาหารที่ยอดเยี่ยม เขาทำอาหารทะเลเก่งทีเดียว…”
ในขณะที่ Niu Junjie พูดไปเรื่อย He Bai ก็อดไม่ได้ที่จะนึกถึงวันคืนที่มีความสุขในชีวิตสุดท้ายของเขาเมื่อเขาได้ทานอาหารรสเลิศทุกประเภทตามต้องการ เมื่อนึกถึงความเหน็ดเหนื่อยของวันนี้ตั้งแต่เช้าจรดค่ำเพื่อหาเงิน เขาถอนหายใจยาว
ตอนนี้เหอไป๋แทบไม่ได้ไตร่ตรองถึงเหตุผลของการเกิดใหม่ แต่วันนี้เขาอยากจะพูดด้วยความรัก: ไปลงนรกพร้อมกับวายร้ายที่นำไปสู่การเกิดใหม่ของเขา!
“อาทิชู!”
ตี่ชิวเหอบีบจมูกและมองไปที่ผู้ช่วยหวางที่เห็นอันออกไปแล้วถามว่า “บ้านกลางเมืองเสร็จแล้วหรือ”
“ครับ อาจารย์ที่รัก” ผู้ช่วยหวางหยุดอยู่ตรงหน้าเขาและตอบด้วยความเคารพ
Di Qiuhe พยักหน้า หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง หน้ากากอันอ่อนโยนของเขาก็หายไป และรอยยิ้มชั่วร้ายปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา “คุณรู้ไหมว่า ‘ให้บริการฉันเท่านั้น’ หมายถึงอะไร”
ตัวสั่นด้วยความกลัว ผู้ช่วยหวางจำได้ว่าตีชิ่วเหอจับผิดเขา เขากัดฟันและตอบว่า “ครับผม จากนี้ไปฉันจะทำหน้าที่เป็นผู้ช่วยของคุณเท่านั้น” เขาทราบดีว่าถ้าเขาไม่ระบุตำแหน่งของเขาในวันนี้ Di Qiuhe จะทำให้ชีวิตของเขาลำบากอย่างแน่นอนเพราะเขาเห็นนายน้อยในสีที่แท้จริงของเขานอกเหนือไปจากการกระทำที่ผิด
“คนฉลาดยอมจำนนต่อสถานการณ์” ตี ชิวเหอส่งยิ้มให้เขา “คุณดูเหมือนจะดีที่สุดในหมู่นักปราชญ์”
ผู้ช่วยหวังก้มศีรษะไม่กล้ามองตรงไปยังดวงตาของตีชิ่วเหอและยอมรับกับความคิดเห็นที่ประชดประชันเล็กน้อย
“ในเมื่อเจ้าตกลงใจที่จะเป็นผู้ช่วยของข้าเท่านั้น เจ้าอาจจะโทรหาข้าด้วยวิธีอื่นก็ได้” Di Qiuhe หยิบเหรียญออกมาจากกระเป๋าของเขาและเล่นกับมัน “นอกจากนี้ คุณไม่ควรบอกเจ้านายของคุณ พ่อที่รักของฉันว่า Miss An เป็นสมาชิกของตระกูล Qin?”
ตระกูลฉิน?
ผู้ช่วยหวางเงยหน้าขึ้นทันทีและสูญเสียการควบคุมตนเอง “เป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน! ผู้ช่วย An ได้รับคัดเลือกพร้อมกับฉัน ดังนั้นไม่น่าเป็นไปได้ที่เธอ…”
“เธอทำงานให้กับ Qin Li” ตีชิ่วเหอยกมือขึ้นจับใบหน้า นิ้วเรียวของเขาจิ้มไปที่ใบหน้าอย่างต่อเนื่อง แม้ว่าเขาจะดูสบาย ๆ แต่ดวงตาของเขาก็เปล่งประกายจนหวังไม่กล้ามองพวกเขา “ไม่ใช่แค่เธอ แต่แฟนของเธอยังทำงานให้กับฉินลี่ด้วย วังคุณถูกหลอก”
ข่าวนี้เหมือนสายฟ้าจากสีน้ำเงิน ผู้ช่วยหวางตกตะลึง “เธอ แฟนเธอเหรอ? แล้วฉัน …"
“อุบายปกติของ Qin Li คือกับดักน้ำผึ้ง ซึ่งมักจะมีประโยชน์ คนของเธอก็เรียนรู้ได้ดีเช่นกัน” Di Qiuhe มองออกไปนอกหน้าต่างที่ดวงอาทิตย์กำลังจะลับขอบฟ้า ชี้ไปที่วิลล่าและทิวทัศน์ที่ทอดยาวออกไปนอกหน้าต่าง แล้วพูดแผ่วเบาว่า “เงินพูดได้ คนไร้ยางอายสามารถทำทุกอย่างเพื่อหาเงินได้”
ผู้ช่วยหวางมองออกไปนอกหน้าต่างด้วยมือของเขาที่กำแน่นโดยไม่รู้ตัว และพูดอย่างไม่เต็มใจว่า “คุณพูดถูก เงินเป็นสิ่งที่ดีจริงๆ… เจ้านายต้องการพบฉันในเช้าวันถัดไป คุณ Di
ตีชิ่วเหอมองกลับมาที่เขาและยิ้มอย่างพอใจ “พรุ่งนี้เช้า มันเป็นช่วงเวลาที่ดี”
หลังจากผู้ช่วยหวังจากไป ตีชิ่วเหอก็ทานอาหารเย็นง่ายๆ จากนั้นเขาก็หยิบกระเป๋าเป้และออกไปจากวิลล่าชั่วคราวที่จัดเตรียมไว้ เตรียมพร้อมสำหรับ "โอกาสเผชิญหน้า" กับ Little Puppy ที่ Q University
“ไม่ มันเป็นส่วนผสมที่สูญเปล่าอย่างแท้จริง ฉันไม่อยากถ่ายเหลวในตอนกลางคืน”
"เชื่อฉัน. มันหอมมาก”
“พลิกดูคุณจะพบว่ามันไหม้เกรียมด้วยไฟ”
เสียงคลุมเครือที่เกิดจากการชนกันของอุปกรณ์ทำอาหารดังขึ้น
“ก็ฉันไม่เก่ง ย่างมากขึ้นและฉันทำอาหารได้ดี! อย่าโยนเนื้อของฉันไป! มันกินได้ถ้าฉันปรุงอีกครั้ง!”
Di Qiuhe หยุดและมองไปที่ผนังของวิลล่าข้างทาง
“คุณทำมันพัง ถ้าคุณไม่หยุด เราจะไม่มีอะไรเป็นอาหารเย็น เพียงแค่ปล่อยให้พ่อครัวของคุณ ฉันหิวมาก”
“เอาล่ะ… เราไปว่ายน้ำกันดีไหม? คุณสามารถใส่กางเกงว่ายน้ำของฉัน มันร้อนเกินไป. ว่ายน้ำกันก่อนเพื่อให้เราเย็นลง พวกเขาเปลี่ยนน้ำข้างในแล้ว ฉันรับประกันว่าคุณจะสนุก!”
"แน่นอน."
“ถอดเสื้อคลุมและกางเกงออก ขอดูหน่อย… คุณผอมกว่าฉันอีก กางเกงว่ายน้ำคู่นี้อาจเหมาะกับคุณ ซึ่งฉันใส่เพียงครั้งเดียว… ไม่สิ มีไม่กี่คนในบ้าน—คุณ ฉัน และแม่ครัวล้วนเป็นผู้ชาย อย่าสนใจที่จะเข้าไปข้างใน คุณสามารถเปลี่ยนเสื้อผ้าได้ที่นี่ ถ้าคุณคิดว่าฉันใส่ครั้งเดียว คุณสามารถเก็บชุดชั้นในไว้ข้างในได้ แต่มันอาจทำให้คุณไม่สบายใจ”
“ฉันเลือกที่จะปิดชุดชั้นในด้วย ฉันหวังว่าคุณจะตามฉันมา เผื่อว่าฉันเห็นอะไรส่วนตัวเกินไป!”
“คุณเคยเห็นมาก่อนแล้ว ยังไงเราก็เป็นเพื่อนสนิทกัน… อ๊ะ ไป๋ มียุงกัดที่หลังคุณ คุณไม่คันเหรอ? ฮ่าฮ่า ฉันเข้าใจผิดว่าเป็นหนอน”
“อย่าแตะมัน! ฉันรู้สึกคัน!”
คิ้วของตี่ชิ่วเหอขมวดคิ้ว เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาและหมุนหมายเลขของเหอไป๋
“ไป่ โทรศัพท์ของคุณดูเหมือนจะดังขึ้น”
“ขอฉันดูหน่อย… โอ ช่างมันเถอะ มันเป็นเสียงเรียกของผี!
“ห่าอะไรวะ? อืม เขาชื่อตีชิวเหอ”
ความอดทนของ Di Qiuhe ก็หมดลงและเขาวางโทรศัพท์ลงด้วยความโกรธ ถอยหลังไปสองสามก้าว เขากระโดดข้ามเชิงเทินหลังจากวิ่งขึ้น ตะโกนใส่เหอไป๋ผู้ไม่สวมอะไรเลยนอกจากกางเกงว่ายน้ำใต้ต้นไม้ในระยะใกล้ ๆ “ลูกหมาน้อย พูดให้ชัด ๆ ใครคือผี ?”
ปี๊บ—
สัญญาณเตือนของวิลล่าดับลง และไฟค้นหาที่มุมกำแพงก็ส่องลงมาที่ร่างของ Di Qiuhe
เสียงกระแทกดังขึ้น เหอไป๋กลัวมากจนอดไม่ได้ที่จะปล่อยโทรศัพท์มือถือซึ่งกระแทกเข้ากับก้อนหินและตกลงไปในสระว่ายน้ำ
"อา!" Niu Junjie ก้มศีรษะจ้องมองตรงไปที่สระว่ายน้ำ เขาค่อนข้างตื่นตระหนก “ไป๋ โทรศัพท์ที่พ่อแม่ฝากไว้หายไปแล้ว ข้อความก็บันทึกไว้ข้างใน…”
เหอไป๋ไม่รู้ว่าโทรศัพท์ของเขาหายไปจนกระทั่งหนิวจุนเจี๋ยเตือนเขา เขามองไปที่ฝ่ามือที่ว่างเปล่าและจิตใจของเขาก็ว่างเปล่า
'โทรศัพท์ของฉันอยู่ที่ไหน'
ตีชิ่วเหอเหลือบมองเหอไป๋ที่ยังคงจ้องที่ฝ่ามือของเขา ขมวดคิ้ว เขากระโดดลงจากเชิงเทิน ถอดเป้และปลอกกระสุนออก เดินไปที่สระแล้วกระโดดลงไป