ผู้แปล: Sissy That Walk
ไม่ได้รับการตอบกลับจาก Di Qiuhe Niu Junjie แอบดู He Bai ซึ่งกำลังจดจ่อกับการเรียนและเกาผมของเขาด้วยความหงุดหงิด
คนหนึ่งอยากจะขอโทษ อีกฝ่ายหนึ่งยังคงโกรธจัดและไม่มีอารมณ์จะคืนดี จะแก้ไขได้อย่างไร?
หลังจากพาหมอไปที่ประตูแล้ว ตีชิ่วเหอก็จิบน้ำที่ผู้ช่วยของเขาส่งมา จากนั้นก็ถามว่า “ที่กองถ่ายเป็นอย่างไรบ้าง”
“ผู้อำนวยการ Jiang เสียอารมณ์ ดุลูกเรือที่ดูแลทรัพย์สินและไล่พวกเขาออก” ผู้ช่วย An ยืนอยู่ตรงหน้าเขาอย่างประหม่าและตอบกลับอย่างประจบสอพลอ
Di Qiuhe พยักหน้าเป็นคำตอบ จากนั้นเขาก็วางขวดน้ำลงแล้วพูดว่า “ไปกันเถอะ กลับไปที่กองถ่าย”
ผู้ช่วย An ชะงักไปชั่ววินาทีและกวาดตามองแขนที่พันด้วยบาดแผลของเขา “แต่อาการบาดเจ็บของคุณ… ผู้กำกับเจียงกล่าวว่าฉากต่อไปนี้ล้วนเป็นฉากแอ็คชั่นเข้มข้น แขนของคุณได้รับบาดเจ็บ เราเลื่อนการถ่ายทำออกไปได้ คุณพักผ่อนได้สองวัน”
"เลขที่." Di Qiuhe โบกมือของเขาและพูดอย่างสบาย ๆ พร้อมกับขยับแขนของเขา “มันไม่ใช่เรื่องใหญ่ ฉันเป็นนักแสดงนำ ถ้าฉันหยุดงานหนึ่งวัน ฉันจะทำให้การถ่ายทำช้าลง ฉันทำอย่างนั้นไม่ได้”
ผู้ช่วย An ยืนกราน “ทำไมล่ะ? ผู้อำนวยการบอกเองว่าให้พักก่อน…”
“ฉันไม่ต้องการพักผ่อน” Di Qiuhe เหลือบมองเธอและพูดด้วยน้ำเสียงที่มุ่งมั่น “ผู้ช่วยอัน ฉันรู้ว่าคุณเป็นห่วงฉัน ขอบคุณสำหรับสิ่งนั้น แต่ฉันไม่ต้องการพูดซ้ำ”
ผู้ช่วย An ถอยหลังหนึ่งก้าวในขณะที่เธอพบกับดวงตาที่ไร้อารมณ์ของ Di จากนั้นเธอก็ก้มศีรษะและพูดว่า "ขอโทษ ขอโทษ"
Di Qiuhe มองไปทางอื่นและเดินออกไป
มันบังเอิญมากที่ Wang Boyi กลับมาพร้อมกับรายชื่อและเขาก็อึ้งเมื่อเห็น Di Qiuhe ออกมาด้วยใบหน้าที่โป๊กเกอร์ จากนั้นเขาก็กวาดสายตามองผู้ช่วย An ซึ่งอยู่ด้านหลัง Di พลางขมวดคิ้วมองไปทางอื่นอย่างรวดเร็ว เมื่อ Di Qiuhe เดินเข้ามาหาเขา เขาก็หันกลับมาอย่างรวดเร็วและพยายามตามให้ทัน เขาพูดขณะเดินว่า “นาย. ดิชั้นมีของที่อยากได้หมดแล้ว คุณต้องส่งพวกเขาทันทีหรือไม่”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น ใบหน้าของตี่ชิวเหอก็อ่อนลงเล็กน้อย แต่เขาส่ายหัวและพูดว่า “ไม่ นำปากกาบันทึกและกระดาษจดบันทึกมาให้ฉันในภายหลัง ฉันมีสิ่งอื่นที่จะส่ง”
Wang Boyi พยักหน้า จากนั้นเขาก็มองกลับไปที่ผู้ช่วย An ซึ่งนั่งอยู่บนส้นเท้าของพวกเขาและถอนหายใจในใจ
วันต่อมา เหอไป๋วิ่งเข้าไปหาคนส่งของเมื่อเขาออกไปทานอาหารกลางวันและเซ็นรับกล่องใหญ่และกล่องเล็กอีกสองกล่อง
“ฉันเดาว่ากล่องใบใหญ่คงเต็มไปด้วยผลไม้” Holmes Niu พูดขณะถูคาง จากนั้นตะโกนใส่ Wang Hu และ Chen Jie ว่า “พี่น้อง ย้ายกล่องนี้ไปที่หอพัก! เรามีทะเลทรายเพียงพอสำหรับสัปดาห์นี้ ขอขอบคุณ Bai ที่แบ่งปันสิ่งนี้กับเรา!”
Wang Hu และ Chen Jie มองหน้ากันและตะโกนพร้อมกันว่า "ไป่ ขอบคุณสำหรับสิ่งนี้!" หลังจากพูดแบบนั้น จู่ๆ พวกเขาก็หัวเราะออกมาเพราะอะไรบางอย่างและย้ายกล่องไปที่หอพักอย่างรวดเร็วเท่าที่จะทำได้ราวกับว่าพวกเขาไม่เคยกินผลไม้มาก่อน
เหอไป๋: “…”
เพื่อนร่วมชั้นคนหนึ่งเห็นสิ่งนี้ขณะเดินผ่านไปและบ่นด้วยความอิจฉาว่า “ดูนี่สิ มีใครบางคนมีพ่อน้ำตาลอย่างแน่นอน ถ้าไม่คุณจะอธิบายสิ่งเหล่านี้ได้อย่างไร ทำไมเขาถึงหายไปในวันหยุดสุดสัปดาห์ เขาซื้อชุดแฟนซีและกล้องใหม่ทันใดได้อย่างไร และตอนนี้เขายังได้รับของขวัญทุกวัน……พูห์ ไอ้เด็กของเล่นน่าขยะแขยง”
เหอไป๋จับจ้องที่เขาที่ดูไร้อารมณ์และพูดว่า "ทำไมไม่พูดออกมาดังๆ Huang Wei คุณคิดว่าโพสต์ของคุณจะไม่เปิดเผยตัวตนตลอดไปหรือไม่? คุณกระจายข่าวลือเกี่ยวกับฉัน คุณไม่กลัวที่ปรึกษาจะมาหาคุณเหรอ”
“อะไรนะ โพสต์แบบไม่ระบุชื่ออะไร คุณกำลังพูดถึงอะไร ฉันไม่ได้แพร่ข่าวลือ!” ด้วยความรู้สึกผิด Huang Wei พูดติดอ่างและลากเข็มขัดกระเป๋าของเขาแล้ววิ่งหนีไป
เมื่อเห็นเขาวิ่งหนีไป เหอไป๋ก็นึกถึงความจริงที่ว่าชาติที่แล้วเขาถูกไล่ออกจากโรงเรียนในข้อหาลักขโมย จากนั้นขมวดคิ้วเดินไปนั่งลงบนม้านั่งหน้าหอพัก ระหว่างรอเพื่อนร่วมห้อง เขาก็เปิดกล่องเล็กๆ ที่เหลืออีกสองกล่องในมือ
กล่องไม้เป็นแบบชาติพันธุ์ พวกเขาดูไม่มีการตกแต่ง แต่แข็งแรงมาก มีปากกาอัดเสียงและกระดาษโน้ตในกล่องหนึ่ง และอีกกล่องหนึ่งมีแก้วน้ำที่มีโน้ตอยู่ข้างใต้
'นี่คืออะไร' เหอไป๋สับสน หยิบธนบัตรในกล่องแล้วคลี่ออก
Di Qiuhe: ไป๋ ฉันขอโทษ มีการบันทึกในปากกา โปรดฟังเมื่อคุณอยู่คนเดียว
Di Qiuhe: ไป๋ ฉันขอโทษ ฉันดื่มไวน์ไปสามแก้วเพื่อเป็นการลงโทษ ฉันมีเทปและเก็บวิดีโอไว้ในการ์ดหน่วยความจำใต้ถ้วย เพื่อแสดงความจริงใจของฉัน ฉันส่งถ้วยไปให้คุณ เพื่อคุณจะได้บอกฉันว่าคุณพอใจกับขนาดของมันหรือไม่ ถ้าไม่ฉันจะใช้ถ้วยที่ใหญ่กว่าในครั้งต่อไป
“…” เขาเป็นคนงี่เง่าเหรอ? ไวน์สามถ้วยเป็นการลงโทษ? วิดีโอ? และถ้วย? ค่าส่งเขาเท่าไหร่?
เหอไป๋จ้องมองที่กล่องทั้งสองอยู่ครู่หนึ่งด้วยความรู้สึกผสมปนเป ในที่สุดเขาก็ยัดกล่องใส่กระเป๋าเป้อย่างแรงแล้วเดินไปที่หอพัก เขาสงสัยว่าทำไมพวกเขายังไม่ออกมา
Niu Junjie หดหัวของเขาและให้เสียงสูงกับ Wang Hu และคนอื่น ๆ เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาส่งข้อความถึง Di Qiuhe อย่างมีความสุข: ไป๋ได้รับกล่องเล็กสองกล่องแล้ว ดีสำหรับคุณ. ติดตามต่อไป!
ตี ชิวเหอ: ขอบคุณ ฉันจะ.
หลังจากวางโทรศัพท์ Niu Junjie ก็โอบแขนรอบคอของ Wang Hu และ Chen Jie แล้วอุทานว่า “ไปกันเถอะ! วันนี้พี่ใหญ่ของคุณอารมณ์ดี ให้ฉันดูแลคุณด้วยอาหารทะเล!”
Wang Hu และ Chen Jie หนีจากเขาและหัวเราะ "พี่ชาย? กล้าดียังไงมาเรียกตัวเองว่า 'พี่ใหญ่' ต่อหน้าพวกเรา? เมื่อเร็ว ๆ นี้คุณอวดดีมาก LaoSan คุณควรถูกลงโทษ”
หนิวจุนเจี๋ยพยายามดิ้นให้หลุดและวิ่งออกไปข้างนอก จากนั้นเขาก็โบกมือให้เหอไป่ที่กำลังมองมาทางนี้ “ไป๋ หนีไป! เหล่าต้าและเหล่าเอ๋อบ้าไปแล้ว!”
“คุณมันบ้าไปแล้ว” เหอไป่ตอบขณะที่เขาเดินเข้ามาหาเขา
หลังอาหารเย็น Niu Junjie พา Wang Hu และ Chen Jie ไปที่ห้องแบดมินตัน ทิ้ง He Bai ไว้ตามลำพังในหอพักเพื่อทำงานที่ได้รับมอบหมายที่เขารับกลับมา
เขายุ่งกับงานจนถึง 9:30 น. เหอไป๋กวาดดูเวลา สายไปแล้ว แต่ไม่มีใครกลับมา เขาโทรหาพวกเขาด้วยความขมวดคิ้ว
“เรากำลังรับประทานอาหารว่างใกล้เข้ามาแล้ว เราจะกลับมาในระยะเวลาอันสั้น” หนิวจุนจีตะโกนด้วยเสียงที่ดังไปทั่วเบื้องหลัง “อยากกินอะไรมั้ย? ฉันสามารถนำมันกลับมาให้คุณได้ เมื่อเสร็จแล้ว คุณสามารถดูวิดีโอเพื่อพักผ่อนได้ อย่าฝืนตัวเองจนเกินไป!”
“โอเค เอาชามข้าวต้มมาให้ฉัน” เหอไป่รู้สึกประทับใจกับเพื่อนร่วมห้องที่มีน้ำใจของเขา จากนั้นเขาก็ตะโกนว่า “อย่าดื่ม ได้โปรด มันไม่ดีต่อกระเพาะอาหารของคุณ กลับมาก่อน อย่าช้าเกินไป”
หนิวจุนเจี๋ยพยักหน้าเห็นด้วย
เหอไป๋วางสายด้วยรอยยิ้ม หลังจากอาบน้ำเสร็จ เขาก็นั่งลงที่หน้าโต๊ะเพื่อจัดของทั้งหมด เขากำลังเตรียมที่จะปิดคอมพิวเตอร์เมื่อเขาสังเกตเห็นกล่องสองกล่องที่มุมโต๊ะ จากนั้นเขาก็หยุดและหยิบมันขึ้นมา
เขาลังเลอยู่พักหนึ่ง โดยไม่รู้ว่าเขาควรทำอะไรก่อนระหว่างปากกาบันทึกและการ์ดหน่วยความจำ สุดท้ายเขาเลือกที่จะดูวิดีโอการดื่มในเมมโมรี่การ์ดก่อน
เขาคลิกที่เล่นและไม่เห็นอะไรก่อน จากนั้น Di Qiuhe ก็ปรากฏตัวขึ้นในห้องแปลก ๆ สวมชุดลายพรางพร้อมกับขวดไวน์และถ้วยในมือของเขา เขานั่งตัวตรงอยู่หน้าโต๊ะเล็กตรงกลางภาพเหมือนผู้นำประเทศที่กำลังจะประกาศการตัดสินใจสำคัญบางอย่าง ด้วยใบหน้าที่จริงจัง เขาก้มลงและขอโทษอย่างจริงใจ “ไป่ ฉันขอโทษ มันเป็นความผิดของฉัน”
เหอไป๋: “…”
“ฉันไม่ควรโกหกคุณ ฉันขอโทษที่ฉันไม่ได้ขอโทษคุณเป็นการส่วนตัวในครั้งที่แล้ว ตอนนี้ฉันจะดื่มไวน์สามแก้วเพื่อเป็นการลงโทษ” Di Qiuhe กล่าวอย่างจริงจัง จากนั้นเขาก็เปิดเหล้าองุ่นขวดใหม่เติมและดื่มจนหมด
เหอไป๋อดไม่ได้ที่จะมองไปทางอื่นและขมวดคิ้ว
เขาทนดูพฤติกรรมไร้สติแบบนี้ไม่ได้
หลังจากดื่มไวน์ไปหนึ่งถ้วย ใบหน้าของ Di Qiuhe ก็เปลี่ยนเป็นสีแดงทันที ดวงตาที่เปียกน้ำของเขาดูน่าสนใจทีเดียว
หลังจากเสร็จสิ้น เขาก็คว่ำถ้วยลงและมองกล้องด้วยใบหน้าเคร่งขรึม เขากล่าวว่า "สิ่งนี้สำหรับความสัมพันธ์ของเรา!"
เหอไป๋: “…” เขาพูดไม่ออก
“สิ่งนี้มีไว้สำหรับการทรยศต่อความไว้วางใจของคุณ” หลังจากดื่มเหล้าองุ่นเต็มถ้วย คอของเขาเปลี่ยนเป็นสีแดง
He Bai หายใจเข้าลึก ๆ และยกโทรศัพท์ขึ้น สิ่งเดียวที่เขาไม่สามารถทำได้คือการโทรหา Di Qiuhe ทันทีเพื่อเยาะเย้ยเขา
“นี่คือแก้วที่สามแล้ว” ดูเหมือนว่าแอลกอฮอล์จะเริ่มมีผลในขณะที่เสียงของ Di Qiuhe เริ่มอู้อี้เล็กน้อย อย่างไรก็ตาม เขาพยายามทรงตัว ด้วยท่าทางจริงจัง เขาวางมือนิ่งๆ และเสนอขนมปังปิ้ง “ไชโยสำหรับการเผชิญหน้าของเรา!”
อีกครั้งที่เขาดื่มมันจนหมด หลังจากนั้นเขาก็วางถ้วยลงและมองกล้องด้วยใบหน้าที่เคร่งขรึม “ไป๋ ฉันขอโทษ!” เขากล่าวว่า จากนั้นเขาก็หยิบกระดาษ A4 ออกมาจากใต้โต๊ะและเขียนอะไรบางอย่างลงไป หลังจากนั้นก็ยื่นกระดาษให้เขาดู
เหอไป๋เห็นตัวอักษรขีดข่วนสามตัวบนกระดาษ: ฉันขอโทษ!
เหอไป๋ตกตะลึงเมื่อเห็นเช่นนั้น เขาอดไม่ได้ที่จะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดึงหมายเลขของ Di Qiuhe ออกจากบัญชีดำแล้วโทรหาเขา
“ขออภัย สมาชิกที่คุณโทรออกปิดอยู่”
“…” เชี่ย!
วางโทรศัพท์ลง เขาเช็ดน้ำตาบนใบหน้าและกวาดสายตาดูวิดีโอที่เล่นจบไป จากนั้นด้วยความโกรธ เขาขึ้นบัญชีดำหมายเลขของ Di Qiuhe อีกครั้ง!