ผู้แปล: Sissy That Walk
Di Qiuhe สูดลมหายใจยาวออกมาจากความกังวลใจ และเขาหายใจออกอย่างสงวนไว้ เขาปล่อยนิ้วที่กำแน่นบนถ้วยชา โค้งคำนับไปทาง Xu Yinrong และพูดด้วยความเคารพว่า “ผู้อาวุโส Xu ขอบคุณสำหรับการยืนยัน ฉันซาบซึ้ง”
Xu Yinrong เอนตัวเอียงเพื่อหลีกเลี่ยงมารยาทของ Di จับมือเป็นท่าทางว่า "ยินดีต้อนรับ"
Jiang Guanshan กระแอมและเคาะเบา ๆ บนโต๊ะ
ตีชิ่วเหอเอื้อมมือไปหยิบกาน้ำชาและรินชาให้เขา มองตาเขาตรงๆ แล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่เคารพมากขึ้น “ขอบคุณสำหรับโอกาส ลุงเจียง และขอโทษที่ทำให้คุณผิดหวังในอดีต”
“เอ็น” ในที่สุด Jiang Guanshan ก็ยอมรับคำขอโทษของเขา โดยถือถ้วยชาไว้ในมือ เขากล่าวว่า “Qiuhe คุณเป็นเพื่อนสนิทกับ Xiuwen มาหลายปีแล้ว ฉันเฝ้าดูพวกคุณเติบโตมาด้วยกัน”
ตี่ ชิวเหอ ขนตาสั่น อดกลั้นความตื่นเต้นที่จะได้รับสิ่งที่เขาปรารถนามานานในหัวใจ ก้มหัวลงเงียบ ๆ เป็นเวลาไม่กี่วินาที และเขาเงยหน้าขึ้นเพื่อยิ้มให้ Jiang Guanshan ผ่อนคลายไหล่ที่แน่นของเขา "โง่เง่า เป็นฉันเองที่มองเห็นอุโมงค์"
ในฐานะผู้อำนวยการ Jiang Guanshan มีสายตาต่อผู้คน เขาและซิ่วเหวินเป็นเพื่อนสนิทกันมานานหลายปี ลุงเจียงรู้ดีว่าแท้จริงแล้วเขาเป็นใคร มันน่าขันที่เขาเข้าหาลุงเจียงโดยสวมหน้ากาก ไม่น่าแปลกใจเลยที่เมื่อเขาพยายามโน้มน้าวให้ลุงเจียงรับบทเฉิงจุน เขาก็บอกเพียงว่าเขาไม่สามารถแสดงได้เต็มปากนักสำหรับบุคลิกที่ปลอมตัวมาของเขา ตอนนี้ลองคิดดู ลุงเจียงกำลังช่วยเขามากเพียงแค่ให้โอกาสเขาอ่านสคริปต์ น่าเสียดายที่เขาไม่เข้าใจลุงเจียงและเกือบทำให้ความนับถือของลุงเจียงหมดลง
“ผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้องไม่สามารถมองเห็นได้ชัดเจนเท่ากับผู้ยืนดู” Jiang Guanshan เห็นว่าในที่สุด Di Qiuhe ก็เข้ามาได้อย่างไร เขาพูดต่ออย่างตรงไปตรงมาว่า “ถ้าคุณไม่มาเยี่ยมฉันวันนี้ คุณจะไม่ได้รับบทบาทของ Cheng Jun”
ตี่ชิวเหอสั่นสะท้านในหัวใจ รอให้เจียงกวนชานพูดต่อ
“แต่คุณอยู่ที่นี่และคุณขอโทษ” การแสดงออกของ Jiang Guanshan เปลี่ยนไปอย่างนุ่มนวล เขามองไปที่ Di Qiuhe ด้วยความรู้สึกที่ซับซ้อนและถอนหายใจ "Qiuhe ฉันได้ยินมาหนึ่งหรือสองเรื่องเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นในครอบครัวของคุณจาก Xiuwen การป้องกันตนเองเป็นธรรมชาติของมนุษย์ ฉันเข้าใจทั้งหมด แต่คุณกำลังผลักดันผู้คนให้มากขึ้นเมื่อพวกเขาเข้าหาคุณด้วยความตั้งใจดี Qiuhe คุณกำลังพาตัวเองไปสู่ทางตัน”
Di Qiuhe มองไปที่พื้น รู้สึกว่าหัวใจที่ปิดมานานของเขากำลังเปิดช่องว่าง เขารู้ว่าสิ่งที่ลุงเจียงพูดนั้นถูกต้อง พวกเขาไม่ใช่ญาติหรือผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย ลุงเจียงคงไม่ไว้ใจเขาและเฝ้าดูเขาคลำทางผิดในฐานะผู้ยืนดู แต่ลุงเจียงไม่เพียงทำตรงกันข้ามเท่านั้น แต่ยังทำอย่างนั้นด้วย เพื่อจัดการประชุมครั้งนี้ ลุงเจียงต้องปฏิบัติต่อเขาเป็นรุ่นน้องที่น่ารัก เมื่อพิจารณาแล้วเขาเป็นคนที่สวมหน้ากากและตีความลุงเจียงผิด ซึ่งเกือบทำให้เขาเสียโอกาสนี้ไป
"ฉันเสียใจ." เขาขอโทษอีกครั้งด้วยความขอบคุณ
เมื่อเห็นตี่ชิวเหอเช่นนี้ เจียงกวนชานก็รู้ว่าตีชิ่วเหอทำตามที่เขาพูด เขาพยักหน้าอย่างพอใจ พูดเบาๆ ว่า “ลูกเป็นเด็กดี จำไว้ อย่าให้ความคิดด้านลบเข้ามาครอบงำความคิด การป้องกันตัวเองที่ดีที่สุดคือการทำให้ตัวเองเข้มแข็งแทนที่จะแยกตัวจากโลกภายนอก ใส่หน้ากาก ไม่สำคัญว่าสิ่งที่คุณแยกตัวออกมานั้นจะดีหรือไม่ดี”
Di Qiuhe พยักหน้าเห็นด้วย รู้สึกว่าโอกาสของเขาที่ถูกมองว่าเป็นลบกำลังเปิดเผยต่อหน้าเขาอย่างชัดเจน
ในที่สุดเหอไป๋ก็ได้รับข้อความจากผู้ซื้อก่อนเลิกเรียนช่วงบ่าย
นกที่เกิดในฤดูใบไม้ร่วง: ขออภัยที่ตอบกลับล่าช้า กรุณาส่งลายเซ็นมาที่ XX Street, Red Guest Studio ผู้รับ: Jiang Xiuwen ph: 13xxx. ไม่เร่งรีบ เพียงส่งตามความสะดวกของคุณและ WeChat ให้ฉันหลังจากที่คุณส่ง
ขาวและขาวขึ้น: Red Guest Studio?
นกที่เกิดในฤดูใบไม้ร่วง: ใช่
ขาวและขาวขึ้น: เพื่อความสะดวกของฉัน?
นกที่เกิดในฤดูใบไม้ร่วง: ใช่
White and Whiter: คุณช่วยรอจนถึงวันอาทิตย์ได้ไหม ที่ฉันจะส่งให้คุณด้วยตนเอง ฉันต้องไปที่ XX Street ในวันอาทิตย์นี้
เมื่อเห็นข้อความนี้ ตี่ชิวเหอที่ดื่มไปเล็กน้อยกับผู้อาวุโสทั้งสองในมื้อเที่ยงก็นั่งลงด้วยความกังวลใจ และในไม่ช้าก็จมตัวเองลงบนโซฟาเนื่องจากเวียนศีรษะ
ไม่มีทางที่จะเป็น "ลูกสุนัข" อาราซซีได้ [T/N: ในภาษาจีนกลาง วลีสำหรับปาปารัซซีหมายถึง "กลุ่มลูกสุนัข" อย่างแท้จริง ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมฉันจึงเรียกมันว่า "ลูกสุนัข" อาราซซี่ เนื่องจากมันจะเกี่ยวข้องกันในภายหลัง] หาคำตอบ เป็นเขาที่ประมูลลายเซ็นด้วยราคาสูงเช่นนี้ ไม่มีทาง! เขาจะไม่ทำเรื่องโง่ๆ อย่างการประมูลลายเซ็นของตัวเองด้วยราคาที่สูงลิ่ว! ความภาคภูมิใจในตนเองสูงของเขาไม่ได้รับอนุญาต!
เขากดหัวของเขาและพิมพ์อย่างรวดเร็วเมื่ออาการวิงเวียนศีรษะถูกกดทับ
นกที่เกิดในฤดูใบไม้ร่วง ไม่มีทาง!!!
เหอไป๋ซึ่งเห็นเครื่องหมายอัศเจรีย์สามตัวที่อีกด้านหนึ่งของหน้าจอ แตะจมูกของเขา
มีแผนการจัดส่งของเขาไปด้วยตนเอง
นกที่เกิดในฤดูใบไม้ร่วง: เสี่ยวไป๋
เหอไป๋ชำเลืองดู WeChat ID ของเขาและตอบตกลง
ขาวและขาวขึ้น: ครับท่าน
นกที่เกิดในฤดูใบไม้ร่วง: "ลูกหมา" อาราซซี่ ไม่น่ารัก
ขาวขึ้นและขาวขึ้น: ถ้าคุณไม่เห็นด้วยกับความคิดที่จะส่งด้วยตนเอง ฉันจะโพสต์มันหลังเลิกเรียนเย็นนี้ได้ไหม
Di Qiuhe ยังคงอยู่ภายใต้อิทธิพลของแอลกอฮอล์ เขาส่ายหัวเพื่อดูหน้าจออย่างชัดเจนด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา
นกที่เกิดในฤดูใบไม้ร่วง: ใช่แล้ว เสี่ยวไป๋เป็นเด็กดีเหมือนพี่ชาย แม่จะเลี้ยงคุณด้วยอมยิ้ม
เหอไป๋เป็นเหมือน “……” “ ผู้ซื้อเคลื่อนไหวกับฉันหรือไม่” เดี๋ยวก่อนพี่ชาย?
ขาวและขาวขึ้น: คุณเป็น "เขา" หรือไม่?
ตี่ชิ่วเหออารมณ์ดี เขาเคาะโทรศัพท์ด้วยใบหน้าเคร่งขรึม “เป็นอะไรกับ “เขา”? ไม่สามารถ "เขา" ส่งข้อความถึงคุณ? ช่ายยย. ไม่ใช่ "เขา" ไม่สามารถให้เขารู้ว่าฉันเป็นคนซื้อลายเซ็น”
เขาจึงพิมพ์ต่อไปด้วยใบหน้าขมขื่น
นกที่เกิดในฤดูใบไม้ร่วง: ไม่ใช่!!!!
เหอไป๋เห็นเครื่องหมายอัศเจรีย์ปรากฏขึ้นบนหน้าจอ เขารู้สึกโล่งใจ “ว้าย ไม่เอาน้ำร้อนแล้ว”
นกที่เกิดในฤดูใบไม้ร่วง: ฉันเป็นผู้หญิงน่ารักที่มีโต้ง
ขาวและขาวขึ้น: ......
นกที่เกิดในฤดูใบไม้ร่วง: น่ารักและหล่อ นั่นคือสิ่งที่ฉันเป็น
เมื่อเห็นเสียงกรีดร้อง He Bai ก็ตกอยู่ในความเงียบ
เขา…ไปต่อไม่ได้
อีกด้านของหน้าจอดูเหมือนจะอ่านเขาออกและไม่ได้ส่งข้อความต่อ กริ่งชั้นเรียนดังขึ้น เขารีบวางโทรศัพท์และเปิดหนังสือเรียน พร้อมที่จะจดจ่อกับชั้นเรียน
หลังเลิกเรียน เด็กชายสี่คนมารวมตัวกันที่โรงอาหาร
“งั้น…เราจะทำอย่างไรกับการเดิมพัน?” Chen Jie วางโทรศัพท์ของ He Bai ลงด้วยสีหน้าขบขัน เอ่ยคำถามในใจของทุกคนว่า “นกที่เกิดในฤดูใบไม้ร่วงนั่น 'เขา' หรือ 'เธอ' กันแน่?”
วังหูจัดสรรตะเกียบ พูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่แน่นอน “ฉันคิดว่าคนพูดโพล่งออกมาโดยไม่ตั้งใจ”
Niu Junjie (Lao San) เตะสองคนนั้นใต้โต๊ะ โดยยังคงทำหน้าครุ่นคิด และตอบว่า “ฉันคิดว่านั่นคือ 'เธอ' ผู้หญิงบางคนชอบเรียกตัวเองว่า 'พี่ชาย' 'พ่อ' ' ลุง 'คุณปู่' ฯลฯ แค่เล่นๆ นี่ยังไม่เพียงพอที่จะพิสูจน์ว่าเป็น 'เขา' ยิ่งไปกว่านั้น คนๆ นั้นยังเคลื่อนไหวเพื่อเสี่ยวไป๋ Xiao Bai ไม่ได้ซ่อนข้อมูลของเขาใน BBS ของมหาวิทยาลัยหรือโปรไฟล์ WeChat ของเขา คุณคิดว่า 'เขา' จะดำเนินการกับ Xiao Bai ซึ่งเห็นได้ชัดว่าเป็นเพื่อนหรือไม่ "
“Lao San แน่ใจว่ามีประเด็น” Chen Jie ได้รับสัญญาณและพยักหน้าตาม “A 'she' แน่นอน 'she' ต้องเดิมพันสิ่งที่คุณเดิมพัน เหล่าซาน จากนี้ไป คุณต้องอยู่ห่างจากแล็ปท็อปและวิดีโอเกม เราทุกคนเป็นผู้บังคับบัญชาของคุณที่นี่”
Niu Junjie คร่ำครวญโดยตั้งใจ เขาทิ้งตัวลงบน He Bai ขอร้องให้ Xiao Bai ดูแลแล็ปท็อปสุดที่รักของเขา
“โปรดวางใจได้ ฉันจะดูแลมันเอง” เหอไป๋ลูบคางของเขาอย่างติดตลก ยอมรับของที่เขาขโมยมา และพูดว่า “เด็กน้อย ฉันจะไปเอาน้ำร้อนให้คุณก่อนวันหยุดฤดูร้อน ไม่ต้องเสียใจ พ่อรักคุณ พ่อจะดูแลคุณให้ผ่านการสอบทั้งหมด ”
ดวงตาของ Niu Junjie เป็นประกาย คุกเข่าลงที่ He Bai “ช่วยลาฉันด้วย ช่วยฉันในหลักสูตรมืออาชีพของฉัน ”
Chen Jie และ Wang Hu ตะคอกใส่เขา เรียกเขาว่าไร้กระดูกสันหลัง Jollification เข้ามาแทนที่ในไม่ช้า
ต่อมาในคืนนั้น Di Qiuhe ตื่นขึ้นจากอาการเมาค้าง เขาโล่งคอ เดินไปที่ครัวเพื่อหาน้ำอุ่น ลูบท้องที่ปวดท้องจากความหิว และเขาทำบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปจากตู้เย็น
เขาไปล้างหน้าระหว่างรอบะหมี่และมองหาโทรศัพท์เพื่อคุยเรื่องการทำธุรกรรม
เงียบไปหนึ่งวัน หวังว่าเสี่ยวไป๋จะใจเย็นกับเรื่องนั้น เมื่อนึกถึงเรื่องนี้ เขาก็แตะเปิดแอป WeChat ด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม
กรอบการสนทนาเพียงอย่างเดียวโดดเด่นบนหน้าจอที่ว่างเปล่า เขาเคาะกรอบเปิด กวาดสายตาดูประวัติการแชท ทำได้เพียงยิ้มค้างบนใบหน้า
นกที่เกิดในฤดูใบไม้ร่วง: ฉันเป็นผู้หญิงน่ารักที่มีโต้ง
ขาวและขาวขึ้น: ......
นกที่เกิดในฤดูใบไม้ร่วง: น่ารักและหล่อ นั่นคือสิ่งที่ฉันเป็น
สามบรรทัดสุดท้ายขยายใหญ่ขึ้นในใจของเขา เขาคว้าโทรศัพท์แน่น ความคิดทั้งหมดของเขาถูกแช่แข็งราวกับว่าเขากำลังจมดิ่งลงไปในเหวลึก
“สาวน่ารักกับควยใหญ่…” “ฉันคิดอะไรอยู่? ทำไมฉันถึงตอบกลับไปแบบนั้น ฉันถูกครอบงำ? โดยผี? ไม่ ไม่ ไม่ ไม่มีทาง เป็นฉันที่พูดแบบนั้น ไม่มีทาง ผู้ชายที่มีรสนิยมดีอย่างฉันไม่มีวันพูดแบบนี้” ตีชิ่วเหอคิดกับตัวเอง
และเกิดอะไรขึ้นกับจุดพักของ "ลูกสุนัข" อาราซซี่? เขาพูดไม่ออก? เขาอายไหม? หรือเขาพบว่าคำตอบนั้นไร้รสนิยมและไร้สีสัน?
“มันไม่ใช่แบบนั้น!”
ตี่กรีดร้องอยู่ในใจ ขณะที่เขารักษาความเย็นอยู่ข้างนอกและนั่งบนโซฟา กลับสู่ใบหน้าที่ไร้ความรู้สึก เปิดถ้วยบะหมี่ กวนเหมือนหุ่นยนต์ แล้วยัดส้อมอันใหญ่เข้าปาก
“อุ๊ย”
มันร้อนมากจนเขาโยนส้อมทิ้ง
รอยยิ้มเสแสร้งของ “เจ้าหมา” อาราซซีที่มีลักยิ้มที่ด้านซ้ายของใบหน้าดูเหมือนจะปรากฏขึ้นในความคิดของเขา เขาทรุดตัวลงนั่งบนโซฟาโดยหลับตา และเอาหมอนปิดหน้าด้วยวิธีหลีกเลี่ยงตัวเอง
บ่ายวันต่อมา เจียง ซิ่วเหวินเซ็นชื่อในการจัดส่งด้วยตัวเอง และส่งพัสดุที่มีขนาดเท่าฝ่ามือคนให้ตีชิ่วเหอ
“ทำไมหน้ายาว? คุณไม่ควรฉลองที่ได้รับบทนี้เหรอ?” Jiang Xiuwen นั่งตรงข้าม Di Qiuhe จ้องที่มือของเขาที่กำลังยุ่งอยู่กับการเปิดบรรจุภัณฑ์ด้วยสายตาที่สอดรู้สอดเห็น “ใครส่งสิ่งนี้ให้คุณ? มันบอกว่ามาจาก Q University เป็นหัวเรี่ยวหัวแรงตัวน้อยที่ไล่ตามคุณอย่างหนักหรือเปล่า? คุณไม่ได้บอกฉันว่าคุณไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับเธอ?”
เมื่อได้ยิน Jiang Xiuwen พูดถึงผู้ประกาศข่าวตัวน้อย ใบหน้าของ Di Qiuhe ก็ยืดยาวขึ้น และตอบอย่างเฉยเมยว่า “นี่มาจากแฟนคลับ เด็กผู้ชายคนหนึ่ง”
ถุงบรรจุภัณฑ์ถูกเปิดออกกว้าง กล่องการ์ตูนที่มีโบว์ริบบิ้นปรากฏขึ้น
เจียงซิ่วเหวินดูงุนงง “นี่มาจากแฟน เด็กผู้ชาย คุณแน่ใจเหรอ?” “กล่องนี้ขอสาวกว่านี้ได้ไหม? เด็กผู้ชาย? แฟนบอยจะทราบดีถึงขนาดรู้ที่อยู่นี้ได้ไหม? คุณช่วยคิดให้มากขึ้นเมื่อพูดถึงการโกหกได้ไหม” เจียงซิ่วเหวินคิดอย่างลับๆ
ตี่ชิ่วเหอคาดไม่ถึงว่าเหอไป๋จะใช้กล่องเด็กผู้หญิงแบบนี้ นิ้วของเขาแข็งทื่อ และเขาเก็บกล่องใส่กระเป๋าด้วยวิธีสบายๆ พลางพยักหน้า “ใช่ แฟนบอยที่มองมาที่ฉัน ชื่นชมฉัน”
เจียง ซิ่วเหวิน เหล่ตา โดยไม่ได้สนใจในสิ่งที่เขาพูด เขาจะไม่ซ่อนกล่องถ้านั่นมาจากแฟนจากเพื่อนสนิทเป็นเวลาหลายปี เขามีแขนเสื้ออะไร?