ผู้แปล: Sissy That Walk
หลังจากติดตามทีมงานอย่างใกล้ชิดตลอดทั้งวัน ในที่สุดเหอไป๋ก็เข้าใจอย่างชัดเจนเกี่ยวกับความเข้มข้นในการทำงานของ Di Qiuhe และเบาใจลงเมื่อรู้ว่า Di Qiuhe รีบกลับไปที่ B City ทันทีเพื่อขอโทษเขาในตอนกลางคืน ถ่ายทำเสร็จแล้ว อย่างไรก็ตาม ความโกรธของเขาถูกปลุกเร้าขึ้นภายในไม่กี่วินาที
“ออกไปช้อปปิ้งตอนดึกกันเถอะ!” Di Qiuhe ยังคงเกาะติดกับ He Bai ทันทีที่เขาอาบน้ำเสร็จ จิตใจของเขาปั่นป่วน “คุณจะกลับไปที่เมือง B ในวันพรุ่งนี้ ดังนั้นมีเวลาเหลือน้อยที่เราจะเดินไปตามถนนของพื้นที่ D งานกลางคืนคึกคักและมีชีวิตชีวา คุณจะสนุก”
เหอไป๋ดึงเครื่องอ่านบัตรออกจากคอมพิวเตอร์แล้วปิดเครื่อง จากนั้นเขาก็ลุกขึ้น คว้าคอเสื้อชุดนอนของ Di Qiuhe และผลักเขาไปที่เตียงอย่างดุร้าย เตือนว่า “นอนนิ่งๆ! บอกฉันว่าคุณต้องการอะไรเป็นอาหารเย็น แล้วฉันจะให้ผู้ช่วยหวางจัดการให้คุณ” หลังจากถ่ายทำไปหนึ่งวัน ผู้ชายคนนั้นก็ต้องพักผ่อนแทนที่จะไปช้อปปิ้ง!
Di Qiuhe นอนลงอย่างเชื่อฟัง แต่ก็กระโดดลงจากเตียงในพริบตา “คุณต้องเบื่อกับกล่องอาหารกลางวัน เราไปทานอาหารทะเลกันดีไหม? มีร้านอาหารอายุนับศตวรรษในย่านดีซึ่งเสิร์ฟอาหารทะเลชั้นดี ฉันสามารถขอให้ผู้ช่วยวังทำการจองได้”
เหอไป่จ้องมาที่เขาอย่างไร้ความรู้สึกและเริ่มถอดเสื้อผ้าออก
Di Qiuhe ตกตะลึงและล้มลงบนเตียงหลังจากลื่นไถล ทั้งประหลาดใจ มีความสุข และเขินอาย เขาละสายตาจากเหอไป๋และหันศีรษะไปภายในไม่กี่วินาที เมื่อมองดูร่างกายของเหอไป่ที่เปิดเผย ตีชิ่วเหอก็พูดติดอ่างว่า “อะไรนะ… เจ้าถอดเสื้อผ้าเพื่ออะไร? จะ…คุณต้องการ…?”
เหอไป๋โยนเสื้อผ้าสกปรกใส่หน้าตีชิ่วเหอ หยิบชุดนอนของเขาขึ้นมาแล้วพูดว่า “ฉันเหนื่อยและอยากนอนแล้ว กรุณาสั่งซื้อกลับบ้าน ฉันจะกินมันหลังอาบน้ำ” จากนั้นเขาก็เข้าไปในห้องน้ำโดยไม่พูดอะไรอีก
เสียงอึกทึก
เหอไป๋ปิดประตูห้องน้ำ
Di Qiuhe กลั้นหายใจและถอดเสื้อโค้ทและเสื้อยืดออกจากใบหน้า หูและใบหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นสีแดง หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็รีบฝังศีรษะลงในเสื้อผ้า จากนั้นลุกขึ้นจากเตียง ทำหน้าตรง ค้นหาโทรศัพท์มือถือของเขาและโทรหาหวังบอยี “ผู้ช่วยหวัง ไปซื้ออาหารที่ย่อยง่าย” หลังจากวางสาย เขามองไปที่เสื้อผ้าบนเตียง นิ้วของเขาจับตะเข็บของชุดนอนอย่างแน่นหนา และรีบไปจัดเสื้อผ้าออกอย่างระมัดระวัง ถูและกระพริบตา
'เมื่อเจ้าลูกหมาน้อยเริ่มเหนื่อย บางที... บางทีพวกมันอาจจะไปตลาดกลางคืนในครั้งหน้าก็ได้ วันนี้เป็นคืนสุดท้ายที่เขากับเจ้าลูกหมาน้อยนอนร่วมเตียงเดียวกัน ซึ่งเขาต้องใช้ประโยชน์ให้ดีกว่านี้… เดี๋ยวก่อน เมื่อคืนน่ะเหรอ’
ความเขินอาย สนุกสนาน ตื่นเต้น และอารมณ์อื่นๆ หายไปทันที และถูกแทนที่ด้วยความโศกเศร้าและไม่เต็มใจที่จะแยกทางกับ Little Puppy
ตีชิ่วเหอวางเสื้อผ้าลงอย่างเงียบงัน และในไม่กี่วินาทีไหล่ของเขาก็ค่อยๆ ตกลง เขาเหลือบมองไปยังกระเป๋าเดินทางครึ่งใบของเหอไป่ ดวงตาของเขาเบิกโพลง
เวลาผ่านไป ลูกหมาน้อยกำลังจะกลับ...
เหอไป๋อาบน้ำแล้วเดินออกไป เพียงเพื่อจะพบตี่ชิวเหอที่มีจิตใจสูงส่งก่อนจะมองอย่างตกตะลึง ทรุดตัวลงนั่งบนโซฟาข้างหน้าต่าง
เขากำลังจะออกไปหรือไม่? คำพูดของเขาทำให้เขาเสียใจมากไหม?
เหอไป๋เลิกคิ้ว วางผ้าขนหนูที่ใช้เช็ดผมลง แล้วถอนหายใจเงียบๆ
Di Qiuhe เป็นชายหนุ่มที่อยู่ไม่สุข ตรงกันข้าม ตัวเขาเองเป็นชายวัยกลางคนที่ไม่ชอบวิ่งไปมา
“โกรธเหรอ?”
เหอไป๋เดินไปที่โซฟาตรงข้ามและนั่งลง โน้มตัวไปข้างหน้าเพื่อหยิบกระป๋องเครื่องดื่มและเบียร์อีกขวดมาวางไว้บนโต๊ะเล็กระหว่างคนทั้งสอง จากนั้นเขาก็ให้เครื่องดื่มกับตีชิ่วเหอและหยิบเบียร์ขึ้นมาเอง เขย่าแล้วถามว่า “ดื่มไหม”
ตีชิ่วเหอเหลือบมองเขา เหยียดแขนออกไปเพื่อแย่งเบียร์ไปจากเหอไป๋และเปลี่ยนเป็นน้ำผลไม้ นอนเอกเขนกบนโซฟา เขารู้สึกหดหู่ใจและพูดว่า “พรุ่งนี้คุณมีเครื่องบินไป ดังนั้นอย่าดื่มเหล้าคืนนี้”
เหอไป๋แตะที่กระป๋องเครื่องดื่ม เงยหน้าขึ้นและปรับขนาดของตีชิ่วเหออย่างระมัดระวัง เขาจับแขนของเขาไว้บนโต๊ะ เขาถามอย่างยิ้มแย้มว่า “ไม่อยากให้ฉันไปเหรอ”
Di Qiuhe หยุดชั่วคราวและเปลี่ยนสายตาจาก He Bai
เขาเป็นเด็กแค่ไหน!
เหอไป๋ยิ้มจางๆ ชนแก้วกับตีชิ่วเหอและปลอบเขา “ฉันจะมาหาคุณเมื่อฉันว่าง”
เขาคิดอย่างรอบคอบก่อนที่จะกล่าวเสริมว่า “ชิวเหอ คุณเป็นเพื่อนกับคนไม่กี่คน มีเพียงฉันและเจียงซิ่วเหวิน ซึ่งไม่ดีสำหรับคุณ การหาเพื่อนสนิทในโลกแห่งความบันเทิงนั้นค่อนข้างหายาก แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าไม่มีคนที่จริงใจและซื่อสัตย์เลย คุณสามารถลองและหาเพื่อนที่มีใจเดียวกันเพิ่มอีกสักสองสามคน”
เมื่อมีความเกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับ Di Qiuhe ในทุกวันนี้ เหอไป๋ได้ตระหนักว่าเขาได้พัฒนาบุคลิกภาพแบบเก็บตัวโดยไม่รู้ตัว ซึ่งไม่ได้หมายความว่าเขาเป็นโรคออทิสติกหรือความเจ็บป่วยทางร่างกายหรือจิตใจอื่นๆ แต่เป็นการปฏิเสธมิตรภาพที่ใกล้ชิดโดยไม่สมัครใจ กับผู้อื่น
Di Qiuhe เป็นที่นิยมในหมู่นักแสดงและทีมงาน ทีมงานทุกคนชื่นชมเขา และนักแสดงร่วมมักจะมาคุยกับเขาระหว่างการถ่ายทำ แต่เหอไป๋สังเกตเห็นได้อย่างชัดเจนว่าตีชิ่วเหอมักจะปกปิดความรู้สึกที่แท้จริงของเขาและเก็บความรู้สึกเหล่านั้นไว้ห่างๆ
ในสายตาของตีชิ่วเหอ 'เขาสามารถผูกมิตรกับทุกคนได้ แต่ไม่มีใครเป็นเพื่อนแท้ของเขา'
ชีวิตแบบนี้ค่อนข้างเหนื่อย
ผู้ที่เก็บซ่อนอารมณ์และไม่ระบายความรู้สึกจะมีปัญหาทางจิตใจไม่ช้าก็เร็ว
Di Qiuhe มีจิตวิญญาณที่สูงเป็นพิเศษตลอดทั้งวัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเผชิญหน้ากับเขา เหอไป๋สังเกตเห็นดังนั้นจึงตั้งใจร่วมมือกับเขา ปล่อยให้ชายคนนั้นปลดปล่อยอารมณ์ของเขา ในขณะนี้เขารู้สึกดีใจมากที่ตีชิ่วเหอเห็นเขาเป็นเพื่อนรักและไม่เคยปิดบังความรู้สึกของเขาต่อหน้าเขา
เขาชื่นชมความไว้วางใจและความจริงใจของเขาจริงๆ และหวังว่า Di Qiuhe จะมีชีวิตที่ง่ายขึ้นมาก
'คุณภาพมากกว่าปริมาณที่นับตามคำกล่าวโบราณ' อย่างไรก็ตาม เพื่อนจำนวนน้อยก็สร้างปัญหาได้เช่นกัน เพื่อนไม่สามารถคำนึงถึงอารมณ์ของกันและกันได้ตลอดเวลา ตีชิ่วเหอผ่อนคลายและมีความสุขมากขึ้นเมื่อเขาจากไป เหอไป๋เชื่อว่าตี่ชิวเหอจะปรับตัวได้ในไม่ช้า แต่การปรับตัวแบบบีบบังคับไม่ใช่ประสบการณ์ที่น่าพึงพอใจ
He Bai หวังว่า Di Qiuhe จะมีเพื่อนมากขึ้น สวมหน้ากากน้อยลง และใช้ชีวิตที่ผ่อนคลายและเป็นอิสระมากขึ้น นอกจากนี้เขายังหวังว่าหลังจากที่เขาจากไป Di Qiuhe จะมีวิธีระบายอารมณ์มากขึ้นแทนที่จะเก็บกดตัวเอง
เมื่อได้ยินคำพูดของเหอไป่ ตีชิ่วเหอตกตะลึง คิ้วขมวดอีกครั้ง เขาจ้องไปที่เหอไป่ บีบกระป๋องเครื่องดื่มแล้วพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มว่า “ฉันไม่ต้องการเพื่อนเพิ่ม” สำหรับ Di Qiuhe มีความไม่แน่นอนมากมายเกี่ยวกับมิตรภาพ โดยไม่รู้ว่าชะตากรรมของเขาจะเป็นอย่างไร เขาไม่ต้องการเสียพลังงานไปกับเรื่องต่างๆ เช่น มิตรภาพ นอกจากนี้ ลูกหมาน้อยมีความหมายมากกว่าเพื่อนสำหรับเขา
ตีชิ่วเหอไม่ชอบหน้าตาหรือน้ำเสียงของเหอไป๋ ราวกับว่าเขาไม่ได้เป็นอะไรนอกจากเป็นภาระหนักอึ้งสำหรับเขาจนลูกหมาน้อยแบกรับไม่ไหวและอยากให้เขาไปอยู่กับคนอื่น
เดิมทีเหอไป๋วางแผนที่จะแบ่งปันซุปไก่เพื่อจิตวิญญาณกับเขา แต่คำพูดของเขาก็หยุดชะงักเมื่อเห็นสายตาของเขา
เขาไม่ใช่ Di Qiuhe ดังนั้นจึงไม่รู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่และต้องการอะไร ทันใดนั้น เหอไป๋ก็ตระหนักได้ว่าบางทีชีวิตที่เขาคิดว่าน่าเหนื่อยหน่ายนั้นอาจเป็นชีวิตที่ปลอดภัยที่สุดและสบายที่สุดสำหรับตีชิ่วเหอ
… ดูเหมือนว่าเราไม่สามารถเอาตัวเองเข้าไปอยู่ในรองเท้าของคนอื่นได้เลย ผู้ชายมักจะพูดถึงชีวิตของคนอื่นอย่างไม่ระมัดระวังโดยอ้างว่า 'ฉันทำเพื่อประโยชน์ของคุณ' ซึ่งในความเป็นจริงแล้วเป็นพฤติกรรมที่โง่เขลาที่จะสร้างภาระให้กับผู้อื่นและทำให้พวกเขาไม่มีความสุข
อย่างน้อยตอนนี้ เขาค่อนข้างแน่ใจว่าคำพูด 'ดีต่อคุณ' ของเขาทำให้ตี่ชิวเหออารมณ์แย่ลง
"ฉันเสียใจ." เหอไป๋แตะกระป๋องในมือของตีชิ่วเหอ มองเข้าไปในดวงตาของเขาแล้วพูดว่า “ฉันเป็นคนอหังการ คุณเป็นคนดีมากและขอบคุณสำหรับการต้อนรับของคุณ ฉันมีช่วงเวลาที่ดี”
เมื่อมองไปที่สายตาที่อบอุ่นและขอโทษ Di Qiuhe รู้สึกว่าความเศร้าและความโกรธของเขาหายไปทันที หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง เขาก็เปิดกระป๋อง กลืนเครื่องดื่มเต็มแก้ว มองออกไปนอกหน้าต่างแล้วพูดว่า “คุณไม่จำเป็นต้องขอโทษ ฉันรู้ว่าคุณเป็นห่วงฉัน” เจ้าลูกหมาน้อยผู้ใจดีแต่มีนิสัยตรงไปตรงมา ไม่อยากอ้อนวอนเขาด้วยข้ออ้างว่า ‘ฉันทำเพื่อคุณ’ แต่รีบขึ้นบัญชีดำผู้ชายที่เขาคิดว่าเป็นภาระของเขาทันที
ลูกหมาน้อยเป็นห่วงมันจริง ๆ และเปลี่ยนทางทันทีเมื่อเขาแสดงความไม่พอใจเล็กน้อย
นี่คือคนที่เขารัก เป็นคนอ่อนโยนและรอบคอบ