ตอนที่ 131: โทษว่าฉันไม่ใช้ปาก?
ผู้แปล: การแปลเมฆหมอก
บรรณาธิการ: การแปล Misty Cloud
“ถ้าอาหลัวไม่อยากให้ฉันอยู่ในความมืดและไม่เปิดเผยตัวเอง ฉันจะตามคุณไปอย่างลับๆ ได้เท่านั้น”
น้ำเสียงของตี่ม่อซวนนั้นเต็มไปด้วยความคับข้องใจแต่ยังคงความนุ่มนวลและไพเราะ
เขาเอนหัวซบไหล่ของ เย่ ชิงหลัว และซบที่คอของเธอ
ผมนุ่มสลวยของเขาร่วงหล่นลงมาบนร่างกายของเธอและไถลไปกับผิวหนังของเธอ
ร่างเล็กๆ ของเธอสั่นเบาๆ ขณะที่เอื้อมมือไปลูบเขา
แต่มือของเธอถูกนิ้วเรียวของเขาจับไว้เมื่อยกแทบไม่ขึ้น
ด้วยการลากจูง เย่ ชิงหลัวถูกหมุนเข้าไปในอ้อมแขนของ Di Mo Xuan
เสื้อคลุมสีม่วงของเขาโอบกอดเธอไว้อย่างสมบูรณ์
กลิ่นไม้จันทน์จากร่างกายของเขาทำให้มึนเมาและรุนแรง
"ตีม่อซวน!" เย่ ชิงหลัวพยายามดิ้นรนและเชิดหน้าขึ้น พยายามดิ้นให้หลุดจากแขนของเขา "อย่าแตะต้องตัวฉันทุกครั้งที่เจอกันได้ไหม"
"โอ้..."
ตี่ม่อซวนหรี่ตาเป็นประกายและพยักหน้าอย่างจริงจัง: "อาหลัว คุณโทษฉันที่ไม่ใช้ปากของฉันเหรอ?"
นิ้วของเขาจับคางของเธอขณะที่เขาพูด
ร่างกายที่มีกล้ามเนื้อของ Di Mo Xuan ยึดเกาะ Ye Qing Luo ไว้แน่นราวกับหินแข็ง
เธอดิ้นอยู่พักใหญ่แต่ไม่สามารถขยับออกจากการเกาะกุมของเขาได้
วินาทีต่อมา ตี่ม่อซวนขยับเข้ามาใกล้ และเธอสามารถเห็นลักษณะใบหน้าของเขาได้อย่างชัดเจน
เขาก้มศีรษะและโน้มหน้าไปจูบริมฝีปากของเธอ
"เฮ้!" เย่ ชิงหลัวจ้องมองเขาอย่างดุดันขณะที่เธอปฏิเสธการเข้าใกล้ด้วยมือของเธอ
แต่....
จากมุมนี้ เย่ ชิงหลัวรู้สึกงุนงงเมื่อสายตาของพวกเขาประสานกันอย่างลึกซึ้ง
ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความอ่อนโยน
แพขนตางอนยาวสะบัดไปมาเป็นระยะๆ
รูปลักษณ์ที่แท้จริงบนใบหน้าของเขาบอกทุกอย่างเกี่ยวกับการจูบ
เย่ ชิงหลัวยังคงอารมณ์แปรปรวนเมื่อริมฝีปากของพวกเขาผละออกจากกัน
ใบหน้านางฟ้าของเธอร้อนระอุและเธอหายใจตื้นและสั่นเทา
"ดิ! โม! ซวน!"
เย่ ชิงหลัวเบิกตากว้างด้วยความโกรธเกรี้ยว
เธอกัดฟันด้วยความเกลียดชังคิดจะฆ่าเขา
ช่างเป็นคนที่น่ารังเกียจ! เขากล้าดียังไงมาสดกับเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่า!
แต่ถึงกระนั้นเธอก็ไม่มีทางต้านทานมันได้!
Overlord จะทำตัวเหมือนสีแดงได้อย่างไร?
"ตีม่อซวน ถ้าคุณ...."
ความโกรธของเธอถูกขัดขวางโดยนิ้วของเขาที่ปัดผมนุ่มสลวยของเธอ
เธอรู้สึกถึงสัมผัสเย็น ๆ บนหนังศีรษะของเธอ
ราวกับว่าเขามีบางอย่างสอดเข้าไปในผมของเธอ
เย่ ชิงหลัวพยายามดึงผมของเธอออก แต่ตี่ม่อซวนห้ามไม่ให้เธอทำเช่นนั้น
"คุณสามารถโยนสิ่งนี้ออกไปได้" ตี่ม่อซวนเปิดฝ่ามืออีกข้างของเขา
กิ๊บไม้วางอยู่ในฝ่ามือของเขา
เขาลงมือเมื่อไหร่?
เย่ ชิงหลัวรู้สึกงุนงง เขาน่าเกรงขามเกินไปหรือว่าเธอลดการป้องกันลง?
เธอเปิดโอกาสให้ตีมซวนได้บางอย่างจากเธออย่างง่ายดาย!
“ห้ามใช้ของที่ผู้ชายคนอื่นแตะต้องอีกแล้ว” ตี่ม่อซวนพูดเสียงต่ำแต่เอาแต่ใจ
ด้วยคำพูดของเขา นิ้วทั้งห้าของเขาก็กำแน่น
กิ๊บไม้อันนั้นหักออกเป็นสองท่อน
"คุณ......" เย่ ชิงหลัว จ้องไปที่กิ๊บที่หักด้วยอารมณ์แปลกๆ ที่โผล่ออกมาจากหัวใจของเธอ
ดูเหมือนว่าจะพุ่งเข้าสู่จิตใจของเธอ
แต่เธอไม่สามารถอธิบายได้ว่าเป็นความรู้สึกแบบไหน
เป็นเวลานาน เย่ ชิงหลัวกำกำปั้นของเธอไว้แน่น ก่อนที่เธอจะกลับมาสงบสติอารมณ์
"ตีม่อซวน! ไม่ว่าแรงจูงใจของคุณในการเข้าใกล้ฉันหรือต้องการอะไรจากฉัน...... ฉันจะไม่ถามแม้ว่าคุณเลือกที่จะไม่พูดอะไรก็ตาม.... ท้ายที่สุด การปลิดชีวิตฉันเป็นเรื่องง่ายสำหรับ คุณ."
“และผมขอโทษจริงๆ ที่สงสัยในเจตนาของคุณก่อนหน้านี้”
“แต่...... โปรดจำไว้ว่าฉันไม่ใช่ของเล่นให้คุณเล่น อย่าใช้วิธีการที่คุณใช้กับผู้หญิงคนอื่น สำหรับฉัน คุณเป็นเพียงเมทริกซ์ของหัวใจหยกที่ลึกซึ้งในร่างกายของฉัน "