ผู้แปล: xiiannie บรรณาธิการ: adeadaxe
หลังจากการแข่งขันจบลง Lin Zixin หายใจเข้าลึก ๆ และมองไปที่เต็นท์ของ Nine Jade Palace
“การแข่งขันครั้งต่อไป Lu Mingshu จาก Nine Jade Palace ท้าทาย Huo Jiang จาก Sapphire Blood Sect”
เกิดความโกลาหลขึ้นในเต็นท์
"เกิดอะไรขึ้น? พวกเขาเพิ่งต่อสู้เมื่อวานนี้!”
“มันผิดกฎ!”
“คุณจะสู้คนเดิมซ้ำสองได้ยังไง”
“แต่ถ้ามันผิดกฎ ทำไมคุณหลินถึงไม่หยุดล่ะ”
"รอ!" มีคนอุทาน “กฎบอกว่าผู้เข้าร่วมไม่สามารถท้าทายคนเดิมซ้ำได้ใช่ไหม?”
"ใช่?"
“ครั้งก่อนคือ Huo Jiang ที่ท้าทาย Lu Mingshu… แต่ตอนนี้กลับเป็นตรงกันข้าม”
ทุกคนมองหน้ากันด้วยความสับสน คุณสามารถทำอย่างนั้นได้จริงหรือ? ว้าวฉันไม่เคยคิดเลย
โดยทั่วไปเมื่อเข้าสู่รอบผู้ท้าชิงแทบไม่มีใครปล่อยให้อารมณ์มากระทบการตัดสินใจ หากสองคนแข่งขันกัน ฝ่ายที่แพ้จะมีโอกาส 80% ที่จะแพ้อีกครั้ง และฝ่ายที่ชนะก็ได้คะแนนของผู้แพ้ไปแล้ว แม้ว่าจะไม่ขัดต่อกฎ แต่ก็ไม่มีใครเคยทำมาก่อนในประวัติศาสตร์ของเทศกาล Qilin
Lu Mingshu กระโดดขึ้นไปบนเวทีและมองไปยังทิศทางของ Sapphire Blood Sect
ดวงตาของเธอเย็นชา เมื่อรวมกับผิวที่ขาวของเธอแล้ว เธอดูเหมือนภูเขาน้ำแข็ง
ในสายตาของคนอื่น คุณหญิงอาวุโสแห่งตำหนักเก้าหยกเป็นคนประหลาด เธอมีรูปลักษณ์แบบผู้หญิง Dongyue แบบคลาสสิก - ใบหน้าที่โดดเด่นและผิวขาว ผู้หญิงตงเยว่เป็นที่รู้จักกันดีในเรื่องความน่ารักและละเอียดอ่อน พวกเขาเตือนผู้คนให้นึกถึงดอกแอปริคอตที่บานในฤดูใบไม้ผลิ อย่างไรก็ตาม เมื่อมองไปที่ Lu Mingshu ไม่มีใครเห็นสัญญาณใด ๆ ว่าเธอน่ารักหรือบอบบาง เธอยืนอยู่ตรงนั้นราวกับรูปปั้นน้ำแข็ง สวยและสะอาด แต่ก็หนาวเหมือนกัน
หลังจากนั้นไม่นาน Huo Jiang ก็กระโดดขึ้นไปบนเวที
“ Miss Lu เห็นได้ชัดว่าคุณชนะเมื่อวานนี้ไม่ใช่เหรอ? คุณยังต้องการอะไรอีก” Huo Jiang กัดริมฝีปากของเขา ความสงบที่เขามีเมื่อวานนี้หายไปนานแล้ว บอกได้ง่ายๆ ว่าเขากลัว
ภายใต้การโจมตีของ Lu Mingshu เมื่อวันก่อน เขาไม่มีโอกาสโต้กลับเลย หากปราศจากอาวุธที่ปกปิดไว้ ก็ไม่สามารถแม้แต่จะทำร้ายนางได้ เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ เธอก็ขโมยอาวุธที่เขาซ่อนไว้ในที่สุด เมื่อนึกถึงฉากเมื่อวาน ความแม่นยำและสมาธิของเธอทำให้เขากลัว
เพื่อสรุป; ความมั่นใจที่เขามีเมื่อวานนี้หายไปนาน และตอนนี้เขากลัว Lu Mingshu
“ท่านไม่เต็มใจที่จะต่อสู้หรือ?”
Huo Jiang ส่ายหัวและยิ้มอย่างขมขื่น “เห็นได้ชัดว่าฉันไม่คู่ควรกับคุณ”
“อืม ไม่เป็นไร เราไม่ต้องต่อสู้” ก่อนที่ Huo Jiang จะขอบคุณเธอ เธอกล่าวเสริมว่า “ฉันสนใจอาวุธลับของคุณ นายให้ฉันลองดูไหม”
“มิสลู…”
เธอขโมยอาวุธที่เขาปกปิดไปแล้วเมื่อวานนี้ มีอะไรเหลือให้เธอลองใช้อีก? เธอขโมยอาวุธของเขาและไม่คืน และเนื่องจากเขาเป็นคนผิดตั้งแต่แรก เขาจึงไม่กล้าขอคืน เขารู้สึกว่าหัวใจของเขาหล่น ทำบ้าอะไรเนี่ย เธออยากให้ฉันเอาอาวุธที่ฉันปกปิดไว้ทั้งหมดให้เธอเหรอ…? เดี๋ยวก่อน… เธอจริงจังเหรอ?
Huo Jiang มองไปที่เธอ ดวงตาเบิกกว้างด้วยความตกใจ “มิสลู! ทำไม…? หยุดกวนฉันสักทีได้ไหม”
Lu Mingshu ยิ้มบางๆ “ฉันรบกวนคุณ? นายไม่มีเหตุผล คุณท้าฉันได้ แต่ฉันท้าคุณไม่ได้เหรอ?”
“อะไรนะ…” ห่า? ใครสนใจเกี่ยวกับการต่อสู้? ฉันกำลังพูดถึงคุณที่ขโมยอาวุธที่ซ่อนไว้ของฉันไปสองชิ้นแล้ว แต่คุณยังต้องการอีกหรือ โลภ!
อย่างไรก็ตาม Huo Jiang ยังพูดไม่จบประโยค การใช้อาวุธปกปิดกับเธอในตอนแรกไม่ใช่เรื่องน่าภาคภูมิใจ
“ มิสลูกำลังทำอะไรอยู่” ฉีเซิงถาม
Kou Wei เกาคางของเขา “ฉันไม่รู้ แต่เธอฟังดูเหมือนคุณเมื่อคุณพยายามขู่กรรโชกฉัน”
“รุ่นพี่!” Qi Sheng ประท้วง
Kou Wei ยิ้มให้เขา “เรามาดูกันเถอะ”
บนเวที Huo Jiang เข้าสู่ท่าทางการต่อสู้ “ ในเมื่อ Miss Lu ดื้อรั้นมาก ดังนั้นฉันจะต่อสู้กับคุณ”
Lu Mingshu เริ่มโจมตีทันทีหลังจากที่เขาพูดจบประโยค
ดิง! ดิง! ดิง!
อาวุธของพวกเขาปะทะกันเอง
การแข่งขันไม่มีอะไรนอกจากน่าเบื่อ Huo Jiang ไม่ได้พยายามที่จะต่อสู้กลับ และเขาก็ไม่ได้ใช้อาวุธที่ซ่อนอยู่เช่นกัน เขาเพียงแค่รับการโจมตีของเธออย่างเงียบ ๆ
หลายคนส่ายหัว
“Lu Mingshu คนนี้กำลังจะลงน้ำ! โดยพื้นฐานแล้ว Huo Jiang ยอมจำนน แต่เธอก็ยังต้องการที่จะต่อสู้?”
“นี่เป็นสิ่งที่เลวร้ายที่สุดที่ฉันเคยเห็นตลอดหลายปีที่เข้าร่วมเทศกาล Qilin”
“ช่างเป็นผู้หญิงที่ขี้ขลาด! จะมีประโยชน์อะไรในการมีอำนาจมากในเมื่อคุณมีทัศนคติที่ไม่ดีเช่นนี้”
"อย่างแท้จริง…."
เธอบังคับให้ Huo Jiang ไปที่มุมโดยไม่ให้เขาไปไหน ในขณะที่เขากำลังจะยอมจำนน Lu Mingshu ก็เริ่มพูด “ท่านไม่มีชีวิตที่ดีใน Sapphire Blood Sect ใช่หรือไม่?”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น Huo Jiang ก็ยืนนิ่งอยู่กับพื้น
Lu Mingshu โจมตีอีกครั้งและพูดว่า “ฉันได้ยินมาว่าคุณแข่งขันเพื่อชิงตำแหน่งศิษย์ผู้สืบทอดที่แท้จริงถึงสามครั้งและไม่เคยสำเร็จเลยสักครั้ง มันน่าเศร้า”
Huo Jiang มีไฟในดวงตาของเขา ใช่ เขาดูด; เขาไม่สามารถเป็นศิษย์ผู้สืบทอดที่แท้จริงได้แม้แต่ในกลุ่มเล็ก ๆ เช่นนี้ แต่…!
“หนึ่งวันก่อนเทศกาลกิเลน มีคนมาหาคุณ….”
ดวงตาของ Huo Jiang เบิกกว้าง และเขามองเธอด้วยความตกใจ
Lu Mingshu ยังคงสงบ เธอมองไปที่ผู้ชมและมั่นใจว่าดาดฟ้าอยู่ไกลเกินกว่าที่คนอื่นจะรู้ว่าพวกเขากำลังพูดถึงอะไร
พลังงานดาบห่อหุ้มทั้งสองไว้ จากระยะไกล ใครจะคิดว่าพวกเขากำลังต่อสู้อย่างดุเดือด แต่ในความเป็นจริง Huo Jiang ไม่ได้โจมตีโต้กลับด้วยซ้ำ
Huo Jiang รู้สึกสับสน
"คุณ…"
Lu Mingshu โจมตีอีกครั้งด้วยรอยยิ้ม “คุณเหลือเวลาอีกไม่มากแล้วใช่ไหม? หากคุณทำไม่ดีในไม่ช้า คุณอาจถูกทอดทิ้งโดยนิกายของคุณ”
เท่านั้น
Huo Jiang พูดไม่ออก
คนที่มาหาเขาก็พูดแบบเดียวกันเหมือนกัน
อันที่จริง เขาเหลือเวลาอีกไม่มากแล้ว Sapphire Blood Sect เป็นนิกายเล็ก ๆ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่มีทรัพยากรมากมายที่จะจัดหาให้สาวกของพวกเขาทั้งหมด ถ้าเขาไม่พิสูจน์ว่าเขามีค่า เขาจะถูกทอดทิ้ง ถ้าไม่ใช่เพื่อสิ่งนี้ ทำไมเขาถึงเสี่ยงมากมายขนาดนี้?
“อันที่จริง อาวุธที่ซ่อนอยู่ของคุณก็ไม่ได้ช่วยอะไรคุณมากนักอยู่ดี” Lu Mingshu ยิ้มบางๆ “คุณไม่ได้เอาชนะฉันด้วยพวกเขา และคุณจะไม่เอาชนะใครอื่นที่เหนือกว่าระดับความสามารถของคุณ ใช่ไหม”
Huo Jiang จ้องมองเธอด้วยความตาย “แล้วฉันจะได้อะไรถ้าฉันให้พวกมันกับเธอ”
“ฉันจะไม่เปิดโปงคุณ!” Lu Mingshu ยิ้ม “คนๆ นั้นให้มากกว่าอาวุธแก่เจ้า จริงไหม?”
Lu Mingshu มีเสียงที่ไพเราะและไพเราะ แต่มันฟังดูเหมือนปีศาจในหูของ Huo Jiang “ท่านครับ ไม่ว่าคุณจะมีโอกาสบุกทะลวงไปสู่อาณาจักรแห่งวิญญาณ หรือคุณจะเป็นอย่างที่คุณเป็นต่อไปก็ได้ เลือกเอง”