ผู้แปล: Exodus Tales Editor: Exodus Tales
นิสัยเสียนี้!
มือของ Lu Mingshu ยังคงสั่น พวกเขาหยุดลงหลังจากนั้นไม่นาน
มันเป็นเรื่องจริง – Xie Lianzhen จับจุดอ่อนของเธอได้ เธอยังคงเป็นเด็กสาวที่อ่อนโยนภายใต้ด้านที่แข็งกร้าวของเธอ มีที่แห่งความอ่อนโยนในหัวใจของเธอ และทุกสิ่งที่สำคัญสำหรับเธอถูกเก็บไว้ที่นั่น
เธอต้องการบอก Xie Lianzhen ว่าแม้ว่าเธอจะอยู่ต่อ ราชินีจะเป็นคนตัดสินชะตากรรมของเธอ ไม่ใช่เขา เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะได้อย่างที่เขาต้องการ
อย่างไรก็ตาม Xian Lianzhen บอกเธอว่าเธอไม่ใช่อย่างที่เธอคิด - ไม่ใช่ฐานที่มั่นที่เอาชนะไม่ได้ แต่เต็มไปด้วยความอ่อนแอ เขารู้ว่าเธอมีค่าอะไร และมันก็ง่ายเหมือนดื่มน้ำสำหรับเขาที่จะบงการเธอ ถ้าเขาต้องการอย่างละเอียด เขาสามารถสร้างจุดอ่อนใหม่ให้เธอได้
Lu Mingshu ไม่เคยพบคนแบบเขามาก่อน – มืดมนและเต็มไปด้วยความอาฆาตพยาบาท เมื่อคิดถึงสิ่งที่เขาพูด ความหนาวเย็นก็ไหลลงมาตามสันหลังของเธอ เธอรู้สึกเหมือนตอนนี้เธอกลายเป็นน้ำแข็งในถ้ำน้ำแข็งโดยปราศจากความอบอุ่นใดๆ
ไม่ว่าเธอจะคิดอย่างไร สิบห้าปีที่ผ่านมาในชีวิตของเธอค่อนข้างเรียบง่าย ขณะที่เขาพูด นี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้สัมผัสกับความชั่วร้ายอย่างแท้จริง
ใช้ได้. เธอมั่นใจตัวเอง อย่างที่เขาพูด มันเร็วเกินไป ซึ่งหมายความว่าฉันยังมีเวลา
และเขาอาจฟังดูชั่วร้าย แต่เขาอาจไม่ทำตามที่เขาพูด
สิ่งที่ไม่รู้จักเป็นสิ่งที่น่าสนใจที่สุด เขารู้เรื่องนี้อย่างชัดเจน ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมเขาถึงสนใจเธอ เพราะเขาไม่สามารถบอกได้ว่าเธอจะเลือกตัวเลือกใด ยอมแพ้หรือดิ้นรน หาก Xie Lianzhen ได้รับคำตอบที่ยืนยันได้ เขาคงหมดความสนใจในตัวเธอแล้วและทิ้งเธอไว้ตามลำพัง ไม่มีประโยชน์ที่จะดำเนินการต่อหากเขารู้ผลแล้ว
เมื่อเห็นสีหน้าของเธอเปลี่ยนกลับมาสงบนิ่ง Xie Lianzhen ก็ยิ้มบางๆ ให้เธอ "ไม่เลว. แข็งแกร่งกว่าที่ฉันคาดไว้ ฉันเห็นว่าฉันพูดถูก”
รถเข็นเคลื่อนผ่าน Lu Mingshu อย่างช้าๆ เขาเอื้อมมือไปเด็ดดอกไม้สด
“คุณทำสิ่งนี้โดยเจตนาใช่ไหม”
ก่อนการเผชิญหน้าครั้งนี้ Lu Mingshu รู้สึกเหนื่อยแล้ว หลังจากการเผชิญหน้า เธอรู้สึกอ่อนแอมากขึ้น เธอพิงผนังกระจกและมองไปที่เท้าของเธอ
เธอได้ยินเสียงเขาพูด “ตั้งแต่วินาทีที่คุณก้าวเข้าไปในเรือนกระจก ทุกอย่างก็เรียบร้อย จากมุมมองของคุณ ไม่มีอะไรที่คุณสามารถทำได้อีกแล้ว คุณเคยไปที่สนามประลองแล้ว และคุณได้อันดับหนึ่งในอันดับใหม่ อย่างไรก็ตาม คุณจะพูดได้ก็ต่อเมื่อราชินีเต็มใจเท่านั้น
“แต่ฉันได้ขวางทางคุณแล้ว ราชินีชอบคุณ และเป็นไปไม่ได้ที่เธอจะฝ่าฝืนคำสั่งของฉัน ตอนนี้คุณไม่มีที่ไป” เขาเงยหน้าขึ้นมองเธอและยิ้ม
เขาดีดนิ้ว น้ำค้างบนกลีบดอกไม้ร่วงหล่น “คุณไม่มีชิปต่อรองใดๆ Nine Jade Palace จะไม่สนับสนุนคุณ ตอนนี้ฉันเป็นคนสำคัญในสถานการณ์ทั้งหมดนี้ ถ้าคุณต้องการการเปลี่ยนแปลงใด ๆ ก็จะมาจากฉัน”
“ฉันต้องยอมรับว่าคุณมีฉัน” เขาฮัมเพลง “ท่านรู้ว่าข้าพเจ้าปรารถนาสิ่งใดและเกลียดสิ่งใด ฉันไม่ได้โกรธมานานแล้ว แต่คุณทำ
“ทำตัวเมาเป็นข้ออ้างเพื่อทดสอบขีดจำกัดของฉันและพยายามหาโอกาสที่จะก้าวข้าม” เขาพยักหน้า. “เป็นการกระทำที่ดี แต่คุณประเมินความคิดของคนนิสัยเสียต่ำเกินไป
“Lu Mingshu คุณปกติดี คุณมีบางอย่างที่คุณสนใจ แต่ฉันไม่. อย่างที่คุณพูด ฉันป่วย ฉันไม่มีอะไรต้องสนใจ และฉันไม่เห็นความหวังสำหรับอนาคตของฉัน คุณจะใช้อะไรเอาชนะฉันได้”
“อย่างนั้นเหรอ?” ทันใดนั้นเธอก็ถาม
Xie Lianzhen หันมา "ฮะ?"
“คุณไม่มีอะไรจะดูแลจริงๆ เหรอ? อนาคตของคุณสิ้นหวังจริงๆ เหรอ?” เธอจ้องเข้าไปในดวงตาของเขา “ถ้าอย่างนั้นทำไมคุณยังป่วยอยู่ล่ะ”
เธอบังคับตัวเองให้ลุกขึ้นยืน Lu Mingshu มองเข้าไปในดวงตาของเขาและเน้นย้ำทุกคำ “เป็นเพียงเพราะคุณถูกบังคับให้สูญเสียทุกสิ่งที่คุณมีค่า และความหวังของคุณก็พังทลาย นั่นเป็นสาเหตุที่ทำให้คุณป่วย คุณบอกว่าถ้าย้อนเวลาได้ คุณอยากมีครอบครัวที่เหมาะสมและมีความสุข ไม่มีใครเสียสละเพื่อคุณ และไม่ต้องทำสิ่งเลวร้าย ถ้าคุณหมดหวัง คุณคงไม่คิดเรื่องแบบนี้ เป็นเพียงคุณพยายามที่จะหาเหตุผลเข้าข้างตนเอง บอกตัวเองว่าสิ่งนั้นจะไม่มีวันเกิดขึ้น”
“Xie Lianzhen คุณไม่ได้ทรงพลังอย่างที่คุณคิด คุณละทิ้งตัวเอง มาเป็นอย่างที่คุณเป็นในวันนี้ ทั้งหมดเป็นเพราะคุณอ่อนแอเกินไป!”
เสียงของเธอเย็นราวกับบ่อน้ำใสบนภูเขาน้ำแข็งดังก้องไปทั่วเรือนกระจก “คุณแค่ไม่กล้าเผชิญกับความเป็นจริง พ่อของคุณเสียชีวิต และแม่ของคุณแต่งงานใหม่ คุณทุ่มเทอารมณ์ทั้งหมดของคุณให้กับเจ้านายคนใหม่ของคุณ และเขาเสียสละตัวเองเพื่อคุณ คุณไม่สามารถแบกรับภาระหนักของชีวิตได้ ดังนั้นคุณจึงฝังตัวตนที่แท้จริงของคุณและ 'ป่วย' ต่อไป”
เธอค่อยๆเดินเข้าไปหาเขาและเอนตัวลงนอน “อิจฉาฉันเหรอ? ย้อนกลับไปตอนที่เจ้าพบข้าครั้งแรกที่หน้าตำหนักเก้าหยก ราวกับว่าเจ้าเห็นตัวตนที่เยาว์วัยของเจ้า ทำไมคนเลือดเย็นเช่นนี้ถึงบอกเรื่องทั้งหมดนี้กับฉัน? หลังจากเก้าปี คุณอิจฉาฉัน ฉันอยู่ในสถานการณ์เดียวกันหรืออาจแย่กว่านั้น แต่ฉันก็ยังเข้มแข็ง คุณไม่สนใจฉัน แต่สนใจตัวคุณเอง” เธอพูดอย่างอ่อนโยน
เธอยืนขึ้น แย่งดอกไม้ไปจากมือของเขา "อ่อนแอ. ไม่อยากยอมแพ้แต่ไม่กล้าเดินหน้า โชคชะตาเป็นสิ่งชั่วร้ายสำหรับคุณ แต่คุณไม่มีความกล้าแม้แต่จะกบฏ คุณต้องการทรมานฉัน แต่คุณไม่ทำ คนอย่างคุณไม่มีสิทธิ์เอาชนะฉัน”
แสงจันทร์ส่องไปยังใบหน้าเย็นชาของ Xie Lianzhen ลมก็ดูเหมือนจะหยุดเช่นกัน
“กลับไปซะ” เธอบอก “มันดึกแล้ว พรุ่งนี้ฉันต้องกลับแล้ว”
เธอวางดอกไม้ลงในแจกันและเตรียมจะจากไป
เมื่อเธอเดินผ่านเขาไป เธอรู้สึกว่าข้อมือของเธอแน่นขึ้นขณะที่เธอถูกดึงเข้ามา
Lu Mingshu ล้มลงบนเขา เธอกรีดร้องด้วยความโกรธ “Xie Lianzhen คุณกำลังทำอะไร!?”
Xie Lianzhen กอดเธอแน่นและส่งสัญญาณให้เธอเงียบ เขาโน้มตัวเข้าไปใกล้เธอแล้วกระซิบว่า “จับแน่นๆ อย่าปล่อย มีบางอย่างไม่ถูกต้อง”
อะไร Lu Mingshu ไม่เข้าใจ เธอเงยหน้าขึ้นและทั้งหมดที่เธอเห็นคือเขาดูจริงจัง
ไม่ถูก? มีอะไรผิดปกติ? Lu Mingshu ไม่กล้าขยับ และเธอก็รู้ว่าอะไรไม่ถูกต้องในไม่ช้า
มันเงียบเกินไป เสียงลมหวีดหวิว แมลงร้องเจื้อยแจ้ว และน้ำไหลไม่ได้ยินอีกต่อไป ราวกับว่าทุกอย่างตายหมด
เกิดอะไรขึ้น?
“ Xie Zhanghui ผู้ดูแลของคุณอยู่ข้างนอกไม่ใช่หรือ ถ้ามีอะไรผิดปกติเขาจะมาใช่ไหม” เธอกระซิบ
Xie Lianzhen ส่ายหัวของเขา “ไม่ ฉันสงสัยว่า...”
ก่อนที่เขาจะพูดจบ Lu Mingshu รู้สึกว่าเข่าของเธอสั่น และเธอก็เสียการทรงตัว
เท่านั้น
เธอร้องออกมาเบา ๆ และพยายามหาอะไรมาทำให้ตัวเองสมดุล น่าเสียดายที่ Xie Lianzhen ก็อยู่ในสถานการณ์เดียวกันเช่นกัน
หลังจากนั้น สิ่งที่น่าตกใจก็เกิดขึ้น
พื้นที่ด้านหน้าของเธอเริ่มแตกร้าวราวกับแก้วที่แตกเป็นเสี่ยงๆ รอยแตกใหญ่ขึ้นจนแตกออกทันใด
"อา!" ไม่มีอะไรอยู่ใต้ฝ่าเท้าของเธออีกต่อไป พื้นแตกเปิดออก
Xie Lianzhen กระโดดข้ามไปจับเธอ รถเข็นวีลแชร์สว่างขึ้นปกคลุมทั้งคู่
Lu Mingshu ต้องการทำอะไรบางอย่าง แต่เธอไม่สามารถหาสมดุลของเธอได้ ราวกับว่ามีบางอย่างอยู่รอบตัวเธอและแช่แข็งพลังเวทย์มนตร์ของเธอ
โลกกำลังหมุนและเธอล้มลงอย่างรวดเร็ว ด้วยเสียงอันดังทำให้เธอหมดสติไป