ผู้แปล: Exodus Tales Editor: Exodus Tales
ออกเดินทางจากประตูทางเหนือของเมืองเทียนหยุน จากนั้นไปทางทิศตะวันออกจากถนนสายหลัก หลังจากเดินทางต่อไปอีกสิบไมล์ หลู่หมิงชูก็มาถึงท่าเรือข้ามฟาก
มีทางเดินเท้าที่ทำจากก้อนกรวดทอดยาวไปสู่ป่าไผ่ที่ปกคลุมผืนน้ำเล็กน้อย แผ่นหินเรียบๆ สีไม่ตกแต่งแสดงให้เห็นว่ามันอยู่ที่ท่าเทียบเรือข้ามฟากมานานแค่ไหนแล้ว มากกว่าพันปี มันถูกล้างให้เป็นสีนี้ตามกาลเวลา
หมอกยามเช้าได้กระจายออกไปแล้ว และเสียงม้าวิ่งก็ใกล้เข้ามาแล้ว ที่สุดทางเดินเท้า เด็กผู้หญิงคนหนึ่งควบม้าไปที่ทางข้ามฟาก
“เดซน้อย เรามาแล้ว!” สามารถได้ยินเสียงที่ชัดเจน ม้ายกกีบหน้าขึ้นสูงและหยุดตรงเวลา ลงจอดในตำแหน่งที่ผู้ขี่ต้องการ
Lu Mingshu ลงจาก Little Daze และมองไปรอบ ๆ เรือข้ามฟาก
มันเป็นแม่น้ำที่เงียบสงบ น้ำใสเป็นระลอกคลื่น แต่ไม่เห็นเรือข้ามฟากแม้แต่ลำเดียว และไม่มีใครอยู่รอบๆ
Xiahou Shan พยายามหลอกฉันหรือเปล่า? เธอหน้าบึ้ง
เมื่อส่งเธอออกจากเมือง Xiahou Shan ได้ถาม Lu Mingshu ว่าเธอจะไปไหน “ Miss Lu วางแผนที่จะไปที่ไหน”
“ฉันมาจากซีฉวน และตงเยว่เป็นบ้านเกิดของฉัน การกลับไปที่สถานที่แห่งใดแห่งหนึ่งนั้นน่าเบื่อ ดังนั้นฉันจะไปที่เป่ยหมิงเพื่อดู” หลู่หมิงชูตอบ
Xiahou Shan ขมวดคิ้ว “มันไม่ง่ายเลยที่จะไปเป่ยหมิง!”
Bei หมายถึงทิศเหนือ และ Ming หมายถึงแม่น้ำ เช่นเดียวกับชื่อ มันเป็นพื้นที่ใกล้แม่น้ำสายใหญ่ที่ล้อมรอบภาคเหนือทั้งหมดของจีน
เมื่อดูแผนที่ พื้นที่ส่วนใหญ่ของเป่ยหมิงถูกครอบครองโดยแม่น้ำหมิง แม่น้ำขนาดใหญ่ที่มีแควหลายสายสามารถพาใครไปที่ไหนก็ได้ในโลก และมันเป็นสิ่งที่ตัดแผ่นดินออกเป็นเกาะมากมายในแม่น้ำ เป่ยหมิงทั้งหมดพึ่งพาแม่น้ำเป็นหลัก ที่ดินเป็นเพียงส่วนเสริม
มีแควหลายสายไปยังแม่น้ำหมิงซึ่งทำให้ภูมิประเทศมีความซับซ้อน แม้กระทั่งทุกวันนี้ ยังไม่มีแผนที่ใดที่สามารถบันทึกภูมิประเทศที่แท้จริงของมันได้ นอกจากนี้แม่น้ำหมิงยังเต็มไปด้วยสัตว์ดุร้ายมากมาย แม้แต่ Spirit Realm ก็ไม่กล้าที่จะก้าวเข้าไปในนั้น
“ก่อนที่ฉันจะจากไป เจ้านายของฉันมอบหนังสือจดหมายส่วนตัวให้ฉันเล่มหนึ่ง ซึ่งบันทึกอายุของเขาขณะเดินทางในเป่ยหมิง ด้วยหนังสือและความระแวดระวังของฉัน ฉันน่าจะปลอดภัย”
Xiahou Shan พยักหน้า “เป็นเรื่องดีที่คุณรู้ว่าควรคาดหวังอะไร ถ้ามีอะไรเกิดขึ้น ให้นำ Mystic Dewdrops ออกมา เป่ยหมิงรู้ดีว่ามันเป็นตัวแทนของราชวงศ์จงโจว อย่าลังเลที่จะนำมันออกมาเมื่อคุณต้องการ”
Lu Mingshu อดไม่ได้ที่จะรู้สึกขอบคุณราชินี “ในที่สุด ข้าก็ต้องขอบคุณท่านหญิงสำหรับสิ่งนี้”
“การที่คุณกลับมาอย่างปลอดภัยเป็นวิธีที่ดีที่สุดในการแสดงความขอบคุณต่อเธอ” Xiahou Shan กล่าว
สิ่งที่ Xiahou Shan พูดทำให้ Lu Mingshu รู้สึกไม่สบายใจ ราชินีดูแลความปลอดภัยของเธอทั้งหมดเพราะ Xie Lianzhen และการพูดถึงเขาทำให้เธอนึกถึงสิ่งที่เธอทำ
เธอทำอย่างนั้นไม่ใช่เพราะเธอต้องการย้าย Xie Lianzhen จริงๆ แต่ด้วยเจตนาชั่วร้าย ในเมื่อท่านต้องการให้ข้าพเจ้าแสดงความจงรักภักดีต่อท่านอย่างสุดใจ ดังนั้นข้าพเจ้าจะแสดงให้ท่านเห็นถึงผลที่ตามมา ดูว่าคุณสามารถรับผลที่ตามมาได้หรือไม่
แต่เธอไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่า ไม่เพียงแต่ Xie Lianzhen จะไม่แบกรับผลที่ตามมา เธอเอง...
ด้วยความเฉียบคม Xiahou Shan รู้โดยสัญชาตญาณว่า Lu Mingshu ไม่สบายใจกับการแสดงออกของเธอ ดังนั้นเธอจึงเปลี่ยนหัวข้อ “อย่างไรก็ตาม ถ้าคุณต้องการเดินทางไปเป่ยหมิง มีเรือข้ามฟากเก่าที่ข้ามห่างจากประตูทิศเหนือสิบไมล์ แม่น้ำเชื่อมโยงกับแควของพวกเขา บางครั้งคุณจะพบกับชาว Jianghu จาก Beiming ซึ่งทำมาหากินบนแม่น้ำ Ming พวกเขาอาจไม่มีความสามารถ แต่พวกเขามีประสบการณ์ ดังนั้นมันจึงเป็นเรื่องง่ายสำหรับคุณที่จะไปเป่ยหมิงด้วยเรือของพวกเขา”
“ ขอบคุณสำหรับข้อมูล ทูต Xiahou”
หลังจากบอกลา Xiahou Shan แล้ว Lu Mingshu ก็เดินไปที่ท่าเรือข้ามฟากเก่า อย่างไรก็ตาม ตอนนี้เธออยู่ที่นี่ เธอมองไม่เห็นแม้แต่เรือ
ฉันแค่โชคร้าย?
หากไม่มีเรือหรือไกด์ ก็ยากที่จะไปถึงเป่ยหมิง ในหนังสือของอาจารย์ของเธอ มันเขียนว่าอุปสรรคที่ยากที่สุดที่คนนอกจะต้องเผชิญในขณะที่ไปเป่ยหมิงคือการหลงทางได้ง่ายมากสำหรับพวกเขา ถ้าเป็นเช่นนั้น มันจะเป็นปัญหาร้ายแรง
แม่น้ำเป่ยหมิงสามารถพาคุณไปได้ทุกที่ในโลก ในหนังสือท่องเที่ยวโบราณมีเรื่องราวคลาสสิกมากมายเกี่ยวกับเรื่องนี้ คนหนึ่งหลงทางในแม่น้ำหมิงและพบกับรุ่นพี่ที่หายไปนานหลายปี หรือหลงทางในแม่น้ำหมิงและหาทางออกไม่ได้จนกว่าจะมีรุ่นน้องมาช่วย
จากหนังสือคลาสสิก มันแสดงให้เห็นว่าการหลงทางในแม่น้ำหมิงนั้นง่ายเพียงใด และผลที่ตามมานั้นร้ายแรงเพียงใด
สิ่งสุดท้ายที่ Lu Mingshu ต้องการให้เกิดขึ้นคือการให้เธอเสียเวลาหลายปีในแควของแม่น้ำ Ming ดังนั้นเธอจึงต้องหาเรือข้ามฟากก่อน
เอี๊ยด!
มีเสียงพายเรือขณะที่เรือลำเล็กๆ แล่นออกจากกอไม้ใกล้ฝั่งแม่น้ำ
ดวงตาของ Lu Mingshu เป็นประกาย
เรือที่เรียบง่ายและน่าเบื่อแล่นผ่านน่านน้ำ เรือข้ามฟากเก่าที่ยังคงสภาพเหมือนภาพวาดฟื้นคืนชีวิต
คนพายเรือสวมหมวกไม้ไผ่ตะโกนบอกหลู่หมิงชู “ คุณต้องการที่จะข้ามแม่น้ำหรือไม่”
Lu Mingshu ปักธงลงเรือ
เรือเล็กแล่นเข้ามาอย่างรวดเร็ว เด็กสาววัยรุ่นที่มีผ้าพันคอฮากกาอยู่บนศีรษะออกมาจากที่จับของเรือและกระโดดขึ้นด้วยเชือก
หลังจากแก้เชือกแล้ว หญิงสาวก็เงยหน้าขึ้น เช็ดเหงื่อออกจากแก้มและหน้าผากที่มีสีเลือดฝาด “คุณหญิง กรุณาขึ้นเครื่อง”
"ขอบคุณมาก." Lu Mingshu กระโจนขึ้นเรือ ตามด้วย Little Daze น้ำหนักของมันทำให้เรือลำเล็กแกว่งไปมา
คนพายเรือเป็นชายชรา ผมและเคราของเขาขาวไปครึ่งหนึ่งแล้ว เมื่อเห็นสองคนนี้เขาก็หัวเราะเบา ๆ “วันนี้ท่านหญิงลัคเข้าข้างข้า ข้าจะได้ต้อนรับแขกผู้สูงศักดิ์”
หลู่หมิงชูหันกลับมา “เซอร์รู้ได้ยังไงว่าฉันเป็นแขกผู้มีเกียรติ”
คนขับเรือยิ้ม “จากชุดของคุณและภูเขา มันมีรูปลักษณ์ที่มหัศจรรย์และเหมือนพระเจ้า มันต้องเป็นสัตว์ประเสริฐแน่ๆ ถ้าคุณไม่ใช่แขกผู้มีเกียรติ คุณจะเป็นอะไรอีก”
Lu Mingshu ยิ้ม “ฉันขอทราบราคาค่าโดยสารจากที่นี่ไปเป่ยหมิงได้เท่าไหร่”
“ขึ้นอยู่กับส่วนใดของ Beiming Miss ที่ต้องการไป” คนพายเรือลูบเคราของเขา “ตราบใดที่มีเพียงพอ เราจะไปที่ไหนก็ได้ที่คุณต้องการ”
ทุกที่ที่คุณต้องการ – ช่างเป็นประโยคที่เย่อหยิ่ง! แต่ถ้าเขากล้าพูดอย่างนั้นเขาต้องรู้จักแม่น้ำหมิงเหมือนฝ่ามือของเขาเอง
Lu Mingshu ครุ่นคิดก่อนที่จะตอบกลับ “ฉันก็ไม่รู้จะไปที่ไหนเหมือนกัน ฉันสามารถเช่าเรือของเซอร์และไปทุกที่ที่ฉันต้องการได้หรือไม่”
"นั่นเป็นความคิดที่ดี!" ก่อนที่คนพายเรือจะตอบกลับ หญิงสาวก็ปรบมือ “เยี่ยมมาก ไปเมื่อไหร่ก็ได้และหยุดเมื่อไหร่ก็ได้ นั่นคืออิสระ!”
เด็กหญิงบนเรือคนนี้ดูเหมือนจะมีแนวคิดแบบเซน Lu Mingshu คิด
แต่นั่นไม่ใช่เรื่องน่าแปลกใจ คนพายเรือและหญิงสาวมีพลังลึกลับไหลเวียนอยู่ในร่างกาย ซึ่งบอกเธอว่าพวกเขาเป็นนักศิลปะการต่อสู้ คนเหล่านี้ควรเป็นคน Jianghu ที่ Xiahou Shan กล่าวถึง
เธอโยนแกนสีทองใส่มือของหญิงสาว “ฉันจะเช่าเรือด้วยสิ่งนี้ได้กี่วัน”
ดวงตาของหญิงสาวเบิกกว้าง “แกนหมุนทองคำบริสุทธิ์ร้อยอัน?” เห็นได้ชัดว่าเป็นเรื่องที่น่าประหลาดใจสำหรับเด็กผู้หญิง
Lu Mingshu พยักหน้าของเธอ
หญิงสาวและคนพายเรือสบตากัน หญิงสาวปรบมือพร้อมกัน “ครึ่งปี เราจะไปทุกที่ที่มิสต้องการ!”
ประการแรก กลั่นทองคำในน้ำเพื่อให้ได้สาระสำคัญ หลังจากกลั่นมันร้อยวิธี มันจะกลายเป็น Hundred Refined Gold Essence จากนั้นแก่นทองหกสิบกิโลกรัมจะถูกสกัดให้เป็นเพียงแกนเล็กๆ แกนหมุนทองคำบริสุทธิ์ร้อยชิ้นนี้สามารถใช้ปรับแต่งอาวุธลึกลับได้! ในขณะที่ชาว Jianghu ทำมาหากินบนแม่น้ำ Ming วัสดุในการเพาะปลูกของพวกเขามาจากแม่น้ำ อาวุธเวทย์มนต์นั้นหายากเพราะปรมาจารย์ด้านการขุดถูกผูกขาดโดยตระกูลขุนนาง
เท่านั้น
หญิงสาวหันไปทางแม่น้ำและตะโกน “พี่ชาย เรากำลังออกเรือ!”
เกิดคลื่นขึ้นกลางแม่น้ำ ในชั่วพริบตามันก็อยู่ข้างเรือ มีคนโผล่มาจากใต้น้ำ "ฉันอยู่นี่!"
ผู้ชายคนนั้นไม่ใหญ่กว่าผู้หญิงมากนัก เขาไม่สูงมาก แต่เขาก็ยืดหยุ่นได้ เขาลงมาบนเรือในสภาพเปลือยครึ่งท่อนและเหวี่ยงตาข่ายบนเรือ กุ้งและปลากระโจนเข้ามาในตาข่าย
ด้วยความอยากรู้อยากเห็น ลิตเติ้ลเดซจึงเดินไปดมกลิ่นพวกมัน แต่กลิ่นคาวปลาก็ดับลง และมันก็หันไป
ผู้ชายและผู้หญิงคนนั้นดูเหมือนกันมาก พวกเขายังมีรอยยิ้มเหมือนกัน
“สบายใจได้ มิส เราพาคุณไปได้ทุกที่ที่คุณต้องการ และรับประกันได้ว่าเราจะไม่หลงทาง! ”
Lu Mingshu พยักหน้า “ขอบคุณสำหรับปัญหาของคุณ”