ผู้แปล: Exodus Tales Editor: Exodus Tales
เราสามารถลองได้สองสามครั้ง แต่เวลาจำกัดล่ะ?
Zhou Ruying กลืนคำพูดลงคอ เธอรู้ว่านี่เป็นช่วงเวลาที่สำคัญ และถ้าเธอพูดเช่นนั้น พวกเขาก็จะยิ่งมีโอกาสหนีน้อยลงไปอีก
ตอนนี้ Lu Mingshu กำลังให้ความสนใจกับมันทั้งหมด สภาพแวดล้อมรอบตัวเธอเปลี่ยนไปเป็นเส้นสีดำมากมาย เธอรีบรับข้อมูล
มันจะไม่เป็นไร ไม่ว่าเขาวงกตจะซับซ้อนแค่ไหน ฉันแค่ต้องทำตามกฎ
ในขณะเดียวกัน ซู่เจ๋อก็เดินขึ้นลงที่ประตูหลังของอาคารอย่างไม่อดทน
ชั่วโมงกำลังจะผ่านไปในไม่ช้า ถ้าพวกเขายังไม่ออก เขาก็ต้องดำเนินแผนสำรอง – สร้างแร็กเกตในโวลท์วิงซิตี้ นั่นคือสิ่งสุดท้ายที่เขาอยากทำ แม้ว่า Solid Pellet Realm อาจจะไม่ออกมา แต่กองกำลังร่วมของทั้งเมืองจะทรงพลังมาก
"ที่นี่!" คนรับใช้ของเขาเรียกเขา
ดวงตาของซู่เจ๋อเป็นประกาย และเขาก็จ้องมองไปที่ประตูหลัง
เกวียนบรรทุกอาหารถูกส่งออกไปแล้ว ผู้คุมทำการตรวจสอบอย่างรวดเร็วและส่งพวกเขาออกไปทันเวลา
เกวียนผ่านไปตามถนน คนสองคนออกมาจากใต้รถเข็นคันสุดท้าย
“พี่หยาน!” Su Ze มองไปที่เขายิ้มแย้มแจ่มใส
แต่หยานเฟยไม่มีเวลาตอบสนอง เขาเปิดกระสอบบนเกวียน และเห็นมนุษย์ซ่อนตัวอยู่ข้างใน
"ต้นแบบหนุ่ม!" Su Ze กระซิบและขึ้นไปรับเขา
“รอสักครู่” มีแสงวาบเข้ามาและ Ling Wuxia ก็ถือมีดในมือของเธอ "ยัง." เธอยิ้ม.
ใบหน้าของ Yan Fei เปลี่ยนเป็นสีดำทันที “คุณหลิง คุณทำอะไรอยู่”
“คนที่คุณต้องการออกมาอยู่ที่นี่แล้ว แต่ฉันสองคนยังอยู่ที่นั่น” Ling Wuxia ยิ้มหวาน
“คุณหลิง โปรดสบายใจ เราจะช่วยคุณหญิงทั้งสองออกไปอย่างแน่นอน นายน้อยถูกทรมานในคุกใต้ดินและต้องการการรักษาโดยด่วน โปรดมอบเขาให้เราก่อน…” Su Ze อธิบายอย่างลนลาน
แต่ Ling Wuxia ไม่ไหวติง “เขาไม่ได้ตายมายี่สิบปีแล้ว ดังนั้นอีกสิบห้านาทีก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไร” เธอยิ้มบางๆ “สบายใจได้ ฉันจะไม่ทำอะไรเขา ตราบใดที่ฉันเห็นเพื่อนของฉันยังมีชีวิตอยู่และเตะได้ คุณจะได้รับเขากลับมา”
"คุณ…!" หยานเฟยกัดฟัน แต่นี่ไม่ใช่ที่สำหรับพวกเขาที่จะพูดคุย การเดินเล่นที่นี่ย่อมดึงดูดความสนใจ เขามองไปรอบ ๆ และหันกลับไปหา Ling Wuxia "ดี. เราจะรออยู่ตรงนั้น”
กลุ่มกลับไปที่ Su Ze รออยู่ก่อนหน้านี้
“คุณหลิง โปรดให้นายน้อยรับสิ่งนี้” Se Ze หยิบยาเม็ดที่เขานำมาด้วยและส่งให้ Ling Wuxia เมื่อเห็นว่า Ling Wuxia ทำให้นายน้อยกลืนเม็ดยาลงอย่างลวกๆ ซู่เจ๋อก็ทนดูไม่ได้
“อีกนานไหม” Ling Wuxia หันไปหา Yan Fei
หยานเฟยหยุดชั่วคราว "สิบห้านาที."
“แค่นั้นเหรอ?” Ling Wuxia กัดริมฝีปากของเธอ หากพวกเขาหนีไม่ทัน พวกเขาจะต้องถึงวาระ
Ling Wuxia หัวเราะเยาะ “ถ้าพวกมันออกไม่ทัน คุณควรทำอะไรสักอย่างกับมัน ไม่อย่างนั้น… ฮึ่ม!”
…
ชายวัยกลางคนนั่งไขว่ห้างบนพื้น รู้สึกได้ถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในเขาวงกต
เส้นเมอริเดียนของเขาอาจเป็นอัมพาตชั่วคราวโดย Zhou Ruying และเขาไม่สามารถเข้าไปได้เพราะเขาทำตรารับรองหาย แต่เขายังคงรู้สึกถึงสถานการณ์ภายในได้อย่างชัดเจน
เมื่อสัมผัสได้ว่า Lu Mingshu และ Zhou Ruying กำลังตะเกียกตะกายไปรอบ ๆ เขาวงกต เขาก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมาดัง ๆ “คุณคิดว่ามันง่ายอย่างนั้นเหรอ? เด็กไร้เดียงสา!”
แม้ว่าจะเป็นเพียงเขาวงกตธรรมดาที่ไม่มีกับดักที่เป็นอันตรายใดๆ แต่มันถูกออกแบบในลักษณะที่ Foundation Realm จะใช้เวลาอย่างน้อยสามวันก่อนที่พวกมันจะหลบหนีได้ ลืมไปสามวัน มีเวลาแค่สิบห้านาทีก่อนที่อาร์เรย์จะทำงานเต็มที่ และพวกเขายังคิดว่าจะหนีไปได้งั้นเหรอ?
ชายคนนั้นรู้สึกเจ็บปวดอย่างรุนแรงในหัวใจของเขาเมื่อเขานึกถึงสมบัติของเขา ซึ่งเขาได้มอบให้กับโจว รุยอิง และหลู่ หมิงชู ไม่เป็นไร ตราบใดที่ฉันจับได้ ฉันจะเอาคืนทั้งหมด ไม่เพียงเท่านั้น ข้าจะสกัดวิญญาณของพวกเขาเพื่อใช้ในการปรับปรุง….
นึกถึงใบหน้าที่เย็นชาและบอบบางของ Lu Mingshu ตามด้วยรูปนาฬิกาทรายของ Zhou Ruying ชายคนนั้นยิ้มเมื่อคิดถึงเรื่องนั้น แต่ใบหน้าของเขาก็สลดลงทันทีเมื่อเขาจำได้ว่า แม้ว่าเขาจะจับพวกมันได้ พวกมันก็จะไม่ใช่ของเขา ฐานะของเขาไม่ค่อยดีนัก
“เอ๊ะ?” ชายวัยกลางคนรู้สึกว่าพวกเขาได้เข้าสู่เขาวงกตภายใน เร็วขนาดนั้นเลย?!
…
เมื่อเห็นสภาพแวดล้อมเปลี่ยนไป Lu Mingshu ก็ถอนหายใจ
“เราออกไปหรือยัง” Zhou Ruying ถามแทบหยุดหายใจ
“เขาวงกตนี้มีสองชั้น เราเพิ่งทำเสร็จไปหนึ่งอย่าง”
“คนเดียว?” โจว Ruying ถาม ตอนนี้เธอวิ่งด้วยกำลังทั้งหมดของเธอ และนั่นเป็นเพียงชั้นแรกเท่านั้น? เราควรจะทำอย่างไรให้ทันเวลา?
แต่ Lu Mingshu ไม่สนใจเธอ เธอแปลงสิ่งที่เห็นเป็นข้อมูลต่อไป และพยายามจินตนาการว่าเขาวงกตเป็นอย่างไร
ฉันทำได้. ฉันจะทำมัน
เธอเหลือบมองนาฬิกา
เหลืออีกห้านาที อีกห้านาทีเพื่อไปที่ประตูหลังและหลบหนี มิฉะนั้น...
"ไปกันเถอะ!"
ทั้งคู่วิ่งเร็วมาก ข้อมูลเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วและเร็วขึ้นเมื่อเพิ่มความเร็ว
Lu Mingshu ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเธอกำลังทำอะไรอยู่ การคำนวณทั้งหมด ณ จุดนี้เป็นไปตามสัญชาตญาณ
เธอมักจะแกล้ง Zhou Ruying โดยบอกว่าถ้าเธอตาย อย่างน้อยก็มีใครสักคนที่จะต้องเสียใจ อย่างไรก็ตาม นั่นคือสิ่งที่เธอคิดจริงๆ
ฉันจะตายที่นี่ได้อย่างไร อาจารย์ยังรอฉันอยู่ เช่นเดียวกับ Hui Niang และ Ah Sheng; พวกเขาคงจะเสียใจมาก
อาจารย์ไม่เคยพูด แต่ฉันรู้ สำหรับเขา ฉันเป็นความหวังเดียวของเขา
และฮุ่ยเนียง; เธอสูญเสียสามีและลูกสาวและถูกไล่ออกจากครอบครัวของสามี เธออยู่ในตระกูล Lu และเลี้ยงดูฉันเหมือนลูกสาวของเธอเอง ความเจ็บปวดจากการสูญเสียลูกสาวเพียงครั้งเดียวก็เพียงพอแล้ว ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอต้องเจ็บปวดซ้ำสอง
และ Gao Xiang เขาจะต้องเสียใจอย่างมาก เขาอาจดูสงบ แต่จริงๆ แล้วเขาอารมณ์ดีมาก
และนอกจากนี้ยังมี…
Lu Mingshu กัดริมฝีปากของเธอและสะบัดความคิดของเธอออกไป
ไม่ว่ายังไงเธอก็ต้องรอด!
โครงสร้างในใจของเธอเริ่มพังทลายลงทีละนิดขณะที่พวกเขาวิ่งต่อไป
พวกเขาสามารถก้าวไปข้างหน้าเท่านั้น ไม่มีการหันหลังกลับ
"แสงสว่าง! มีแสง!” ทันใดนั้น Zhou Ruying ก็ตะโกนออกมา
Lu Mingshu หายใจเข้าและพุ่งเข้าไป
หวือ! เขาวงกตในใจของเธอแตกสลายและถูกทิ้งไว้ข้างหลัง
ชายวัยกลางคนลุกขึ้นทันที ไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่เขาเพิ่งเห็น
หนี? พวกเขาสามารถหลบหนีได้หรือไม่?
มันจะเป็นไปได้อย่างไร?
ไม่ว่าเขาจะพยายามอย่างไร เขาก็ไม่รู้สึกอะไร
ไม่มีอะไรในเขาวงกต
จิตใจของเขาบินกลับไปที่ทรัพย์สินของเขา พืชชาดม่วง, น้ำมันโสมม่วง, เถาวัลย์หัวผี, งาช้างหมาป่าสวรรค์…. “ประณามมัน!”
เท่านั้น
สมบัติของเขาหายไปหมดแล้ว!
…
“อีกนานไหม” Ling Wuxia ถามอย่างใจร้อน
หยานเฟยไม่ตอบ
สิบสี่นาทีสิบวินาที พวกเขาจะไม่ทำมัน
เขาเหลือบมองซู่เจ๋อ แสดงว่าพวกเขาจะต้องก่อเหตุในเมืองโวลท์วิง ไม่ว่ายังไงก็ตาม เราต้องพานายน้อยกลับมาก่อน มิฉะนั้น...
เดี๋ยวก่อน นั่นอะไรน่ะ?