ผู้แปล: Exodus Tales Editor: Exodus Tales
หลังจากที่พวกเขาผ่านรัฐนกกระสาขาวไป Lu Mingshu ก็หยุดฝึกฝนตลอดทั้งวัน นอกจากจะช่วยพายเรือแล้ว เธอใช้เวลาส่วนใหญ่ไปกับการดูแผนที่และสังเกตทิวทัศน์ เมื่อมองไปที่แผนที่ Xie Zhanghui ไม่สามารถบรรจุได้อีกต่อไป “ Miss Lu มีอะไรอยู่บนแผนที่”
“ฉันกำลังพยายามจับคู่ทิวทัศน์กับแผนที่” เธอกล่าว
เธอพยายามสร้างแบบจำลองในใจของเธอ เธอเดินทางมาจากธนาคาร Green Hills Bank เช่นกันและผ่านจุดที่ Xie Lianzhen ไป ระยะทางนั้นยาวเกินไป ดังนั้นเธอจึงจำทั้งหมดไม่ได้ ดังนั้น แบบจำลองจะช่วยได้เนื่องจากเธอไม่สามารถลบข้อมูลทั้งหมดได้
Lu Mingshu คาดว่าจะใช้เวลามาก เขาหายไปสองสามวัน และร่องรอยที่เขาทิ้งไว้อาจหายไปแล้ว ซึ่งจะทำให้การค้นหาเขายากขึ้น สิ่งที่เธอทำได้คือสร้างแบบจำลองในหัวของเธอและพยายามคิดหาสิ่งที่ไม่เข้าท่า
เรือพายนั้นเร็ว ไม่นานนักพวกเขาก็มาถึงเส้นทางที่เห็น Xie Lianzhen เป็นครั้งสุดท้าย
เส้นทางนี้เป็นเส้นทางปกติและไม่มีอะไรแปลกเกี่ยวกับมัน เป็นเส้นทางง่ายๆ ที่หลายคนผ่านไปมาทุกวัน สัตว์น้ำที่เป็นอันตรายต่อชีวิตนั้นไม่พบที่ไหนเลย ไม่เคยมีใครหายตัวไปที่นี่ ดังนั้นจึงไม่น่าแปลกใจว่าทำไม Xie Zhanghui และคนอื่น ๆ ไม่เชื่อว่าเขาถูกลักพาตัว
ในความเป็นจริง Xie Zhanghui ยังคงไม่เชื่อทฤษฎีของ Lu Mingshu “คุณหลู่ คุณชายหายไปที่นี่ได้อย่างไร? ดูสิ ผู้คนส่วนใหญ่ที่นี่ยังอยู่ในขอบเขตชำระล้างร่างกาย!”
เมื่อคำนึงถึงการบ่มเพาะ Xie Lianzhen ซึ่งใกล้จะบุกเข้าไปใน Spirit Realm มากแล้ว ควรเป็นผู้ที่มีการฝึกฝนสูงที่สุดในพื้นที่ อย่างไรก็ตาม…
“นั่นคือสิ่งที่อาจทำให้เขามีปัญหา”
Xie Zhanghui หยุดชั่วขณะก่อนที่จะส่ายหัวปฏิเสธ “ใครกล้ารุกรานจงโจว?” การรุกราน Xie Lianzhen หมายถึงการรุกรานราชินี และนั่นหมายถึงการรุกราน Zhongzhou จงโจวมีความเกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับแพลตฟอร์มความจริงทั้งเจ็ดซึ่งมีอาณาจักรแห่งการกลืนกินมากมาย การรุกรานพวกเขาจะไม่ถือเป็นการกระทำที่ชาญฉลาดไม่ว่าด้วยวิธีใดก็ตาม
“คุณรู้ได้อย่างไรว่าคนอื่นจะรู้ว่าเขาเป็นใคร”
“เป็นไปไม่ได้ที่พวกเขาจะไม่ทำ” Xie Zhanghui ตอบ “ทักษะที่นายน้อยมีนั้นแตกต่างกันมาก ตราบใดที่คน ๆ หนึ่งรู้ถึงสถานการณ์ปัจจุบัน มันก็ง่ายที่จะบอก”
“คุณแน่ใจเหรอว่าเขาจะแสดงตัวตนที่แท้จริงออกมา?”
Xie Zhanghui มองเธอ เขาบอกไม่ได้ว่าเธอหมายถึงอะไร แต่ก็ไม่ฉลาดที่จะถาม
Lu Mingshu ไม่พูดอะไรอีกและกลับไปที่แผนที่ของเธอ
ในวันที่สอง ผู้ช่วยเหลือที่ Xiahou Shan ทิ้งเขาไว้กำลังไปขอข้อมูล
เจ้าหน้าที่ทหารมองไปที่ Lu Mingshu อย่างแปลกประหลาด เธอช่างสวยงาม แต่ก็เป็นผู้หญิงที่เสียชีวิต ถ้าไม่มีเธอ เราคงอยู่ที่นี่ไม่ได้นานนัก เมื่อเห็น Xie Zhanghui มาถึง เขาก็ยืนตัวตรงทันทีและตอบคำถามทั้งหมดของเขา
Xie Zhanghui กลับไปที่เรือพายอย่างรวดเร็ว
"เขาพูดว่าอะไร?"
“เขากลับมามือเปล่า” Xie Zhanghui ส่ายหัวของเขา
Lu Mingshu มองลงไปและโบกมือให้เจ้าหน้าที่
เจ้าหน้าที่เลิกคิ้วและกระโดดขึ้นเรือพายของพวกเขาอย่างรวดเร็ว เขาโค้งคำนับเธอเพราะเขาไม่รู้ว่าจะพูดกับเธออย่างไร
“ให้ช่วยยังไงคะ มิส”
“นอกจากมนุษย์แล้วยังมีอย่างอื่นอีกไหม?”
“คุณหมายความว่ายังไง…?”
“สภาพแวดล้อมหรือสภาพอากาศ เป็นต้น”
"สภาพอากาศ?" เจ้าหน้าที่ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตอบ “สภาพอากาศของแม่น้ำหมิงแปรปรวน จะมีพายุฝนฟ้าคะนองและฝนตกลงมาอย่างกะทันหัน แต่นั่นเป็นเรื่องปกติ”
“คุณลองนึกดูว่าพวกเขาพูดถึงอะไรอีกบ้าง? รายละเอียดเล็ก ๆ น้อย ๆ จะทำ”
เมื่อได้ยินเธอ บางสิ่งผุดขึ้นในใจของเขาทันที ตัวอย่างเช่น ชาว Jianghu บ่นเกี่ยวกับสภาพอากาศเลวร้ายและราคาอาหารที่สูงขึ้นเมื่อเร็ว ๆ นี้
“โอ้ มีคนบอกว่าพวกเขาพบกับพายุทอร์นาโดมังกรน้ำเมื่อเร็วๆ นี้ แต่ไม่มีใครได้รับบาดเจ็บ”
Lu Mingshu พยักหน้าและถามคำถามของเธอซ้ำอีกครั้ง เธอถามคำถามเดิมซ้ำไปซ้ำมาจนเจ้าหน้าที่ไม่สามารถตอบได้อีก เธอจึงยุติ
เจ้าหน้าที่โค้งคำนับและกลับไปที่เรือของเขา
หลังจากที่เรือแล่นต่อไป ทหารคนหนึ่งบนเรือก็พึมพำว่า “คุณหลู่คนนี้เป็นโรคสมองเสื่อมหรือเปล่า? ทำไมเธอถึงทำซ้ำสิ่งเดิม ๆ ”
เจ้าหน้าที่ตบหน้าเขาแน่นและดุว่า “ไร้สาระ อย่าพล่ามเรื่องที่เกี่ยวข้องกับขุนนางของเรา”
“ฉันแค่พูดข้อเท็จจริงไม่ใช่เหรอ?” ทหารคนนั้นหน้าบูดบึ้ง “เธอทำให้คุณพูดซ้ำรายละเอียดไปเรื่อย ๆ! ถ้าไม่ใช่ความจำของเธอล้มเหลว แล้วอะไรล่ะ…?”
บนเรือพาย Lu Mingshu หันไปหา Xie Zhanghui “หาคนถามด้วย”
"เกี่ยวกับอะไร?" Xie Zhanghui รู้สึกรำคาญเล็กน้อย แน่นอน เขาเชื่อในความทรงจำของ Lu Mingshu เขาเห็นว่ามันดีแค่ไหนและเธอช่างสังเกตในช่วงเทศกาล Qilin แค่ไหน เขาแค่ไม่เข้าใจว่าเธอคิดอะไรอยู่ เจ้าหน้าที่ย้ำอย่างชัดเจนในสิ่งที่เธอต้องการทราบ มีอะไรจะถามอีก มันสนุกขนาดนั้นเลยเหรอ?
“คำถามเดียวกัน สภาพอากาศ สภาพแวดล้อม และอื่นๆ”
"..."
แม้ว่าเขาจะไม่เข้าใจว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่ แต่ Xie Zhanghui ก็ยังทำอยู่ดี ด้วยสถานะของเขาในฐานะผู้พิทักษ์ ไม่ต้องสงสัยเลยเกี่ยวกับความสามารถของเขา ทั้งคู่หยุดรอบเส้นทางและถามเรือทุกลำที่ผ่านพวกเขา เนื่องจากพวกเขามีพลังและใจกว้าง ทุกคนจึงเต็มใจที่จะร่วมมือกับพวกเขา
สำหรับสิ่งที่จะขอ Xie Zhanghui ส่งมอบทั้งหมดให้กับ Lu Mingshu เนื่องจากเป็นข้อมูลที่ไร้ประโยชน์สำหรับเขา
หลังจากนั้นไม่กี่วัน Xie Zhanghui ก็ไม่สามารถรั้งไว้ได้อีกต่อไป
“ Miss Lu คุณพยายามทำอะไรอยู่” ไม่กี่วันที่ผ่านมา Lu Mingshu ถามทุกคนที่เธอพบด้วยคำถามสองสามข้อเดียวกัน อากาศ เวลา สิ่งแวดล้อม...
ราวกับว่าเธอไม่ได้ยินเขา เธอยังคงขีดเขียนบนกระดาษของเธอต่อไป เพียงเงยหน้าขึ้นมองเขาหลังจากที่เธอพูดจบ “ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้นในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา”
“พวกเขาทุกคนไม่ได้บอกว่าไม่มีอะไรผิดปกติใช่ไหม”
Lu Mingshu ทำให้หมึกแห้งและโยนกระดาษทับ “ลองดูสิ”
Xie Zhanghui เปิดมันเพื่อดูไทม์ไลน์ที่ละเอียดและเรียบร้อย
วันที่ 27 กรกฎาคม วันที่ฟ้าครึ้มไม่มีการเปลี่ยนแปลง วันที่ 28 กรกฎาคม ฝนตกปรอยๆ ตอนเช้า พายุฝนฟ้าคะนองหลังจากนั้นไม่นาน….
เท่านั้น
Xie Zhanghui มองดูเธออย่างรวดเร็ว “ประเด็นของคุณ?”
“คุณแน่ใจหรือว่าคุณจัดการกลุ่มที่ห้า?” Lu Mingshu กลอกตาของเธอ “ฉันสงสัยมาตรฐานของ Seventh Truth Platform จริงๆ”
Xie Zhanghui กำหมัดแน่นแล้วตะโกนว่า “Miss Lu!” ฉันรู้ว่าการคั่วคนเป็นงานอดิเรกของคุณ แต่ตอนนี้เราอยู่ในสถานการณ์ไหน? เธอรู้ไหมว่ามันเร่งด่วนแค่ไหน?
Lu Mingshu หยุดและหันไปที่หน้าหนึ่ง ชี้บรรทัดไปที่เขา "ดูนี่สิ."
Xie Zhanghui เหล่ตาของเขาเพื่อดูใกล้ ๆ “วันที่ 30 กรกฎาคม พายุทอร์นาโดมังกรน้ำในยามเช้า”
“สงสัยจะ…?”
“ไม่ใช่เรื่องปกติที่นี่ในเป่ยหมิง แต่เมื่อเร็ว ๆ นี้ปรากฏขึ้นไม่กี่ครั้ง ซึ่งตรงกับไทม์ไลน์ของเขา” Lu Mingshu คลิกลิ้นของเธอ “เราหยุดถามได้แล้ว มาดูกันว่าเราจะเจอพายุทอร์นาโดมังกรน้ำหรือไม่”