ผู้แปล: Exodus Tales Editor: Exodus Tales
อดีตนักค้ายาทั้งห้าคนรีบวิ่งไปอย่างลนลานเพื่อดู Lu Mingshu ที่โชกไปด้วยเลือด กำดาบของเธอแน่น
ข้างๆ เธอมีศพมากมายวางอยู่ บางส่วนไม่บุบสลายในขณะที่ร่างกายบางส่วนกระจายไปทั่ว
ลุงกลืนน้ำลายและจ้องมองที่ Lu Mingshu ด้วยความกลัว “ มิส… ลู…” เขาลิ้นพันกัน
หลู่หมิงชูเช็ดเลือดบนใบหน้าของเธอและมองดูพวกเขาอย่างสงบ “ทั้งหมดเสร็จสิ้นที่นี่ ตอนนี้ฉันจะกำจัดเจ้าแห่งยา ใครบ้างที่ยังสามารถต่อสู้ได้”
ทั้งห้าคนสบตากัน "ฉันจะไปกับคุณ." หมายเลขสองก้าวไปข้างหน้า
ส่วนที่เหลือนั้นเก่าเกินไปหรือเสียหายหนักเกินไปจากการทดลองของเจ้าแห่งยา แม้ว่าตอนนี้เวทย์มนตร์จะสลายไปแล้ว แต่พวกเขาก็ยังไม่สามารถใช้ความสามารถได้มากนัก หมายเลขสองยังค่อนข้างใหม่ที่นี่ ดังนั้นร่างกายของเขาจึงอยู่ในสภาพดีที่สุดในบรรดาห้า
“โอเค ไปกันเลย”
Lu Mingshu รีบไปที่ถ้ำพร้อมกับคนอื่น ๆ ตามหลังเธอ
เมื่อพวกเขามาถึงถ้ำ ยามสองคนมาขวางทางพวกเขาไว้ข้างหน้าพวกเขา "หยุด!"
Lu Mingshu คว้าดาบของเธอและตัดหัวของพวกเขาโดยไม่ลังเล ทหารยามทิ้งตัวลงกับพื้น ทำให้จำนวนศพเพิ่มขึ้น
เลือดสดๆ พุ่งกระฉูดไปทั่วบริเวณ ลุงตัวสั่นเมื่อหยดเลือดหยดลงบนตัวเขา “แน่ใจนะว่าเร็ว”
“หมายความว่าฉันเลือดเย็นเหรอ” Lu Mingshu ค่อยๆ เช็ดเลือดออกจากดาบของเธอ
“ไม่แน่นอน” ลุงชี้แจงทันที “ผู้คุมเหล่านี้ล้วนเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดด้วย ฉันรอให้พวกเขาตกนรกไม่ไหวแล้ว!”
"อย่างแท้จริง!" ยายมองศพด้วยความเคียดแค้น “หากผลการทดลองไม่เป็นไปตามที่เจ้าแห่งยาต้องการ การลงโทษที่พวกเขามีต่อเรานั้นรุนแรงมาก”
“แม้ว่าพวกมันจะดูแปลก” Lu Mingshu กล่าว “ยามเหล่านี้ทำตัวเหมือนถูกล้างสมองโดยเจ้ายาเสพติด พวกเขาดูเหมือนจะไม่มีอารมณ์ใดๆ หรือบางทีพวกเขาอาจไม่ใช่มนุษย์ด้วยซ้ำ”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ ความเย็นก็ไหลลงกระดูกสันหลังของคุณยาย เธอนึกถึงประสบการณ์ของเธอและตระหนักว่าดูเหมือนจะเป็นเช่นนั้น มนุษย์ล้วนมีอารมณ์และความปรารถนา แต่ไม่ว่าจะพยายามติดสินบนหรือผูกมัดอย่างไร พวกเขาก็ดูเหมือนจะไม่สะทกสะท้าน หากไม่ใช่เพราะพวกเขาพูดได้ ใครๆ ก็คงคิดว่าพวกเขาเป็นหุ่นเชิด
พวกเขาจะยังถือว่าเป็นมนุษย์ได้หรือไม่หากพวกเขาไม่มีอารมณ์?
“อะไรก็ได้ ฉันจะไปเปิดประตูก่อน”
…
การโจมตีที่รุนแรงส่ง Xie Lianzhen บินเข้าไปในกำแพง Xie Lianzhen เห็นดวงดาวและรู้สึกเจ็บปวดเล็กน้อยจากหน้าอกของเขา
แต่เจ้ายาไม่สนใจเขาอีกต่อไป เขารีบวิ่งไปข้างหน้าหม้อน้ำและคร่ำครวญ “สารเลว! ฉันปฏิบัติต่อคุณอย่างดี แต่คุณกลับทำให้สมบัติของฉันเสียหาย!”
“ปุ้ย!” Xie Lianzhen พ่นเลือดออกมาเต็มปากและสะดุด “ปฏิบัติต่อฉันเป็นอย่างดี?” เขาหัวเราะ. “คุณคิดว่าฉันรู้สึกขอบคุณคุณจริงๆ หรือเปล่า”
น้ำเสียงที่ดูถูกเหยียดหยามของเขาทำให้เจ้าแห่งยาโกรธจัด ฉันปฏิบัติต่อเขาดีแค่ไหน? เขาต้องผ่านการทดลองรอบเดียวเท่านั้น ก่อนที่ฉันจะปล่อยให้เขาอยู่ที่นี่แทนที่จะอยู่ในห้องขัง และฉันก็แนะนำเขาด้วย! หลังจากที่เขาถูกไล่ออก เจ้าแห่งยาเสพติดก็ไม่เคยลดการป้องกันลง แต่เขาเชื่อใจ Xie Lianzhen และตอนนี้กำลังถูกแทงข้างหลัง!
กัดมือที่เลี้ยง!
“ก็บอกแล้วไงว่าฉันไม่ดีกับเธอ! คุณไม่จำเป็นต้องผ่านการทดลอง และฉันก็สอนวิธีลับของฉันให้คุณด้วย! คุณยังไม่พอใจอะไรอีก?!”
“วิธีลับ?” Xie Lianzhen อ้าปากค้าง “เหมือนวิธีงี่เง่ามากกว่า! คุณคิดว่าคุณเก่งจริงหรือ? เภสัชกรที่ดีที่สุด?” แม้ว่าเขาจะพยายามถ่วงเวลาเป็นหลัก แต่ Xie Lianzhen ก็อยากรู้อยากเห็นอย่างแท้จริง “ไม่มีใครเคยบอกคุณเหรอว่าเห็นได้ชัดว่าคุณไม่ได้ถูกตัดขาดจากการเป็นเภสัชแพทย์”
ใบหน้าของเจ้าแห่งยามืดลงทันที
“คุณไม่มีพรสวรรค์ในด้านนี้อย่างแน่นอน”
“คุณไม่สามารถเป็นเภสัชกรได้”
“คุณไม่ได้ถูกตัดออกสำหรับเรื่องนี้”
เสียงต่างๆ ดังขึ้นในหัวของเขา สิ่งเหล่านี้มาจากความทรงจำของเขา ฝันร้ายที่เขาไม่ต้องการให้มันเกิดขึ้นอีกเลย ความอัปยศที่เขาหวังว่าจะลืม!
“การจุดไฟเป็นความสามารถเดียวที่คุณมี”
“คุณยังทำงานง่ายๆ แบบนี้ไม่สำเร็จ แต่คุณอยากเป็นเภสัชแพทย์ไหม”
“คิดว่าจะแข่งกับฉันได้เหรอ? แน่นอนคุณทำได้ - ในฝันของคุณ!”
"กลับไป. โรงเรียนไม่สามารถมีคุณได้อีกต่อไป”
…
เขาเงยหน้าขึ้น ตาแดงและบวม
Xie Lianzhen รู้สึกถึงหัวใจของเขาที่คอของเขา เขาตื่นเต้นขนาดนั้น เร็วขนาดนั้นเลยเหรอ?
โชคดีที่เจ้าแห่งยายังคงกังวลกับความก้าวหน้าของเขา ดังนั้นเขาจึงยังไม่คลั่งไคล้ไปเสียหมด
“ฉันไม่ตัดออกสำหรับมัน? คุณแน่ใจไหม!?" เขาตะโกนใส่ Xie Lianzhen “คุณพูดได้ยังไงว่าฉันไม่ถนัดเภสัช ถ้าฉันจำสูตรได้ดีกว่าใคร!”
Xie Lianzhen สะดุ้งและคิดถึงคำตอบอย่างรวดเร็ว “ถ้าคุณเก่งแค่จำสูตร คุณก็ควรเป็นผู้ช่วยเภสัชกร!”
ผู้ช่วย? ผู้ช่วย!?
เจ้าแห่งยาพุ่งขึ้น ดวงตาเบิกกว้างในทันใดราวกับว่าเขาถูกแทง และจ้องมอง Xie Lianzhen อย่างขนลุก
เมื่อเห็นปฏิกิริยาของเขา Xie Lianzhen ก็เข้าใจทันที “โอ้ งั้นคุณเป็นผู้ช่วยเหรอ? ไม่น่าแปลกใจเลยที่คุณรู้วิธีการทั้งหมดด้วยหัวใจและทำงานบ้านทั้งหมดด้วยตัวเอง แต่คุณไม่มีความคิดที่จะทำการทดลองที่เหมาะสม ทำผิดพลาดงี่เง่าตลอดเวลาและดูหลงทาง ฉันช่างโง่เขลาเหลือเกินที่เชื่อว่าคุณได้รับทักษะบางอย่างที่หายากมาก คุณไม่ได้เป็นอะไรนอกจากผู้ช่วย!”
“อ่า!” เจ้าแห่งยากรีดร้องและกระโจนใส่ Xie Lianzhen “แล้วไง! แล้วถ้าฉันเป็นผู้ช่วยจริงๆล่ะ!? ใครว่าผู้ช่วยจะเป็นเภสัชไม่ได้! ใครให้สิทธิ์คุณมากำหนดว่าฉันไม่สมควรทำทั้งๆ ที่ฉันทำงานหนักขนาดนี้!? ตกนรก!"
ไม่ว่าสิ่งนั้นจะเลวร้ายเพียงใด อาณาจักรวิญญาณที่คลั่งไคล้ไม่ใช่สิ่งที่ Harmonization Realm สามารถทำลายล้างได้ง่ายๆ
Xie Lianzhen เอื้อมมือไปควบคุมรถเข็นของเขา แต่เขาตระหนักได้ว่าเขาไม่ได้อยู่ในนั้นแล้ว ในช่วงหลายปีที่ผ่านมาในชีวิตของเขา เขามักจะต้องพึ่งพารถเข็นเสมอ นอกเหนือจากการหลบโดยสัญชาตญาณบริสุทธิ์แล้ว เขาไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับการต่อสู้ด้วยขาทำงาน
ดิง! Lu Mingshu ปรากฏตัวต่อหน้าเขาและสกัดกั้นการโจมตี
บูม~~~~! การโจมตีของเจ้าแห่งยาทำให้ทั้งถ้ำสั่นสะเทือนอย่างแรง
“หมิงชู!” Xie Lianzhen รีบเข้ามา
ก่อนที่เขาจะมาถึง Lu Mingshu ได้ลงจอดอย่างปลอดภัยแล้ว เธอกลอกตาไปที่ Xie Lianzhen และตัดขาดจากเขา “หลงทาง!”
“โอ้…” Xie Lianzhen ลูบจมูกของเขา ฉันอยากเป็นอัศวินในชุดเกราะส่องแสงของเธอสักครั้ง….
"อา!" เจ้าแห่งยากำลังบิดตัวไปมาเหมือนงูด้วยความเจ็บปวดเพราะยาที่กำลังระเบิดในตัวเขาตอนนี้ นอกจากนี้ สิ่งที่ Xie Lianzhen พูดได้สัมผัสกับจุดที่เจ็บของเขา เจ้าแห่งยากอดศีรษะของเขาและกรีดร้อง
เท่านั้น
"เกิดอะไรขึ้น?" อดีตนักค้ายาทั้งห้ารีบเข้าไปในถ้ำโดยอ้าปากกว้าง
Xie Lianzhen ชี้ไปที่เจ้าแห่งยาซึ่งกำลังบิดไปมาเหมือนสุนัขบ้าบนพื้น “เขาไม่ใช่เภสัชกรที่มีชื่อเสียงหรือมีอำนาจ แต่เป็นผู้ช่วย วิธีการและสมบัติส่วนใหญ่อาจถูกขโมยมาจากที่ไหนสักแห่ง นั่นเป็นเหตุผลที่เขามีพื้นฐานที่อ่อนแอมากและรู้เพียงบางสูตรเท่านั้น”
“ว่าไงผู้ช่วย”
“ไม่แปลกใจเลย” Lu Mingshu มองไปที่เจ้ายาเสพติดอย่างเย็นชา “เขาไม่สามารถเป็นศิษย์ของนักปรุงยาที่เก่งกาจบางคนได้ ในเมื่อเขามีพื้นฐานที่อ่อนแอมาก แต่ถ้าเขาเป็นผู้ช่วย…”
Xie Lianzhen มองเธอเพื่อหยุดเธอจากการดำเนินการต่อ เขารู้ว่าเธอต้องการจะพูดอะไร แม้ว่าเจ้าแห่งยาจะเป็นเพียงผู้ช่วย แต่วิธีการต่างๆ ก็ยังคงเป็นของจริง ดังนั้นภูมิหลังของเขาจึงยังคงเป็นปริศนา แต่มันไม่ใช่เวลาที่จะพูดถึงเรื่องนี้กับคนอื่นๆ
“ผู้ช่วย… แล้วถ้าฉันเป็นล่ะ?” เจ้าแห่งยาเงยหน้าขึ้นมองเพดานและเริ่มกรีดร้อง จากนั้นเขาก็หันไปหาพวกเขาด้วยดวงตาที่เบิกกว้างราวกับว่าเขากำลังจะฆ่า “คุณกำลังหัวเราะ! คุณกำลังหัวเราะเยาะฉัน! กล้าดียังไง!? กล้าดียังไง!? ฉันจะส่งคุณลงนรก! ลงนรก!”
พลังลึกลับของเขาทำให้ทั้งถ้ำเริ่มสั่น