ผู้แปล: Exodus Tales Editor: Exodus Tales
ตอนนี้พวกเขาอยู่ในเมืองของต่างแดน และ Yan Wugui รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ
“เฮ้ คนที่นี่ดูแปลกๆ ใช่ไหม” เขาโน้มตัวไปทาง Lu Mingshu
“หมายความว่าพวกมันเป็นซอมบี้เหรอ?”
“ปุ้ย!” Yan Wugui มองเธอด้วยความขยะแขยง “คุณพยายามจะทำให้ฉันกลัวเหรอ”
Lu Mingshu มองกลับมาที่เขาด้วยสีหน้าเดียวกัน “ฉันแค่ล้อเล่นจะไปกลัวอะไร”
“…สิ่งที่ฉันหมายถึงก็คือการฝึกฝนของพวกเขาดูเหมือนจะแตกต่างจากของเรา”
Lu Mingshu พยักหน้า เธอก็ตระหนักเช่นกัน ผู้คนส่วนใหญ่ในเมืองนี้เป็นพลเมืองธรรมดา จากการแสดงออกและเสื้อผ้าของพวกเขา เห็นได้ชัดว่าพวกเขาไม่ได้มีชีวิตที่ดีที่นี่ ในทางกลับกัน พวกเขาได้พบกับผู้ปลูกฝังกลุ่มเล็กๆ เสื้อผ้าของพวกเขาดูสวยงามและมีเกียรติ
สิ่งที่แปลกคือผู้ฝึกฝนในโลกนี้ล้วนมีรอยบนใบหน้าหรือหน้าผาก บางตัวเป็นตัวแทนของสัตว์ร้าย ในขณะที่บางตัวเป็นตัวแทนของไฟหรือน้ำ
ผู้ฝึกฝนทุกคนในโลกนี้จำเป็นต้องกระตุ้นเลือดของพวกเขาหรือไม่?
Lu Mingshu จำได้ว่าคนป่าเถื่อนมีรอยบนพวกเขาหลังจากที่พวกเขาตื่นเต้นกับเลือดของพวกเขา อย่างไรก็ตาม ส่วนใหญ่จะอยู่ที่แขนและส่วนอื่นๆ ของร่างกายแทนที่จะเป็นใบหน้า
ทันใดนั้น ผู้ชายที่มีรอยบนใบหน้าเดินผ่านเธอไป ปล่อยให้เธอและหยาน หวู่กุ้ยตกตะลึง
เขาไม่มีพลังเวทย์มนตร์ ดังนั้นเขาจึงเป็นคนธรรมดา
ดังนั้นเครื่องหมายไม่เกี่ยวข้องกับการเพาะปลูก?
“มาหาสถานที่เพื่อเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับสถานการณ์นี้” Yan Wugui แนะนำ
Lu Mingshu พยักหน้า สถานที่นี้แปลก ดังนั้นจึงควรเรียนรู้เพิ่มเติม
พวกเขาพบโรงเตี๊ยมและเข้าไปขอห้องพัก แต่ทันทีที่เจ้าของร้านได้ยิน เขาก็เคาะโต๊ะอย่างไม่สบอารมณ์และพูดว่า “ห้องชั้นต่ำ คืนละสิบเหรียญ”
Lu Mingshu ขมวดคิ้วของเธอและ Yan Wugui ก็กระแทกเคาน์เตอร์ “ใครบอกว่าเราต้องการห้องชั้นต่ำ”
“มนุษย์ต่างดาวสามารถอยู่ได้ในห้องชั้นต่ำเท่านั้น” เจ้าของร้านมองเขาอย่างเหยียดหยาม “หลงทางถ้าคุณไม่ต้องการอยู่ เราเป็นสถานประกอบการที่จริงจัง”
Yan Wugui และ Lu Mingshu สบตากันและเห็นความประหลาดใจในดวงตาของกันและกัน เอเลี่ยน? นั่นอะไร?
ขณะที่พวกเขากำลังสับสน เจ้าของร้านเห็นกริชในแขนเสื้อของ Yan Wugui และตะโกน “คุณมีอาวุธกับคุณ? ช่วย! แจ้งตำรวจ! มนุษย์ต่างดาวมีอาวุธอยู่กับตัว!”
ก่อนที่ Yan Wugui และ Lu Mingshu จะมีเวลาตอบสนอง ผู้คนจำนวนมากก็เริ่มวิ่งเข้ามาหาพวกเขา
ทั้งคู่หนีไปก่อนที่จะได้ข้อมูลใดๆ
หลังจากสูญเสียผู้คน Yan Wugui ก็หมอบลงหลังกำแพงและมองไปที่ Lu Mingshu อย่างงงงวย “มนุษย์ต่างดาวคืออะไร? พกอาวุธไปไหนมาไหน? แล้วพวกมันเป็นบ้าอะไร”
“ฉันจะไปสืบให้” Lu Mingshu จัดระเบียบผมของเธอแล้วออกไป
แต่ Yan Wugui ดึงเธอกลับมาและชี้ไปที่เธอ “เจ้าจะอยู่ที่นี่และรอข้า ทำไมฉันถึงต้องการให้คุณช่วยทำอะไรง่ายๆ แบบนี้”
Yan Wugui จากนั้นเดินออกไปอย่างลับ ๆ และทิ้งเธอไว้ข้างหลัง
Lu Mingshu อดไม่ได้ที่จะหัวเราะกับการเดินของเขา
“เรากำลังมีปัญหาใหญ่” หยาน หวู่กุ้ย พูดอย่างเคร่งขรึมหลังจากที่เขากลับมา
"ทำไม?"
ปรากฎว่าในโลกนี้ ผู้คนถูกจัดกลุ่มตามตราประทับบนใบหน้า มันเป็นสัญลักษณ์ของมรดกทางสายเลือด ผู้ที่มีตราประทับเรียกว่ามนุษย์ที่แท้จริง ส่วนผู้ที่ไม่มีตราประทับนั้นเรียกว่ามนุษย์ต่างดาว
“สำหรับพวกเขา ผู้ที่มีตราประทับคือมนุษย์ที่แท้จริง ผู้ที่ไม่มีตราประทับมีความสัมพันธ์ทางสายเลือดกับปีศาจ มนุษย์ต่างดาวไม่มีอิสระและส่วนใหญ่ถูกขับไล่หรือเป็นทาส” Yan Wugui จากนั้นหัวเราะอย่างสนุกสนาน “โลกนี้มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่? ผู้ที่มีเครื่องหมายก็เหมือนกับพวกป่าเถื่อนและเห็นได้ชัดว่าเป็นสิ่งมีชีวิตรุ่นต่อไป พวกเขาเป็นมนุษย์ที่แท้จริงได้อย่างไร”
ในประเทศจีน คนป่าเถื่อนและมนุษยชาติอาจเป็นศัตรูกัน แต่ทั้งคู่ก็มีสถานะทางสังคมเหมือนกัน พวกเขามีบรรพบุรุษที่แตกต่างกัน แต่ในโลกนี้ความแตกต่างของบรรพบุรุษเท่ากับความแตกต่างของสถานะทางสังคม
“แล้วผู้ฝึกฝนล่ะ? มีเพียง 'มนุษย์ที่แท้จริง' เท่านั้นที่สามารถฝึกฝนได้?”
"อย่างชัดเจน." Yan Wugui ยักไหล่ “ทำไมพวกเขาถึงปล่อยให้คนที่มีสถานะทางสังคมต่ำต้อยฝึกฝน? นั่นเป็นเหตุผลที่เรามีปัญหา เราไม่มีตราประทับบนใบหน้า ดังนั้นเราจึงเป็นมนุษย์ต่างดาวอย่างเห็นได้ชัด ขืนเดินแบบนี้เดี๋ยวโดนจับแน่”
เสียงเหมือนนรก Lu Mingshu รู้สึกปวดหัว
“มาเลย คุณมีความคิดที่จะกลับยังไงบ้าง”
"ใช่…"
“งั้นก็คายมันออกมาสิ!”
“ฉันมีสมบัติ แต่มันต้องการพลังงาน….” Lu Mingshu ลังเล
“พลังงานอะไร”
“พลังลึกลับ”
“แล้วเรื่องใหญ่คืออะไร? เอามันออกไปแล้วฉันจะให้ทั้งหมดที่มี!”
"ไม่พอ." Lu Mingshu ส่ายหัวของเธอ
Yan Wugui จ้องมองที่เธอด้วยความโกรธ
"อะไร?" Lu Mingshu มองเขาอย่างไม่มีความสุข
“เหตุผลที่คุณไม่อยากกลับไปก็เพราะคุณทนไม่ได้ที่จะแยกทางกับผมใช่ไหม” Yan Wugui หัวเราะอย่างชั่วร้าย
"..."
“เฮ้ ทำไมมองฉันแบบนั้นล่ะ”
“ฉันคิดว่า Xie Lianzhen เป็นตัวของตัวเองมากเกินไป แต่คุณกลับแย่ยิ่งกว่านั้น”
“คุณหมายถึงอะไร 'เต็มไปด้วยตัวเอง'? อย่างนี้เรียกว่ารู้เสน่ห์ฉันดี”
Lu Mingshu กลอกตาและกลับไปที่จุดของเธอ “เราต้องการพลังงานอย่างมากเพื่อให้สมบัตินั้นทำงานได้ และแค่เราสองคนไม่พอ”
ให้เฉพาะเจาะจงมากขึ้น มันถูกเรียกว่า "จุด"
ตอนที่เธอยังเป็นมือใหม่ ไม่มีคะแนนสำหรับเธอ ดังนั้นเธอจึงคิดว่ามันเป็นพลังลึกลับในตอนนั้น ตอนนี้เห็นได้ชัดว่ากุญแจสำคัญในการเปิดเนื้อเรื่องคือประเด็นต่างๆ
ก่อนหน้านี้เธอจะมีคะแนนมากพอที่จะมาที่นี่และกลับไป แต่หลังจากแลกกับยาแก้พิษและการเปลี่ยนแปลงของกระดูกไปก่อนหน้านี้ เธอมีเพียงร้อยคะแนน ซึ่งเพียงพอสำหรับเธอที่จะเปิดมันเพียงครั้งเดียว ตอนนี้พวกเขาคงไม่สามารถกลับไปได้อีกนาน
“นี่คุณจริงจังเหรอ”
"แน่นอน."
เมื่อเห็นท่าทางของเธอ Yan Wugui ก็กลืนน้ำลาย
“มิสติกคริสตัลใช้ได้ผลไหม”
“ฉันไม่คิดอย่างนั้น” Lu Mingshu ลังเล
“อย่าบอกนะว่าเราต้องออกไปหาเงินเดี๋ยวนี้”
“ฉันกลัวอย่างนั้น”
ตามมาตรฐานของวงล้อแห่งสวรรค์ ยิ่งส่งผลกระทบต่อโลกมากเท่าไหร่ เธอก็จะได้คะแนนมากขึ้นเท่านั้น ดังนั้นเราต้องเริ่มต้นด้วยมนุษย์ต่างดาว?
เท่านั้น
ไม่มีเหตุผลใดที่กลุ่มหนึ่งสามารถฝึกฝนได้และอีกกลุ่มหนึ่งไม่สามารถฝึกฝนได้ นี่หมายความว่าเราต้องเปลี่ยนมาตรฐานการครองชีพของพวกเขาหรือไม่? ได้โปรด ฉันและ Yan Wugui ยังอยู่ใน Harmonization Realm มันเป็นไปไม่ได้.
แต่ฉันจะสร้างผลกระทบอย่างอื่นได้อย่างไร
Lu Mingshu ถอนหายใจอย่างหดหู่ มันลำบากมากขึ้นเมื่อไม่มีเป้าหมาย
“อ่า ใครจะสนใจล่ะทีนี้ เราต้องหาที่พักก่อน” Yan Wugui ชี้ให้เห็น “สวรรค์ไม่เคยขวางทางฉัน ฉันแน่ใจว่าเราจะพบทางออก”
"ตกลง…."
ข้อดีของเขาก็คือ ไม่ว่าสถานการณ์จะยากแค่ไหน เขาก็ยังมองโลกในแง่ดีเสมอ
ทันใดนั้น Lu Mingshu ก็คิดถึง Xie Lianzhen พวกเขาเหมือนกัน แต่แตกต่างกัน ด้วยนิสัยของ Xie Lianzhen เขาไม่ต้องการให้ Yan Wugui ครอบครองร่างกายของเขาเป็นเวลานาน แต่เขาทำแล้วทำไม?