ผู้แปล: Exodus Tales Editor: Exodus Tales
“ใครบอกว่าฉันชื่อ Xie Lianzhen เกือบตลอดเวลา”
“คุณไม่อยู่เหรอ” Lu Mingshu มองเขาด้วยความตกใจ
“ไม่แน่นอน” Yan Wugui หัวเราะ
“แต่…” ลู่หมิงชูไม่สามารถประมวลผลสิ่งที่เธอได้ยินได้
“หลังอายุสิบห้า ฉันเป็นคนที่ปรากฏตัวเป็นส่วนใหญ่” Yan Wugui ดูเคร่งขรึม “ทำไมคนที่เกลียดตัวเองถึงควบคุมตัวเองได้นานขนาดนี้”
Lu Mingshu กัดริมฝีปากของเธอและไม่พูดอะไรอีก
"ทำไม? ทนเห็นเขาในสภาพแบบนี้ไม่ได้เหรอ?” Yan Wugui โน้มตัวเข้ามายิ้ม
Lu Mingshu กลอกตาและจ้องมองที่เขา
"เย็น! ฉันแค่ล้อเล่น!" Yan Wugui หัวเราะเบา ๆ “แต่ฉันรู้สึกได้ว่านี่เป็นครั้งแรกที่เขาชอบคนๆ หนึ่งมากขนาดนี้”
“…” เป็นเรื่องแปลกที่ได้ยินจากใครบางคนว่า Xie Lianzhen ชอบเธอมากแค่ไหน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อ Yan Wugui บอกเธอ
“และพูดตามตรง เราเหมือนกัน เราอาจจะเกลียดกัน แต่ฉันสัมผัสได้ว่าเขารู้สึกอย่างไร และเราก็รู้สึกเหมือนกัน”
Lu Mingshu จ้องที่เขาอย่างว่างเปล่า นั่นหมายความว่าอย่างไร?
แต่ Yan Wugui เพิกเฉยต่อคำถามของเธอและยังคงตรวจสอบตราประทับของ Ji Xulin ต่อไป “โอ้ ดังนั้นเมื่อมีใครใช้ผนึก มันจะสว่างขึ้น บางทีฉันควรทำอะไรสักอย่างกับมัน….”
ต่อมาในคืนนั้น ชายกลุ่มหนึ่งถูกส่งลงมาที่เมืองเพื่อตามหาจี้ซู่หลิน
เสมียนบอกพวกเขาว่ามีสุภาพบุรุษที่ตรงกับลักษณะของพวกเขาอยู่ในโรงเตี๊ยมของพวกเขา จากนั้นชายกลุ่มนั้นก็ขึ้นไป แต่พวกเขากลับมามือเปล่า
พวกเขาค้นหาทั้งเมือง แต่ไม่พบนายน้อยของพวกเขา
“บู้ฮู….” เด็กผู้หญิงคนหนึ่งยืนอยู่ที่ประตูเมืองร้องไห้ “พี่ใหญ่อยู่ไหน”
ทันใดนั้น เธอรู้สึกว่าผนึกของเธอร้อนขึ้น หญิงสาวเงยหน้าขึ้นมองด้วยความตกใจและเริ่มค้นหาอย่างลนลาน “พี่ใหญ่ เจ้าอยู่ไหน”
มันพาเธอไปจนถึงบ้านร้างหลังหนึ่ง เด็กสาววิ่งเข้าไป และสิ่งที่เธอเห็นต่อไปคือพี่ชายของเธอนอนเปลื้องผ้าอยู่บนพื้น "พี่ชาย…?" เธอพูด
เธอกระพริบตาสองครั้ง เมื่อเธอรู้ว่าเธอกำลังมองอะไรเธอก็รีบไป "พี่ชาย!" เขาถูกปล้นหรือถูกข่มขืน?
ทันใดนั้น เธอไม่รู้สึกถึงร่างกายของเธอ และการมองเห็นของเธอก็พร่ามัว
"คุณคือใคร?" เธอได้ยินใครบางคนถามว่า
“ฉันชื่อจี้เจิ้นเจิน….”
…
ทั้งคู่ออกมาจากที่ซ่อน
“เคล็ดลับนี้ที่คุณใช้คืออะไร? มันยอดเยี่ยมมาก!” Yan Wugui มองเธอด้วยความกลัว
“เหมือนกับ Dream Messenger ที่คุณใช้” Lu Mingshu ชำเลืองมองที่เขา มันเป็นเพียงการสะกดจิตปกติ มันไม่มีประโยชน์สำหรับ Ji Xulin เพราะเขามีการฝึกฝนแบบเดียวกับพวกเขา ดังนั้นเขาจึงสามารถต่อต้านมันได้ แต่มันแตกต่างสำหรับ Ji Zhenzhen เธอมีการเพาะปลูกที่ต่ำกว่า ดังนั้นเธอจึงไม่สามารถต้านทานมนต์สะกดได้
"ดี. ตอนนี้เรารู้เกี่ยวกับพวกเขาแล้ว ดังนั้นมันจึงเป็นเรื่องง่ายสำหรับเราที่จะยืมตัวตนของพวกเขา”
ทั้งคู่เคลียร์สถานที่และเอาของมีค่าของ Ji Zhenzhen และ Ji Xulin ทำให้ดูเหมือนเป็นการปล้น
"เฮ้! คุณกำลังทำอะไรอยู่?" Lu Mingshu ตะคอกเมื่อเห็น Yan Wugui กำลังยัดบางอย่างในปากของ Ji Xulin
“ให้สิ่งที่ดีแก่เขาแน่นอน” Yan Wugui ยิ้มกว้าง บังคับยาเม็ดลงคอของ Ji Xulin อย่างรุนแรง “ฉันไม่พอใจกับรูปลักษณ์ของเขา”
“…” Lu Mingshu จ้องมาที่เขา
Yan Wugui และ Xie Lianzhen อาจแตกต่างกันราวกับกลางวันและกลางคืน แต่ไม่ต้องสงสัยเลยว่าพวกเขาทั้งคู่เป็นคนขี้ขลาดมากและพยายามแก้แค้นแม้กระทั่งความคับข้องใจที่เล็กน้อยที่สุด
อะไรก็ตาม เวลามีค่า เราก็ควรไป หาก Ji Zhenzhen สามารถหาสถานที่นี้ได้ คนอื่นๆ ก็อาจพบได้เช่นกัน
หลังจากนั้นไม่นาน คนในตระกูล Ji ก็พบ Ji Zhenzhen และ Ji Xulin เมื่อ Ji Zhenzhen ตื่นขึ้นมา เธอดูเหมือนจะจำไม่ได้ว่าเกิดอะไรขึ้นหลังจากที่เธอพบพี่ชายของเธอ
อย่างไรก็ตาม Ji Xulin ตระหนักถึงสิ่งที่เกิดขึ้น เขารู้ว่าเขาถูกปล้น แต่เขาไม่รู้เหตุผล เขารู้ว่าพลังวิญญาณของเขาถูกแช่แข็งราวกับว่าเขาถูกวางยาพิษ
ในเวลาไม่นาน ตระกูลขุนนางใหญ่ทั้งสามก็เกิดการต่อสู้ครั้งใหญ่ เนื่องจากตระกูล Ji กล่าวโทษตระกูลหลูและตระกูลเจิ้ง (หมายเหตุ: แตกต่างจาก "Lu" ของ Lu Mingshu)
เห็นได้ชัดว่าครอบครัว Ji มีส่วนร่วมในอุบัติเหตุที่ Lu Shiheng และ Zheng Cai ประสบ ตอนนี้แม้แต่จี้ซู่หลินก็ประสบอุบัติเหตุ และเบลล์วูดส์ก็ไม่สามารถส่งใครเข้าร่วมการแข่งขันทะเลเมฆาได้ ทั้งสามตระกูลโยนความผิดให้กันและกัน สร้างความบาดหมางที่ไม่อาจลงรอยกันได้
ในขณะเดียวกัน ผู้ร้ายหลักได้หลบหนีอย่างลับๆ ไปยังสถานที่ที่ไม่รู้จักแล้ว
“การอภิปรายของทะเลเมฆ? น่าสนใจ!" Yan Wugui ผงกศีรษะและฮัมเพลง “เราไปดูกันไหม? วิธีการเพาะปลูกของพวกเขาน่าสนใจ”
Lu Mingshu พยักหน้าเห็นด้วย เธอเคยคิดเรื่องนี้เหมือนกัน คะแนนที่เหลือของเธอนั้นว่างเปล่าพอๆ กับสิ่งใดๆ ดังนั้นหากเธอต้องการได้มากกว่านี้ เธอต้องทำอะไรสักอย่างกับมัน การสะสมหนึ่งร้อยคะแนนด้วยเวลาที่ผ่านไปจะกินเวลาตลอดไป และเธอไม่สามารถหางานในฟอรัมที่เหมาะกับเธอให้สำเร็จได้ วิธีที่ง่ายที่สุดคือการมีปฏิสัมพันธ์กับโลก เหมือนกับที่เธอทำในช่วงเทศกาล Qilin
เมื่อหยาน หวู่กุ้ยแนะนำ มันก็ทำให้เธอไม่ต้องคิดว่าจะนำมันมาให้เขาได้อย่างไร
“คุณอยากเข้าร่วมไหม” เธอเคาะคอกม้าแบบพกพาของเธอ ซึ่งตามมาด้วยเสียงใกล้ๆ และงุนงงเล็กน้อยก็ปรากฏตัวต่อหน้าพวกเขา
Yan Wugui กำลังจะพูด แต่เมื่อเขาเห็น Little Daze ดวงตาของเขาเบิกกว้างด้วยความตกใจ "ที่…"
“ฉันพบมันที่ Jade West Mountain Forest”
“…” Yan Wugui ลูบหน้าผากของเขา “โอ้นั่น! น่าเสียดายที่ฉันไม่สามารถบอกได้ว่ามันคือลูกม้าปีกหิมะปีกหิมะ!”
Lu Mingshu พยักหน้าของเธอ งุนงงเล็กน้อยการเป็นลูกม้าปีกหิมะปีกหิมะเป็นสิ่งที่เธอคาดหวัง
ความงุนงงเล็กน้อยร้องขึ้นและจ้องมองที่หยาน หวู่กุ้ยอย่างภาคภูมิ ราวกับกำลังเหน็บแนมหยาน หวู่กุ้ยที่ไม่รู้ว่ามันคืออะไร
แต่ Yan Wugui ชอบมัน เขาเดินไปข้างหน้าเพื่อสัมผัสมัน โดยไม่สนใจการต่อต้านของ Little Daze เขาแตะปีกเนื้อเล็กๆ ของมันแล้วหัวเราะ “แน่ใจนะว่าบินได้? คุณมีปีกเล็ก ๆ แบบนี้!”
งุนงงน้อยร้องเสียงดังประท้วง
ใครว่าปีกเล็กๆจะบินไม่ได้? พวกเขาอยู่ที่นั่นเพื่อความสมดุลเท่านั้น
“ตัวเล็กแต่ใจใหญ่เหมือนนาย” Yan Wugui ลูบขนของมัน
Daze น้อยคลั่งไคล้และเตะเขาด้วยกีบของมัน
“อารมณ์ดีแน่นอน!”
"พอแล้ว!" Lu Mingshu หยุดพวกเขาและมองไปที่ Yan Wugui “งุนงงน้อยยังเด็กอยู่ หยุดรบกวนมันได้แล้ว”
"ดี." Yan Wugui หยุดการกระทำของเขาและเรียกม้าของเขาเอง “มาเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับการโต้วาทีของคลาวด์กันเถอะ”
แบกตราประทับของตระกูล Ji บนใบหน้าซึ่งวาดด้วยวัสดุพิเศษ การเดินทางเป็นไปอย่างราบรื่นโดยไม่มีใครเรียกพวกเขาว่าตราประทับปลอม
ด้วยเหตุนี้ พวกเขาจึงไปถึงหยุนจิงได้สำเร็จ
เป็นเมืองใหญ่กลางทุ่งหญ้า ไม่ว่าผู้นั้นจะทรงพลังเพียงใด ทุกคนต่างเข้าแถวรอที่ด้านนอกประตูเมืองอย่างอดทนเพื่อรอคิวของพวกเขาที่จะเข้ามา
Lu Mingshu และ Yan Wugui ก็เข้าร่วมคิวด้วย พวกเขาจ่าย Soul Pearls เป็นจำนวนคงที่
"ชื่อ?"
“จี ซู่หลิน”
“จี้เจิ้นเจิน”
"จาก?"
“เบลล์วูดส์”
เท่านั้น
“เหตุผลที่มาที่นี่?”
“เข้าร่วมการโต้วาทีของทะเลเมฆ”
เจ้าหน้าที่จดข้อมูลของพวกเขาและมอบบัตรผ่านประตูให้แต่ละคน ส่งสัญญาณให้พวกเขาเข้าไป
โชคดีที่โลกยังไม่พัฒนามากนัก พวกเขาไม่มีภาพประจำตัว ดังนั้น Lu Mingshu และ Yan Wugui จึงแอบเข้ามาได้สำเร็จ
“ช่างเป็นสถานที่ที่สวยงาม!” Yan Wugui ตกตะลึงไม่สามารถละสายตาจากเมืองได้ “น้องสาว ตอนนี้อยู่ที่ไหน”
“ที่พัก” Lu Mingshu ตอบด้วยเสียงเดียว
อะไรอีก? อยู่บนถนน?