ผู้แปล: xiiannie บรรณาธิการ: adeadaxe
Lu Mingshu ลุกขึ้นช้าๆ
เธอตระหนักว่ามีเสื้อคลุมคลุมเธออยู่ เธอจำได้ว่าเป็นของ Jie Wenhan
นอกจากนี้ยังมีผงขับไล่สัตว์ร้ายอยู่รอบตัวเธอ
Lu Mingshu ยิ้มอย่างขมขื่น
ฉันควรจะขอบคุณ Shao Zhengyang หรือไม่?
เขาคิดว่านั่นเป็นสัตว์ร้ายที่อยู่รอบๆ และไม่เพียงแค่ปล่อยให้เธอตาย
แต่ตอนนี้อาการบาดเจ็บของเธอหายดีแล้ว กริชที่ใช้โจมตีเธออยู่บนพื้นแล้ว
เธอหยิบมันขึ้นมาดูแล้วก็โยนทิ้งไปอย่างไม่ใยดี
ศพไร้หัวของ Liang Zongping ยังคงนอนอยู่ที่นั่น แต่ Lu Mingshu ไม่แม้แต่จะเหลือบมอง เธอรีบเก็บข้าวของก่อนจะหยิบเข็มทิศออกมาและเดินทางต่อ
เธอเสียเวลาที่นี่มากเกินไปแล้ว เธอต้องรีบไปเพราะคนจำนวนมากอาจผ่านประตูกลางไปแล้ว
จู่ๆ ตัวมิงค์สีแดงเพลิงตัวใหญ่ก็โผล่ออกมาจากที่ไหนก็ไม่รู้ Lu Mingshu ไม่แม้แต่จะมองมันก่อนที่แสงดาบของเธอจะล้อมรอบตัวมิงค์และตัดหัวของมัน
มันค่อนข้างเพิ่มขึ้นอย่างแน่นอน
ย้อนกลับไปที่เวที White Magnificent Peak:
“มีคนอยู่ที่ประตูกลาง!” มีคนตะโกนเมื่อมีร่างปรากฏบนกระจก
Fu Mingxi นั่งขึ้นอย่างกระตือรือร้น เธอมองไปที่กระจกและรู้ว่าเป็นผู้ชายสูงและมีกล้ามเนื้อ เธอหันไปหา Fu Shangqing อย่างมีความสุข “นั่นไม่ใช่ Kuai Xin – ลุงอาวุโส Kuai เหรอ?”
"ใช่!" Fu Shangqing ตอบ ทำไมเธอถึงมีความสุขจัง?
“เขาเป็นคนแรกที่ผ่านประตูล่าง และตอนนี้เขาก็เป็นคนแรกที่ประตูกลางด้วย! ไม่น่าทึ่งเหรอ?”
“เขาอยู่ใน Harmonization Realm มานานกว่าสิบปี เขาควรจะสามารถทะลวงไปสู่ Spirit Realm ได้เมื่อถึงเวลาของการแข่งขัน Heavenly Door ครั้งต่อไป”
"ว้าว! ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเขาเป็นกระดูกสันหลังของคนรุ่นใหม่ของ Nine Jade Palace!”
ผู้อาวุโสที่นั่งใกล้กับ Fu Mingxi และ Fu Shangqing มองพวกเขาด้วยความสับสน
ทำไมพวกเขาถึงยกย่อง Kuai Xin ในทันที?
Fu Mingtang ถอนหายใจ ไม่มีใครรู้ว่าทำไม Fu Mingxi ถึงมีปฏิกิริยาแบบนั้น แต่เขาก็ทำ เธอมีความสุขที่ Lu Mingshu ไม่ใช่คนแรกที่ไปถึงประตูกลาง ดังนั้นเธอจึงชม Kuai Xin ต่อไป
ในความเป็นจริงมันไม่สำคัญ ทุกคนรู้ว่าความเร็วไม่ใช่ปัจจัยที่กำหนดว่าใครจะได้ตำแหน่งศิษย์ผู้สืบทอดที่แท้จริง ตราบใดที่ไม่ล้าหลังมากเกินไป ทุกคนก็มีโอกาส
ในใจของเขา Fu Mingtang อยากรู้ว่า "น้องสาว" คนอื่นของเขาจะกลายเป็นศิษย์ผู้สืบทอดที่แท้จริงหรือไม่
การมาถึงของ Kuai Xin ถือว่าเร็ว เขาท้าทายยามอย่างรวดเร็วและผ่านประตูกลางไปก่อนที่คนอื่นจะไปถึงที่นั่น
ในไม่ช้าสาวกคนอื่น ๆ ก็เริ่มเดินเข้าไปอย่างช้าๆ
มันเป็นแค่การต่อสู้ การรวมกลุ่ม และการทรยศอีกรอบ
Fu Mingtang มีบางอย่างกระทบและเขาหันไปหาพ่อของเขา “ทำไมป้ายังไม่อยู่ที่ประตูกลางอีก”
การต่อสู้ที่ประตูกลางกำลังจะจบลง แต่ Zhou Yinru ไม่สามารถมองเห็นได้ทุกที่
Fu Shangqing หรี่ตาของเขา
มีบางอย่างที่รู้สึกแปลกๆ
Zhou Yinru นำผู้ติดตามสองคนมาด้วย นอกจากรุ่ยเซียงแล้ว ผู้ดูแลอีกคนก็มีทักษะสูง เป็นไปไม่ได้ที่นางจะไปไม่ถึงประตูกลางด้วยซ้ำ
ทันทีที่เขากำลังจะสั่งให้ใครซักคนตรวจสอบ นกอินทรีนกกระจอกก็บินวนเหนือศีรษะของ Fu Shangqing ก่อนที่จะร่อนลง
Sparroweagles ซึ่งเป็นลูกผสมระหว่างเหยี่ยวนกกระจอกและนกอินทรีถูกใช้เป็นผู้ส่งสาร
Fu Shangqing ดึงกระบอกไม้ไผ่ขนาดเล็กออกจากกรงเล็บของนกกระจอก เขาหยิบกระดาษแผ่นหนึ่งออกมาจากหลอดเพื่อดู ใบหน้าของ Fu Shangqing ลดลงขณะที่เขาอ่านข้อความ
“มีอะไรเหรอพ่อ”
“คุณทั้งคู่ดูต่อไปเถอะ พ่อมีเรื่องต้องทำ” Fu Shangqing ตบมือพวกเขา เขาหายตัวไปก่อนที่พวกเขาจะทันได้ตอบโต้
Fu Shangqing ลงจากเวทีไปที่มุมหนึ่ง มีคนรอเขาอยู่ที่นั่นแล้ว
"เกิดอะไรขึ้น?" Fu Shangqing กระซิบ
“พบนางสาวคนที่สองได้รับบาดเจ็บสาหัสใกล้กับประตูด้านล่าง….”
"อะไร?"
อย่างไรก็ตาม นี่ไม่ใช่เวลาที่จะตรวจสอบรายละเอียด ดังนั้น Fu Shangqing จึงรีบกล่าวเสริมว่า “ตอนนี้เธออยู่ที่ไหน?”
“ตอนนี้เธอกำลังไป”
Fu Shangqing รู้สึกกระวนกระวายใจในขณะที่รอให้ Zhou Yinru มาถึง ในไม่ช้า เขาก็เห็นบางคนแบกเปลหามสามผืนเดินไปตามทางของ White Magnificent Peak
เขาผงะเมื่อเห็นสิ่งที่อยู่บนเปลหาม
ผู้ดูแลของ Zhou Yinru ถูกห่อหุ้มไว้อย่างสมบูรณ์ ไม่สามารถขยับได้ ปริมาณของคราบเลือดบ่งชี้ว่าเขาได้รับบาดเจ็บทั่วร่างกาย
รุ่ยเซียงไม่ได้รับบาดเจ็บสาหัส แต่ดวงตาของเธอไร้ชีวิตชีวาและไม่มีปฏิกิริยาใดๆ
สำหรับ Zhou Yinru…
หัวใจของ Fu Shangqing ลดลงเมื่อเขาเห็น Zhou Yinru
เธอไม่ได้รับบาดเจ็บร้ายแรงใดๆ แต่ด้วยผมที่ยุ่งเหยิงของเธอและจ้องมองไปในอวกาศอย่างว่างเปล่า เธอดูเหมือนผู้หญิงเสียสติ
"น้องสาว?" Fu Shangqing โทรหาเธอ
Zhou Yinru ไม่ตอบสนอง
"น้องสาว!" Fu Shangqing เขย่าเธอ
“อุ๊ย!” Zhou Yinru กรีดร้องด้วยความเจ็บปวด
ชายผู้พาเธอลงมาบนเปลหามรีบเดินไปทันที “ผู้นำนิกาย มิสคนที่สองแขนหัก….”
Fu Shangqing มองข้ามไปและพบว่าแขนของ Zhou Yinru อยู่ในตำแหน่งที่แปลก
“คุณหญิงรองเป็นยังไงบ้าง? อาการบาดเจ็บของเธอสาหัสหรือเปล่า”
“เธอหักแขนข้างหนึ่งและอีกข้างหนึ่งถูกแทงด้วยดาบ นอกเหนือจากนั้นก็ไม่มีอะไรมาก”
ชายคนนั้นลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะกล่าวต่อ “บนใบหน้าของรองนางรองมีรอยประทับสองรอย เหมือนนางถูกตบ”
Fu Shangqing มองเข้าไปใกล้และตระหนักว่าใบหน้าของ Zhou Yinru ซึ่งถูกปกคลุมด้วยผมของเธอนั้นบวมจริงๆ
เขาถอนใจและสั่งว่า “ส่งคุณหนูรองไปรักษาและแจ้งท่านผู้หญิงทันที”
"ใช่."
จากนั้น Fu Shangqing ก็ไปหาผู้ดูแล
“เกิดอะไรขึ้นจูน? ใครทำสิ่งนี้กับคุณ”
ผู้ดูแลฝืนลืมตา “ผู้นำนิกาย…. มันคือ…หุบเขาหยกเขียว….”
“หุบเขาหยกเขียว…?” Fu Shangqing ตรวจสอบ
“ใช่ คุณหนูรองต้องการขัดขวางเธอ….”
หุบเขาหยกเขียว. Fu Shangqing รู้ทันทีว่าเขาหมายถึงใคร แต่…
“เธอมากับใคร”
"ไม่มีใคร…."
“คุณหมายความว่าเธอทำร้ายคุณทั้งหมดด้วยตัวเองเหรอ”
"ใช่…."
“กลับไปพักผ่อนก่อน” Fu Shangqing โบกมือ แต่เขารู้สึกสับสน
ระหว่างทางกลับไปที่เวที ความคิดของ Fu Shangqing เต็มไปด้วยคำถามมากมาย จุนหมายความว่าเธอจับทั้งสามคนและเอาชนะพวกเขา? แต่ Lu Mingshu เพิ่งเข้าสู่ Harmonization Realm และ Jun ไม่ใช่แค่คนรับใช้ธรรมดา ทักษะของเขาอยู่ในระดับเดียวกับศิษย์ผู้สืบทอดอย่างแท้จริง! เธอทำมันได้อย่างไร…?
“พ่อกลับมาแล้ว!” Fu Mingxi ดึงเขาไปด้านข้างอย่างมีความสุขโดยไม่ได้สังเกตว่า Fu Shangqing ดูไม่ดี
“ตอนนี้มีการต่อสู้ที่น่าสนใจ!”
อย่างไรก็ตาม Fu Shangqing เพิกเฉยต่อเธอและหันไปหา Fu Mingtang “Mingtang … Lu Mingshu ผ่านประตูกลางไปแล้วเหรอ”
ใบหน้าของ Fu Mingxi ลดลงหลังจากได้ยินสิ่งที่เขาถาม
“พ่อ นี่!” Fu Mingtang ชี้ให้เห็น
เมื่อ Lu Mingshu มาถึงประตูกลาง การต่อสู้กำลังจะจบลง ผู้ที่มีคุณสมบัติในการเป็นศิษย์ผู้สืบทอดที่แท้จริงได้ผ่านไปแล้ว ในขณะที่ผู้ที่ไม่ได้ถูกตัดออกเพราะสิ่งนี้กำลังเริ่มเดินทางกลับ เหลือเพียงไม่กี่ตัวที่รอเข้าเวรยาม
ยามที่ประตูกลางเป็นชายมีหนวดมีเคราและมีกล้ามเนื้อ จากทักษะของเขา ใคร ๆ ก็สามารถบอกได้ว่าเขาอยู่ในอาณาจักรวิญญาณ
หลังจากที่ลูกศิษย์ก่อนที่เธอจะเสร็จสิ้นการท้าทาย Lu Mingshu ก็ขึ้นไป
“ผู้อาวุโส ข้าพเจ้ายอมทำตามคำแนะนำของท่าน”
ชายมีหนวดเคราไม่สนใจแม้แต่จะมองไปที่หลู่หมิงชูก่อนที่จะโบกมือเพื่อระบุว่าพวกเขาสามารถเริ่มได้
“เอ๊ะ? คุณไม่ใช่เหรอ…?” เขามองเธอด้วยความสับสนเมื่อเขาหันกลับมา
Lu Mingshu เงยหน้าขึ้นมอง“ มีอะไรเหรอผู้อาวุโส”
เท่านั้น
ชายมีเคราเกาหัวก่อนจะพูดต่อ “อะไรก็ตาม มันไม่ใช่ปัญหาของฉันอยู่ดี เอาล่ะ”
ทันทีที่เขาจบประโยคสุดท้าย แสงดาบของ Lu Mingshu ก็ส่องแสง ชายมีหนวดเคราไม่คิดว่าเธอจะโจมตีในทันที เขาดึงดาบออกมาอย่างรวดเร็วและสกัดกั้นการโจมตี
เมื่อเห็นว่าการโจมตีครั้งแรกล้มเหลว Lu Mingshu จึงเปลี่ยนกลยุทธ์ของเธอ
ดาบทั้งสองปะทะกัน เช่นเดียวกับเจ้าของดาบ การต่อสู้ดุเดือดจนคนดูแยกไม่ออกว่าใครเป็นใคร
ในที่สุดการต่อสู้ก็จบลง ชายมีหนวดเครามองไปที่หลู่หมิงชูด้วยความตกใจ
"อาวุโส?" Lu Mingshu โทรหาเขา
“อือ ข้ามไปได้”