ดัชนี
ผู้แปล: Athena13
บรรณาธิการ: ศิลาวิน
พิสูจน์อักษร: p4553r
อากิระ เรนะ และชิโอริยังคงเดินทางไปที่กองบัญชาการ เรนะกำลังพยุงชิโอริที่ใกล้จะล้มลงขณะที่พวกเขากำลังเดินผ่านโถงทางเดินใต้ดิน สำหรับอากิระ เขาเดินห่างออกไปเล็กน้อยข้างๆ ชิโอริและเรนะ ระยะห่างของเขาแสดงให้เห็นว่าเขายังคงระมัดระวังพวกเขา
อากิระกินยาอยู่เป็นประจำโดยที่เอาแต่มองสิ่งรอบข้าง ยาที่เขากินคือยาที่เขาซื้อจากร้านของชิซุกะ เมื่อเทียบกับยาที่พบในซากปรักหักพังของโลกเก่า ความแรงของยาเหล่านี้ต่ำมาก แต่ถึงอย่างนั้น ถ้าเขาเคี้ยวยาจำนวนมาก อย่างน้อยมันก็ช่วยเร่งการฟื้นตัวจากความเหนื่อยล้าและการรักษาบาดแผลของเขา
เขามองไปที่คำเตือนที่พิมพ์อยู่บนบรรจุภัณฑ์ของยา ต้องขอบคุณการฝึกของอัลฟ่า เขาสามารถจำคำศัพท์ได้ และเขาจึงสามารถเข้าใจคำเตือนได้ แต่ถึงกระนั้น เขาก็ยังคงสับยานั้นอยู่บ่อยๆ
อากิระอ่อนแอ เขาเข้าใจดี ดังนั้นจึงเป็นเรื่องสำคัญสำหรับเขาที่จะต้องรักษาร่างกายให้อยู่ในสภาพที่ดีที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ แม้ว่านั่นหมายความว่าเขาจะต้องตายในอีก 10 ปีข้างหน้าจากผลข้างเคียงของยาที่เขากิน เขารู้ว่าเขาต้องทำเรื่องบ้าๆ บอๆ เพื่อความอยู่รอดในปัจจุบัน มีชีวิตอยู่ต่อไปในวันพรุ่งนี้ และทำให้ร่างกายของเขาทำงานได้ตามปกติในสัปดาห์หน้า
เรนะมองดูอากิระเคี้ยวยาแล้วถามเขา
“…ข้าสังเกตเห็นว่าเจ้ากินยานั้นเป็นจำนวนมากเป็นประจำ คุณไม่เป็นไรที่จะกินจำนวนมากในคราวเดียวหรือไม่”
อากิระตอบกลับอย่างรวดเร็ว
“ฉันว่ามันไม่เป็นไรหรอก”
เรน่าประหลาดใจกับคำตอบของเขา
“ม-ไม่เป็นไรฮะ…”
“แม้ว่าจะไม่ได้บอกว่าจำนวนมากเกินไป แต่ก็เตือนว่าอย่ากินยานี้ในปริมาณมากในเวลาอันสั้น ดังนั้นฉันพนันได้เลยว่ามันไม่ดีต่อร่างกายของฉัน”
“ท-แล้วทำไม…?”
ชิโอริคิดว่าหากเธอปล่อยให้เรนะและอากิระคุยกันต่อไป หัวข้อสนทนาของพวกเขาอาจกลายเป็นเรื่องที่ไม่น่าพูดคุยกันระหว่างพวกเขาทั้งสามคน ดังนั้นเธอจึงบีบพลังที่เหลืออยู่เพื่อแทรกบทสนทนาของพวกเขา
“คุณหญิง เราย้ายมาไกลจากบริเวณนั้นพอสมควรแล้ว ฉันรู้ว่ามันหยาบคายสำหรับฉันที่จะถาม แต่คุณช่วยตรวจสอบว่าเราสามารถติดต่อสำนักงานใหญ่ได้หรือไม่”
สาเหตุที่อากิระกินยามากเกินไป ทั้งที่รู้ว่ามันไม่ดีต่อร่างกาย เพราะเขาได้รับบาดเจ็บและเหนื่อยมากหลังจากทะเลาะกับชิโอริ เขาทำเพื่อให้อยู่ในสภาพที่ดีที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ เผื่อว่าพวกเขาเจอสัตว์ประหลาดระหว่างทางกลับ สรุปแล้ว มันเป็นความผิดของชิโอริและเรนะด้วย และไม่ใช่เรื่องที่จะพูดคุยในสถานการณ์นั้น
จิตใจของชิโอริยังคงมึนงงเล็กน้อยขณะที่เธอคิดว่าเธอควรจะหยุดเรนะให้เร็วกว่านี้ หรืออย่างน้อยก็เตือนเธอไม่ให้พูดถึงเรื่องละเอียดอ่อน ถ้าเธออยู่ในสภาพปกติ เธอคงเตือนเรน่าเร็วกว่านั้น แต่ปัจจุบันเธอไม่สามารถทำเช่นนั้นได้ เป็นเพราะเธอกำลังรวมพลังที่เหลืออยู่ทั้งหมดเพื่อให้ตัวเองตื่นและไม่หมดสติไปในที่แห่งนั้น
อากิระเข้าใจว่าทำไมจู่ๆ ชิโอริก็พูดแทรกขึ้นมา แต่เนื่องจากเขาไม่ต้องการให้เกิดการต่อสู้ที่นั่นด้วย เขาจึงนิ่งเงียบ เรนะเป็นคนเดียวที่ไม่สังเกตเห็นสิ่งนั้นขณะที่เธอมุ่งความสนใจไปที่ขั้วของเธอ
เสียงออกมาจากขั้วของเธอ
“นี่คือกองบัญชาการ-”
“มันเชื่อมต่อแล้ว!!”
ทันทีที่เรอินะยืนยันว่าเทอร์มินอลของเธอเชื่อมต่อกับสำนักงานใหญ่ อากิระก็ตะโกนใส่เทอร์มินอลทันที
“นี่คือหมายเลข 27!! เรามีฮันเตอร์บาดเจ็บ 3 คนหลังจากต่อสู้กับคนน่าสงสัยคนนั้น!! เราไม่อยู่ในสภาพที่จะต้องต่อสู้อีกต่อไปแล้ว!! ผู้ต้องสงสัยเสียชีวิตแล้ว!! มีโอกาสดีที่เขาจะพาเพื่อน ๆ มาจากอุโมงค์ใต้ดิน!! ดูเหมือนว่าพวกเขากำลังวางแผนแอบขนโบราณวัตถุออกจากเมืองบาดาล!! ส่งฮันเตอร์ที่ต่อสู้เก่งและช่ำชองมาสนับสนุนพวกเรา!! เทอร์มินัลของฉันถูกทำลายโดยบุคคลน่าสงสัยเมื่อฉันต่อสู้กับเขา!! นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันติดต่อคุณจากเทอร์มินัลของฮันเตอร์อื่น !!”
มีการหยุดชั่วครู่ก่อนที่เจ้าหน้าที่สำนักงานใหญ่จะตอบกลับมา
“หมายเลข 27 อธิบายสิ่งที่เกิดขึ้น ก่อนอื่น เกี่ยวกับบุคคลที่น่าสงสัยนั้น-“
“อนุญาตให้เรากลับไปที่ HQ ก่อน”
“หมายเลข 27 เราต้องยืนยันสถานการณ์ก่อนที่เราจะทำได้ ดังนั้นตอบคำถามของเราก่อน-“
“ขออนุญาตก่อน!”
อากิระตะโกนลั่น จากน้ำเสียงของเขา เห็นได้ชัดว่าเขาเหนื่อย พนักงานเข้าใจว่ามันไม่มีประโยชน์ที่จะโต้เถียงกลับ ดังนั้นเขาจึงอนุญาตให้พวกเขากลับมา
“…ดีมาก คุณได้รับอนุญาตให้กลับไปที่ศูนย์บัญชาการ แต่จงตอบคำถามของเราระหว่างเดินทางกลับ เข้าใจไหม”
มีความแตกต่างเล็กน้อยที่น่ากลัวมาจากน้ำเสียงของเขา
“…นี่คือหมายเลข 27 รับทราบ”
อากิระสูดหายใจลึกเพื่อสงบสติอารมณ์
พวกเขาได้ยินเสียงความวุ่นวายรั่วไหลออกมาจากอาคารผู้โดยสาร ดูเหมือนว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นในสำนักงานใหญ่
อากิระกำลังตอบคำถามเจ้าหน้าที่กองบัญชาการขณะเดินกลับกองบัญชาการ เขาบอกพนักงานเกี่ยวกับ Yajima ที่จู่โจมเขาทันทีทันใด, เกี่ยวกับควันที่รบกวนซึ่งทำให้เขาไม่สามารถติดต่อกับ Shiori และ Reina, เกี่ยวกับข้อเท็จจริงที่ว่าเขาฆ่า Yajima และเกี่ยวกับเหตุผลที่เขาคิดว่า Yajima และเพื่อนของเขากำลังวางแผนที่จะ แอบนำวัตถุโบราณของโลกจากเมืองบาดาล เขาตอบคำถามทุกคำถามที่เจ้าหน้าที่กองบัญชาการถามเขาอย่างถูกต้อง
พนักงานก็คิดว่าจะถามชิโอริกับเรนะด้วย แต่เรอินะยังคงฟื้นตัวจากความวุ่นวายได้ไม่เต็มที่และยังคงมึนงงเล็กน้อยกับทุกอย่างที่เพิ่งเกิดขึ้น ไม่ต้องพูดถึง เธอเป็นห่วงชิโอริมาก เธอไม่อยู่ในสภาพที่จะตอบคำถามของพนักงานได้ สำหรับชิโอริ เธอแทบไม่รู้สึกตัว เธอไม่อยู่ในฐานะที่จะตอบคำถามของเขาได้อย่างถูกต้อง ดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงถามอากิระ
อากิระกำลังรายงานของเขาในขณะที่เดินไปข้างหน้าอย่างระมัดระวัง จากนั้นเขาก็สังเกตเห็นกลุ่มฮันเตอร์วิ่งเข้ามาหาพวกเขา เรนะและชิโอริรู้สึกโล่งใจที่การช่วยเหลือของพวกเขามาถึงในที่สุด แต่อากิระขมวดคิ้วตรงกันข้ามกับพวกเขา
“เรน่า!! ชิโอริ!! พวกนายสบายดีมั้ย?!”
เหตุผลที่อากิระดูหงุดหงิดเล็กน้อยเพราะเป็นกลุ่มของคัตสึยะที่วิ่งเข้ามา
ชิโอริรู้สึกโล่งใจมากที่ในที่สุดพวกเขาก็ได้พบกับฮันเตอร์คนอื่นๆ จนในที่สุดเธอก็หมดสติไปตรงนั้นและตรงนั้น Reina ตื่นตระหนกและพยายามพยุงเธอขึ้นในขณะที่เธอกำลังจะล้มลง คัทสึยะและคนอื่นๆ รุมล้อมเธออย่างรวดเร็วและช่วยเรนะสนับสนุนชิโอริ
อัลฟ่าจึงพูดกับอากิระ
“ปล่อยเธอไว้กับพวกเขาเถอะ เราควรรีบออกไป หากคุณอยู่ใกล้พวกเขา คงจะปวดก้นเมื่อพวกเขาเริ่มถามคุณเกี่ยวกับสถานการณ์นี้”
"คุณถูก. ไม่ใช่ว่าพวกเขาบอกให้เรากลับไปที่ HQ ด้วยกันอยู่ดี และฉันต้องการหลีกเลี่ยงสิ่งที่ยุ่งยากหากเป็นไปได้”
อากิระเดินออกห่างจากกลุ่มของคัตสึยะอย่างเงียบๆ แต่คัตสึยะสังเกตเห็นเขาและพยายามหยุดเขา
"รอ!! แกคิดจะไปไหน!!”
เห็นได้ชัดว่าชิโอริอยู่ในสภาพที่ไม่ดีนักขณะที่เธอหมดสติไป และเรนะก็ตื่นตระหนกเมื่อเหตุการณ์นั้นเกิดขึ้น อากิระคนเดียวที่สงบอย่างสมบูรณ์กำลังพยายามแอบหนี จากสถานการณ์ที่พวกเขาเป็นอยู่ บวกกับความไม่ไว้ใจอากิระ คัทสึยะคิดว่าอากิระคือต้นเหตุที่แท้จริงของสถานการณ์นั้น เขาคิดว่าอากิระทำสิ่งที่ไม่ดีและทำให้ชิโอริและเรนะได้รับบาดเจ็บ หรือแม้แต่เขาเองที่ทำร้ายเรนะและชิโอริ
อากิระวิ่งหนีไปจากที่นั่นแล้ว อัลฟ่ายิ้มให้เขาและเตือนเขา
“คุณหยุดวิ่งไม่ได้ใช่ไหม”
"ฉันรู้."
แม้ว่าอัลฟ่าจะไม่บอกเขา อากิระก็ไม่สนใจเสียงของคัตสึยะในขณะที่เขายังคงวิ่งตรงไปยังสำนักงานใหญ่
คัทสึยะลังเลใจว่าจะไล่ตามอากิระดีหรือไม่ ทันใดนั้นเสียงของเจ้าหน้าที่ HQ ก็ดังออกมาจากเทอร์มินอลของ Reina และพนักงานไม่รู้ว่า Akira ไปจากที่นั่นแล้วขณะที่เขาถามคำถาม
“หมายเลข 27 นั่นเสียงอะไรนะ? เกิดอะไรขึ้นที่นั่น?”
คัตสึยะแสดงท่าทีโกรธอย่างเห็นได้ชัดเมื่อเขาตอบกลับไป
“นี่คือคัตสึยะจาก Drunkam!! เราเพิ่งพบกับฮันเตอร์ที่บาดเจ็บ!”
"WHO? หมายเลขอะไร?"
“…มันคือหมายเลข 52!!”
“หมายเลข 27 อยู่ที่ไหน เขาไม่อยู่ที่นั่นเหรอ? ฉันได้ยินมาว่ามีผู้บาดเจ็บ 3 คนรวมถึงหมายเลข 27”
คัตสึยะตระหนักว่าหมายเลข 27 คืออากิระในขณะที่เขาตอบกลับราวกับว่าเขากำลังระบาย
“ถ้าเป็นผู้ชายคนนั้น เขาก็ดูปกติดีแล้วหนีไปซะ!! ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขากำลังจะไปไหน!!”
"…ฉันเห็น. ฮันเตอร์ที่บาดเจ็บที่เหลือมาจากดรันกัมใช่ไหม? หมายเลข 52 ฉันจะส่งอีกสองคนกลับเข้าไปในทีมของคุณ คุณรับคำสั่งจากที่นี่และต่อไป นั่นคือทั้งหมด”
คัตสึยะตะโกนใส่เทอร์มินอล
"รอ!! คุณกำลังบอกให้ฉันพาเรนะกับชิโอริไปรอบๆแทนที่จะส่งพวกเขากลับไป?”
“หน้าที่ของคุณคือยืนยันสถานการณ์ของคุณ ตรวจสอบอาการบาดเจ็บของพวกมันว่าแย่แค่ไหนและตัดสินใจว่าจะพาพวกมันไปกับคุณหรือปล่อยให้พวกมันพักในจุดป้องกัน คุณสามารถพาพวกเขาไปหาทีมแพทย์ได้หากอาการบาดเจ็บรุนแรง พวกคุณตัดสินใจว่าจะทำอะไรจากที่นั่น ไม่ว่าคุณจะส่งบางคนกลับไปหรือไม่ หรือทำหน้าที่ของคุณกับฮันเตอร์ที่เหลือต่อไป หรือคุณจะนำทั้งทีมของคุณกลับมาเพราะดูเหมือนว่าคุณไม่สามารถดำเนินการกับสถานการณ์ปัจจุบันต่อไปได้ มันขึ้นอยู่กับพวกคุณจาก Drankam เพื่อพูดคุยและตัดสินใจด้วยตัวเอง อย่าถามเราทุกเรื่องว่าต้องทำอะไร ถาม Drunkam แทน แจ้งกองบัญชาการเฉพาะเมื่อคุณตัดสินใจว่าจำเป็นต้องทำเช่นนั้น เรายังยุ่งอยู่ที่นี่ คุณรู้ไหม นั่นคือทั้งหมด”
เจ้าหน้าที่กองบัญชาการได้วางสายหลังจากพูดแบบนั้น
คัทสึยะรู้สึกได้ว่ากองบัญชาการกำลังดูแลสถานการณ์ของชิโอริและเรนะ ใบหน้าของเขากระตุกด้วยความโกรธ จากนั้นเขาก็ตัดสินใจอย่างรวดเร็วว่าจะทำอย่างไรต่อไป
“เราจะพาชิโอริและเรนะกลับไปที่กองบัญชาการ”
การพาทุกคนกลับไปที่กองบัญชาการอาจตีความได้ว่าละทิ้งหน้าที่ ไอริเข้าใจจึงถามคัตสึยะ
“แล้วหน้าที่ของเราล่ะ”
คัตสึยะยิ้มเมื่อเขาตอบกลับ
“พวกเขาบอกให้เราตัดสินใจด้วยตัวเอง เราจะกลับไปที่ HQ ทิ้ง Reina และ Shiori ไว้กับทีมแพทย์ แล้วกลับไปทำหน้าที่ของเรา ท้ายที่สุดแล้วชีวิตของเพื่อนมีความสำคัญมากกว่าหน้าที่ของเราใช่ไหม”
เมื่อเห็นว่าคัตสึยะให้ความสำคัญกับชีวิตของเพื่อนมากกว่าหน้าที่ของเขา ฮันเตอร์รุ่นเยาว์คนอื่นๆ ในทีมก็มองเขาด้วยสายตาที่เห็นด้วย
แม้ว่ายูมินะจะไม่แน่ใจว่าเป็นความคิดที่ดีหรือไม่ที่จะพาทุกคนกลับมา แต่เธอรู้สึกเหมือนว่าคัทสึยะจะตัดสินใจเป็นคนคอยอยู่ข้างหลังหากเธอพูดอะไรออกไป ดังนั้นเธอจึงได้แต่เงียบไว้ เธอรู้ว่าชิโอริมีฝีมือแค่ไหนและมีบางอย่างเกิดขึ้นที่ทำให้เธอมีรูปร่างไม่ดี ดังนั้นเธอจึงไม่อยากให้คัตสึยะไปเสี่ยงโดยลำพัง
***
เมื่ออากิระมาถึงสำนักงานใหญ่ เขาก็รายงานเกี่ยวกับยาจิมะต่อไป เขาคิดว่าเจ้าหน้าที่จะถามคำถามมากมายกับเขาอีกครั้ง แต่เขากลับถูกปล่อยตัวไปหลังจากรายงานง่ายๆ
เป็นเพราะพวกเขาได้ถามรายละเอียดที่จำเป็นไปแล้วตอนที่อากิระกำลังเดินทางกลับสำนักงานใหญ่พร้อมกับชิโอริและเรนะ และในขณะที่อากิระกำลังเดินทางกลับ สถานการณ์ก็เปลี่ยนไป ดูเหมือนจะพบเพื่อนของยาจิมะมากขึ้นในเมืองใต้ดิน และพวกเขาก็ฆ่าฮันเตอร์ที่กองบัญชาการส่งมา
อากิระเหงื่อตกเมื่อเจ้าหน้าที่กองบัญชาการแจ้งว่ามีรายงานผู้เสียชีวิตหลังจากการปะทะกันระหว่างพวกเขา ถ้าเขาเจอคนจำนวนมากที่แข็งแกร่งพอๆ กับยาจิมะระหว่างทางกลับ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าตอนนี้เขาคงตายไปแล้ว เขาแทบจะหลบกระสุนกลับไปที่นั่นไม่ได้
เมื่อมองไปที่อากิระที่ตัวสั่นเล็กน้อย อัลฟ่าก็เพียงแค่ยิ้มและปลอบใจ
“ฉันดีใจที่เราออกจากที่นั่นอย่างรวดเร็ว”
“พูดอีกครั้งก็ได้ ฉันสงสัยว่าทำไมฉันถึงถูกผลักเข้าไปอยู่ในสถานการณ์อันตรายแบบนี้ตลอด? เป็นเพราะโชคไม่ดีจริงๆ เหรอ?”
อัลฟ่าตอบกลับราวกับว่าเธอกำลังเชียร์อากิระที่พึมพำ
“ฉันแน่ใจว่าเป็นเพราะคุณคิดจะทิ้งตัวประกันที่สวยงามให้ตายในตอนนั้น ต่อไปอาจต้องทำความดีให้มากขึ้น”
อากิระดูหงุดหงิด
“อย่าบ้า ถ้าฉันทิ้งอาวุธลง ไม่ผิดแน่ที่เขาจะต้องฆ่าฉันทันที รู้ไหม?”
“ฉันพนันได้เลยว่าคุณพูดถูก แม้ว่าคุณจะช่วยเธอด้วยวิธีใดก็ตาม แต่นั่นอาจไม่เพียงพอที่จะทำให้ทุกอย่างสมดุล หรืออาจเป็นเพราะคุณช่วยเธอไว้ได้ในที่สุด โชคของคุณก็เพิ่มขึ้นและสามารถออกจากสถานที่โชคร้ายนั้นได้ทันก่อนที่จะมีเรื่องยุ่งยากเกิดขึ้น”
อากิระพึมพำ
“นั่นมันไม่สมเหตุสมผลเลย”
จริงอยู่ว่าถ้าเขาอยู่กับกลุ่มของคัทสึยะ มันอาจจะกลายเป็นเรื่องลำบากก็ได้ อากิระไม่อยากจะคิดว่าเป็นเพราะโชคช่วยที่เขาสามารถหลบหนีได้ ถ้าเป็นไปได้ เขาต้องการใช้โชคที่สั่งสมมาเพื่อสิ่งที่ดีกว่า
เขาเข้าใจว่าอัลฟ่าแค่ล้อเล่นเพื่อให้เขาร่าเริงขึ้นเท่านั้น แต่ด้วยเหตุผลบางอย่าง เธอฟังดูน่าเชื่อถือสำหรับอากิระ
แม้ว่าจะมีบาดแผลภายนอกเพียงเล็กน้อย แต่ร่างกายของอากิระอยู่ในสภาพแย่มาก ยาราคาถูกไม่เพียงพอที่จะรักษาบาดแผลของเขา จึงสอบถามเจ้าหน้าที่เกี่ยวกับทีมแพทย์และเจ้าหน้าที่ได้อธิบายรายละเอียดให้ฟัง
“ฉันไม่ว่าอะไรถ้าคุณอยากพบทีมแพทย์ แต่ขอบอกไว้ก่อนเลยว่าไม่ฟรี มีฮันเตอร์จำนวนมากที่เข้าใจผิดในจุดนี้ ดังนั้นระวังบิลด้วย”
“จ่ายค่ารักษาพยาบาลต้องทำอย่างไร”
“คุณควรเจรจากับทีมแพทย์ ฮันเตอร์ส่วนใหญ่มีค่ารักษาพยาบาลหักออกจากรางวัลของพวกเขา จำนวนเงินที่เรียกเก็บเงินขึ้นอยู่กับบริการทางการแพทย์ที่คุณต้องการและไม่ว่าคุณจะได้ทำประกันหรือไม่ อาห์ ขั้วของคุณเสียแล้วใช่ไหม? คุณควรไปรับสิ่งทดแทนก่อน ทีมแพทย์จะไม่ช่วยคุณหากไม่มีเครื่องปลายทาง หากคุณไม่แชร์ตำแหน่งของคุณผ่านเครือข่ายที่ใช้ร่วมกัน พวกเขาอาจคิดว่าคุณกำลังจะหนีไปโดยไม่จ่ายเงิน ระวังเรื่องนั้นด้วย”
อากิระทำตามคำแนะนำของเจ้าหน้าที่เพื่อรับเทอร์มินอลใหม่ก่อนจะตรงไปยังห้องที่ทีมแพทย์สแตนด์บายอยู่
แม้ว่าพวกเขาจะถูกเรียกว่าทีมแพทย์ แต่ก็มีฮันเตอร์อีกหลายคนที่ไม่ได้มีร่างกายเหมือนอากิระ บางคนใช้เครื่องนาโนเพื่อปรับปรุงร่างกายของพวกเขา บางคนก็เป็นไซบอร์กที่มีรูปร่างหน้าตาเหมือนมนุษย์ และบางคนก็ดูเหมือนจักรกลเมื่อมองจากภายนอก ฮันเตอร์ประเภทนี้ต้องการการแก้ไขมากกว่าการรักษา
ขณะที่อากิระเดินตามกระดานที่มีข้อความว่า 'ร่างกายทางชีวภาพอยู่ทางนี้' ชายสวมเสื้อคลุมสีขาวก็ต้อนรับเขา
ชายคนนั้น Yatsubayashi ดูเหมือนนักวิทยาศาสตร์ที่ชอบทำการทดลองกับมนุษย์มากกว่าหมอ เขาประจำการอยู่ที่นั่นเพื่อรักษาฮันเตอร์ด้วยร่างกายทางชีวภาพ
อากิระดูกังวลเมื่อเห็นยาสึบายาชิ แม้ว่าเขาจะไม่เคยไปหาหมอมาก่อน แต่ก็ไม่ได้ใช้เวลามากนักที่จะสังเกตเห็นว่ายัตสึบายาชิเป็นคนมีเลศนัยอย่างเห็นได้ชัด
ยัตสึบายาชิต้อนรับอากิระด้วยความยินดี
“ยินดีต้อนรับสู่คลินิกยาสึบายาชิ สาขาซากปรักหักพังคุสุสุฮาระ ขอโทษที่ตัดการไล่ล่า แต่คุณจะจ่ายบิลอย่างไร”
“ลบมันออกจากรางวัลของฉัน”
“เอาล่ะเข้าใจแล้ว อ่า ขอบคุณความช่วยเหลือจากผู้บริหารเมืองคุกามายามะ คุณสามารถเข้ารับการตรวจสุขภาพได้ฟรี การตรวจสุขภาพไม่มีค่าใช้จ่าย แต่บริการอื่นๆ ของฉันมีค่าใช้จ่าย อย่าถือสาฉันเลย ถ้าฉันไม่ซ่อมร่างกายคุณ เพราะคุณไม่มีเงินพอ โอเค? เอาล่ะ ถอดเสื้อผ้าออกซะ”
อากิระทำตามคำแนะนำของยัตสึบายาชิและถอดชุดเสริมพลังของเขาออก ยัทสึบายาชิใช้เครื่องมือคล้ายกล้องแปลกๆ และเครื่องสแกนบางอย่างเพื่อตรวจสอบร่างกายของอากิระ เขายังใช้เครื่องมือแปลก ๆ อื่น ๆ ในการตรวจร่างกาย ด้วยความรู้ในปัจจุบันของเขา อากิระไม่รู้ว่าเครื่องมือเหล่านั้นมีไว้สำหรับตรวจร่างกายของเขาจริงๆ หรือไม่
ใช้เวลาประมาณ 10 นาทีในการตรวจร่างกาย หลังจากนั้นยาสึบายาชิก็ได้ให้ผลลัพธ์แก่อากิระ
“ฉันดีใจที่ไม่เป็นอะไรร้ายแรง แต่ฉันขอแนะนำให้คุณเข้ารับการรักษาบ้าง คุณต้องการการรักษาแบบใด
“แผลของฉันไม่มีอะไรร้ายแรงเหรอ? แขนขาของฉันกำลังกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดแม้ว่า ฉันทำได้แค่ขยับไปมาเพราะยาราคาถูกที่ฉันกินอยู่”
อากิระดูเหมือนจะสงสัยในสิ่งที่เขาเพิ่งได้ยิน ยาสึบายาชิแค่ยิ้มและตอบ
“การบาดเจ็บสาหัสคือกรณีที่คุณสูญเสียแขนขาหรืออวัยวะภายในของคุณควักออกหรือแม้แต่ถูกทำลาย โดยพื้นฐานแล้วพวกเขาคือการบาดเจ็บที่ทำให้คุณถูกนำตัวส่งโรงพยาบาล แค่กระดูกแตกเล็กน้อย หรือมีเลือดออกภายใน หรือกล้ามเนื้อเสียหายจากความเมื่อยล้าล้วนเป็นอาการบาดเจ็บเล็กน้อย”
ดูเหมือนว่ามีช่องว่างขนาดใหญ่ระหว่างมาตรฐานของ Akira และ Yatsubayashi สำหรับการบาดเจ็บเล็กน้อย แต่จากมุมมองของฮันเตอร์ แนวความคิดของยัตสึบายาชินั้นถูกต้อง
อากิระยิ้มอย่างคลุมเครือ เขาฟังดูเหมือนเชื่อครึ่งๆ กลางๆ
“อย่างน้อยคุณช่วยรักษาบาดแผลของฉัน เพื่อไม่ให้ความสามารถในการต่อสู้ของฉันลดลง?”
"ฉันเห็น. มีการรักษาหลายอย่างที่คุณสามารถทำได้ แต่ฉันขอแนะนำให้คุณเลือกการรักษาแบบปกติที่ไม่มีประกัน”
“ฉันไม่ได้อยู่ในประกันใดๆ”
ยัตสึบายาชิดูประหลาดใจ ท้ายที่สุดแล้ว ฮันเตอร์ส่วนใหญ่ในสถานที่นั้นอยู่ในประกันบางประเภท
ยัตสึบายาชิดูมีความสุข อย่างน้อยก็เป็นการแสดงออกที่แพทย์จะไม่ทำ
"เป็นความคิดที่ดี!! ในกรณีนี้ กินยาที่ฉันกำลังพัฒนาอยู่ล่ะ? นี่คือคำแนะนำของฉัน! คุณไม่ได้อยู่ในประกันใดๆ ใช่ไหม? งั้นฉันจะให้นายซื้อให้ในราคาถูก!!”
ยัทสึบายาชิคว้าภาชนะเล็กๆ ใกล้ๆ แล้วแสดงให้อากิระดู ภาชนะบรรจุด้วยของเหลวสีเขียว มันเป็นยาที่ดูน่าสงสัยมากไม่ว่าคุณจะหั่นมันอย่างไร
"ไม่เป็นไรขอบคุณ. เนื่องจากการประกันใช้ไม่ได้กับสิ่งนั้น มันจะต้องเป็นสิ่งที่ไม่ปลอดภัย”
“ไม่เป็นไร ไม่ต้องกังวล ไม่ใช่ว่าฉันสร้างมันขึ้นมาจากความว่างเปล่า ฉันสร้างมันขึ้นมาโดยแยกย่อยและวิเคราะห์ยาของโลกเก่า จากนั้นใช้ข้อมูลนั้นเพื่อเลียนแบบผลของมัน ฉันสามารถรับประกันผลของมันได้เนื่องจากฉันเคยลองใช้กับตัวเองมาแล้ว เหตุที่ประกันไม่รองรับก็เพราะอิทธิพลของบริษัทใหญ่กำหนดมาแบบนั้น คนเลยเลือกยาที่ผลิตโดยบริษัทใหญ่เหล่านั้นแทน ยานี้ดีกว่า ฉันสามารถรับประกันคุณได้อย่างน้อยที่สุด! ดังนั้นสิ่งที่คุณคิดว่า? ไม่ใช่ว่าฉันจะได้รับการรับรองเว้นแต่ฉันจะมีข้อมูลและตัวอย่างเพียงพอจากผู้ใช้ มันจะดีกว่าสำหรับโลกด้วยถ้าผู้คนสามารถซื้อยาราคาถูกแต่ทรงพลังได้ จริงไหม? มันจะให้ผลการรักษาที่ดีขึ้นซึ่งอาจช่วยชีวิตผู้คนได้ แค่คิดว่ามันเป็นการกระทำที่ดีในการฟื้นมนุษยชาติของคุณ ซึ่งพวกคุณมักจะสูญเสียไปเมื่อคุณทำงานอันตรายในฐานะฮันเตอร์”
ยาสึบายาชิพยายามอย่างมากที่จะโน้มน้าวอากิระ
จากการสังเกต Yatsubayashi ของเธอ อัลฟ่าพูดกับอากิระ
“อากิระ อย่างน้อยฉันจะบอกคุณเรื่องนี้ เขาไม่ได้โกหก เขาไม่ได้พยายามหลอกลวงคุณหรือบีบเงินของคุณ ฉันไม่คิดว่าเขาวางแผนที่จะหลอกคุณเลย”
“ข-ก็ ถึงนายจะบอกฉันก็แค่นั้น...นายก็รู้...”
“อืม นั่นเป็นเรื่องปกติอย่างสมบูรณ์”
แม้ว่ายานั้นจะไม่สามารถกลายเป็นกระแสหลักได้เนื่องจากอิทธิพลของบริษัทยาขนาดใหญ่ หากเป็นยาที่แพร่กระจายในหมู่ประชาชนและได้รับการรับรอง อย่างน้อยที่สุดก็ไม่ควรส่งผลข้างเคียงที่เลวร้ายใดๆ ไม่ว่ายาสึบายาชิจะใช้ยานั้นกับตัวเองกี่ครั้งในอดีต ก็ยังไม่เพียงพอที่จะโน้มน้าวใจอากิระได้
ยาสึบายาชิรู้ว่าอากิระกำลังลังเล แต่ความลังเลไม่เท่ากับการปฏิเสธ ยัตสึบายาชิคิดอย่างนั้นในขณะที่เขากระตุ้นอากิระต่อไป
“อ๊ะ รู้แล้ว!! ถ้าเจ้าซื้อยานี้ ข้าจะขายยาโบราณที่ข้ามีอยู่ด้วย!! นี่คือยาที่คุณไม่สามารถซื้อได้เว้นแต่คุณจะใช้ Chrome !! แต่ฉันจะขายให้คุณใน Aurum!! คุณคิดอย่างไร?!"
ยัทสึบายาชิดึงกล่องออกมาจากกระเป๋าใกล้ๆ แล้วแสดงให้อากิระดู อากิระคุ้นเคยกับกล่องนั้น มันคล้ายกับยาที่เขาพบในซากปรักหักพัง Kuzusuhara
อากิระยืนยันกับอัลฟ่า
“อัลฟ่า นั่นมัน…?”
“ดูเหมือนว่าเขาจะไม่โกหกและกล่องนั้นก็ยังถูกปิดอยู่ ฉันคิดว่ามันเป็นเรื่องจริง คุณต้องการได้รับสิ่งนั้นหากเป็นไปได้”
อัลฟ่าและอากิระตกลงกันเอง เขารู้ดีว่ายานั้นทรงพลังเพียงใด ด้วยเหตุนี้ เขาจึงอยากจะได้ยาเหล่านั้นบ้างถ้าเป็นไปได้
“คุณยินดีขายกี่กล่อง”
“เพียงหนึ่งสำหรับ 2,000,000 Aurum โดยปกติแล้วยานี้ใช้สำหรับการบาดเจ็บสาหัสเท่านั้น ดังนั้นฉันจึงขายมันในราคาถูกไม่ได้”
พูดตามตรง มันเป็นประกันชนิดหนึ่งในกรณีที่ยาของเขาใช้ไม่ได้ผล แต่แน่นอนว่า ยาสึบายาชิจะไม่พูดแบบนั้นกับอากิระ
ราคาก็สมเหตุสมผล แม้ว่าอากิระจะลังเลในตอนแรก แต่สุดท้ายเขาก็รับข้อเสนอนั้น
"ใช้ได้. ฉันจะรับสิ่งนั้น โปรดหักเงินที่จ่ายออกจากรางวัลของฉัน”
“พอได้แล้ว!!”
ยัตสึบายาชิดูมีความสุขในขณะที่เขาเริ่มเตรียมการรักษา เมื่อเห็นอย่างนั้น อากิระรู้สึกเหมือนเพิ่งตัดสินใจผิดพลาดและดูกังวลเล็กน้อย แต่แล้วเขาก็ตัดสินใจยอมรับการรักษา
การรักษาเสร็จสิ้นในเวลาไม่นาน พวกเขาแค่ใส่ผ้าพันแผลที่แช่ในของเหลวสีเขียวนั้นและฉีดของเหลวสีเขียวนั้นในบางจุดในร่างกายของอากิระ
"แค่นั้นแหละ. ขอพักสักครู่… เอาเป็นว่าอีกประมาณ 1 ชั่วโมงข้างหน้า มันจะไม่ฆ่าคุณถ้าคุณเดินไปรอบ ๆ แต่ผลของมันจะขยายใหญ่สุดถ้าคุณแค่พักผ่อน และอย่าบอกใครว่าฉันขายยานั้นให้คุณ โอเค? ไม่ใช่สิ่งที่ฉันมักจะขายคุณรู้ไหม ดังนั้นคงจะลำบากไม่น้อยหากฮันเตอร์คนอื่นมาหาฉันเพื่อขอสิ่งเดียวกัน”
"ใช้ได้. ค่ารักษาเท่าไหร่?”
“100,000 ออรัม คุณสามารถคาดหวังผลของมัน เนื่องจากประกันนี้ใช้ไม่ได้ ฉันจึงให้ส่วนลดใหญ่สำหรับการรักษาที่นี่แก่คุณ ขอบคุณมากที่ให้ความร่วมมือในการรักษา”
ยาสึบายาชิยิ้มอย่างสงสัย อากิระขมวดคิ้วเพราะพบคำบางคำที่ยัตสึบายาชิเพิ่งพูดไปอย่างน่าสงสัย
อากิระไม่รู้ว่าแพงหรือเปล่า ถ้ามันสามารถฟื้นฟูร่างกายของเขาจนถึงจุดที่อาการบาดเจ็บของเขาจะไม่ทำให้ความสามารถในการต่อสู้ของเขาลดลงใน 1 ชั่วโมง เขาคิดว่ามันค่อนข้างถูก
ไม่ต้องพูดถึง เขายังมียาที่ทรงพลัง ดังนั้นเขาจึงสามารถใช้มันได้ในกรณีที่มีสิ่งเลวร้ายเกิดขึ้น อัลฟ่าก็ไม่ได้หยุดเขาเช่นกัน ดังนั้นมันควรจะโอเค ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจว่าจะไม่กังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้เพื่อรักษาความแข็งแกร่งทางจิตใจของเขา
ทันใดนั้นสิ่งต่าง ๆ ก็วุ่นวายรอบตัวเขา อากิระมองไปที่ต้นตอของความวุ่นวายและเห็นฮันเตอร์บางคนที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสถูกหามส่งทีมแพทย์ บางตัวโชกไปด้วยเลือด บางตัวสูญเสียแขนขาทั้ง 4 ข้าง แม้กระทั่งฮันเตอร์ที่สูญเสียร่างกายไปครึ่งหนึ่ง
ยัตสึบายาชิมองไปที่ฮันเตอร์เหล่านั้นแล้วพูดว่า
“โอ้ เรามีเรื่องฉุกเฉินที่นี่ ทุกคนที่มีอาการบาดเจ็บเล็กน้อยจะเข้ามาขวางทางเท่านั้น ฉันขอโทษ แต่พวกคุณช่วยย้ายไปที่อื่นได้ไหม? ฉันต้องการช่วยชีวิตผู้คนให้ได้มากที่สุด”
“…ถึงคุณจะพูดอย่างนั้น พวกมันบางส่วนก็ตายไปแล้วไม่ใช่เหรอ?”
“นั่นอาจไม่เป็นอย่างนั้น บางคนมีสมองครึ่งหนึ่งเป็นเครื่องจักร และบางคนใช้นาโนแมชชีนที่ช่วยให้พวกเขามีชีวิตอยู่ได้แม้จะเสียคอไปชั่วขณะ เราอาจยังสามารถช่วยคนเหล่านั้นได้หากเรารีบไป แน่นอนว่า ถ้าพวกเขามีเงินมากพอที่จะจ่ายให้เรา ไม่ใช่ว่าเราสามารถเปลี่ยนคุณให้เป็นไซบอร์กได้โดยไม่มีค่าใช้จ่าย พวกเขาอาจต้องทำงานทั้งชีวิตเพื่อใช้หนี้ แต่นั่นไม่ใช่ปัญหาของเรา เอาล่ะ หลีกทาง หลีกทาง”
อากิระมองดูฮันเตอร์เหล่านั้นอีกครั้ง เขารู้สึกประหลาดใจที่รู้ว่าฮันเตอร์ที่มีอาการบาดเจ็บระดับนั้นยังสามารถช่วยชีวิตได้ในขณะที่เขาย้ายออกไปเพื่อไม่ให้เขาเข้ามาขวางทาง
อัลฟ่ายิ้มให้อากิระที่มองฮันเตอร์พวกนั้น
“ยังดีที่คุณได้รับบาดเจ็บเพียงเล็กน้อย”
"ถูกของคุณ."
อากิระคงจะเข้าร่วมกลุ่มฮันเตอร์ถ้าเขาทำพลาดแม้แต่นิดเดียว เขาพนันได้เลยว่าเขาจะต้องตายแน่ถ้าเป็นแบบนั้น
ก่อนใส่เอเนอร์จีสูทของเขากลับ อากิระเปลี่ยนชุดเอเนอร์จี้ในชุดเสริมของเขาด้วยอันใหม่ เขาสังเกตเห็นว่าเขาใช้พลังงานมากกว่าที่เขาคาดไว้
“เราใช้พลังงานไปมากทีเดียว คุณว่าไหม”
“เป็นเพราะฉันควบคุมชุดเสริมเพื่อดำเนินการซ้อมรบที่บ้าคลั่ง ดังนั้นจึงช่วยไม่ได้ เป็นเรื่องดีที่มันไม่พังเพราะเรื่องนั้น”
เพื่อให้แน่ใจว่าอากิระจะรอดจากการต่อสู้ อัลฟ่าควบคุมชุดเสริมพลังด้วยวิธีที่จะทำให้อายุการใช้งานสั้นลงอย่างแน่นอน แม้ว่าจะช่วยให้อากิระรอดชีวิตมาได้ แต่ก็ไม่ถูกเลย
อากิระรู้สึกได้ว่าชุดเสริมนั้นค่อนข้างแข็งในขณะที่เดินกลับไปที่สำนักงานใหญ่ ผลการตรวจร่างกายจากยาสึบายาชิเป็นข้อแก้ตัวที่ดีในการอธิบายเรื่องอาการบาดเจ็บของอากิระต่อกองบัญชาการ ด้วยเหตุนี้ กองบัญชาการจึงมอบหมายให้เขาเฝ้าบริเวณใกล้กองบัญชาการเท่านั้นเพื่อให้เขาได้พักผ่อน เขาหวังว่าการเปลี่ยนแปลงของเขาจะจบลงโดยไม่มีเรื่องเลวร้ายเกิดขึ้นอีก
—*—*—*—
มีอาคารพังทลายจำนวนมากในซากปรักหักพัง Kuzusuhara หลังหนึ่งในอาคารที่พังทลาย มีรถบรรทุกขนส่งขนาดใหญ่จอดอยู่ราวกับว่าซ่อนตัวจากสายตา มีคนติดอาวุธหนักอยู่ใกล้รถบรรทุกคันนั้น เป็นเพื่อนของยาจิมะที่วางแผนจะนำวัตถุโบราณจากเมืองใต้ดิน
เนื่องจากผู้บงการแผนนั้น ยาจิมะ เสียชีวิตแล้ว แผนดำเนินต่อไปโดยมี Nelia และ Kain เป็นผู้นำ
Kain และ Nelia ออกจากเมืองใต้ดินโดยถือวัตถุโบราณที่ Yajima ซ่อนไว้ หลังจากขึ้นมาถึงผิวน้ำ พวกเขาก็ระเบิดหลุมเพื่อกลบร่องรอย
แผนเดิมของพวกเขาคือการหลบหนีไปยังเมืองอื่นหลังจากได้รับโบราณวัตถุทั้งหมดที่พวกเขาซ่อนไว้ในเมืองใต้ดิน ตัวรถบรรทุกเองได้รับการเตรียมพร้อมเป็นอย่างดีเพื่อเดินทางผ่านพื้นที่รกร้างว่างเปล่า มีขนาดใหญ่และทนทานมาก มีวัตถุโบราณราคาแพงจำนวนมากกองอยู่บนถาด พวกเขาแค่ต้องการหนีจากสถานที่นั้นพร้อมกับเพื่อน ๆ และพวกเขาก็จะร่ำรวย
แน่นอนว่าหากพวกเขาสามารถหลบหนีจากสถานที่นั้นพร้อมกับวัตถุโบราณเหล่านั้นได้ ด้วยเหตุผลบางอย่าง พวกเขายังคงรวมตัวกันอยู่ในสถานที่นั้น เป็นเพราะพวกเขาประสบปัญหา
ขั้วจำนวนนับไม่ถ้วนที่ยึดเข้ากับชุดขับเคลื่อนของ Nelia นั้นเชื่อมต่อกับรถบรรทุก เธอกำลังเชื่อมต่อกับอุปกรณ์ควบคุมของรถบรรทุก ในบรรดาทั้งหมดนั้น เธอเก่งเป็นอันดับสองในด้านการควบคุมอุปกรณ์หลังจากที่ยาจิมะเสียชีวิต ตอนนี้เธอพยายามควบคุมอุปกรณ์ควบคุมของรถบรรทุก
ขณะที่ Nelia พยายามควบคุมรถบรรทุก Kain ถามเธอ เขาไม่ได้พยายามปกปิดความไม่พอใจด้วยซ้ำ
"เป็นอย่างไรบ้าง?"
“…นิล”
Nelia โบกมือราวกับว่าเธอยอมแพ้เมื่อพูดแบบนั้นกับ Kain เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านั้น Kain ก็ระบายความรู้สึกในใจออกมา
“…บัดซบ!! ไอ้ยาจิมะนั่นมันกล้าดียังไงมาทิ้งของที่ระลึกห่วยๆ นี้ไว้ให้เรา!!!”
เคนทุบรถบรรทุก ชุดขับเคลื่อนของเขามีขนาดใหญ่และมีกำลังมหาศาลพอๆ กัน ดังนั้นมันจึงส่งเสียงดังเมื่อเขาทุบรถบรรทุก
เดิมทีรถบรรทุกเป็นของ Yajima มันมีหน่วยควบคุมขั้นสูงที่แม้แต่มือสมัครเล่นก็สามารถขับรถบรรทุกคันนั้นได้ดี แต่ต้นตอของปัญหาคือหน่วยควบคุมขั้นสูงนั้น ชุดควบคุมที่เตรียมโดย Yajima ได้รับการติดตั้งด้วยโปรแกรมพิเศษจากเขา
มันเป็นโปรแกรมร้องขอการแก้แค้นหลังชันสูตร มันเป็นโปรแกรมที่นักล่าสามารถดาวน์โหลดได้จากเว็บมืดของเครือข่ายเขตตะวันออก มันเป็นโปรแกรมที่ไซบอร์กใช้เพื่อรวบรวมข้อมูลของบุคคลที่ฆ่าพวกเขาและส่งพวกเขาผ่านเครือข่ายเพื่อร้องขอให้ฆ่าบุคคลนั้น โดยการฆ่าคนนั้น คนที่ทำตามคำขอนั้นจะได้รับรางวัลเช่นเงินจากบัญชีที่ซ่อนอยู่ของผู้ร้องขอหรือตำแหน่งทรัพย์สินที่ซ่อนอยู่ของผู้ร้องขอ
Yajima ติดตั้งโปรแกรมนี้ลงในอุปกรณ์ควบคุมของรถบรรทุก เผื่อว่า Kain หรือเพื่อนคนใดของเขาหักหลังเขา
แต่ยาจิมะถูกอากิระฆ่าตาย โปรแกรมนั้นกำหนดให้อากิระเป็นคนที่น่าจะฆ่ายาจิมะมากที่สุด เขาเป็นคนสุดท้ายที่ Yajima พบก่อนที่จะเสียชีวิต เขายังเป็นคนที่สนิทที่สุดกับยาจิมะก่อนที่การเชื่อมต่อของโปรแกรมจะถูกขัดจังหวะด้วยควันไฟ
อุปกรณ์ควบคุมของรถบรรทุกถูกตั้งค่าให้หยุดจนกว่าเป้าหมายจากโปรแกรมจะถูกฆ่า แน่นอนว่าพวกเขาสามารถฉีกอุปกรณ์ควบคุมออกได้ แต่เพื่อติดตั้งอุปกรณ์ใหม่ พวกเขาจำเป็นต้องมีชุดทักษะพิเศษ และพวกเขาไม่มีทักษะนั้นและไม่มีอุปกรณ์ควบคุมสำรองที่จะใช้ได้
โปรแกรมสามารถยืนยันการตายของเป้าหมายได้ด้วยวิธีต่างๆ ขึ้นอยู่กับการตั้งค่าของโปรแกรม บางโปรแกรมที่สร้างมาไม่ดีอาจถูกหลอกได้โดยใช้ตุ๊กตาหุ่นจำลองที่คล้ายกัน และอาจไม่สามารถยืนยันการตายของเป้าหมายได้ แม้ว่าเป้าหมายของคำขอจะถูกฆ่าไปแล้วก็ตาม ส่วนโปรแกรมขั้นสูงยืนยันการตายของเป้าหมายจากการส่งภาพเป้าหมายที่ตายแล้ว
Nelia พยายามข้ามขั้นตอนการยืนยันนั้น แต่การทดลองทั้งหมดของเธอจบลงด้วยความล้มเหลวเนื่องจากอุปกรณ์ควบคุมขั้นสูงและโปรแกรมขั้นสูงที่มีคนเผยแพร่ในเครือข่ายมืด เธอยังไม่มีทักษะในการแฮ็กผ่านโปรแกรม
เนื่องจากนีเลียไม่สามารถทำได้ นั่นหมายความว่าที่นี่ไม่มีใครสามารถทำได้
Nelia ถอนหายใจและพูดกับ Kain และคนอื่นๆ
“เราทำอะไรไม่ได้แล้ว เลิกกันเถอะ”
Kain ตะโกนกลับด้วยความโกรธ
“เลิกพูดสักที?!! คุณกำลังล้อเล่นฉัน?! คิดว่าแผนนี้ใช้เงินเท่าไหร่!! คุณคิดว่าพระธาตุที่เรารวบรวมมาทั้งหมดมีมูลค่าเท่าไหร่กัน!! หากเราขาย เราจะได้ 10,000,000,000 Aurum เป็นอย่างน้อย!!! ไม่สิ เราได้มากกว่านั้น!!! ฉันจะทิ้งพระธาตุไว้ที่นี่อย่างกับนรก!!!”
คนอื่น ๆ ที่อยู่รอบ ๆ ฉายแววหวาดกลัวเมื่อ Kain ลุกเป็นไฟ หากเขาออกอาละวาดด้วยชุดทรงพลังอันน่าเกรงขาม จะไม่มีใครสามารถหยุดเขาได้
เมื่อมองไปที่ Kain ที่เข้าใจคำพูดของเธอผิด Nelia ก็พูดอย่างฉุนเฉียว
“ใครพูดอะไรเกี่ยวกับการละทิ้งพระธาตุ”
"…คุณหมายความว่าอย่างไร?"
“ฉันแค่บอกว่าให้เลิกเลี่ยงโปรแกรมนั้น”
เทอร์มินัลที่เชื่อมต่อกับอุปกรณ์ควบคุมของรถบรรทุกกำลังแสดงเป้าหมายของคำขอของโปรแกรมนั้น นีเลียชี้นิ้วไปที่ขั้วนั้นแล้วพูดว่า
“ไปฆ่าเด็กคนนี้กันเถอะ”
บนอาคารผู้โดยสารนั้นเป็นภาพของอากิระ
Silavin: เฮ้อากิระ…โชคดีเป็นอย่างไรบ้าง?
ดัชนี