ผู้แปล:StarveClericบรรณาธิการ:StarveCleric
ระเบิดโรงอาบน้ำสาธารณะ? ขโมยเสื้อผ้าในห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าของร้านค้า? หรือเรียกฝนกรดกัดกร่อน? หรือสาดน้ำสกปรกใส่ผู้สัญจรไปมาโดยตรง?
ฉันจะไม่ทำสิ่งที่กล่าวมาข้างต้น ไม่ต้องพูดถึงว่าสิ่งเหล่านี้ล้วนผิดกฎหมาย แต่ขัดต่อหลักการของฉันที่พยายามอย่างดีที่สุดที่จะไม่เกี่ยวข้องกับผู้บริสุทธิ์ เปล่า แค่พยายามให้ดีที่สุด…
ฉันมีความคิดที่ดีกว่ามาก! และถูกต้องตามกฎหมายอย่างสมบูรณ์!
ท้ายที่สุด ในเมืองนี้มีคนนิสัยเสียอยู่ไม่น้อย และฉันไม่มีเหตุผลที่จะต้องก่ออาชญากรรมเป็นการส่วนตัว...
สาขาพันธมิตรดรูอิดป่าแห่งภูเขาซัลเฟอร์ หรือเรียกง่ายๆ ว่าพันธมิตรกระทิงป่า เป็นองค์กรระดับกลางของดรูอิด เปล่า แค่ปานกลางในการเปรียบเทียบ ในหลาย ๆ ที่ ดรูอิดมีความหมายเหมือนกันกับองค์กรก่อการร้ายและปัญหามากมาย
TL: Un คือเสียงที่ทำด้วยลิ้นที่ปลายปากของคุณ โดยปกติใช้เพื่อแสดงความยินยอม ข้อตกลง
ทำไม ในสายตาของสาธารณชน ดรูอิดไม่เป็นมิตรหรือ? บุตรแห่งพงไพร อยู่ร่วมกับธรรมชาติอย่างกลมกลืน ปราศจากกิเลส อยู่อย่างพอเพียง
อย่างไรก็ตาม ฉันต้องบอกว่าผู้ที่พูดคำเหล่านี้เป็นคนที่ยังไม่เคยสัมผัสโดยตรงกับดรูอิด
อย่างที่คนส่วนใหญ่ทราบ ดรูอิดบูชาธรรมชาติ เพื่อให้เข้าใจง่ายขึ้น ทุกสิ่งที่เป็นธรรมชาตินั้นดี และสิ่งใดที่มนุษย์สร้างขึ้นนั้นไม่ดี
ดรูอิดที่ปฏิบัติตามคำสอนดั้งเดิมนั้นเกลียดชังทุกสิ่งที่มนุษย์สร้างขึ้น พวกเขามองว่าเครื่องมือโลหะเป็นศัตรูของธรรมชาติ ไม่จำเป็นต้องพูดถึงวิศวกรและผลิตภัณฑ์หากเป็นอุตสาหกรรมสมัยใหม่ พวกเขามองว่าเมืองเป็นเหมือนกรงที่ทำจากโลหะและคอนกรีต ในอุดมคติของพวกเขาคือวัฒนธรรมที่ดีที่สุดสิ้นสุดลงและทุกคนกลับไปใช้ชีวิตในสังคมดึกดำบรรพ์
ในโลกที่ฉันอาศัยอยู่ก่อนหน้านี้ มีองค์กรประเภทนี้อยู่ด้วย เพื่อปกป้องธรรมชาติ พวกเขาฆ่าผู้ลอบล่าสัตว์และทำลายโรงงาน ในความเป็นจริง นั่นทำให้พวกเขาไม่ต่างจากองค์กรก่อการร้าย
ดรูอิดที่สามารถมีปฏิสัมพันธ์อย่างสันติกับชีวิตอื่น ๆ นั้นถือได้ว่าเป็นฝ่ายกลางและ Wild Bull Alliance เป็นกลุ่มสายกลางภายในฝ่ายสายกลาง มิฉะนั้น Sulphur Mountain City จะไม่อนุญาตให้พวกเขาอยู่ที่นี่
เอาล่ะ แม้แต่ในทวีป Eich ผู้คนก็ยังหวังว่าชีวิตของพวกเขาจะดีขึ้นตามวันเวลา แทนที่จะเป็นแบบเดิมๆ มากขึ้นเรื่อยๆ ชนเผ่าและคำสอนแบบนี้ไม่เหมาะกับชีวิตในสังคมปกติ นอกจากนี้ดรูอิดยังขาดคนปกติอีกด้วย มีคนอยากกินอาหารอร่อยๆ มากกว่าคนที่เปื้อนเลือดปุกปุยอยู่เสมอ ดังนั้นโครงสร้างภายในของพวกมันจึงถูกจัดระเบียบใหม่และแตกออกจากกันอยู่เสมอ
'เราต่อต้านการตัดไม้มากเกินไปเท่านั้น (แน่นอน เราปฏิเสธการขุดเช่นกัน แต่เป็นการปฏิเสธด้วยวาจาเท่านั้น เราจะไม่หยุดยั้งทางร่างกาย)' และ 'เราต่อต้านการล่าวาฬเท่านั้น (เรายังปฏิเสธการล่าโลมาและสิงโตทะเลด้วย! เราไม่ได้ปกป้องปู ส่วนม้าน้ำ เรายังต้องจัดประชุมในวันอังคารเพื่อหารือเกี่ยวกับเรื่องนี้)' ในความเป็นจริงแล้ว กลุ่มสายกลางประเภทนี้กำลังใช้จุดยืนที่หลากหลายเหล่านี้ในการปฏิเสธการกระทำบางอย่างเพื่อรักษาเอกลักษณ์และคำสอนของดรูอิด อันที่จริงแล้วพวกเขาก็ไม่ต่างจากคนทั่วไปมากนัก
ในฐานะที่เป็นฝ่ายปานกลางภายในฝ่ายปานกลาง Wild Bull Alliance ปฏิเสธวัตถุที่มนุษย์สร้างขึ้นเพียงชิ้นเดียวและเป็นที่รู้จักในฐานะแบบอย่างของการอยู่ร่วมกันอย่างกลมกลืนของสังคมดรูอิดและมนุษย์
แต่น่าเสียดายที่วัตถุที่มนุษย์สร้างขึ้นที่พวกเขาปฏิเสธนั้นมีลักษณะเฉพาะมากเกินไป ส่งผลให้กลุ่มของพวกเขาไม่สามารถขยายตัวได้เป็นเวลานาน… ไม่ใช่ทุกคนที่มีความกล้าที่จะถอดวัตถุที่มนุษย์สร้างขึ้นนั้นออก
เอาล่ะ เมื่อมาถึงจุดนี้แล้ว ทุกคนควรสนใจผลิตภัณฑ์ที่มนุษย์สร้างขึ้นที่พวกเขาคัดค้าน
ใช่ พวกเขาปฏิเสธเสื้อผ้า...
ใช่แล้ว คำสอนของพวกเขาสั่งสอนว่าร่างกายเป็นสิ่งสร้างที่สมบูรณ์แบบที่สุดของธรรมชาติ และเสื้อผ้าเป็นบาป ยิ่งกว่านั้น พวกเราดรูอิดเป็นอวตารของธรรมชาติ และอย่างน้อยที่สุดก็ไม่ควรสวมเสื้อผ้าเพื่อที่เราจะได้แสดงร่างกายที่สมบูรณ์ตามธรรมชาติและดุร้ายของเรา
'สาขาพันธมิตรดรูอิดป่าแห่งภูเขากำมะถัน' มีชื่อเดิมว่า 'ร่างกายที่ดุร้ายเท่านั้นคือความงามตามธรรมชาติ ดรูอิดที่สวมเสื้อผ้าคือผู้คลั่งศาสนาและพันธมิตรนอกรีต' ผู้ชายที่เหมือน 'สุภาพบุรุษ' แบบนี้ เป็นไปไม่ได้ที่ฉันจะยอมให้จดทะเบียนกับ Sulphur Mountain City ดังนั้นหลังจากการแก้ไขหลายครั้ง มันจึงกลายเป็น Wild Bull Alliance ที่ฉันยอมรับอย่างไม่เต็มใจ
TL: ในภาษาจีน สุภาพบุรุษยังสามารถเป็นคำแสลงสำหรับคนนิสัยเสียได้
ถึงกระนั้น พวกเขาก็ยังเป็นองค์กรที่ทุกคนต้องการเอาชนะ และชื่อเสียงของพวกเขาก็แย่กว่า Gentleman Alliance ที่ฉันอยู่เสียอีก เพราะไม่ใช่ทุกคนที่จะยอมรับภาพผู้ชายเปลือยจำนวนมากที่วิ่งผ่านพวกเขาไปเมื่อพวกเขา ไม่ว่าง… ไอ ไอ แค่คิดก็น่าขยะแขยงแล้ว ฉันรู้ว่าฉันควรจะไล่พวกเขาออกไป
แต่โดยคำนึงถึงประชากรที่หลากหลายที่อาศัยอยู่ที่นี่ ฉันไม่ได้เขียนกฎหมายที่กำหนดว่า 'วัฒนธรรมของสังคมที่แปดเปื้อน' เป็นอาชญากรรมตั้งแต่แรก ท้ายที่สุดแล้ว วิถีชีวิตของแต่ละเผ่าและเผ่าพันธุ์นั้นแตกต่างกันอย่างมาก ดังนั้นจึงเกิดความเข้าใจผิดได้ง่าย ตัวอย่างเช่น Taurens มีนิสัยชอบดื่มนมแม่ตลอดเวลา ซึ่งในมุมมองของชนเผ่าอื่น ๆ นั้นถือเป็นเรื่องอนาจารในที่สาธารณะ
นอกจากนี้ ตามโคเด็กซ์ การบิดเบือนสามารถถูกมองว่าเป็นปัญหาในด้านศีลธรรมและสมองเท่านั้น การใช้กฎหมายเพื่อจัดการกับสิ่งนี้ดูจะเกินไปหน่อย ดังนั้น จึงไม่มีเหตุผลใดที่ข้าพเจ้าจะปฏิเสธไม่ให้พวกเขาย้ายเข้าเมือง
แน่นอน ฉันเสียใจที่ตัดสินใจเร็วไป หลังจากลงทะเบียนและย้ายเข้ามาเรียบร้อยแล้ว ไม่มีสักวินาทีเดียวที่พวกเขาไม่ได้วางแผนที่จะเผยแพร่คำสอนของตนแก่พลเมืองเพื่อขยายอิทธิพลของพวกเขา สิ่งนี้ทำให้ผู้บังคับใช้และตุลาการปวดหัวแตกแยก พูดให้ตรงกว่านั้น พวกเขาแอบจัดกลุ่มนู้ดวิ่งและเปลืองกำลังคนของฉัน
ต่อเพื่อนที่เปลือยทั้งตัวเหล่านี้ ผู้บังคับใช้กฎหมายทั่วไปไม่สามารถทำอะไรกับพวกเขาได้ เริ่มการต่อสู้โดยตรง? แต่อีกฝ่ายหนึ่งไม่ได้ทำผิดกฎหมายและถ้าเราใช้คำพูดก็เปิดโอกาสให้พวกเขาเผยแพร่คำสอนแทน
“ฮ่า พวกเราคือความงามดั้งเดิมที่สุด ธรรมชาติสร้างเราให้เปลือยเปล่า แล้วจะอายอะไร...”
ตรรกะที่บิดเบี้ยวต่างๆ มากมายรวมอยู่ในนั้น และปัญหาหลักคือข้อโต้แย้งของพวกเขาไม่ได้อ่อนแอ นอกจากนี้ ผู้นำของพวกเขาคือดรูอิดผู้ยิ่งใหญ่ระดับตำนานที่รับมือได้ยาก
โชคดีที่หลังจากที่ Dark Elf Town Security เริ่มรับบทบาทเป็นผู้บังคับใช้ ความเย่อหยิ่งของพวกเขาก็หมดลง
“…เจ้ากล้าเอาหนอนขนปุกปุยตัวจิ๋วนี้ไปอวด นอกจากนี้ยังไม่โกน คุณแน่ใจว่ากล้าหาญ”
“ว้าว ผู้ชายคนนั้นมีไฝที่บั้นท้ายน่าเกลียดมาก ขาของเขาก็สมส่วนเช่นกัน แม้จะพิการโดยธรรมชาติแต่คุณก็ยังกล้าที่จะเปลือยอก คุณกล้าหาญเกินไปจริง ๆ ไร้ยางอายเกินไป…”
“โลกใต้ดินที่ด้อยกว่า ไปให้พ้น! คุณเหม็นเกินไป คุณไม่ได้อาบน้ำนานแค่ไหน? คนเถื่อน!”
“อย่าร้องไห้ โมโมะเห็นใจคุณจริงๆ ฮี่ฮี่ แม้ว่ามันจะค่อนข้างเล็กจริง ๆ ไม่ถึงครึ่งหนึ่งของแส้ของ Momo ไอ! อืม ก็ไม่เล็กนะ ฮี่ๆ สู้ๆ สู้ต่อไป อาจมีคนชอบ! อืม ต้องมีคนชอบแน่ๆ ฮ่าฮ่าฮ่า โมโมะควบคุมตัวเองไม่ได้แล้ว!"
สำหรับผู้ชาย การที่เขาถูกดูหมิ่นในแง่นี้เป็นสิ่งที่ทนไม่ได้จริงๆ หากผู้เหยียดหยามเป็นผู้หญิงสวย นั่นยิ่งทำให้เจ็บปวดเป็นสองเท่า
ถูกรายล้อมและวิพากษ์วิจารณ์โดยกลุ่มสตรีดาร์คเอลฟ์ผู้เข้มแข็งกลุ่มหนึ่งจากกลุ่มสตรีนิยม กลุ่ม Wild Bull Alliance ซึ่งแตกเป็นเสี่ยง ๆ เกือบจะถูกยุบทันที แม้แต่ตำนานดรูอิดอีเกิลสตอร์มผู้ทรงพลังก็เกือบพยายามจมน้ำตาย...
หลังจากเหตุการณ์นี้ Dark Elf Town Security กลายเป็นจุดอ่อนของ Wild Bull Alliance ทุกกิจกรรมที่พวกเขาจัดมีการวางแผนอย่างรอบคอบเพื่อหลีกเลี่ยงพื้นที่ที่หน่วยรักษาความปลอดภัยของเมืองอาจปรากฏตัว
กลับมายังปัจจุบัน ฉันกำลังเขียนคำปราศรัยที่ยาวและน่าเบื่อมากเพื่อให้ Elisa พูดในนามของฉันในชุดคลุมกฎหมายของฉัน การเข้าร่วมเป็นข้อบังคับสำหรับผู้บังคับใช้กฎหมายทุกคน (รวมถึงหน่วยรักษาความปลอดภัยของเมือง) เพื่อให้พวกเขาสามารถเรียนรู้จากสิ่งนี้ได้ คำพูดนั้น...น่าเบื่อจนฉันเผลอหลับไปเลย นอกจากนี้ จะใช้เวลาอย่างน้อย 3 ชั่วโมงจึงจะเสร็จสิ้น และที่ไร้ยางอายที่สุดคือฉันขอให้พวกเขาจดบันทึกที่จะส่งในภายหลังเพื่อที่ฉันจะได้ติดตามความคืบหน้าของการเรียนรู้ของพวกเขา หากไม่จริงจัง ค่าจ้างจะถูกหัก
อืม เห็นได้ชัดว่าเป็นการทรมานอย่างหนึ่ง… ในที่สุดฉันก็ได้ระบายความคับข้องใจจากการถูกรบกวนจากภาระงานที่หนักอึ้งตลอดเวลา ฉันเลวเกินไป เย้!
ฮิฮิ ตอนนี้ฉันต้องการเพียง Xueti วัวแก่ตัวนั้นเพื่อส่งข้อความว่า Town Security ไม่ว่างไปยัง Wild Bull Alliance แน่นอนว่าพวกเขาจะจัดกิจกรรมกลุ่มอย่างแน่นอน ในที่สุดเมื่อหน่วยรักษาความปลอดภัยของเมืองเดินออกมาจากห้องโถงด้วยอาการหัวหมุน กิจกรรมของ Wild Bull Alliance คงจะจบลงไปนานแล้ว
อย่างไรก็ตาม เนื่องจากฉันไม่ชอบ Wild Bull Alliance มากนัก ดังนั้นเวลาที่ได้รับการแจ้งเตือนและเวลาจริงจึงมีความคลาดเคลื่อน มาช้าไปประมาณ 1 ชม. ดังนั้น เมื่อพวกเขากำลังล่าถอยหลังจากสิ้นสุดกิจกรรม พวกเขาจะบังเอิญถูกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของเมืองจับได้คาหนังคาเขาและทำให้พวกเขาต้องตกตะลึงอย่างหนัก จากนั้นพวกเขาต้องการความสงบ 1 หรือ 2 เดือนเพื่อให้บาดแผลหาย...
อย่างที่พูดไปแล้ว คุณยังคิดว่าเควสประจำวันเป็นเรื่องง่ายอยู่หรือเปล่า? คุณยังต้องวางแผนให้ดี แต่ในที่สุดก็ถึงเวลาเก็บเกี่ยวผลตอบแทน นั่งชมการแสดง
“ปู!”
“ปู!”
ฉันนั่งอยู่ในร้านกาแฟที่สามารถมองเห็นจัตุรัสขนาดใหญ่ได้ทั้งหมด ฉันไม่สนใจชายเปลือยที่เพิ่งวิ่งผ่านไป ขณะที่ฉันเหลือบมองเพื่อนเคราะห์ร้ายที่เพิ่งบ้วนกาแฟออกจากปาก ขณะที่กำลังพลิกหนังสือพิมพ์อย่างมีความสุข ฉันก็เพลิดเพลินไปกับความหายนะที่อยู่ตรงหน้าด้วยการมองเห็นรอบข้าง
“พี่น้องแบล็กสนับสนุนลอร์ดแอนนี่อย่างแน่วแน่เสมอมา เลย์เดเป็นแกนหลักของรุ่นที่สอง… ดูเหมือนว่าหัวหน้าสมาคมโจรในยุคนี้ยังค่อนข้างฉลาด งั้นข้าจะปล่อยพวกมันไปก่อน”
“ปู!”
เอาล่ะ ดูเหมือนว่าฉันจะมีความสุขเร็วเกินไป Elisa ซึ่งอยู่ตรงข้ามกับฉัน พ่นกาแฟมาทางฉัน ปล่อยให้หัวของฉันเปียกปอน
“เอลิซ่า เธอจงใจ!!”
"ฉันเสียใจ!! มันเป็นอุบัติเหตุจริงๆ ครับอาจารย์” สาวใช้ครึ่งอสูรรีบดึงผ้าเช็ดหน้าออกมาเช็ดตัวให้ฉันแต่...
"รอสักครู่!! ทำไมเธอถึงอยู่ที่นี่? ฉันไม่ได้ขอให้คุณพูดแทนฉันเหรอ? คุณ…"
“ตอนนั้นฉันตั้งใจจะพูดแทนคุณ แต่เมื่อข้อเสนอสำหรับการกล่าวสุนทรพจน์ไปถึงสภานิติบัญญัติเพื่อขออนุมัติ ซิสเตอร์ลิลิธกล่าวว่าเนื่องจากเป็นบทเรียนสำหรับหออัยการเป็นการภายใน จึงมากเกินไปหน่อย ของศาลฎีกาทำเป็นการส่วนตัว ปล่อยให้หัวหน้าหออัยการทำเองก็พอแล้ว”
"โอ้!" ได้ยินดังนั้นฉันก็สงบลง ตราบใดที่ฉันยังกุมบังเหียนการรักษาความปลอดภัยของเมืองได้ ก็ไม่เป็นไรที่ฉันปล่อยให้งานนี้เป็นหน้าที่ของ Xueti แต่ทันใดนั้น ฉันรู้สึกลังเลใจเมื่อเอลิซานั่งตรงข้ามกับฉัน
"ทำไม? คุณรู้สึกอาย? ฮิฮิ ไม่ว่าปกติลิ้นของคุณจะดุร้ายขนาดไหน คุณก็ยังเป็นผู้หญิงอยู่ดี กลัวผู้ชายวิ่งเปลือยเปล่า? ใจเย็นๆ ฉันรู้ว่าคุณไม่ได้ตั้งใจ ดังนั้นถ้าคุณอาย คุณสามารถกลับไปก่อนและรอการเก็บเกี่ยวครั้งใหญ่ของฉันในวันนี้!”
ฉันยิ้มอย่างยินดี แต่ Elisa ส่ายหัวพร้อมกับคำว่า 'สงสาร' ทั้งหมดบนนั้น
“…ท่านอาจารย์ สาเหตุที่ข้าทำตัวผิดปกติ โปรดมองไปข้างหลังท่าน”
"ด้านหลัง?"
หันกลับไปมันเป็นฉากของปีศาจที่วิ่งไปรอบ ๆ Eaglestorm จมูกแหลมและ Xueti จับมือกัน กระโดดและร้องเพลงพร้อมๆ กัน ขณะที่ล้อมรอบอัศวินศักดิ์สิทธิ์ 2 คนที่กำลังกอดกันตัวสั่น
รายล้อมไปด้วยกลุ่มชายเปลือยกายเต้นระบำ ฉันเดาว่ามันเป็นครั้งแรกสำหรับอัศวินศักดิ์สิทธิ์ด้วยซ้ำ
ที่แย่ไปกว่านั้น คือ มีคนเริ่มเปลื้องผ้าเพื่อเข้าร่วมทัวร์…
“นั่นคือ… ทิมและลูคัส? พวกเขาน่าสมเพชจริงๆ ที่ต้องมาเจอกับพวกวิปริตพวกนี้… ฉันหวังว่าพวกเขาจะไม่ทิ้งรอยแผลเป็นทางจิตใจไว้ มันโชคไม่ดีพอที่เป็นอัศวินที่เหลือ”
TL: Sheng -> แปลว่าทิ้งไว้ข้างหลัง (จะเก็บไว้อย่างนั้นจนกว่าจะเจอคำที่ดีกว่านี้)
แน่นอน ฉันจำอัศวินศักดิ์สิทธิ์โง่ๆ 2 คนนั่นได้ ฉันยังไม่ได้ตัดสินกับพวกเขาเรื่องการทำลายชิงช้าสวรรค์ของฉัน แต่เนื่องจากพวกเขาได้พบกับความโชคร้ายเช่นนี้แล้ว และวันนี้ฉันก็อารมณ์ดี ดังนั้นฉันคิดว่าฉันจะหยุดมองหาโอกาสที่จะได้คืนดีและปล่อยให้อดีตเป็นเพียงอดีต
“เดี๋ยวก่อน นี่มันไม่ถูกต้อง! Xueti มาทำอะไรที่นี่!!”
คำถามของฉันได้รับเพียงความเห็นอกเห็นใจ เอลิซาไอเบาๆ และเลียนเสียงที่คุ้นเคย
“ลอร์ดซิลเวอร์โรส โปรดอย่าช่วยลอร์ดวูเมียนเจ๋อโดยรับงานของเขา ถึงของเลียนแบบของท่านจะเหมือนของแท้ก็จริงแต่หากมีใครไปรู้เข้าก็กระทบกระเทือนชื่อเสียงตุลาการของเราได้ ถูกต้อง โปรดบอกลอร์ดวูเมียนเจ๋อว่าเนื่องจากไม่สามารถพบหัวหน้าหน่วยบังคับใช้กฎหมาย ผู้พิทักษ์เหล็กได้ทุกที่ ดังนั้นการปราศรัยจะเลื่อนออกไปเป็น 2.30 น. ในช่วงบ่ายของวันพรุ่งนี้ บอกเขาให้เข้าร่วมหากเขาสนใจ”
วิธีที่เอลิซาเลียนแบบท่าทางของลิลิธที่พยายามทำตัวเป็นทางการนั้นเก่งอย่างเหลือเชื่อ แต่ฉันไม่มีเวลาว่างที่จะหมกมุ่นอยู่กับความเพลิดเพลินของศิลปะ...
“ดังนั้นการพูดจึงล่าช้า? ดังนั้นหน่วยรักษาความปลอดภัยของเมืองจึงทำงานตามปกติและสามารถปรากฏตัวได้ตลอดเวลา!!!”
“สารเลว!! คุณเป็นคนนิสัยเสียอีกแล้ว! แสงศักดิ์สิทธิ์ ไม่นะ ลอว์ ขอพลังให้ฉันที! คาถาแห่งกฎหมาย: การพิพากษา!”
มันเป็นฉากแห่งความโกลาหลที่สุดที่อยู่ข้างหลังฉัน การปรากฏตัวอย่างกะทันหันของหน่วยรักษาความปลอดภัยของเมืองทำให้พันธมิตรดรูอิดป่าและ Xueti ประหลาดใจ ทันใดนั้นพวกเขาคิดว่ามี
“ไอ้โรแลนด์ ทรยศพี่น้องของคุณอีกแล้ว วัวแก่ตัวนี้จะไม่มีวันปล่อยคุณไป!!”
วัวแก่คำรามที่ไม่สนใจสถานการณ์คิดว่าลิชเป็นคนเตรียมเขา โดยไม่สนใจความจริงที่ว่าเขาเป็นคนทำลายแผน เขาแหงนศีรษะขึ้นและคำรามขึ้นสู่สวรรค์ ราวกับว่าเขาได้รับความคับแค้นใจอย่างใหญ่หลวง
“ให้ตายเถอะ ที่นี่ไม่ปลอดภัย”
ฉันโยนเหรียญทอง 2 เหรียญเป็นค่าหนังสือพิมพ์แล้วหันหลังกลับเพื่อออกจากร้าน แต่ที่ทางเข้าร้านกาแฟ เอลฟ์ 2 ตัวกำลังยิ้มตรงมาที่ฉัน
“สวัสดี ผู้บงการในเงามืด เป็นคุณอีกแล้ว”
หนึ่งในนั้นคือกัปตันไดอาน่าแห่งหน่วยรักษาความปลอดภัยของเมือง อีกคนคือรองกัปตันหยาเหวิน และข้างเท้าของเธอคือกระบี่มังกรที่ทั้งหนักและเทอะทะ
เธอเกิดมาพร้อมกับภูมิคุ้มกันต่อเวทมนตร์ที่เกี่ยวข้องกับจิตใจ ซึ่งเป็นเหตุผลหลักว่าทำไมฉันถึงส่งกระบี่ปีศาจนี้ ซึ่งผลักดันให้ผู้ใช้คลั่งไคล้ไปยัง Town Security แต่ในตอนนี้ ฉันรู้สึกดีใจอย่างบอกไม่ถูกที่สามารถหาเจ้าของที่เหมาะสมกับกระบี่อสูรได้ แต่ฉันรู้สึกผิดหวังกับวิธีที่ฉันจัดการยิงเท้าตัวเองอีกครั้ง
เมื่อมองย้อนกลับไป Elisa ได้หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอยตามที่คาดไว้ พรสวรรค์ของครึ่งอสูรในการเดินทางผ่านมิติย่อยนั้นเป็นชั้นหนึ่งจริงๆ ทำให้ปีศาจผู้เย็นชาสามารถละทิ้งสหายของเธออย่างเด็ดขาด ในพริบตานี้ ฉันซึ่งตอบสนองได้ช้ากว่าครึ่งจังหวะ ถูกล้อมรอบด้วยสมอมิติย่อย ทำให้มันเป็นไปไม่ได้ที่จะหลบหนีด้วยเวทมนตร์เชิงพื้นที่
ดังนั้น หลังจากหัวเราะได้ไม่นาน ฉันจึงยกมือทั้งสองข้างขึ้นและ...
…หมอบลงในขณะที่กอดหัวของฉัน
“อย่ามาตบหน้าฉัน!! ฉันยังต้องการจับคู่เพื่อหาภรรยา!”
—————
ขณะที่ฉันกำลังเพลิดเพลินกับการต้อนรับอย่างอบอุ่นจากสาวงามจากหน่วยรักษาความปลอดภัยของเมือง ฉันก็ได้ยินเสียงที่คุ้นเคยของเอลิซาอยู่ข้างหู
“ท่านอาจารย์ เมื่อวานข้าไม่ได้บอกหรือว่าภารกิจนี้ต้องการความช่วยเหลือจากผู้อื่น?”
“หืม!? หยุดพูดแล้วช่วยฉันด้วย!!”
“…อันที่จริง ฉันไม่ได้ตั้งใจให้คุณมองหาดรูอิดพวกนั้น คุณสามารถมองหาสหายเก่าของคุณใน Undead District ได้ Zombies, Skeleton Soldiers, Butchers และ Bone Dragons พวกมันล้วนเปลือยกายและคุณสามารถพาพวกมันมาที่ถนนได้จนกว่าจะถึงเวลากลางวัน ถ้าคุณทำอย่างนั้น ภารกิจจะประสบความสำเร็จอย่างมาก!”
ฉันดูเหมือนจะได้เห็นในสายตาของฉันแล้ว หญิงสาวที่แอบหัวเราะอย่างสนุกสนานอยู่ข้างใน แต่ภายนอก ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความสับสน ทำตัวไร้เดียงสา...
“เอลิซ่า!! แกหลอกฉัน!!”