ตอนที่ 729: การล่าสมบัติ
ผู้แปล: imperfectluck บรรณาธิการ: Kurisu
ภายในถ้ำที่มืดสนิท มีเพียงเสียงฝีเท้าของฉันและฮาร์ลอยส์และน้ำที่หยดลงมาเท่านั้นที่ทำลายความเงียบ
*ฉ่า!*
ฉันใช้ยาเล่นแร่แปรธาตุเพื่อทำให้คบเพลิงสว่างขึ้น ทำให้ฉันมองเห็นสิ่งรอบข้างได้ดีขึ้น
ถ้ำขรุขระนี้เห็นได้ชัดว่าไม่ใช่ทางเข้าที่เหมาะสม ฉันไม่เห็นอะไรนอกจากพื้นที่กว้างข้างหน้าฉัน
หน้าผาเหนือฉันสูงกว่า 100 เมตรจริงๆ พระราชวังสีเงินกลุ่มหนึ่งอยู่สุดสายตาของฉัน ขั้นตอนที่ทำจากอิฐเงินสร้างทางเดินระหว่างพระราชวัง
ใต้พระราชวังมีบ้านอิฐหลังเล็ก อย่างไรก็ตาม เหลือเพียงกำแพงอิฐที่พังทลายเท่านั้น
ซากปรักหักพังนี้น่าจะเป็นของอารยธรรมในอดีต เห็นได้ชัดว่าซากปรักหักพังนี้ถูกปล้นหลายครั้งแล้ว นอกจากรูปปั้นหินที่หนักเกินกว่าจะเคลื่อนย้ายแล้ว พวกโจรก็ไม่ได้ทิ้งอะไรไว้เลย ทองและอัญมณีบนรูปปั้นทั้งหมดถูกทำความสะอาดหมดแล้ว
บางทีงานฝีมืออาจมีคุณภาพไม่สูงพอ หรือบางทีของที่นี่อาจเก่าเกินไป ตอนนี้ภาพวาดผนังกลายเป็นสีดำสนิท แม้แต่ม้วนหนังสือหนังแกะก็ผุพังและไม่สามารถเข้าใจได้
“เราพลาดอีกแล้วเหรอ” ความคิดเห็นของ Harloys ทำให้หัวใจฉันเต้นไม่เป็นจังหวะ ถ้ากระจกวิเศษที่ฉันตามหาถูกโจรขโมยไปจริงๆ แล้วล่ะก็ มันคงเป็นไปไม่ได้ที่จะหามันเจอ เพราะตอนนี้มันอยู่ที่ไหนก็ได้ในโลกนี้
“…ลองถามผู้พิทักษ์ที่นี่ก่อน”
ฉันเรียกอันเดดต่างๆออกมาจากซากปรักหักพัง ส่วนใหญ่เป็นโจรปล้นสุสานมาก่อน ถึงกระนั้น มีไม่กี่คนที่เป็นสมาชิกนกในสายพันธุ์เก่าแก่ของเทพแห่งดวงอาทิตย์
“วิญญาณอมตะ?”
เมื่อเห็นสิ่งเหล่านี้ ฉันถอนหายใจด้วยความโล่งอกจริงๆ สิ่งมีชีวิตประเภท Undead ทุกประเภทพบได้ทั่วไปในซากปรักหักพังประเภทนี้
เมื่อมองไปรอบๆ พวกอันเดดเหล่านี้ส่วนใหญ่เป็นโครงกระดูก มีทหารโครงกระดูกระดับต่ำ (สามัญชน) นักธนูโครงกระดูก และคนงานโครงกระดูก แม้แต่ระดับสูงสุดก็มีโครงกระดูกนักเวทย์เพียงไม่กี่คน ไม่มีลิชอยู่ในหมู่พวกเขา
ข้อเท็จจริงที่ว่าอันเดดเหล่านี้ยังคงมีอยู่ที่นี่เป็นหลักฐานว่าซากปรักหักพังเหล่านี้ยังไม่ได้รับการชำระล้างอย่างสมบูรณ์ อาจยังมีของมีค่าอยู่ข้างใน
แม้ว่าจะมีอันเดดระดับสูงอยู่ที่นี่ แต่ก็มีแนวโน้มว่าพวกเขาจะไม่มีสติปัญญาใดๆ แม้แต่ฤๅษีขนาดใหญ่เช่นลิชก็ยังต้องการออกไปเป็นครั้งคราว มันอาจจะยอมรับได้สำหรับลิชที่จะอยู่ใต้ดินในซากปรักหักพังเช่นนี้สักสองสามศตวรรษ แต่หลายพันปีหรือหลายหมื่นปีก็มากเกินไปสำหรับลิช
หลายคนคิดว่ายิ่งอันเดธมีอายุมากเท่าไร พวกเขาก็ยิ่งมีพลังมากขึ้นเท่านั้น นี่เป็นความประทับใจที่ผิดพลาด
แท้จริงแล้ว Undead ที่ชาญฉลาดซึ่งมีชีวิตอยู่เป็นเวลานานมักจะไม่อ่อนแอ
“Tsk พวกมันผุกร่อนจนแทบไม่เหลืออะไรแล้ว ฉันต้องระวังไม่ให้พวกมันแตกก่อนที่จะดึงความทรงจำออกมา”
ทหารโครงกระดูกที่อยู่ตรงหน้าฉันสูญเสียพลังงานด้านลบไปแล้ว กระดูกของมันเกือบจะเป็นฟอสซิล โครงกระดูกอื่น ๆ บางส่วนแตกสลายก่อนที่จะมาถึงฉันด้วยซ้ำ พวกเขาไม่มีกำลังรบเลย
ไม่ใช่ว่ายิ่งพวกอันเดดมีชีวิตอยู่นานเท่าไหร่ มันก็จะยิ่งมีพลังมากขึ้นเท่านั้น แท้จริงแล้วมีเพียงอันเดดที่ทรงพลังเท่านั้นที่สามารถมีชีวิตยืนยาวได้
อันเดดระดับต่ำที่ไม่มีสติปัญญาที่ถูกทิ้งไว้ตามลำพังนานเกินไปจะเห็นว่าพลังงานด้านลบของมันเริ่มสลายไป ในสถานการณ์ปกติ Undead ตัวนี้จะค่อยๆ อ่อนแอลงและตายอีกครั้ง หากความเข้มข้นของพลังงานด้านลบของพื้นที่นี้สูงมาก วิญญาณอันเดตใหม่อาจปรากฏขึ้นจากซากศพและกระดูกได้ แต่นั่นเป็นสิ่งที่แตกต่างอย่างสิ้นเชิงจากอันเดตตามธรรมชาติ
มีเพียงอันเดดที่ชาญฉลาดเท่านั้นที่จะตั้งใจรวบรวมพลังงานด้านลบให้มากขึ้น และค่อยๆ แข็งแกร่งขึ้น เจ้าเล่ห์ และโดดเดี่ยวมากขึ้น
สิ่งมีชีวิตอันเดดที่อยู่ตรงหน้าฉันดูราวกับว่าแม้แต่สายลมเบา ๆ ก็สามารถพัดพาพวกมันไปได้ เป็นไปได้ว่าพวกเขายังคงไม่บุบสลายเพียงเพราะสภาพแวดล้อมนี้ให้ความคุ้มครองเพียงพอ
ย้อนกลับไปในสมัยก่อน ผู้พิทักษ์อันเดดเหล่านี้อาจยังสามารถกลั่นแกล้งโจรเก็บศพบางคนที่มีพลังไม่มากนัก อย่างไรก็ตาม Undead เหล่านี้ไร้ความหมายโดยสิ้นเชิงต่อหน้า Undead Mage อย่างฉัน
ฉันใช้เวทย์มนตร์อันเดดระดับต่ำ และควบคุมอันเดดไร้นายเหล่านี้ได้อย่างง่ายดาย
ฉันดึงเอาความทรงจำของพวกเขาออกมาจากเศษวิญญาณของพวกเขาโดยตรง ฉันขมวดคิ้วกับสิ่งที่ได้เรียนรู้
“อันเดดที่เก่าแก่ที่สุดที่นี่มีอายุน้อยกว่า 1,000 ปี ไม่เพียงแค่นั้น มันคลานออกมาจากกระดูกที่เหลืออยู่เหล่านี้ สถานที่นี้เป็นซากปรักหักพังในตอนนั้น หลังจากนั้นสถานที่แห่งนี้ก็ยิ่งถูกซ่อนมากขึ้นเนื่องจากการเคลื่อนตัวของเปลือกโลก เนื่องจากที่นี่ไม่มีสมบัติให้ค้นหา จึงไม่มีใครมาเลย”
ฉันอยากจะพบกับมังกรโครงกระดูกอมตะที่ขวางทางฉันมากกว่าสถานการณ์ปัจจุบันนี้… ถ้าฉันต้องค้นหาซากปรักหักพังนี้อย่างช้าๆ ฉันควรมองนานแค่ไหน? ฉันอาจไม่พบอะไรเลยในตอนท้าย
ถึงกระนั้นฉันก็ไม่อยากหันหลังกลับและจากไปแบบนี้
“ฉันได้กลิ่นของสิ่งมีชีวิต ใครกล้ารบกวนการพักผ่อนของ Grinka อันงดงาม”
ทันใดนั้นเสียงคำรามโกรธก็ดังขึ้นจากทิศทางของพระราชวัง นี่เป็นเสียงคำรามของวิญญาณที่มีเพียงอันเดดระดับสูงเท่านั้นที่สามารถใช้ได้ พิจารณาจากความยาวคลื่นเวทย์มนตร์และความจริงที่ว่ามันถูกพูดด้วยภาษามังกร เห็นได้ชัดว่ามันคือมังกรกระดูก?
ในไม่ช้า ผีมังกรก็บินออกมาจากพระราชวัง อย่างไรก็ตาม มันเป็นเพียงมังกรตัวเล็กที่มีความยาวน้อยกว่าห้าเมตร มันไม่ได้อยู่ในระดับมาตรฐานของมังกรทารกด้วยซ้ำ แม้ว่าเสียงของมันจะมาถึงผมก่อนหน้านั้นแล้วก็ตาม
“ความสามารถในการ jinxing ของฉันมีประโยชน์เพียงครั้งเดียว…”
สองนาทีต่อมา มังกรผีที่คำรามใส่ฉันตอนนี้จับหัวของมันแล้วยื่นมาที่ฉัน ฉันทำ "คำขอที่เป็นมิตร" และเขา "กระตือรือร้นและเป็นมิตร" แนะนำสถานการณ์เกี่ยวกับซากปรักหักพังนี้ให้ฉันฟัง
“ฉันกำลังมองหากระจก มันเป็นสิ่งที่แวววาว เป็นสิ่งที่แวววาวที่สามารถสะท้อนวัตถุอื่นได้?”
กลายเป็นว่าผีมังกรตัวเล็กนี้ไม่รู้ด้วยซ้ำว่ากระจกคืออะไร แต่ต้องขอบคุณ "ความช่วยเหลือที่เป็นมิตร" ของฉัน ในไม่ช้าเขาก็จำบางสิ่งได้
“ฉันคิดว่าฉันเห็นอะไรแบบนั้นมานานแล้ว แต่มันยากเกินไปสำหรับฉันที่จะกัด ฉันจึงโยนมันทิ้งไปที่ไหนสักแห่ง ฉันจำไม่ได้ว่าฉันโยนมันไปที่ไหน แต่มันควรจะอยู่ที่ไหนสักแห่งที่นี่”
เมื่อเห็นว่ามังกรผีตัวนี้โง่เขลาเพียงใด ฉันก็อดที่จะโกรธไม่ได้
ถ้าฉันพยายามดึงความทรงจำของเขาออกมา มันจะไม่มีประโยชน์มากถ้าเขาจำได้ไม่ชัดเจน ฉันไม่ได้ตั้งใจที่จะค้นหาความทรงจำหลายร้อยปีจากมังกรผีโง่เขลานี้อย่างช้าๆ
ในกรณีนั้น…
“มังกรตัวนี้ยังมีประโยชน์อยู่บ้าง อย่างน้อยที่สุด เขาได้แสดงหลักฐานว่ากระจกวิเศษมีความทนทานสูง ในกรณีนี้ทุกคนเริ่มทำงาน คุณต้องหากระจกนั่นให้ฉัน แม้ว่าคุณจะต้องขุดมันทั้งหลังก็ตาม”
คนงานโครงกระดูกหลายคนเริ่มลุกขึ้นขณะที่พวกเขาหยิบพลั่วและอาวุธต่างๆ ที่ทิ้งไว้ที่นี่เพื่อเริ่มขุดสมบัติด้วย
ฉันกังวลว่าพวกมันจะไม่พอ ฉันเลยเรียกกลุ่มสัตว์ประหลาดของฉันเองมาช่วยขุด
ในฐานะนักขุดหลุมฝังศพผู้ช่ำชอง… อะแฮ่ม นักผจญภัย ฉันเคยค้นหาซากปรักหักพังอื่นๆ มาก่อน ฉันสามารถรับประกันกับคุณได้ว่าสมบัติจะไม่เหมือนในวิดีโอเกม รอคุณอยู่ในหีบสมบัติ หรือหล่นถ้าคุณฆ่าสัตว์ประหลาดบางชนิด
อะไรก็ตามที่มีปฏิกิริยาเวทย์มนตร์อันทรงพลังซึ่งเห็นได้ชัดว่าเป็นสิ่งที่ดีมักจะเป็นรายการต้องสาปหรือกับดัก คงไม่มีใครโง่พอที่จะแบกทุกสิ่งที่พวกเขามีค่าไว้กับตัว เป็นเรื่องปกติที่แม้แต่สัตว์ประหลาดที่มีสติปัญญาต่ำก็ยังรู้วิธีปลอมแปลงสมบัติที่สะสมไว้และวางกับดัก
หากไม่มีความสามารถในการประเมินในระดับหนึ่ง เป็นเรื่องปกติที่จะถือว่าสิ่งประดิษฐ์ล้ำค่าที่อยู่ตรงหน้าคุณเป็นเพียงเศษเหล็ก ฉันเคยเห็นสามเณรนับไม่ถ้วนที่ถือว่าดาบทองแดงเคลือบทองเป็นสมบัติมาก่อน แม้ว่าจะมีผู้โชคดีที่สามารถหาอุปกรณ์เทพได้ในร้านค้าแบบสุ่มเหมือนในเรื่องราว แต่สิ่งที่จำเป็นสำหรับเรื่องนี้ก็คือมีคนงี่เง่าที่มองอุปกรณ์เทพเหมือนขยะและขายมันทิ้งไปตั้งแต่แรก
แม้ว่า 99% ของเรื่องราวดังกล่าวจะมาจากพ่อค้าที่พยายามหลอกลวงมือใหม่ แต่ก็มีตัวอย่างจริงอยู่สองสามตัวอย่าง ไม่ใช่ว่าทุกทีมนักผจญภัยจะมีผู้ประเมินที่มีประสบการณ์อยู่แล้ว หากทีมนักผจญภัยได้รับของมีค่าด้วยวิธีการที่ไม่เหมาะสม โดยเฉพาะอย่างยิ่งหากพวกเขาได้ปล้นหลุมฝังศพของขุนนางบางคน พวกเขาจะพึงพอใจมากกว่าที่สามารถขายของที่ขโมยมาได้อย่างปลอดภัย เป็นเรื่องปกติที่พวกเขาจะขายสิ่งมีค่าของพวกเขาในราคาที่ต่ำกว่ามูลค่าที่มีมูลค่าจริงๆ
“นี่หมายความว่าคุณเคยโชคดีมาก่อนเหรอ? คุณจัดการซื้อของที่น่าอัศจรรย์ในราคาถูกจริง ๆ เหรอ” Harloys ค่อนข้างประหลาดใจกับสิ่งที่ฉันเพิ่งพูดถึง
“ไม่ แต่ฉันเคยเห็นคนอื่นมีโชคเช่นนี้ ตัวอย่างเช่น Karwenz สองครั้ง และ Adam สองครั้ง…”
ฉันรู้สึกเหมือนโลกนี้ไม่ยุติธรรมมากขึ้นเรื่อยๆ เหตุใดผู้ที่มีสติปัญญาต่ำจึงโชคดีเสมอ? ฉันตรวจสอบและตรวจสอบทุกรายการที่ฉันเจออย่างชัดเจน แต่ฉันไม่เคยโชคดีขนาดนี้มาก่อนที่จะเจอของดี ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไม...
“กลับมาที่ Sulphur Mountain City ฉันเปิดร้านของตัวเอง ฉันเชี่ยวชาญในการขาย 'สินค้ารั้วที่ยังไม่ถูกระบุ' 'สิ่งประดิษฐ์ที่เก็บได้ในสุสานใต้ดิน' และอื่น ๆ ในราคา 500 เหรียญเงินต่อชิ้น ธุรกิจค่อนข้างดีในตอนแรก”
“…คุณยังทำกำไรระยะยาวได้ด้วยธุรกิจไร้สาระแบบนี้อีกเหรอ? คุณต้องจัดการหน้าม้าที่ 'ชนะ' รายการที่ดี "
“ความสามารถในการปลอมแปลงทางโบราณคดีของฉันยังค่อนข้างดี ฉันยังขายขยะแบบสุ่มทั้งหมดที่ระบบมอบให้ฉัน…”
Harloys ส่ายหัวขณะที่เดาว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป “งั้นนายคงโดนเปิดโปงทำให้ธุรกิจพังสินะ?”
"…เลขที่. แม้ว่าฉันจะปิดตัวลงในภายหลัง แต่ก็ไม่ใช่เพราะฉันถูกเปิดเผย”
"แล้วไง? คุณเบื่อไหม”
“…ฉันพลาดอุปกรณ์เทพไปโดยไม่ได้ตั้งใจและขายมันออกไปในราคา 500 เหรียญเงิน ฉันสูญเสียเงินจำนวนมากและร้องไห้มากจนทนทำธุรกิจนั้นไม่ได้อีกต่อไป”
“ด้วยบุคลิกของคุณ คุณไม่ได้พยายามที่จะเอามันกลับมาจริง ๆ เหรอ? โอ้ ฉันเข้าใจแล้ว ต้องเป็นอดัมแน่ๆ ที่ซื้ออุปกรณ์เทพจากคุณ?”
ฉันพยักหน้าด้วยหัวใจที่หนักอึ้ง นี่เป็นความทรงจำอันมืดมนของฉัน ด้วยการทำธุรกรรมครั้งนั้น ฉันได้สูญเสียเงินที่มีศักยภาพมากกว่าที่ฉันจะได้รับใน 10 ปี นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันไม่เคยเปิดร้านอีกเลย
Harloys และฉันยังคงคุยกันเพื่อให้เวลาผ่านไป
อันเดดระดับต่ำกำลังค้นหากระจกวิเศษให้ฉัน อย่างไรก็ตาม ไม่ทราบว่าพวกเขาจะสามารถค้นพบมันได้เมื่อใด
“ชิ้นส่วนที่สามารถสะท้อนแสงได้” “หินที่แข็งแกร่งมาก” ฉันสั่งอันเดดระดับต่ำอย่างหยาบๆ ให้ค้นหาวัตถุดังกล่าว เนื่องจากพวกมันไม่สามารถเข้าใจคำสั่งที่ซับซ้อนกว่านี้ได้ ตอนนี้ทหารโครงกระดูกเริ่มนำหินรูปร่างแปลกๆ มาให้ฉันแล้ว ดูเหมือนว่าจะใช้เวลาสักครู่
จะใช้เวลาหนึ่งปีหรือไม่? หรืออาจจะหกเดือน? ในที่สุดเทพเจ้าแห่งโชคลาภก็ต้องสงสารฉันสักครั้ง หลังจากที่กองหินรูปร่างต่างๆ ไว้ข้างหน้าฉันจนมากพอที่จะสร้างภูเขาเล็กๆ ได้ ไม่ถึงหนึ่งสัปดาห์ต่อมา คนงานโครงกระดูกที่เกือบจะพังทลายก็สามารถนำกระจกวิเศษมาให้ฉันได้