ผู้แปล:imperfectluck บรรณาธิการ:Kurisu
“เมื่อต้องต่อสู้กับพวกอันเดด โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับภัยพิบัติอันเดดที่นำโดยอันเดดลอร์ด คุณจะไม่มีวันทำตามสิ่งที่เรียกว่า “สามัญสำนึก” ในสงครามได้ ผีดิบสามารถซุ่มโจมตีคุณได้อย่างง่ายดายในเวลาและสถานที่ที่ไม่คาดคิด ทะเลและแม่น้ำเป็นที่พรางตัวตามธรรมชาติของซอมบี้ ภูเขาหิมะที่ไม่มีชีวิตสามารถผ่านไปได้นั้นไม่ใช่อุปสรรคสำหรับพวกอันเดด แม้แต่พายุทรายที่ทรงพลังในทะเลทรายก็ยังทำหน้าที่ขัดขวางศัตรูของ Undead เท่านั้น เฮ้อ ทั้งหมดนี้ถูกต้องมาก”
“นักยุทธศาสตร์ทางทหารคนใดพูดเช่นนี้?” ฮาร์ลอยส์ถาม
“ใช่ โรแลนด์ มิสต์ นักยุทธศาสตร์การทหารที่น่าทึ่ง ฉันอ้างอิงตัวเองจากไดอารี่อายุ 300 ปีของฉัน”
ตอนนี้พวกเรายังอยู่ในแดนมนุษย์ ดูเหมือนว่าไม่เพียงแค่การเคลื่อนไหวของเราเท่านั้นที่เปิดเผย ศัตรูที่ยังไม่ตายยังได้เตรียมกับดักไว้ให้เราด้วย
ฉันได้ยินเสียงกรีดร้องอยู่ข้างๆ ฉัน นักเวทย์ที่ถอดเสื้อผ้าและรองเท้าเพราะฝนตกอยู่ในความตื่นตระหนก เป็นที่เข้าใจได้ว่าคนอื่นๆ คงจะตื่นตระหนก เพราะการถูกศัตรูซุ่มโจมตีอย่างกระทันหันระหว่างที่ฝนตกหนักย่อมไม่ดีแน่
อย่างไรก็ตาม มีเพียง Harloys และตัวฉันเท่านั้นที่ยังคงดื่มกาแฟของเราอย่างเฉยเมยในขณะที่พูดคุยกัน เราไม่ได้ตั้งใจจะลงจากรถม้าที่แสนสบาย
นี่ไม่ใช่เพราะเรามั่นใจว่าจะไม่ได้รับบาดเจ็บใดๆ ระหว่างการซุ่มโจมตีโดยซอมบี้ แต่เป็นเพราะเราได้กำหนดกำลังทหารของศัตรูแล้ว เนื่องจากเราเป็นหนึ่งในนักเวทผีดิบเพียงไม่กี่ตัวที่นี่
ไม่ว่าอันเดดจะหลอกความรู้สึกของเราและหน่วยสอดแนมได้อย่างไร เมื่ออันเดดเริ่มการซุ่มโจมตีจริง ๆ มันคงเป็นไปไม่ได้สำหรับพวกมันที่จะปกปิดกองกำลังของพวกเขาอีกต่อไป คงเป็นไปไม่ได้ที่อันเดดระดับต่ำจะซ่อนตัวจากประสาทสัมผัสของจักรพรรดิอันเดด เนื่องจาก Undead ระดับสูงจะเชื่อมต่อกับ Undead ระดับต่ำผ่านทางวิญญาณเพื่อออกคำสั่ง มันเป็นความสามารถพื้นฐานสำหรับ Undead Emperor ที่จะมีความสามารถในการตามรอยและกำหนดระดับพลังโดยรวมของกองกำลัง Undead ของศัตรู .
Undead Lord จะต้องใช้ตาข่ายวิญญาณในการออกคำสั่งเมื่อการต่อสู้เริ่มต้นขึ้น นั่นจะเปิดเผยตำแหน่งของพวกเขาทันที
แน่นอนว่า Undead Lord สามารถเลือกที่จะปกปิดตัวเองได้ แต่นั่นจะลดพลังโจมตีของกองทัพ Undead ลงอย่างมากเนื่องจากไม่มีใครควบคุมมัน
“ทั้งหมดหก Undead Lords สามคนอยู่บนอากาศ สองคนตามมาข้างหลัง และมีเพียงหนึ่งคนที่นำหน้า จำนวนอันเดดน้อยกว่า 20,000 มากกว่า 70% เป็นโครงกระดูกและผีปอบที่เพิ่งกลายเป็นผีดิบ ไม่ชัดเจนเกินไปหรือว่านี่เป็นเพียงการซักถามเท่านั้น”
จำนวนของ Undead ค่อนข้างน่ากลัวเสมอ สปีชีส์อื่นจะโจมตีด้วยทุกสิ่งที่พวกเขามีหากพวกเขาสามารถจัดการกองทัพ 100,000 หรือ 1,000,000 ได้ ในขณะเดียวกัน พวกอันเดดสามารถยกกองทัพหลายสิบล้านได้อย่างง่ายดาย
อย่างไรก็ตาม ข้อเสียคือประเภทกองกำลังพื้นฐานของ Undead นั้นอ่อนแอมาก ทะเลโครงกระดูกที่ไม่มีผู้บัญชาการระดับกลางคงไม่มีอะไรมากไปกว่าอาหารสัตว์ปืนใหญ่บริสุทธิ์ที่สามารถใช้เพื่อพยายามลดความแข็งแกร่งและมานาของศัตรูเท่านั้น ต้องใช้ข้อได้เปรียบมากกว่า 10 เท่าสำหรับทะเลโครงกระดูกเพื่อให้สามารถเอาชนะกองทัพของเผ่าพันธุ์อื่นได้
“…สายฝนกระทบประสาทสัมผัสของคุณ ยังมีอีกหนึ่งที่อยู่ใต้ดิน”
ฉันขำเมื่อได้ยิน Harloys พูดแบบนี้ ฉันสัมผัสได้ถึง Undead Lord เมื่อนานมาแล้ว แต่ไม่ได้นับว่ามันเป็นศัตรู
“นั่นอาจเป็นแมงมุมอุโมงค์อันเดดหรืออะไรทำนองนั้น แม้ว่าการฝังตัวเองและรอให้ใครสักคนมาซุ่มโจมตีด้านบนจะเป็นกลยุทธ์ที่ดี แต่ฉันคิดว่าแมงมุมตัวนี้โชคไม่ค่อยดีนัก…”
Harloys ยังคงรู้สึกสงสัยเกี่ยวกับแมงมุมต่อไปเมื่อเธอได้ยินคำพูดของฉัน จากนั้นเธอก็ถอนหายใจเล็กน้อย
แมงมุมผีดิบซ่อนตัวอยู่ใต้ดินไม่ไกลจากเรา ในที่ที่อัศวินมังกรหลวงเพิ่งเดินผ่านไป หลุมที่แมงมุมอุโมงค์อันเดดขุดไว้ถูกทหารกระทืบจนเต็ม ยิ่งไปกว่านั้น ฝนและโคลนยังถมเต็มหลุม ตามด้วยการเดินขบวนของอัศวินที่เหมือนรถจักรไอน้ำ ตอนนี้แมงมุม Undead Lord น่าจะติดอยู่ใต้ดินอย่างสมบูรณ์แล้ว
ทำไมเรารู้เรื่องทั้งหมดนี้?
“ช่างเป็นรุ่นน้องที่ขี้ขลาด เขาเริ่มตะโกนเพื่อช่วยเขาก่อนที่การต่อสู้จะเริ่มขึ้น”
ฉันสัมผัสได้ถึงเสียงตะโกนของเขาผ่านความยาวคลื่นการสื่อสารวิญญาณอันเดดแบบพิเศษ แมงมุมอุโมงค์ Undead Lord ตัวนี้ร้องอย่างน่าสมเพชให้ได้รับการช่วยเหลือหลังจากถูกบดอัดลงกับพื้น เขาอาจไม่คาดคิดมาก่อนว่าการขุดหลุมเพื่อซ่อนตัวจะส่งผลให้ขบวนอัศวินรถจักรไอน้ำเดินขบวนมาหาเขา ไม่เพียงแค่นั้น เขาต้องรอให้พันธมิตรอันเดดล้อมมนุษย์เสียก่อน ดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงแบกรับความเจ็บปวดของอัศวินจำนวนนับไม่ถ้วนที่เดินบนหัวของเขา
ความรู้สึกของเขาอาจค่อนข้างซับซ้อนในตอนนั้น
แม้ว่าการต่อสู้ได้เริ่มขึ้นแล้ว แต่เราก็ยังคงมีช่วงเวลาที่ง่ายดาย
ฝนตกหนักเกินไป เสียงฝนกระทบพื้นสามารถได้ยินได้ทุกที่ นอกจากเสียงระเบิดเป็นครั้งคราว ฉันไม่ได้ยินแม้แต่เสียงอาวุธกระทบกันหรือผู้บัญชาการตะโกนว่าควรจะอยู่ที่นั่น
ฝนตกหนักมากจนบดบังการมองเห็นและเสียงทั้งหมด ผู้บัญชาการไม่สามารถพึ่งพาได้ในเวลานั้น เนื่องจากไม่ได้ยินคำสั่งของพวกเขา ระดับความสามารถของทหารแต่ละคนจะมีความสำคัญที่สุดที่นี่
ในแง่หนึ่ง นับว่าโชคดีทีเดียวที่ศัตรูของเราที่นี่เป็นพวกอันเดด นี่หมายความว่ามันค่อนข้างง่ายที่จะแยกศัตรูออกจากพันธมิตร มิฉะนั้นการยิงที่เป็นมิตรจะเป็นไปได้ทีเดียว อีกอย่าง ศัตรูที่ไม่ใช่อันเดดคงไม่เลือกเวลาแบบนี้เพื่อเริ่มโจมตี
ด้วยทัศนวิสัยและการได้ยินที่ได้รับผลกระทบอย่างหนักจากฝน ระบบสั่งการใดๆ ก็ไร้ประโยชน์ แม้แต่กองทัพที่มีการจัดการดีที่สุดก็ยังถูกลดบทบาทให้เป็นเพียงบุคคลที่ต่อสู้เพื่อตนเอง
ในขณะเดียวกัน Undead ส่วนใหญ่ไม่จำเป็นต้องใช้ประสาทสัมผัสทั้งห้าเพื่อสัมผัสโลกรอบตัว ระบบคำสั่งของพวกเขาใช้การสื่อสารด้วยจิตวิญญาณ ซึ่งจะไม่ได้รับผลกระทบจากฝนที่ตกลงมาอย่างหนักเลย
ฉันรู้สึกได้ว่าอัศวินมังกรที่อยู่แนวหน้ากำลังปะทะกับกองทัพผีดิบ อย่างไรก็ตาม ฝนที่ตกลงมาอย่างหนักได้ปิดกั้นประสาทสัมผัสทั้งหมดของฉัน ฉันจะต้องเข้าใกล้เพื่อยืนยันสถานการณ์หรือรอผลอย่างอดทน
การต่อสู้ที่ "ไร้เสียง" กำลังดำเนินอยู่ ภายในรถม้าสุดหรูที่เราอยู่นั้น บรรดาอาร์คเมจต่างก็ชำเลืองมองซึ่งกันและกัน แต่สุดท้ายก็ตัดสินใจนั่งลง ไม่ใช่พวกเราคนเดียวที่ตัดสินใจออกเดินทางด้วยตัวเองเพื่อสนับสนุนการต่อสู้
ฝนที่ตกหนักจะค่อนข้างยากสำหรับนักเวทย์เช่นกัน นักเวทย์อาจทำผิดพลาดในการร่ายเวทย์ สิ่งสำคัญที่สุดคือเนื่องจากประสาทสัมผัสของนักเวทย์ถูกขัดขวางอย่างมาก นักเวทย์จะตกอยู่ในอันตรายมากขึ้นจากการถูกโจมตีโดยไม่คาดคิด
ความกังวลเกี่ยวกับนักฆ่าในช่วงฝนตกเป็นเรื่องหนึ่ง แต่เหตุผลพื้นฐานก็คือนักเวทย์ไม่ต้องการเสี่ยงชีวิตเพื่อเห็นแก่จักรวรรดิบาร์ดี
ทุกประเทศจะมีวิธีการใช้นักเวทย์ในแบบของตัวเอง แต่ในสถานการณ์ปกติ นักเวทย์ไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของกองทัพ แม้ว่านักเวทย์จะมีหน้าที่เป็นผู้นำกองทัพในนาม แต่นายทหารที่แท้จริงก็ยังได้รับมอบหมายให้ดูแลกองทัพ
เมื่อจำเป็นต้องได้รับความช่วยเหลือทางเวทมนตร์เท่านั้น กองทัพจึงจะออกคำร้องขอความช่วยเหลือได้ สิ่งนี้แสดงให้เห็นว่าใครถือไพ่เหนือกว่าในความสัมพันธ์นี้
นักเวทย์และฉันต่างก็เป็นกองทัพแขก การโจมตีโดยที่กองกำลังหลักไม่ร้องขอจะทำลายกฎที่ไม่ได้เขียนไว้ของการสู้รบของพันธมิตร
อาจต้องใช้คำเชิญส่วนตัวจาก Bardi เพื่อให้ผู้วิเศษเหล่านี้โจมตีในตอนนี้ อย่างไรก็ตาม บาร์ดีไม่ได้ส่งใครมาที่นี่เลย มีแนวโน้มว่า Bardi Emperor Halent ไม่ต้องการที่จะเสียหน้าด้วยการขอให้พันธมิตรของเขาช่วยในตอนนี้
การต่อสู้ที่วุ่นวายด้านนอกยังคงดำเนินต่อไป ฉันยังคงพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อรับรู้สถานการณ์ข้างนอก ขณะที่อาร์คเมจยังคงเล่นกับสิ่งที่พวกเขาทำก่อนหน้านี้
แต่คราวนี้พวกเขาสวมเสื้อคลุมนักเวทย์อย่างเชื่อฟังและหยิบไม้เท้าขึ้นมา เตรียมพร้อมสำหรับการต่อสู้ที่อาจเกิดขึ้นได้ทุกเมื่อ
“อันเดดลอร์ดตายแล้ว”
ทันใดนั้นฉันก็รู้สึกว่า Undead Lord การ์กอยล์บนท้องฟ้าไม่มีชีวิตอยู่อีกต่อไปหลังจากการระเบิดทางเวทย์มนตร์
"ลมหายใจของมังกร? มันเป็นแค่กลุ่มโครงกระดูก แต่บาร์ดีได้ส่งอัศวินมังกรออกไปหลายตัวแล้ว?”
ฉันค่อนข้างกังวลเมื่อมองดูฝนที่ตกลงมาอย่างหนักข้างนอก ถ้าไม่ใช่เรื่องบังเอิญที่พวกอันเดดเลือกเวลาดังกล่าวเพื่อซุ่มโจมตีเรา ก็น่าจะมีปัญหาใหญ่ตามมาแน่ๆ