แปลโดยอีฟ
เรียบเรียงโดย คาร่า
หลังจากสามารถล่องเรือได้อย่างปลอดภัยตลอดคืนบนเรือ เขาตัวสั่นด้วยความกังวลใจ ทันทีที่พวกเขาขึ้นฝั่ง ซ่งซวนเหอก็เริ่มกิจวัตรการไปทำงานตั้งแต่ 9 โมงเช้าถึงตี 5 ในการทำงาน เขาจะหลีกเลี่ยงเซียว หยวนมู่อย่างรอบคอบ เมื่อเขาเลิกงาน เขาจะตรงกลับไปที่ซ่งเรสซิเดนซ์ ตารางงานของเขาตอนนี้เข้มงวดมาก
เมื่อเขานึกถึงคำพูดที่เซียว หยวนมู่บอกว่าเขาจะตรวจสอบ ซ่งซวนเหอรู้สึกว่าหนังศีรษะของเขามึนงง แม้ว่าเขาจะแน่ใจว่าเขาจะไม่โต้ตอบแม้ว่าเซียว หยวนมู่จะนั่งบนตักของเขาและยั่วยวนเขาก็ตาม แค่คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ก็ยังทำให้เขารู้สึกต่อต้าน นอกจากนี้ เขาไม่รู้ว่าเซียว หยวนมู่จะใช้วิธีอื่นเพื่อปลุกเร้าเขาหรือไม่
อย่างไรก็ตาม เขาไม่สามารถซ่อนตัวจากเขาได้ตลอดไป พล็อตยังคงต้องดำเนินต่อไปตามเวลาที่กำหนด แม้ว่าเขาต้องการที่จะหลีกเลี่ยงอีกฝ่ายต่อไป แต่เขาก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องเตรียมตัวเอง
การชุมนุมครั้งนี้เป็นงานเลี้ยงประจำปีสำหรับผู้ที่อยู่ในแวดวงซึ่งมีอำนาจและอิทธิพลในระดับหนึ่งอยู่แล้ว งานนี้ได้รับการพิจารณาทั้งเพื่อธุรกิจและเพื่อความบันเทิง คุณสามารถเข้ามาเพื่อขยายความสัมพันธ์ของคุณหรือเพื่อความสนุกสนาน
เป็นเพราะเหตุนี้ที่ผู้เข้าร่วมปาร์ตี้นี้มาจากทุกระดับของสังคม ไม่จำกัดเฉพาะบุคคลในแวดวงหรือกลุ่มอายุเดียวเท่านั้น ผู้เข้าร่วมคือ: รุ่นที่สองที่มีอำนาจอยู่แล้ว ผู้ซึ่งกำลังได้รับการสั่งสอนจากครอบครัวของพวกเขาให้รับช่วงต่อ และรวมถึงผู้ประกอบการรุ่นใหม่จำนวนมากที่เริ่มต้นบริษัทตั้งแต่เริ่มต้น สิ่งเดียวที่เหมือนกันคือพวกเขาส่วนใหญ่อายุต่ำกว่าสามสิบปี
เหตุผลที่ซุนจินเหรินปรากฏตัวในงานเลี้ยงนี้ นอกเหนือจากข้อเท็จจริงที่ว่าเขามีสิทธิ์แล้ว เป็นเพราะมีคนพาเขาไป เมื่อ Song Xuanhe เห็นเขาในวันนี้ เขาพบว่าคนที่พา Sun Jinren มาคือ Song Jiabao โดยไม่คาดคิด
ซ่งซวนเหอจำได้ว่าซ่งเจียเป่าเป็นคนบอกซุนจินเหรินถึงความสัมพันธ์ระหว่างเขากับเซียวหยวนมู่ เขายังเป็นคนยุยงให้ซุนจินเหรินพยายามวางมือจากเซียวหยวนมู่ การครุ่นคิดฉายผ่านดวงตาของซ่งซวนเหอ แม้ว่าซ่งเจียเป่าจะเกลียดเจ้าของเดิม แต่ด้วยเหตุผลบางอย่าง เขาไม่เคยทำอะไรกับเขาโดยตรง เขามักจะแสดงท่าทีต่อต้านเซียว หยวนมู่
อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ Song Xuanhe กังวลมากกว่าก็คือความจริงที่ว่า Sun Jinren ยังสามารถเข้าร่วมงานเลี้ยงนี้ได้แม้ว่าบริษัทของเขาจะเปลี่ยนมือไปแล้วก็ตาม เป็นอีกครั้งที่เขารับรู้ถึงความแข็งแกร่งของแผนการ
เซียว หยวนมู่ก็สังเกตเห็นซุนจินเหรินเช่นกัน แสงในดวงตาของเขากะพริบและสายตาของเขาจ้องมองไปที่ซ่งซวนเหออย่างรอบคอบ
ซ่งซวนเหอไม่ได้สังเกตเห็นการจ้องมองของเขา เขาเงยหน้าขึ้นและเผชิญหน้ากับซ่งเจียเป่าซึ่งกำลังเดินผ่านไป มุมริมฝีปากของเขายกขึ้น “ลูกพี่ลูกน้อง ฉันไม่ได้คาดคิดมาก่อนว่าคุณจะมา ฉันได้ยินมาว่าพี่ชายของฉันไม่ว่าง คุณต้องได้รับคำเชิญของเขา”
เมื่อเขาได้ยินซ่งซวนเหอบอกเป็นนัยทางอ้อมว่าเขาไม่มีสิทธิ์เข้าร่วมงานเลี้ยงนี้ สีหน้าของซ่งเจียเป่าเปลี่ยนไปเล็กน้อย รอยยิ้มเย็นชาปรากฏบนริมฝีปากของเขา “คุณไม่ต้องกังวลว่าฉันจะมาอย่างไร ฉันแค่อยากจะบอกคุณว่าคุณลุงไม่มีความสุขกับความสัมพันธ์ในปัจจุบันของคุณจริงๆ เขาหวังว่าคุณจะมีรูปร่างขึ้น”
ซ่งซวนเหอยิ้มเช่นกัน “คุณไปขอคำเชิญจากพี่ชายของฉันในเรื่องเล็กๆ น้อยๆ นี้โดยเฉพาะใช่ไหม เขาอาจจะบอกเรื่องนี้กับพ่อบ้านของเราก็ได้ ไม่จำเป็นต้องสร้างปัญหาให้กับลูกพี่ลูกน้อง”
ซ่งเจียเป่าจ้องมองเขาอย่างเย็นชา สายตาของเขาจับจ้องไปที่ซ่งซวนเหอและเซียวหยวนมู่ซึ่งอดีตเคยจับมือกัน จากนั้นเขาก็หัวเราะเยาะ “คุณต้องชอบแฟนตัวน้อยของคุณคนนี้แน่ๆ การพาเขาไปงานสำคัญๆ แบบนี้เป็นเรื่องหนึ่ง แต่คุณผู้ชายสองคนต้องจับมือกันแน่นขนาดนี้เลยเหรอ? แต่ใครจะรู้ว่าคุณสองคนจะรักกันได้นานแค่ไหน”
ขนตาของซ่งซวนเหอสั่นเล็กน้อย เขามองไปที่ซุนจินเหรินซึ่งยืนอยู่ข้างหลังซ่งเจียเป่า “ฉันไม่คิดว่าจะเจอบอสซันที่นี่เหมือนกัน ปัญหากับบริษัทของ Boss Sun ได้รับการแก้ไขแล้วหรือยัง?”
ซุนจินเหรินไม่คิดว่าซ่งซวนเหอจะพูดกับเขาในทันใด เขาชำเลืองมองเซียว หยวนมูโดยไม่รู้ตัว ซึ่งทำให้เขารู้สึกหวาดกลัว แม้ว่าเขาจะพิจารณาแล้วว่าบุคคลที่ซื้อกิจการบริษัทของเขาและกลายเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่ที่สุดนั้นไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆ กับเซียว หยวนมู่ แต่สัญชาตญาณของเขาบอกเขาว่าเซียว หยวนมู่ยังคงมีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้อย่างแน่นอน
สิ่งเดียวที่ทำให้เขางงงวยคือเขาไม่เคยเห็นเซียว หยวนมู่มาก่อนการล่องเรือ นับประสาอะไรกับทำให้เขาขุ่นเคืองใจ การซื้อบริษัทไม่ใช่สิ่งที่จะทำได้ในคืนเดียว และกรณีนี้ก็ไม่มีข้อยกเว้น แม้ว่าการล่องเรือจะระเบิดในคืนนั้น และบริษัทของเขาก็เปลี่ยนมือในวันรุ่งขึ้น แต่พวกเขาก็พบว่ามีใครบางคนเริ่มซื้อหุ้นของ Jinren เมื่อกว่าหนึ่งเดือนก่อน
เขาแน่ใจว่าเขาไม่ได้ทำให้เซียว หยวนมู่ขุ่นเคืองมากว่าหนึ่งเดือนแล้ว ดังนั้นเหตุผลใดที่อีกฝ่ายต้องหมายตาเขาที่บริษัทของเขา?
ยิ่งคิดก็ยิ่งกลัว ยิ่งไม่เข้าใจ แต่เมื่อเขานึกถึงสิ่งที่ซ่งฉียี่สัญญากับเขา ความวิตกของเขาไม่สามารถเอาชนะธุรกิจที่เขาเพียรสร้างได้ ตราบใดที่เขาทำลายความสัมพันธ์ระหว่างซ่งซวนเหอและเซียวหยวนมู่ ซ่งฉียี่ก็จะมอบหุ้นจินเหรินที่เขาเป็นเจ้าของให้เขา หลังจากนั้น เขาจะต้องได้รับหุ้นเพิ่มอีกสองสามหุ้นก่อนที่เขาจะสามารถกลับมาเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่ที่สุดได้
นี่คือเหตุผลที่เขาจะเดิมพันทั้งหมด
ซุนจินเหรินฝืนยิ้ม “เอ้อเชา คุณหล่อขึ้นอีกหลังจากไม่ได้เจอกันสองสามวัน”
ซ่งซวนเหอเลิกคิ้ว “หลังจากไม่ได้เจอคุณสองสามวัน ดูเหมือนคุณจะผอมลงนะ”
“ฉันควรจะลดน้ำหนัก” ซุนจินเหรินหัวเราะกลวงๆ “เอ้อเชา ถ้าไม่มีอะไรที่ท่านต้องการ ข้าขอลาไปก่อน”
Song Xuanhe ชำเลืองมอง Song Jiabao ซึ่งกำลังคิดว่าใครจะรู้อะไรและพยักหน้า เขามองดูซุนจินเหรินจากไป
“ดูเหมือนคุณจะให้ความสนใจซุนจินเหรินมาก”
เสียงของ Xiao Yuanmu ดังขึ้นในหูของเขา วินาทีที่ซ่งซวนเหอสบตาอีกฝ่ายโดยไม่ได้ตั้งใจ สีหน้าของเขาดูไม่เป็นธรรมชาติในเสี้ยววินาที แต่หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็สงบสติอารมณ์ได้อีกครั้ง “เขาไม่ควรมาที่นี่ด้วยสถานะปัจจุบันของเขา ฉันสงสัยว่าซ่งเจียเป่าพาเขามาที่นี่เพื่ออะไร”
“ตราบใดที่เขามีแรงจูงใจ คุณจะรู้เองเมื่อถึงเวลา” Xiao Yuanmu กล่าวอย่างเฉยเมย
ขณะที่เขาพูดเช่นนี้ เซียวหยวนมู่ก็ปล่อยมือของซ่งซวนเหอซึ่งเขาจับไว้ตั้งแต่พวกเขาเข้ามาในวิลล่าส่วนตัว จากนั้นเซียวหยวนมู่ก็ถอยห่างออกไปเล็กน้อย
มือของซ่งซวนเหอที่จับโดยมือที่แห้งและอบอุ่นของเซียวหยวนมู่ก็รู้สึกสดชื่น ตอนนี้หลังมือของเขารู้สึกเย็นเล็กน้อย
งานเลี้ยงเริ่มเวลาหกโมงเย็น เนื่องจากจัดขึ้นที่วิลล่าส่วนตัวของหนึ่งในสมาชิกผู้ก่อตั้งปาร์ตี้ พวกเขาจึงสามารถเข้าถึงวิลล่าทั้งหมดได้
มีทุกอย่างที่แขกต้องการ ตั้งแต่บาร์บีคิวในสวน ไปจนถึงนางแบบในชุดบิกินี่นอนอาบแดดริมสระน้ำอุ่น นอกจากนี้ยังมีสถานีชิมค็อกเทลที่ชั้นหนึ่งและห้องเงียบสงบบนชั้นสองสำหรับพูดคุยธุรกิจ
ตอนนี้เป็นเวลาใกล้จะแปดโมงเย็นแล้ว ท้องฟ้ามืดลงแล้ว อย่างไรก็ตามวิลล่ายังคงสว่างไสว สำหรับแขกที่นี่ งานเลี้ยงเพิ่งเริ่มต้น
ตามการแจ้งเตือนของระบบ ซ่งซวนเหอไปนั่งในห้องรับรองที่ชั้นหนึ่ง มีคนไม่มากนัก แขกส่วนใหญ่สนุกสนานกับคนอื่นๆ ดังนั้นด้านนี้จึงเงียบมาก
Xiao Yuanmu เย็นชาและขรึมเช่นเคย เขานั่งถัดจากซ่งซวนเหอ จ้องมองนิ้วของตัวเองที่เคาะขาของเขาเบาๆ ดูเหมือนว่าเขาจะคิดลึก แต่ในขณะเดียวกันก็ดูเหมือนว่าเขาไม่ได้คิดอะไรเลย
ซ่งซวนเหอเม้มริมฝีปาก เขารู้สึกเหมือนบรรยากาศในห้องนี้แปลกไป เขายังรู้สึกเช่นกัน แม้ว่าเซียว หยวนมู่จะดูไม่แตกต่างจากปกติ แต่ก็ยังมีบางอย่างผิดปกติเกี่ยวกับตัวเขา แต่ในไม่ช้าพล็อตก็จะเริ่มม้วน เขาไม่มีอารมณ์จะคิดมากเกี่ยวกับเรื่องนี้ เมื่อนึกถึงสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น เขายิ่งรู้สึกสูญเสียว่าจะพูดอะไรกับเซียว หยวนมู่
【ซุนจินเหรินกลับมาแล้ว เนื้อเรื่องจะดำเนินต่อไปตามที่กำหนด】
【นี่เป็นฉากสำคัญ】ระบบกล่าวว่า：【เมื่อบริษัทของ Sun Jinren เปลี่ยนมือ คุณถามคำถามฉัน ฉันเคยบอกคุณแล้วว่าโลกทุกใบมีกฎของตัวเองซึ่งอยู่ภายใต้การทำงาน กฎข้อหนึ่งคือเหตุการณ์สำคัญเกี่ยวกับชะตากรรมของตัวเอกจะต้องเกิดขึ้น แม้ว่าจะมีการเบี่ยงเบนไปบ้าง โลกก็จะแก้ไขสิ่งต่างๆ โดยอัตโนมัติเพื่อให้สิ่งต่างๆ ยังคงดำเนินไปในทิศทางเดียวกัน ดังนั้น คุณไม่จำเป็นต้องกังวล 】
ซ่งซวนเหอไม่กังวล จริงๆ แล้วเขายังมีความหวังลมๆ แล้งๆ ว่าฉากสำคัญนี้จะไม่เกิดขึ้น แต่เนื่องจากเป็นสิ่งที่ได้รับการแก้ไขแล้ว เขาจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากรออย่างเงียบๆ
"สิ่งที่คุณคิดเกี่ยวกับ?"
Xiao Yuanmu ได้เงยหน้าขึ้นมองไปยังจุดที่ไม่รู้จักในช่วงเวลาหนึ่ง ขาของเขาไขว้กัน และข้อศอกข้างหนึ่งงอ เจาะเข้าไปในที่วางแขนของโซฟา มืออีกข้างของเขาอยู่บนเข่าของเขาเอง นิ้วที่เคาะเบา ๆ ได้หยุดลงแล้ว เซียว หยวนมู่หันศีรษะไป นัยน์ตามืดมน เขาเพียงแค่ดูซ่งซวนเหอแบบนี้เงียบๆ
ดูเหมือนว่าเขากำลังรออะไรบางอย่างหรือมีความเข้าใจอย่างชัดเจนว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป
การคาดเดาปรากฏขึ้นอีกครั้งในหน้าอกของซ่งซวนเหอ เขาเม้มริมฝีปากจนเป็นเส้นตรงและพูดว่า “ฉันคิดว่าที่นี่น่าเบื่อเกินไป และบางทีเราน่าจะกลับบ้านก่อนเวลา”
นิ้วที่ขาของเซียว หยวนมู่ขยับเล็กน้อย เขานั่งตัวตรงขึ้นเล็กน้อย ดวงตาของเขาเข้มขึ้นและมืดลง เสียงเย็นสดชื่นของเขาลึกกว่าปกติ มันยากที่จะอ่านอะไรจากเสียงของเขา “คุณต้องการที่จะออกไป?”
“คุณ?” ซ่งซวนเหอสบตากับเซียวหยวนมู่ น้ำเสียงของเขาสงบ
เซียวหยวนหมู่ดูเหมือนจะแค่ถามว่า “ถ้าฉันอยากไป คุณจะไปตอนนี้เลยไหม”
ซ่งซวนเหอไม่ตอบทันที เขาเงียบไปสองสามวินาทีก่อนจะเปิดปากพูด อย่างไรก็ตาม ในขณะที่คำพูดกำลังจะออกจากปากของเขา เขาก็ได้ยินเสียงของซุนจินเหรินที่อยู่ข้างหลังเขา “ซ่งเอ๋อ ดังนั้นคุณจึงอยู่ที่นี่ สมบูรณ์แบบ. ฉันมีเรื่องจะคุยกับคุณ”
คำพูดนั้นเหมือนกันทุกประการ ทันใดนั้น ระลอกคลื่นก็เกิดขึ้นในดวงตาที่ยังคงปกติของเซียว หยวนมู่
อีฟ: *อ้าปากค้าง*
คาร่า: โอ้พระเจ้า! ตกลงมันเกิดขึ้น! ทุกคนใจเย็นๆ! Σ(っﾟДﾟ；)っ