ผู้แปล: Exodus Tales Editor: Exodus Tales
สองเมืองแยกเมือง Linyin ออกจากเมือง Baishi การเดินทางไม่ใช่เรื่องง่าย นี่เป็นเพราะอาณาเขตของเมือง Linyin ซึ่งอยู่ภายในผืนป่าขนาดใหญ่ที่แน่นขนัดและเต็มไปด้วยนักล่า และเนื่องจากมีผู้เล่นจำนวนมากขึ้นเรื่อย ๆ ที่ข้ามเกณฑ์เลเวล 40 จำนวนฮันเตอร์ในป่าก็เพิ่มขึ้นในแต่ละวันเช่นกัน เนื่องจากเป็นชั่วโมงเร่งด่วนที่เกมเมอร์ต้องออนไลน์ในเซิร์ฟเวอร์ในขณะนี้ การล้อมวงและกับดักมีอยู่มากมายในทุกย่างก้าว
เย่ เสี่ยวหวู่ ผู้มีความรู้เรื่องโลก VR มากกว่าใคร ๆ ในโลกนี้ สามารถใช้ประโยชน์จากสิ่งนี้ได้ในช่วงเวลาเช่นนี้ เขาอาจไม่รู้ว่าผู้เล่นของ Linyin City แบ่งป่าทั้งหมดอย่างไร แต่อย่างน้อยเขาก็รู้การกระจายของมอนสเตอร์ในทุกพื้นที่ในภูมิภาคนี้ ไม่ว่าผู้เล่นเหล่านี้จะวางกับดักยุ่งเหยิงแค่ไหน ก็ไม่มีทางที่พวกเขาจะวางกับดักไว้ในที่ที่ไม่มีมอนสเตอร์ จริงไหม?
ดังนั้น ด้วยการวนไปรอบๆ และอ้อม นักบวชระดับ 36 ที่โดดเดี่ยวสามารถเดินทางผ่านป่าได้โดยไม่ชนกับปัญหาใดๆ นี่เป็นครั้งที่สองที่ผู้เล่นประสบความสำเร็จในเมือง Linyin คนแรกที่ประสบความสำเร็จในเรื่องนี้ก็คือ Ye Xiaowu ซึ่งเขาทำสำเร็จด้วยตัวเองเมื่อเขากำลังหาทาง
เขาแน่ใจว่าได้เดินตามถนนสายหลักเมื่อออกจากป่า แม้ว่าเขาจะมีความรู้มากมาย แต่ก็ไม่มีทางที่เย่ เสี่ยวหวู่จะเปลี่ยนความจริงที่ว่าเขามีขาทารกได้ เวลาที่เขาไปถึงที่หมายก็ค่อนข้างจะสายแล้ว และเมื่อเทียบกับ Gu Fei ก็ออฟไลน์ไปนานแล้ว เย่ เสี่ยวหวู่ไม่ได้แวะที่อื่นและมุ่งตรงไปที่ค่ายทหารอัศวินทันทีที่เขาเข้าไปในเมือง
————————————————–
ข้างค่ายทหารอัศวินในเมืองไป๋ซี พระจันทร์สีเงินนั่งอยู่ที่ขั้นบันไดภายในค่ายทหารเพียงลำพัง กี่วันแล้วที่เขาติดอยู่ที่นี่? เขาจำตัวเลขที่แน่นอนไม่ได้ด้วยซ้ำ สิ่งที่เขารู้ก็คือเขาไม่เคยไปไกลจากค่ายทหารเลยสักครั้งนับตั้งแต่ที่เขาถูกสังหารระหว่างทางไปเมือง Linyin
ในวันแห่งโชคชะตานั้น Silver Moon พบว่า Dusky Cloud และคนของเขากำลังรอเขาอยู่ด้านนอกค่ายทหาร ดังนั้นเขาจะไม่รู้ได้อย่างไรว่าพวกเขาทั้งหมดตั้งใจจะทำอะไร! ซิลเวอร์มูนรู้แล้วว่ามีบางอย่างผิดปกติเมื่อเขาเห็นคนเหล่านั้นยืนอยู่ข้างหน้า หลังจากนั้น เมื่อเขาพยายามกระตุ้นให้ Oathless Sword และคนอื่นๆ ยืมมือเขา เขากลับรู้สึกเย็นชาและในไม่ช้าก็ได้รับแจ้งจากระบบ: [ผู้เล่นคนนี้ไม่รับข้อความจากใครก็ตามที่ไม่อยู่ในรายชื่อเพื่อนของเขา]
ซิลเวอร์มูนรู้สึกราวกับว่าเขาตกลงไปในหลุมลึกในขณะนั้น เมื่อสูญเสียมือช่วยเหลือไป เขาก็สงสัยว่าใครอีกบ้างที่เขาจะสามารถเกลี้ยกล่อมให้ช่วยเหลือเขาได้ หลังจากครุ่นคิดอย่างถี่ถ้วนเกี่ยวกับสถานการณ์ของเขาอีกครั้ง ซิลเวอร์มูนผู้เฉลียวฉลาดตระหนักได้อย่างรวดเร็วว่าเขาตกเป็นเหยื่อของกลอุบายของคนอื่น นอกจากนี้ แผนการนี้ค่อนข้างคดเคี้ยว มันไม่เพียงแค่ส่งเขาไปยังจุดเกิดเพื่อให้ Dusky Cloud ตั้งแค้มป์เขา ที่สำคัญกว่านั้น มันทำให้ความหวังในการหลบหนีหรือความช่วยเหลือสำหรับเขาพังทลายลงในกระบวนการนี้
หัวหน้าของ Traversing Four Seas ได้ลบเขาออกจากรายชื่อเพื่อน ซิลเวอร์มูนไม่มีความหวังในตัวชายคนนี้อีกต่อไป แต่สหายจากกลุ่มทหารรับจ้างของเขาล่ะ? แม้ว่าเขาจะละทิ้งคนเหล่านั้นด้วยความพยายามที่จะหลบหนีก่อน แต่ซิลเวอร์มูนก็ไม่มีใครให้หันไปหาเขา ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจที่จะทำให้ความภาคภูมิใจของเขาแข็งกระด้างและลองดูสักครั้ง ในท้ายที่สุด ก่อนที่เขาจะทันได้ส่งข้อความออกไป เขาก็ได้รับข้อความแจ้งหลายครั้งเมื่อสมาชิกแต่ละคนในกลุ่มทหารรับจ้างของเขาออกจากกลุ่ม โดยบางคนถึงกับแสดงความดูถูกเหยียดหยามและเลือกคำสบถก่อนจะจากไป ซิลเวอร์มูนกลายเป็นสมาชิกคนเดียวของกลุ่มทหารรับจ้างซิลเวอร์มูนในทันที เขาพยายามส่งข้อความถึงผู้เล่นเหล่านี้เป็นการส่วนตัว แต่เช่นเดียวกับที่เกิดขึ้นกับ Oathless Sword สิ่งที่เขาได้รับคือข้อความแจ้งจากระบบ: [ผู้เล่นคนนี้ไม่ยอมรับข้อความจากใครก็ตามที่ไม่อยู่ในรายชื่อเพื่อนของเขา]
“ยอดฝีมือของนายน้อย!” ซิลเวอร์มูนกัดฟัน แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่าศัตรูของเขาวางแผนอย่างไร แต่เขาก็ไม่สงสัยเลยในใจว่าพวกเขาส่วนใหญ่เป็นผู้กระทำความผิดสำหรับสถานการณ์ปัจจุบันของเขา
ในฐานะสวะที่ละทิ้งพี่น้องในอ้อมแขนในช่วงเวลาวิกฤต ซิลเวอร์มูนยังคงไม่เข้าใจว่าการกระทำของเขาคือสิ่งที่ทำให้ทุกคนละทิ้งเขา แม้ว่าเขาจะเริ่มเก็บความแค้นฝังลึกสำหรับแผนการของคนอื่นก็ตาม ต่อต้านเขา…
“ดูเหมือนว่าฉันจะพึ่งพาตัวเองได้อย่างเดียว…” ซิลเวอร์มูนใช้เวลาทั้งชั่วโมงครุ่นคิดหาวิธีพาตัวเองออกจากสถานการณ์ปัจจุบันของเขา แต่ก็ยังไม่สามารถหาคนอื่นที่เขาสามารถใช้ได้ เขาเคยคิดที่จะคร่ำครวญและขอความช่วยเหลือจาก Vast Lushness แต่สุดท้ายเขาก็ล้มเลิกไปเช่นกัน อย่างไรก็ตาม นี่ไม่ใช่เพราะมีขีดจำกัดสำหรับวิธีการอันธพาลของเขา แต่เป็นเพราะเขามีความเข้าใจอย่างมากเกี่ยวกับความเขียวชอุ่มอันกว้างใหญ่ เขาคงแค่ชวนเธอถ่มน้ำลายใส่หน้าถ้าตอนนี้เขาคิดจะกลับใจ
ซิลเวอร์มูนคิดที่จะเข้าหาศัตรูเพื่อประนีประนอมเมื่อปราศจากเพื่อนที่พอจะใช้ประโยชน์ได้ Dusky Cloud กำลังจะผล็อยหลับไปในค่ายทหารของอัศวิน เมื่อ Silver Moon เดินเข้ามาพร้อมรอยยิ้มอ่อนโยนและพยายามพูดคุยกับฝูงชน ซิลเวอร์มูนรู้ว่ากลุ่มของ Dusky Cloud มุ่งเป้าไปที่ดาบของกษัตริย์อันมีค่าของเขา ดังนั้นบางทีคนเหล่านี้อาจตามล่าเขาอย่างดื้อรั้นเพราะอาวุธของเขา ซิลเวอร์มูนคิดว่าเขาอาจพบวิธีแก้ปัญหานี้อย่างสันติด้วยชิปนั้นในมือ
ด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า พระจันทร์สีเงินค่อยๆ แสดงความคิดของเขา พรสวรรค์ในเรื่องการพูดพล่อยๆ ของเขาเป็นเรื่องจริง ดังนั้นสำนวนและวลีทุกประเภทจึงถูกโยนทิ้งไป เช่น 'เพียงแค่ยิ้มเพื่อละลายความเกลียดชังในอดีต' 'ลูกผู้ชายตัวจริงต้องเอาใจใส่แผนการอันยิ่งใหญ่', ' โลกจะเป็นของเราถ้าเราทำงานร่วมกัน' ทุกคำเยินยอที่น่าสะอิดสะเอียนที่เขาคิดขึ้นมาได้ก็ไหลออกมาจากปากของเขาอย่างง่ายดายเพื่อพูดจาไพเราะกับ Dusky Cloud จนกระทั่งโรคเบาหวานเกือบเข้าที่ เมื่อถึงเวลาที่เขาไม่มีคำบรรยาย ซิลเวอร์มูนก็เสี่ยงที่จะก้าวออกจากจุดกำเนิดไปสู่ แสดงความจริงใจด้วยความหวังที่จะผูกพันกับ Dusky Cloud ให้ดียิ่งขึ้น
Dusky Cloud ถูกปลุกโดยสิ่งนี้ทันที ซิลเวอร์มูนคิดว่าวาทศิลป์ของเขาสามารถโน้มน้าวชายผู้นี้ได้สำเร็จ ดังนั้นเขาจึงรีบเอื้อมมือไปจับมือเมฆทึบ
Dusky Cloud ยื่นมือออกมาเช่นกัน แม้ว่าจะมีกริชอยู่ในนั้น การแทงนั้นดุร้ายมาก Dusky Cloud ดูเหมือนจะต้องการเจาะทะลุท้องของ Silver Moon ผู้ชายจำนวนมากที่มี Dusky Cloud พุ่งเข้าหาเป้าหมายทันที ทำให้ Silver Moon ไม่มีทางถอยหนีในขณะที่เขาถูกล้อม
มันเป็นการฆาตกรรม - การฆาตกรรมที่ชอบธรรม คนเหล่านี้รอเป็นเวลานานมาก ไม่มีใครทนได้ที่จะจบลงเร็วเกินไป เพราะทุกคนต่างต้องการที่จะดื่มด่ำกับช่วงเวลานี้อย่างเหมาะสม นอกเหนือจากการแทงดั้งเดิมของ Dusky Cloud แล้ว คนอื่นๆ ที่เหลือก็ถอดอาวุธออกและค่อยๆ กำจัด HP ของเขาอย่างช้าๆ ด้วยความเสียหายที่ต่ำที่สุดที่พวกเขาสามารถสร้างได้ โอบกอดเขาขณะที่พวกเขาส่งเขาไปยังหลุมฝังศพของเขา
ในช่วงเวลานั้น Silver Moon รู้สึกเสียใจกับมุมมองที่ผิดพลาดของเขาเกี่ยวกับตัวละครของ Dusky Cloud และสะท้อนถึงการกระทำที่หุนหันพลันแล่นของเขา และคร่ำครวญถึงการสร้างความอดทนทั้งหมด… การทุบตีที่เขาได้รับจากการโอบล้อมนี้ดูเหมือนจะยืดเยื้อตลอดไป ดำเนินไปหลายนาทีในรูปแบบนี้ คนจำนวนมากที่ถูกกดดันจากภายนอกซึ่งไม่สามารถจัดการกับการโจมตีของพวกเขาได้ กระทั่งเริ่มหมดความอดทนกับเพื่อนร่วมชาติในที่สุด
ก่อนหมดเวลา Dusky Cloud พ่นเสมหะใส่ Silver Moon “ม*ธ*rf*ค*ร! คุณแน่ใจว่ามีขยะมากมายที่จะพ่น!”
ซิลเวอร์มูนที่ฟื้นขึ้นมารู้สึกเศร้าโศกและโกรธแค้นอย่างมาก แต่เขาก็ยังไม่กล้าที่จะก้าวออกจากจุดกำเนิดอีกต่อไป ด้วยความเดือดดาลที่ไร้เรี่ยวแรง ซิลเวอร์มูนจึงเสียน้ำลายใส่กลุ่มผู้เล่นที่รออยู่ข้างนอกก่อนจะออกจากระบบอย่างช่วยไม่ได้
พระจันทร์สีเงินสามารถบอกได้ว่าความเกลียดชัง Dusky Cloud ที่มีต่อเขาได้ไปไกลเกินกว่าวัตถุแล้ว และทั้งหมดเป็นจิตวิญญาณอย่างสมบูรณ์ ณ จุดนี้ ไม่มีทางที่ Dusky Cloud จะหยุดเพียงแค่การฆ่าเขาเพียงครั้งเดียว วันรุ่งขึ้นเมื่อเขาออนไลน์ ซิลเวอร์มูนสังเกตภายในและภายนอกของจุดเกิดอย่างระมัดระวัง แต่ไม่พบอะไรเลย
โดยธรรมชาติแล้วซิลเวอร์มูนจะไม่เก็บตัวอยู่ในจุดเกิด ดังนั้นแม้ว่ามันจะอันตราย แต่ก็อันตรายที่เขาต้องใช้โอกาสด้วย ดังนั้น เขาจึงรวบรวมสติและเดินออกจากจุดเกิดทันที ปลอดภัย! ซิลเวอร์มูนเตรียมพร้อมที่จะก้าวกลับไปที่จุดเกิดได้ทุกเมื่อ แต่ซิลเวอร์มูนอยู่ข้างเขาด้วยความดีใจเมื่อเขาเห็นว่าไม่มีอันตรายใดๆ เกิดขึ้นกับเขา
อย่างไรก็ตาม เขาออกห่างจากค่ายทหารอัศวินไม่เกินสามก้าว เมื่อโจรซ่อนตัวทั้งกลุ่มปรากฏตัวขึ้น ขวางทางหนีของเขา ล้อมเขาไว้ และจับกลุ่มเขาอีกครั้ง
ซิลเวอร์มูนพยายามอย่างสุดความสามารถที่จะต้านทาน แต่ชายกลุ่มนี้กับเมฆหมอกกลับใช้เล่ห์เหลี่ยมเหมือนเมื่อก่อน โอบล้อมชายคนนั้นขณะที่พวกเขาค่อยๆ ทรมานเขาโดยโจมตีเขาโดยไม่มีอาวุธ แต่คราวนี้ บางคนออกทะเลไปหน่อย และนอกจากจะทุบเขาโดยไม่ใช้อาวุธแล้ว ยังมีคนจำนวนหนึ่งที่ถอดชุดเกราะและอุปกรณ์อื่นๆ ออกด้วย พวกเขาตั้งใจที่จะเก็บเกี่ยว HP ทุกหยดจาก Silver Moon อย่างเต็มที่ โดยทำให้แน่ใจว่าอุปกรณ์ของพวกเขาไม่ได้ให้โบนัสใดๆ กับพวกเขาในขณะที่พวกเขาเอาชนะชายคนนั้น ถึงกระนั้น พลังโจมตีจากซิลเวอร์มูนซึ่งมีอาวุธคิงส์เบลดเลเวล 70 จะถูกมองว่าเป็นแค่เด็กเล่นได้อย่างไร จากโจรที่เปลือยกายเหล่านี้ มีคนหนึ่งที่สามารถตายได้จากการตอบโต้ของซิลเวอร์มูน
แน่นอนว่าสิ่งนี้ทำให้ฝูงชนโกรธมากขึ้น หลังจากตะโกนว่า “ไอ้เวรนี่กล้าขัดขืนจริงๆ!” คนเหล่านี้ยิ่งโหดเหี้ยมมากขึ้นด้วยการล้างผลาญ ก่อนที่ซิลเวอร์มูนจะเสียชีวิต ร่างกายของเขาเต็มไปด้วยน้ำลาย ชายเหล่านี้ซึ่งไม่ได้เติมเต็มด้วยการต่อยและเตะเพียงอย่างเดียว ยังทำให้แน่ใจว่าได้ถ่มน้ำลายใส่ชายคนนั้นด้วย ในที่สุด Silver Moon ก็หวาดกลัวและไม่กล้าที่จะเสี่ยงอีกต่อไป ชายคนนั้นกลัวว่าคนเหล่านี้อาจใช้จมูกของพวกเขาในครั้งต่อไป ไปไกลถึงการเติมน้ำมูกลงในส่วนผสม...
——————————–
ซิลเวอร์มูนไม่ได้ออนไลน์เป็นเวลาหลายวันนับตั้งแต่เหตุการณ์นั้น หวังว่าสิ่งนี้จะทำให้ความอดทนของพวกเขาเบาบางลงเล็กน้อย นอกจากนี้ เขาไม่กล้าที่จะออกจากจุดเกิดอย่างเปิดเผยอีกต่อไป ไม่ว่าจะเป็นการปกปิดตัวเองหรือเปลี่ยนชุด ไม่ว่าเขาจะพยายามด้วยวิธีใดก็ตาม Silver Moon มักจะจบลงด้วยการถูกล้อมและติดกับดักเสมอหลังจากก้าวออกจากจุดเกิดเพียงไม่กี่ก้าว ยอมจำนนต่อการล้อมที่ไร้มนุษยธรรมอีกครั้ง ชายคนนั้นน้ำตาไหลเพราะเขารู้ว่าไม่มีทางที่เขาจะออกจากจุดเกิดนี้ได้เลย
เรามาเสียเวลาที่นี่กันเถอะ! ซิลเวอร์มูนกัดฟันและเริ่มแข่งขันกับความอดทนของพวกเขา ใครจะรู้ว่าชายผู้นี้พบที่วางเท้าจากที่ใด แต่เขาเริ่มใช้เวลาทั้งวันนั่งอยู่ในวงล้อมแห่งความปลอดภัย อาบแดดสบายๆ เมื่อเวลาผ่านไป แน่นอนว่าคนของ Dusky Cloud ไม่พอใจที่เห็นเขาทำเช่นนี้ แต่เนื่องจากชายคนนั้นอยู่ในที่ปลอดภัยของจุดเกิด แม้แต่น้ำลายของพวกเขาก็ไม่สามารถไปถึงเขาได้ ซิลเวอร์มูนแกล้งทำเป็นไม่รู้และยั่วยุคนเหล่านี้อย่างเด็ดเดี่ยวในลักษณะดังกล่าว
ซิลเวอร์มูนซึ่งในที่สุดก็จัดการสวนกลับด้วยวิธีนี้ ในไม่ช้าก็ตระหนักว่าการกระทำของเขาโง่เขลาเพียงใด เขาจะมีโอกาสหนีจากความลังเลใจนี้ได้ก็ต่อเมื่อค่อยๆ ลดความอดทนของคนเหล่านี้ลง เขาจะไม่แหย่รังผึ้งมากกว่านี้หรือหากยังคงยั่วยุพวกมันเช่นนี้ต่อไป?
ซิลเวอร์มูนหยุดการกระทำของเขาทันทีที่เขาคิดเรื่องนี้อย่างชัดเจน ดังนั้นเขาจึงเริ่มควบคุมระยะเวลาที่เขาใช้ออนไลน์ โดยตั้งใจที่จะเปิดเผยตัวเองเพียงชั่วครู่ในแต่ละวันเพื่อดูว่าสถานการณ์เป็นอย่างไร
ในที่สุด เรื่องราวต่างๆ ก็กลับแย่ลงไปอีก เดิมทีมีเพียงผู้ชายที่ Dusky Cloud ส่งมา แต่หลังจากนั้นไม่กี่วัน Silver Moon ไม่คาดคิดว่าจะได้เห็นเพื่อนร่วมงานเก่าของเขา แฟนเก่าของเขา Blue Ease ปรากฏตัวพร้อมกับคนของเขาเช่นกัน และแน่นอนว่า Blue Ease ไม่ใช่ ที่นี่เพื่อช่วยเหลือ เมื่อพวกเขาพบกันในวันนั้น เขาก็เล่าถึงอดีตอันน่ารังเกียจของ Silver Moon ให้กับผู้คนที่อยู่ในปัจจุบันอย่างไร้ความปรานี ดำเนินต่อไปแม้ว่า Silver Moon จะออกจากระบบอย่างเร่งรีบก็ตาม ในวันถัดไปที่เขาเข้าสู่ระบบ Silver Moon พบว่ามีผู้เล่นมากมายที่เขาจำแทบไม่ได้มองเขาด้วยความดูถูกเหยียดหยาม และมีกลุ่มผู้เล่นนอกจุดเกิดจำนวนมากรวมตัวกันเพื่อฆ่าเขา ซิลเวอร์มูนน้ำตาไหลอีกครั้ง
ซิลเวอร์มูนคิดหาวิธีอื่นๆ มากมาย เช่น ติดต่อนักเล่นเกมมืออาชีพคนอื่นๆ จากเวิร์กช็อปโดยหวังว่าจะหลุดพ้นจากความยุ่งเหยิงที่เขาพบ น่าเสียดายที่ชื่อของเขามาถึงจุดที่ชื่อเสียงอื้อฉาวนำหน้าตัวเองและถูกมองว่าเป็นอันดับหนึ่ง b*st*rd ในโลกคู่ขนาน ด้วยชื่อเล่นหนักๆ ที่ห้อยอยู่บนหัวของเขา แม้แต่โรงงานก็ปฏิเสธที่จะร่วมงานกับเขา ในขณะที่ผู้เล่นจากเวิร์กช็อปเข้าร่วมเพื่อเงิน สิ่งสำคัญสำหรับพวกเขาคือการรักษาภาพลักษณ์ของตนเช่นกัน ทำไมพวกเขาถึงเต็มใจที่จะยืนข้างอันดับหนึ่ง b*st*rd? แน่นอนว่าหากซิลเวอร์มูนเต็มใจที่จะตั้งราคาให้สูงพอ ก็จะมีคนออกมาเสี่ยงโดยไม่เปิดเผยตัวเพื่อผลกำไร อนิจจา Silver Moon ไม่ใช่ Svelte Dancer นอกจากความจริงที่ว่าเขาดูน่ารังเกียจกว่าเล็กน้อย เขาเป็นแค่เกมเมอร์ธรรมดาจริงๆ และไม่ได้มีค่าอะไรเป็นพิเศษสำหรับเขา...
ยอมสละดาบของกษัตริย์?
นั่นคือชิปต่อรองขั้นสุดท้ายของซิลเวอร์มูน เขาเชื่อว่ามูลค่าของอาวุธของเขาเพียงอย่างเดียวก็เพียงพอที่จะกระตุ้นให้คนมากมายเข้ามาช่วยเหลือเขา อย่างไรก็ตาม ซิลเวอร์มูนมองว่าการกระทำดังกล่าวเป็นทางเลือกสุดท้าย เมื่อไม่มีทางเลือกอื่นในการพาเขาออกไปจากที่นี่… ซิลเวอร์มูนเริ่มพิจารณาใช้สิ่งนี้อย่างจริงจังเมื่อสถานการณ์ดำเนินต่อไป แต่ในช่วงสองวันที่ผ่านมานี้ เมื่อเขาได้รับจดหมายจากบุคคลนี้ที่รู้จักกันในนาม Broken Water Arrow
นี่ไม่ใช่จดหมายที่มาจากเกม ซิลเวอร์มูนไม่มีโอกาสเข้าไปที่กล่องจดหมายในเกมเลย โชคดีที่เขาได้ทิ้ง SOS ไว้ทุกหนทุกแห่ง โดยมีรายละเอียดวิธีการบางอย่างเพื่อให้ผู้คนติดต่อเขาได้ สุดท้ายแล้ว สิ่งที่เขาได้รับส่วนใหญ่ก็คือคำสาปแช่งและการเหยียดหยามจากผู้เล่นใน Parallel World ขณะที่เขารู้สึกท้อแท้กับผลลัพธ์นี้ จู่ๆ เขาก็พบข้อความนั้นจาก Broken Water Arrow